30/12 ΟΣΙΑ Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Α
Ἡ Θεοδώρα ζεῖ στούς
χρόνους τοῦ βασιλιᾶ Λέοντα Ἰσαύρου. Γόνος λαμπρῆς οἰκογένειας, ἐφ’ ὅσον ὁ πατέρας της Θεόφιλος εἶναι πατρίκιος. Ἡ μητέρα της Θεοδώρα εἶναι
εὐσεβής, ἀλλά βιώνει μέ θλίψη τό πρόβλημα τῆς στειρότητας. Οἱ ἐπίμονες καί
ἔνθερμες ἱκεσίες τοῦ πανευλαβοῦς ζεύγους εἰσακούονται καί ἕνα χαριτωμένο
κορίτσι εἶναι τό Θεϊκό δῶρο. Καρπός προσευχητικῶν γονικῶν ἐντεύξεων ἡ Θεοδώρα
ἐμφορεῖται ἀπό ἐμφανή εὐσέβεια, φόβο Θεοῦ, πίστη ἀκράδαντη καί ἀγάπη στό Θεό
ἔμφλογη.
Ἡ ἐνηλικίωσή της δίνει
τό ἔναυσμα, γιά μία ἁλματώδη κίνηση ἑκούσιας ἀφιέρωσης στό Θεό. Ἡ Ι. Μ. Ἁγ.
Ἄννας Ριγιδίου δέχεται τήν ὑποψήφια ἀγγελική ὕπαρξη. Ἐκεῖ ἀσκεῖται καί ἀγωνίζεται
στόν πνευματικό στίβο. Ὁ σατανάς βλέπει τήν πρόοδό της καί προσπαθεῖ νά τήν
παγιδεύσει.Ὁ βασιλιάς Λέων ἀπαγάγει ἀπό τή Μονή τή Θεοδώρα, γιά νά τή δώσει
σύζυγο στό γυιό του Χριστόφορο.
Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ
τά δρώμενα.Τοιουτοτρόπως τήν ἡμέρα τοῦ γάμου ὁ Χριστόφορος καλεῖται νά λάβει
μέρος σέ ἐκστρατεία κατά τῶν Σκυθῶν. Ἐκεῖ
στή μάχη σκοτώνεται ὁ Χριστόφορος. Ὁ Θεός ἐπεμβαίνει καί ἀπελευθερώνει τή
Θεοδώρα.Ἐπιστρέφει ἄμεσα στή Μονή καί κείρεται Μοναχή.Ἡ βιοτή της ὁσιακή, ὅπως
καί ἡ ἐκδημία της.
Μία ἀκόμη Νύμφη
Χριστοῦ στά Οὐράνια Δώματα. Μία ὕπαρξη θεοδώρητη, γιά τήν Αἰωνιότητα.-
