Άγιος
Παϊσιος Αγιορείτης
1.7 ΑΓΙΟΙ : ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ, οι Ανάργυροι.
Αυτάδελφοι,ομόφρονες,ομόπιστοι
καί ομόψυχοι ο Κοσμάς και οΔαμιανός .
Βλαστοί
της Ρώμης και ιατροί άριστοι.
Αφιλοκερδείς επιστήμονες, ένθερμοι
Χριστιανοί, διάκονοι αγάπης. Η φλογερή
τους αγάπη στον Θεό μεταφράζεται σε μία αγαπητική θυσία για τον άνθρωπο.
Η διαβολή τους φέρνει ενώπιον του
Βασιλέα Καρίνου. Ομολογούν, τον θεραπεύουν, μεταστρέφεται και απελευθερώ-νονται.
Ο συναδελφικός όμως
φθόνος τους δολοφονεί .
Δύο ακόμη Μάρτυρες, ήρωες της αγάπης πρεσβεύουν από τον Ουρανό, για μας και θαυματουργούν.-
Ελ. Α. Κλ.
.jpg)
ΚΥΡ. ΑΓ. ΠΑΝΤΩΝ.- ΣΥΝΑΞΙΣ των 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
(Ματθ. θ΄,36 ι΄1-8) ΟΜΟΛΟΓΙΑ.
«Πας ούν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των
ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς».(Ματθ.ι΄,32).
Όλοι οι Άγιοι έχουν κοινό σημείο αναφοράς τον Χριστό και Εκείνον βιώνουν «εν Αγίω Πνεύματι». Η βίωση αυτή
συνεπάγεται την ομολογία. Ομολογία «διά
Χριστού» και «εν Χριστώ». Ομολογία
ύστερα από την κοινωνία με τον Χριστό και με την δύναμή Του.
Η ομολογία των Αγίων απαύγασμα της Χριστοποίησή τους. Δέκτες οι ίδιοι του Θεού Λόγου,
αναδεικνύονται και προβολείς του Θείου Φωτός. Οι Άγιοι ομολόγησαν Χριστόν και
τούτον Εσταυρωμένον και Αναστημένον.
Με την πίστη εδραία, με την καρδιά πυρακτωμένη
έδιναν την μαρτυρία του Χριστού
ακατάπαυστα. Οι Μάρτυρες με την παρρησιακή ομολογία τους, προκαλούσαν τα ανήλεα
μαρτύρια και σφράγιζαν με το αίμα τους την αγωνιστική τους πορεία.
Η ομολογία τους θα εξασφαλίσει και την ομολογία
του Χριστού. Η ενοίκηση του Χριστού εντός τους, θα δώσει την μαρτυρία της
γνησιότητας στον Πατέρα. Ο Θεός Πατέρας, που αγαπά τον Υιό θα επιδείξει
αγάπη και στον άνθρωπο, που συνδέεται με τον Χριστό. Δηλαδή η ένωσή μας με τον Χριστό εχέγγυο και της
απόδοσης της πατρικής αγάπης, ένεκεν του Υιού.
Συνεπώς κατά
την Δευτέρα Παρουσία ο Λόγος θα μαρτυρήσει για τους Αγίους. Η ομολογία μας στη
γήϊνη ζωή θα διασφαλίσει την ομολογία του Κυρίου, για την κληρονομία της
αιώνιας ζωής.
Ανένδοτος
αγώνας, λοιπόν, για Χριστοποίηση και ομολογία.-
Από
το βιβλίο ’’ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ’’ Ελ. Α. Κλ.
30.6 ΣΥΝΑΞΗ των ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Πέτρος και
Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης,
Φίλιππος και Θωμάς, Βαρθολομαίος και
Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου
και Σίμωνας ο
ζηλωτής, Ιούδας ο Ιακώβου και Ματθίας, απαρτίζουν το
πρώτο επιτελείο του Χριστού.
Είναι η εκλεκτή ομάδα εκείνων, που απαρνήθηκαν τα πάντα και βρήκαν το
παν.
Είναι
οι
πιστοί ακόλουθοι του Ιησού.
Είναι τα φερέφωνα του Λόγου ανά την Οικουμένη.
Είναι οι
Θεοχαρίτωτοι Απόστολοι και Μάρτυρες Χριστού.-
Ελ. Α. Κλ.
‘’ΨΗΓΜΑΤΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ’’Ελ.Α.Κλ.
29.6 ΑΓΙΟΙ : ΠΕΤΡΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ οι κορυφαίοι Απόστολοι.
Ταπεινός και άσημος
ψαράς της Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας ο Πέτρος,
πρόθυμα εγκαταλείπει τα δίχτυα και
ακολουθεί πιστά τον Ιησού. Είναι ο
αυθόρμητος και ορμητικός
Μαθητής Του, ο ευαίσθητος και δυναμικός, «πέ-τρα της πίστεως» τον ονομάζει ο Κύριος.
Βλαστός της Ταρσού ο Παύλος, μορφωμένος πλατιά, ζηλωτής του
Μωσαϊκού Νόμου, διώκτης
απηνής του Χριστιανισμού.
Η
αγάπη του Θεού
τον αρπάζει, τον μεταστρέφει
και τον αναδει-κνύει Πυρφόρο Απόστολο
Χριστού. Είναι ο «Πρώτος μετά
τον ῞Εναν.» Είναι
το «σκεύος εκλογής
του Θεού .»
Πέτρος και
Παύλος ! Δύο δοχεία του Αγίου
Πνεύματος. Δύο κρουνοί της Θείας
Χάριτος.-
28.6 ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΠΙΑΣ.
Ζηλωτής Χριστιανός και φλογερός
κήρυκας της πίστεως ο Παππίας
διαβάλλεται στον άρχοντα και
συλλαμβάνεται.
Ομολογεί παρρησιακά και προκαλείται προσκλητικά. Αντιστέκεται ηρωϊκά
και βασανίζεται σκληρά. Πυρίλουστος για επτά ημέρες παραμένει απυρίκαυστος και
προσελκύει πολλούς στον Χριστό. Η σάρκα
κατασχίζεται, τα οστά συντρίβονται, το σώμα
καλύπτεται με αναμμένα κάρβουνα και πέτρες, αλλά Άγγελος Κυρίου τον διασώζει
και τον καθιστά υγιή.
Οι δήμιοι παρατηρούν το
θαύμα κατάπληκτοι, ομολογούν
πίστη στον Χριστό, αποκεφαλίζονται
και κερδίζουν την αιώνια
ευφροσύνη.
Και ο Παππίας
τελικά αποκεφαλίζεται και νικηφόρος
εισέρχεται στα Σκηνώματα του Θεού.-
Ελ. Α. Κλ.
ΟΣΙΑ
ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ
27.6 ΟΣΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ, ο ξενοδόχος.
Ρωμαίος, ευσεβής, ευφυής και πλούσιος
ο Σαμψών. Φιλόλογος,
φιλόσοφος, ιατρός στην γνώση, αλλά εντρυφητής
των Γραφών , για την κατοχή της
Θείας γνώσεως.
Θέτει τον
εαυτό του στην διάθεση των αδελφών του
Κυρίου. Θεραπεύει σώματα, στηρίζει
ψυχές, επιδοτεί φτωχούς.
Η αγάπη διάχυτη στην
πράξη. Πανδοχείο και νοσοκομείο αγάπης το σπίτι του.
΄Ερχεται στην Κωνσταντινούπολη και οργώνει
την πόλη. Ο Πατριάρχης τον επισημαίνει και τον χειροτονεί Ιερέα. Τότε
κτίζει σταθμό αγάπης ασθενών. Εκεί
προσφέρεται μέχρι την ειρηνική εκδημία
του.
΄Αγιος της προσφοράς ο Σαμψών.-
Ελ. Α. Κλ.
‘’Δεν κάνει να θυμώνωμε
εναντίον εκείνων,
που μας προκαλούν λύπη.
Είναι οι καλύτεροι ευεργέτες μας. ‘’
Στάρετς Βαρσανούφιος
26.6 ΟΣΙΟΣ ΔΑΒΙΔ, ο εν Θεσσαλονίκη.
Βλαστός της Θεσσαλονίκης
ο Δαβίδ βιώνει
την πίστη του. Αγαπά πολύ τον
Θεό και προσφέρεται στον άνθρωπο με μία διακονία αγάπης. Βοηθεί υλικά
και ηθικά τους αδελφούς
του Κυρίου. Διαφωτίζει με την
ζωή του.
Η ψυχή του ποθεί υψηλές αναβάσεις. Πωλεί τα πάντα, για να κατέχει τα πάντα.Αναχωρητής αγωνίζεται ανένδοτα. Η τριετής παραμονή του επάνω σ' ένα δένδρο εξασφαλίζει την δουλαγωγία της σάρκας και την ελευθερία του πνεύματος.
΄Ενσαρκος ΄Αγγελος πλέον εισέρχεται στον Ουράνιο Νυμφώνα, για απολαύσεις ατέρμονες.-
Ελ. Α. Κλ.
25.6 ΑΓΙΑ ΦΕΒΡΩΝΙΑ
Ωραία στο σώμα, αλλά πανέμορφη στην ψυχή η Φεβρωνία.
17χρονη κόρη και έχει
κάνει την επιλογή
της : Νύμφη Χριστού ποθεί να γίνει. Οι γήϊνες απολαύσεις την
αφήνουν ασυγκίνητη. Οι ουράνιες τέρψεις την θέλγουν. Απορρίπτει κάθε πρόταση δόξας
ή πλούτου και εισέρχεται στην
μάνδρα του Χριστού.
Εκεί στην Μονή
ασκείται υποδειγματικά και
σημειώνει νίκες.
Στον διωγμό βρίσκεται στο στόχαστρο του Αυτοκράτορα.
Συλλαμβάνεται, ομολογεί, βασανίζεται και εκδημεί
μαρτυρικά.
Μία ακόμη Μάρτυρας Χριστού.-
Ελ. Α. Κλ.
24.6 Το ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ του ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Σκεύος εκλογής του Θεού,
καρπός προσευχής του Ζαχαρία
και της Ελισάβετ,
ευσεβών γονέων του, ο Ιωάννης.
Γεννιέται θαυματουργικά, ενεργεί θαυματουργικά «από κοιλίας μητρός» και ζει
θαυμαστά.
Θεϊκό λυχνάρι
ο Ιωάννης φωτίζει με τον λόγο
του, προσκαλεί με την
φωνή του, κηρύττει με την παρουσία του. Ελέγχει αυστηρά και προτρέπει
παρακλητικά. Κήρυκας μετανοίας διαρκής,
αναγνωρίζεται από τον Κύριο ως «ο μεγαλύτερος
των Προφητών» και προβάλλεται ως
υπόδειγμα ασκήσεως.
Την γέννησή του, θαυμαστή, πανηγυρίζουν Άγγελοι και
άνθρωποι.
Είναι ο Τίμιος Πρόδρομος του Κυρίου μας.-
Ελ. Α. Κλ.
κατά τον ‘Αγιο Συμεών τον Ν. Θεολόγο
ΚΥΡ. ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ.(Ιωαν. ζ΄, 37–52,η΄,12) ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ.
«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω» .Η προτροπή του Χριστού προς τον άνθρωπο είναι σαφής: Εάν κάποιος διψάει, ας έρχεται προς εμένα και ας πίνει.
Ο Κύριος είναι η Πέτρα της Ζωής, απ’ όπου αναβλύζει το «ύδωρ το ζων», που είναι το Άγιο Πνεύμα.Ο Χριστός προσφέρει στον άνθρωπο «ύδωρ» αείζωο. Είναι ο Ζωοδότης Κύριος.
Ο
Χριστός ικανοποιεί την μεταφυσική δίψα του ανθρώπου αναλογικά της προσωπικής
εκζήτησης.
Ο
Χριστός εξασφαλίζει την καταλλαγή του ανθρώπου με τον Θεό.
Ο
Χριστός ανακαινίζει και μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε πρόσωπο, με επιλογές ελευθερίας.
Το
Άγιο Πνεύμα, ως«ύδωρ ζωής»,επιτελεί την κάθαρση της καρδιάς, παρέχει τον
φωτισμό του νού και οδηγεί τον άνθρωπο στην Θέωση.
Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον
Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό. Και ο
Λόγος και ο Παράκλητος δρούν σωστικά και απεργάζονται την Θέωση του ανθρώπου. Τοιουτοτρόπως
συντελούν στην μεταμόρφωση του κόσμου.
Το
Άγιο Πνεύμα αρδεύει την καρδιά του ανθρώπου, ζωοποιεί την ύπαρξή του και τον
καθιστά μέτοχο της Θεοποιού ενέργειάς
Του.
Η διασύνδεση του ανθρώπου με την πηγή
της Ζωής, τον Χριστό και η αποδοχή του «ύδατος
του Παναγίου Πνεύματος», προκαλούν την εσωτερική αλλοίωση του ανθρώπου,
η οποία αντικατοπτρίζεται εξωτερικά.
Ο
κορεσμός της δίψας του ανθρώπου, για ζωή, ειρήνη, χαρά, Αιωνιότητα,
επιτυγχάνεται με την καταφυγή στην Τριαδική Θεότητα.
Πριν
την Ανάληψή Του ο Κύριος
έδωκε σαφή επαγγελία στους Μαθητές Του, ότι θα λάβουν την φώτιση του Αγίου Πνεύματος. «Γιατί αν φύγω», λέγει, «θα σας στείλω άλλον
Παράκλητο και δεν θα σας αφήσω ορφανούς» .Έτσι και έγινε. Πενήντα μέρες
μετά το Πάσχα και δέκα μέρες μετά την Ανάληψη, πραγματοποιήθηκε η επαγγελία. η
υπόσχεσις του Κυρίου εις τους Αποστόλους, περί αποστολής του Αγίου Πνεύματος,
της «δυνάμεως εξ ύψους».
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε
ημέρα Κυριακή. Ο ‘Αγιος Νικόδημος
Αγιορείτης σημειώνει: «Κυριακή άρχισε η δημιουργία της κτίσεως.
Κυριακή άρχισε η ανακαίνιση της κτίσεως, με την Ανάσταση του Χριστού. Κυριακή
έγινε και η τελείωση της κτίσεως, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος»
Η
εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή του Τριαδικού Θεού: Πατέρα - Υιού - Αγίου Πνεύματος.
Με
την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος, κατά την Πεντηκοστήν, ενεφανίσθη επισήμως εις
τον κόσμον η Εκκλησία, η οποία συνεχίζει το έργον του Κυρίου επί της γης.
Η
Εκκλησία του Χριστού
δεν έζησε το Μυστήριο της Πεντηκοστής σε μία στιγμή χρόνου τότε, αλλά το ζει καθημερινά, διαρκώς, σε κάθε στιγμή
χρόνου, από την ημέρα εκείνη την γενέθλιο μέχρι της συντελείας του αιώνα. Γιατί
το Πνεύμα το Άγιον ήλθε τότε και έκτοτε
μένει και θα μένη εις τον αιώνα στον κόσμο, για να συγκροτή την Εκκλησία. Πνεύμα
και Εκκλησία είναι αδιασπάστως ενωμένα. Το
Άγιον Πνεύμα είναι η ψυχή, η ζωή, η ύπαρξη της Εκκλησίας. Σ' αυτό οφείλεται η
ενότητα, η αγιότητα, η καθολικότητα της Εκκλησίας. Από αυτό πηγάζουν τα
χαρίσματα, οι θεσμοί, η πίστη και η θεολογία της Εκκλησίας.
Κατά την Πεντηκοστή καλούμεθα να
κλίνουμε τα γόνατα ταπεινά και να
προσκυνήσουμε και να δοξολογήσουμε την Αγία Τριάδα, που φωτίζει και αγιάζει τις
ψυχές μας και τοιου-τοτρόπως να υποδεχθούμε την Χάρη του Παρακλήτου, να
ανανεώσουμε την φλόγα Του, ώστε να μας θεοποιήσει.
Η Πεντηκοστή επαναλαμβάνεται στην ζωή των Αγίων.
Ας ευχηθούμε να πραγματωθεί και η δική
μας Πεντηκοστή.-
Από το βιβλίο’’ΕΟΡΤΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Στάρετς Βαρσανούφιος
23.6 ΑΓΙΑ ΑΓΡΙΠΠΙΝΑ
Ρωμαία και περιφανής στο γένος η Αγριππίνα.Την νεότητα παραθεωρεί. Τον Κύριο θεωρεί και γνωρίζει και αγαπά.
Κυρίαρχος της καρδιάς
της ο Ιησούς την οδηγεί σε λιμάνι
σωτηρίας. Σμιλεύει με υπομονή τον
χαρακτήρα της, αγωνίζεται κατά των παθών
και μεταμορφώνει το είναι της.
Η ζωή της ευωδία Χριστού. Το παράδειγμά της
φωτεινό ορόσημο. Η προσφορά της
στον άνθρωπο θυσιαστική. Η προσφορά της στον Θεό μαρτυρική.
Με το αίμα της προσυπογράφει την πίστη της.
Αγία και Μάρτυρας!!! Θαυματουργός παντοτινή!!!-
Ελ. Α.
Κλ.
|
|
*************************************************************** ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ.122 ΙΟΥΛ. – ΑΥΓ. 2024 Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX:22210-29549 Κ.Τ.6936773200 e-mail: eklidoniari@gmail. com και elkl2015@hotmail.com
Η
ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com
***************************************************************
ΚΥΡ. Β.΄ ΜΑΤΘ. (Ματθ. δ΄, 18–23)
ΚΛΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ.
Η ΥΠΑΚΟΗ.
«Οι δε ευθέως
αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ» (Ματθ. δ΄,22).Ανδρέας
και Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης.
Δύο ζεύγη ομόφρονων και ομόψυχων αδελφών, που δέχονται την Υψηλή κλήση του Ιησού και την αποδέχονται πάραυτα. Αφήνουν
τα πάντα, Τον ακολουθούν και βρίσκουν το παν. Αποφασίζουν αρχικά την αποταγή και καταλήγουν στην υποταγή. Σημειώνουν την τέλεια υπακοή.
Η υπακοή, προϋπόθεση
της σωτηρίας και όρος απαρέγκλιτος της τελειότητας, όπως ο Κύριος την θέτει.
Η υπακοή
συνεπάγεται την κοινωνία του ανθρώπου
με τον Θεό.
Η υπακοή
προϋποθέτει ταπείνωση, εκκοπή του ιδίου θελήματος και ενστέρνιση του θελήματος
του Θεού, μέσα από την τήρηση των εντολών Του.
Η υπακοή
απαιτεί τη μετατροπή του εγωκεντρισμού σε Χριστοκεντρισμό.
Με τον Χριστό
στο επίκεντρο όλοι οι άλλοι στην
περιφέρεια αξιοποιούνται και ο ίδιος
ο άνθρωπος επιτυγχάνει την κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη.
Η υπακοή επιζητεί την αντικατάσταση
της φιλαυτίας με την αγάπη προς τους άλλους. Μια αγάπη, που μεταφράζεται σε
εμπειρία αλληλοπεριχώρησης αγαπωμένων προσώπων, με στόχο την σωτηρία.
Η υπακοή
μεταμορφώνει τον άνθρωπο από άτομο σε πρόσωπο, με προοπτική πανανθρώπινης σχέσης. «Η παρακοή
θάνατος και η υπακοή ζωή».
Η παρακοή του Αδάμ επέφερε τη διαίρεση και τον θάνατο.
Η υπακοή του νέου Αδάμ, του
Χριστού, πρόσφερε την ενότητα και
τη ζωή.
Η υπακοή, λοιπόν, στο θέλημα του Θεού, ενοποιεί και ζωοποιεί τον ανθρωπο. Η υπακοή εξασφαλίζει την Αγιοτριαδική ενοίκηση και την Χριστοποίηση του ανθρώπου.
Η υπακοή είναι προσωπική, ελεύθερη
επιλογή του ανθρώπου, διαρκής θετική κίνηση, εκούσιος ζωοοποιός θάνατος. Μέσα από τον θάνατο εκπηγάζει η ανάσταση.
Αυτή είναι η
εμπειρία όλων των Αγίων και αυτή η συνεχής προτροπή τους, σ’ όλους τους αθλητές της Στρατευομένης Εκκλησίας.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
ΜΑΡΙΑ...Η
ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ
ΑΝΘΡΩΠΩΝ...
(Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου).
«Αν τα εννέα τάγματα των αγγέλων ήθελαν
κρημνισθή από τους ουρανούς, και να γένουν δαίμονες.
Αν όλοι οι άνθρωποι εγένοντο κακοί.
Αν όλα τα κτίσματα, ουρανός, φωστήρες,
ιερείς, ζώα, ήθελον αποστατήσει κατά του Θεού.
Όλαι αυταί αι κακίαι των κτισμάτων
συγκρινόμεναι με το πλήρωμα της Αγιότητος της Θεοτόκου δεν εδύναντο να λυπήσουν
τον Θεόν.
Διότι μόνη η Κυρία Θεοτόκος ήτο ικανή να
τον ευχαριστήσει κατά πάντα. Αυτή μοναχή σταθείσα αναμέσον Θεού και ανθρώπων,
τον μεν Θεόν υιόν ανθρώπου εποίησε, τους δε ανθρώπους υιούς Θεού.
Χωρίς την μεσιτείαν αυτής κανένας, ούτε
άγγελος, ούτε άνθρωπος, δύναται να πλησιάση εις τον Θεόν, επειδή και αυτή
ευρίσκεται μόνον μεθόριον αναμεταξύ
της ακτίστου και κτιστής φύσεως.
Αυτή
μόνη είναι Θεός άμεσος μετά τον Θεόν και έχει τα δευτερεία της
Αγίας Τριάδος, ως ούσα μήτηρ αληθώς του Θεού.
Και αυτή μοναχή είναι, όχι μόνον ο θησαυροφύλαξ
όλου του πλούτου της Θεότητος, αλλά και ο διαμοιραστής εις όλους και αγγέλους
και ανθρώπους, όλων των από Θεού δεδομένων εις την κτίσιν υπερφυσικών
ελλάμψεων και θείων και πνευματικών χαρισμάτων.
Και δεν είναι κάποιος, που να την
επικαλέσθη με πίστιν και να μην τον υπήκουσε με ευσπλαχνίαν.
Αυτός ο Υιός του Θεού και αγαπητός υιός της Παρθένου έδωκε τη μητέρα Του δια μητέρα μας και συνήγορον να μας βοηθή προς σωτηρίαν μας.»
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ
ΗΜΑΣ !!!
ΝΥΞΕΙΣ
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
v Η αυτογνωσία εναρκτικό σημείο
ταπείνωσης.-
v Η
προσευχητική διάθεση
απαύγασμα της ταπείνωσης.-
v Βιώνειςτην εσωτερική πληρότητα; Κατέχεις
την αληθινή ελευθερία.-
v
Η απόρριψη του Θεού οδηγεί
στη θεοποίηση του ανθρώπου.-
v Η νέκρωση του Θεού επιφέρει και τη νέκρωση
του ανθρώπου.
Απὸ την ποιητικὴ Συλλογὴ
΄΄ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
Ο άνθρωπος με
τον ερχομό του στη γη
σηματοδοτεί και τον αγώνα του.
Κυνηγός
της ευτυχίας αναδεικνύεται.
Την
αναζητεί στον πλούτο.
Την επιζητεί
στη δόξα.
Τη ζητεί
στην ηδονή.
Δεν υπάρχει
πουθενά.
Εμφανίζεται
ξαφνικά.
Εξαφανίζεται
βίαια.
Είναι μια
χίμαιρα.
Διαρκεί ελάχιστα.
Υπόσχεται
χαρά και
προκαλεί λύπη.
Είναι
ουτοπία το κυνήγι
της.
Η ευτυχία βρίσκεται:
στην συνειδησιακή
γαλήνη,
στην εκτέλεση
των εντολών Του,
στο λιμάνι
Του.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Αγίου Εφραίμ:
Ø Ἀδελφοί, ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια. Μακάριος
λοιπόν
είναι εκείνος, που δεν έπεσε καθόλου στα
δίχτυα του εχθρού. Μακάριος είναι για
μένα κι εκείνος που έπεσε στα δίχτυά του, αλλά κατόρθωσε να τα σκίσει και να
του ξεφύγει όσο βρίσκεται στηνπαρούσα ζωή. Αυτός, ζώντας ακόμα σωματικά,
μπόρεσε να ξεφύγει από τον πόλεμο και να σωθεί, όπως
ξεγλιστράει το ψάρι από το δίχτυ. Γιατί το ψάρι, και να πιαστεί, αν
σκίσει το δίχτυ και ορμήσει προς το βυθό, όσο βέβαια είναι ακόμα στο νερό,
σώζεται. Αν όμως το τραβήξουν στη στεριά, τότε πια δεν μπορεί να βοηθήσει τον
εαυτό του. 'Ετσι κι εμείς. Όσο είμαστε σ'
αυτή τη ζωή, έχουμε πάρει τη δύναμη και την εξουσία από τον Θεό να σπάσουμε
μόνοι μας τις αλυσίδες των θελημάτων του εχθρού, να πετάξουμε το φορτίο των
αμαρτιών μας με την μετάνοια και να σωθούμε, κερδίζοντας τη βασιλεία των
ουρανών. Αν όμως μας προφτάσει το φοβερό εκείνο πρόσταγμα, αν η ψυχή
χωριστεί από το σώμα και το σώμα μπει στον τάφο, τότε δεν μπορούμε πια να
βοηθήσουμε τον εαυτό μας όπως ακριβώς συμβαίνει και με το ψάρι, που το
τράβηξαν απ' το νερό και το έκλεισαν μέσα σε δοχείο.
Αδελφέ, μην πεις, "Σήμερα αμαρτάνω και αύριο μετανοώ", γιατί δεν
έχεις σιγουριά. Στον Κύριο ανήκει η φροντίδα για το αύριο.-
Του αββά Μάρκoυ:
Ø
Αν κάποιος πέσει
σε μίαν αμαρτία και δεν λυπηθεί ανάλογα με το σφάλμα του, εύκολα θα ξαναπιαστεί
στο ίδιο δίχτυ.
Ø Όταν αποφεύγεις την κακοπάθεια και τους εξευτελισμούς, μην ισχυρίζεσαι πως θα μετανοήσεις με άλλες αρετές, γιατί η κενοδοξία και η αποφυγή της κακοπάθειας από τη φύση τους υποδουλώνουν στην αμαρτία ακόμα και με εύλογες προφάσεις.-
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου:
Ø
Αν γεράσεις σήμερα με την αμαρτία, αύριο γίνε νέος με
την μετάνοια.
Ø
Μετάνοια είναι
να μην ξαναπέφτουμε στα ίδια λάθη.
Ø
Κανένας δεν
πρέπει να απογοητεύεται για την σωτηρία του.
Αμάρτησες; Μετανόησε. Χιλιάδες φορές αμάρτησες; Χιλιάδες φορές μετανόησε.
Αγίου Ιωάννου της κλίμακος:
Ø Είδα άνθρωπο που φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά
μετανόησε. Και
Αυτόν, που εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο, ο Θεός τον θεωρούσε αγνό, διότι με την μετάνοιά του Τον είχε εξευμενήσει πλήρως.
Αγίου Ισαάκ του Σύρου:
Ø Η μετάνοια είναι το πλοίο. Ο θείος φόβος οι κωπηλάτες.Και η αγάπη είναι το θεϊκό λιμάνι.-
