ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΧΡΟΝΟΥ.

"Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισι."( Εφεσ. ε, 16) είναι η Παύλεια προτροπή.
Ο χρόνος είναι δημιούργημα του Θεού. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τον χρόνο και μέσα στο χώρο να Θεωθεί.
Η βίωση της ζωής και της παρουσίας του Θεού μέσα στο χρόνο συνιστά την Αιωνιότητα. Ο Θεός είναι η Αιωνιότητα.
Η κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό μέσα στο χρόνο, οι αποκαλύψεις του Θεού μέσα στον άνθρωπο, αποτελούν εμπειρίες Αιωνιότητας.
Η αναφορά του χρόνου στο Χριστό εξαγιάζει και μεταμορφώνει τον χρόνο.
Η συμμετοχή του Χριστιανού στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας αποτελεί πρόγευση της αιώνιας ζωής και υπέρβαση του χρόνου.
Η συντριβή κατά την μετάνοια, με την έκφραση μιας έντονης καρδιακής προσευχής, η Μυστηριακή και Ασκητικη ζωή της Εκκλησίας, συνιστούν υπέρβαση του χρόνου.
Ο άνθρωπος με την προσευχή, ως στάση ζωής, υπερβαίνει τον χρόνο, απελευθερώνεται από την τυραννία του, τον εξαγιάζει και εξαγιάζεται μέσα σ' αυτόν.
Ο χρόνος μας εξασφαλίζει την σωτηρία μας ή την αιώνια καταδίκη μας. Η αξιοποίησή του τον καθιστά σωτηριώδη.
Η κάθε ενέργειά μας, όταν παίρνει προσευχητική μορφή, τότε και αιωνοποιείται.
Η απώλεια του χρόνου συνιστά την ατελεύτητη καταδίκη μας.
Ο Χριστιανός, πουβιώνει το αιώνιο, επιλύει τα προβλήματα του παρόντος και τα αντιμετωπίζει πολυδιάστατα.
Η προσφορά και η θυσία, η μαρτυρία και το μαρτύριο, η εργασία και η ψυχαγωγία, μέσα στον χρόνο και με αναφορά στον Χριστό, εναγιοποιούνται, αφού πραγματοποιούνται στο παρόν και ανάγονται στο μέλλον το αιώνιο.
Ο χρόνος, λοιπόν, ευλογία Θεού στον άνθρωπο, εξαγοράζεται και εξαγοράζει την άληκτη ευφροσύνη της θέας της αγάπης του Θεού.
Ο χρόνος όμως και παρέρχεται ανεπίστροφα. Ας τον εκμεταλλευθούμε σωτήρια.
Η ανατολή του νέου έτους, ας είναι σωτηριώδης αφετηρία.-

Φυγή εις Αίγυπτο.- 20.000 Μάρτυρες εις Νικομήδεια. - Σφαγή 14.000 Νηπίων.

26.12 Φυγή   στην  Αίγυπτο .

            Ο  Γυιός  του  Θεού, ο  Κύριος, ο κυρίαρχος ουρανού και γης ξένος φιλοξενείται  στη γη. Ξένος φεύγει για την Αίγυπτο, μετά  την  κρυφή  αναχώρηση των Μάγων  και  την  προειδοποιητική  κίνηση του  Αγγέλου προς τον  Ιωσήφ.

         Στην  καταδιωκτική   μανία του   Ηρώδη  κατά των διετών  παιδιών,  ο  Ουρανός καλύπτει  το  Θείο Παιδί.  Η  Αίγυπτος προσφέρεται για την κάλυψη του Θεού.

           Ξένος   σε   ξένη  χώρα  ο  Ιησούς, μετανάστης, βιώνει  τη  ξενιτεία και διαφεύγει  την ανθρώπινη  κακία.

           Και  μόνο  ο θάνατος του  θηριώδη Ηρώδη  σηματοδοτεί  την επιστροφή στη Ναζαρέτ  και τερματίζει τον κόπο και τον πόνο της Αιγυπτιακής ξενιτείας.

           Το  σχέδιο του Θεού προχωρεί και εκτελείται  απαρέγκλιτα.-

28.12   20.000  Μάρτυρες  στη  Νικομήδεια .

            4^ος μ.Χ.  αιώνας. Ο  Διοκλητιανός και  Μαξιμιανός  διώκουν  αμείλικτα  τούς  Χριστιανούς.

            Η  Νικομήδεια διαθέτει μύριους ένθερμους  Χριστιανούς.   Ο φλογερός   Επίσκοπος  Άνθιμος  αγρυπνεί και πυροδοτεί τις  χριστιανικές καρδιές. Στόχος καίριος, λοιπόν, οι Χριστιανοί της Νικομήδειας.

            Χριστούγεννα και οι  πιστοί κατακλύζουν το Ναό. Άμεσα κυκλώνονται από φανατικούς  στρατιώτες. Ο Επίσκοπος άμεσα ασφαλίζει τούς  πιστούς.  Επισπεύδει τη  Θεία Κοινωνία. Βαπτίζει τούς κατηχουμένους.

            Ο Ναός πυρπολείται. 20.000 έμφλογες καρδιές ανέρχονται νικηφόρες στον Ουρανό. Πολλαπλάσιες ψυχές προσέρχονται  στον Χριστό, με αμείωτο ζήλο και γενναίο φρόνημα.

            Η Εκκλησία χτυπιέται, αλλά δεν νικιέται.-

29.12  Άγια Νήπια.

            14.000 Νήπια, δύο ετών και κάτω, οι πρώτοι   Μάρτυρες  Χριστού.  Τα ιερά σφάγια της μανιακής κρίσης του  Ηρώδη. Η πρώτη θυσιαστική προσφορά της παιδικής  αθωότητας  προς  το  Θείο  Παιδί. Η προσφορά  τους,  προσφορά κάλυψης του  Ιησού.

            Ο  Ηρώδης εφησυχάζει  και  εκτονώνεται.  Ο Χριστός   διαφεύγει   της διωκτικής   μανίας  του,  αφού    βρίσκεται ασφαλής  στην  Αίγυπτο.

            Τα  Νήπια  φεύγουν  βίαια  από  τη μητρική αγκαλιά, αλλά πέφτουν με ασφάλεια στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

            Είναι  οι  Πρωτομάρτυρες  της Εκκλησίας του Χριστού.-

Ετέχθη Σωτήρ !

Ετέχθη  Σωτήρ !

            Η παρακοή των Πρωτοπλάστων, έκφραση επαναστατική κατά του Θεού και εκδήλωση φιλαυτίας, σηματοδότησε την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, την απογύμνωση από την Θεϊκή Χάρη, την απώλεια της επικοινωνιακής παρρησίας με τον Θεό, την θνητότητα και την φθορά.

           Η αγάπη όμως του Τριαδικού Θεού διαφάνηκε πάραυτα με την επινόηση  λυτρωτικού  σχεδίου.

         Η χρονική πληρότητα επέφερε την ενανθρώπηση του Υιού Λόγου. Έγινε ο Υιός του Θεού υιός του ανθρώπου, αφού προσέλαβε εκείνο, που δεν ήταν και δε μετέβαλε αυτό, που ήταν.

         Χριστός επί γης ! Ο Πατέρας ευδόκησε. Ο Υιός ενανθρώπησε. Το Άγιο Πνεύμα συνέργησε.

        Η  συγκατάβαση  του  Θεανθρώπου   εξασφάλισε   την   ανάβαση   του   ανθρώπου. Έγινε ο Θεός άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.

        Η Γέννηση του Κυρίου μας έγινε η απαρχή της δικής μας αναγέννησης, της θέωσης.

      Η θέωση καρπός μιας ειλικρινούς ταπείνωσης, μιας θυσιαστικής αγάπης, μιας ενσυνείδητης συμμετοχής στη λατρευτική, μυστηριακή και ασκητική ζωή της  Εκκλησίας, μιας αδιάλειπτης προσευχητικής στάσης ζωής, μιας διαρκούς  μεταστροφικής κίνησης.

   Η θέωση προϊόν μιας υπαρξιακής κένωσης, μιας αυστηρής αυτομεμψίας, μιας πλήρους αυτοσυνειδησίας, μιας πορείας προς την κάθαρση της καρδιάς, στον φωτισμό του νου, στη μέθεξη της θεοποιού ενέργειας του Θεού.

      Η θέωση επίτευγμα της ενέργειας του Θεού και της συνέργειας του ανθρώπου.

     Η  ενανθρώπηση του Κυρίου  κίνηση λυτρωτική, σωστική για τον  άνθρωπο.

   " Ετέχθη Σωτήρ ", λοιπόν. Ας  Τον  υμνολογήσουμε  καρδιακά   και ας αξιοποιήσουμε την προσφορά. Η δυνατότητα της σωτηρίας δεδομένη. Η σωτηρία εφικτή. Ας την επιδιώξουμε.-

Χριστουγεννιάτικες ευχές.

΄΄ ΧΡΙΣΤΟΣ     ΓΕΝΝΑΤΑΙ    ΔΟΞΑΣΑΤΕ `

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΕΞ  ΟΥΡΑΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ`

ΧΡΙΣΤΟΣ   ΕΠΙ  ΓΗΣ, ΥΨΩΘΗΤΕ.΄΄

Θερμες  ολοθυμες,  εγκαρδιες  ευχες΄΄ο δι΄ ημας σαρκωθεις Λογος΄΄, κατα το ανατελλον ετος 2015 να ενοικησει στην καρδια μας, να ανακαινισει     το ειναι  μας  και  να πυροδοτησει την υπαρξη μας, ωστε να βιωνουμε την ασυνορη αγαπη, τη βαθια ταπεινωση, την ισοβια μετανοια, ως σταση  ζωης. 

Ελ.Α.Κλ.

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ.Αρ. Φ.64 Νοεμ.- Δεκ. 2014

       ΚΑΛΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

                                                            

ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  64 Νοεμ. –Δεκ.  2014 / Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ.

Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ

ΚΥΡ. ΙΑ.  ΛΟΥΚΑ.( Λουκ. ιδ΄, 16 – 24  και Ματθ.  κβ΄, 14 )

 Το  ΔΕΙΠΝΟ της ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

            «Άνθρωπός  τις εποίησε δείπνον μέγα.»( Λουκ. ιδ΄,16 ).

«Δείπνον  μέγα».» Το συμπόσιον της Βασιλείας  των  Ουρανών».Σ’ αυτό το δείπνο έχουν προσκληθεί αδιάκριτα και ανεξαίρετα, χωρίς κανένα αποκλεισμό, όλοι. Η είσοδός μας, βέβαια, στη Βασιλεία του Θεού, προϋποθέτει την ενταξιακή μας κίνηση στο Σώμα της Εκκλησίας, που επιτυγχάνεται με την ακράδαντη πίστη στον Χριστό και το Βάπτισμα.

            «Δείπνο» και η Θ. Ευχαριστία σε κάθε Θ. Λειτουργία. Η συνειδητή συμμετοχή μας εξασφαλίζει την ένωση με τον Χριστό, που είναι η Ζωή, οπότε μας ζωοποιεί, μας αφθαρτοποιεί, μας Χριστοποιεί.

            Το μεταπτωτικό σύμπτωμα της εσωτερικής αποδιοργάνωσης του ανθρώπου αναιρείται, με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, του Λόγου, αφού με την Θ. Κοινωνία τρέφεται η ψυχή και διοχετεύει την Θεϊκή Χάρη και Ζωή και στο σώμα.

            Με την συμμετοχή μας  στη Θεία Κοινωνία επιτυγχάνουμε την ένωση με τον Ιησού, τη μετοχή στη Θεία Ζωή, την ανατολή της  μέλλουσας Βασιλείας, την πρόγευση του Παραδείσου, την επαναφορά στην προπτωτική κατάσταση.

            Και όμως στην πρόσκληση του «Δείπνου» της αγάπης του Θεού δεν ανταποκρίνονται θετικά όλοι οι παραλήπτες.Ο Ιησούς τους κατηγοροποιεί :

1)Είναι οι άνθρωποι, που είναι δούλοι της ύλης. Σφετεριστές των δωρεών του Θεού, αρνούνται την ευχαριστιακή αναφορά στον Θεό. Αρνούνται τη μετοχή στο Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας και συνεπώς αρνούνται να  θεωθούν.

2)Είναι οι άνθρωποι οι υποδουλωμένοι στην εργασία. Εκείνοι, που ανάγουν τη δουλειά σε δουλεία. Εκείνοι, που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον και τις δυνάμεις τους στην εργασία και παραθεωρούν τον κύριο στόχο, που είναι η εκκλησιοποίηση. Απορυθμίζονται από τη συχνότητα τ’ Ουρανού και συντονίζονται στο ρυθμό της γης. Τοιουτο-τρόπως αποσταθεροποιούνται υπαρξιακά.

 3) Είναι οι άνθρωποι, δούλοι των αισθήσεων. Η οικογένεια προβάλλει ως εμπόδιο, για την ανταπόκριση στην πρόσκληση. Ο γάμος, με τη μεταφυσική και Ευχαριστιακή αναφορά του, σημειώνει υπέρβαση της φθαρτότητας και οδηγεί στην Χριστοποίηση στην ανακαίνιση του προσώπου.

            Η συμμετοχή στο «Δείπνο» ανοίγει δίοδο εισόδου του Θεού στη ζωή του  ανθρώπου, δίαυλο επικοινωνίας μαζί Του.

 Όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου, αν αυτονομηθούν, αλλοτριώνουν τον άνθρωπο, τον οδηγούν στην φθορά και τον θάνατο, αφού τον υποδουλώνουν στο χρόνο και τον αποστερούν της μεταμορφωτικής δυνάμεως του «Δείπνου».

Τοιουτοτρόπως το παρόν απαιωνοποιείται και το αιώνιο παύει να είναι προέκταση του παρόντος.

                         

ΚΥΡ.30.11 Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ με το ΧΡΙΣΤΟ.

Κυρ. 30/11  ( Ιωαν.  α΄ , 44 – 52 )

Η   ΓΝΩΡΙΜΙΑ  με  το  ΧΡΙΣΤΟ.

                <<ευρήκαμεν, Ιησούν……..………….τον από Ναζαρέτ.»(Ιωαν. α΄ , 45).

            Ο άνθρωπος πλασμένος «κατ’ εικόνα» του Αρχέτυπου Λόγου επιποθεί τον Θεό.

Η αναζήτηση του Θεού είναι πανανθρώπινη  διαδικασία.

           Η εκζήτηση του Τριαδικού Θεού, για τον Χριστιανό, αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο στην πνευματική του πορεία.

            Η Γνωριμία μαζί Του σημείο ζωής.

            Η Συνάντηση με Εκείνον υπόθεση προσωπική και ταυτόχρονα σωστική.

            Πώς θα επιτευχθούν, λοιπόν,η Υψηλή Γνωριμία και Συνάντηση με τον Ιησού ; 

        Η  εκούσια  κατάταξη  στο  στράτευμά Του και  η  ένταξη  στην Εκκλησία Του, αποτελεί το πρώτο σημαντικό βήμα. Με το Άγιο Βάπτισμα επιτελείται η πολιτογράφηση στη Βασιλεία του Θεού, απαραίτητη προϋπόθεση σωτηρίας.

            Η συμμετοχή στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας εναγιοποιεί τον  άνθρωπο.

          Η Αγιογραφική και Αγιοπατερική  μελέτη εξασφαλίζουν τη γνώση των εντολών του Θεού, ως θεωρία και πράξη και την αποτροπή των πτωτικών κινήσεων.

        Η έμπρακτη, θυσιαστική αγάπη προς τον αδελφό μας, ως ανταύγεια της φλογερής αγάπης προς τον Θεό, εγγύηση σωτηρίας, αλλά και γνωριμίας με τον Κύριο.

           Η βίωση της ασκητικής ζωής της Εκκλησίας, με τον ανένδοτο αγώνα της κάθαρσης της καρδιάς, συνεπάγεται τον φωτισμό του νου και κατ’ επέκταση τη θέωση.

            Θέωση σημαίνει θέα του Θεού, γνωριμία μαζί Του,κοινωνία με Εκείνον.

            Οι Άγιοι, με την απελευθέρωση από τα δεσμά των παθών και  τη  μεταμόρφωσή τους, με την μη απολυτοποίηση της λογικής και την έντονη αίσθηση της Πρόνοιας του Θεού, πέτυχαν την αληθινή γνωριμία με το Χριστό και τη διαρκή κοινωνία μαζί Του.

            Ήταν ένα επίτευγμα ισόβιου, αδυσώπητου αγώνα.

            Αυτόν κι εμείς ας επιχειρήσουμε και θα τερματίσουμε νικηφόρα.-

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Αγιος Ιωάσαφ, ο νέος Οσιομάρτυρας.

26/10   ΑΓ. ΙΩΑΣΑΦ, ο νέος Οσιομάρτυρας.

    Το Χορό των Οσιομαρτύρων απαρτίζουν υπάρξεις φλογερές, με πυρίφλεκτες καρδιές και διακαή πόθο μαρτυρίου. Ιχνηλάτες των Μαρτύρων αποτελούν τη Χορεία των Οσιομαρτύρων.

            Ανάμεσά τους ευδιάκριτη θέση κατέχει ο Νέος Οσιομάρτυρας ΙΩΑΣΑΦ. Μαθητής αφοσιωμένος του Πατριάρχη Κων/πόλεως Νήφωνα, αναδεικνύεται και πανάξιος μιμητής του. Δρομέας στο στίβο της αρετής φθάνει σε ύψη τελειότητας. Βιώνει την τέλεια αγάπη, εμφορείται από βαθειά ταπείνωση , καθορίζει, ως στάση ζωής τη μετάνοια. Επιτυγχάνει την κάθαρση της καρδιάς και εναγιοποιείται. Ο φωτισμός του νου πυροδοτεί την καρδιά, για επιζήτηση  μαρτυρίου. Ο πόθος του μαρτυρίου κατακαίει το είναι του.

            Η εκδημία του διδασκάλου του, Οσίου Νήφωνα, σηματοδοτεί και την προσωπική του εκκίνηση, για την εκζήτηση του μαρτυρίου. Αυτόκλητα παρουσιάζεται στο κριτήριο των Τούρκων. -  Είμαι Χριστιανός!   δηλώνει εμφαντικά. -  Ο Τριαδικός Θεός, που πιστεύω είναι ο αληθινός Θεός. Η ενσάρκωση του Χριστού έδωκε σε μένα τη δυνατότητα της σωτηρίας. Είναι Θεός αγάπης και Τον λατρεύω και δεν Τον απαρνούμαι!  Η αντίδραση άμεση. Συλλαμβάνεται, βασανίζεται βάναυσα και αποκεφαλίζεται, στις 26 Οκτωβρίου 1536.

            Ένας ακόμη Οσιομάρτυρας συναριθμείται στον  πανευκλεή  Χορό  των  Μαρτύρων.-

Μεγαλυνάρια Αγίου Δημητρίου Μυροβλήτου

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ   ΑΓΙΟΥ   ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ   ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ

            Μεγαλομαρτύρων κλεινός βλαστός, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ προστάτης, και αμέριστος αρωγός. Θεσσαλονικέων, το καύχημα και κλέος, και πάντων των Ελλήνων, το αγαλλίαμα.-

                

                                                     *   *   *

          Δεύτε  ανυμνήσωμεν   οι  πιστοί,  ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ  Μέγαν, Μυροβλήτην, θαυματουργόν. Αγλάϊσμα Μαρτύρων και κλέος των Αγίων, ημών θερμόν προστάτην, πρέσβυν ακοίμητον.-

19/10 Άγιος Σαδώθ Επίσκοπος και 120 Μάρτυρες.

19/10  ΑΓΙΟΣ   ΣΑΔΩΘ, Επίσκοπος και 120 Μάρτυρες.

 Βρισκόμαστε στην Περσία, το 33 μ.Χ., όταν βασιλεύει ο Σαπώρ. Στην πρωτεύουσα υπάρχει ένα ποίμνιο Χριστιανών, το οποίο διαποιμαίνεται θεοφιλώς από το θεοπρόβλητο Επίσκοπο  Σαδώθ.Ο Σαδώθ, ευρισκόμενος εις   ΄΄τύπον και τόπον Χριστού΄΄  , διαθέτει βαθειά πίστη στο Θεό, διάπυρη αγάπη σ’ Εκείνον και έχει επίγνωση της υψηλής αποστολής του.

Με στόχο τη σωτηρία των πιστών  μεριμνά ποικιλότροπα για την τροφοδοσία των ψυχών. Αγωνίζεται, για να κερδίσει ψυχές και δε διανοείται να απωλέσει. Η προσωπική του θεοσέβεια προκαλεί για μίμηση. Η φιλανθρωπία του, έκφραση πατρικής αγάπης, εξασκείται αφειδώλευτα και αδιάκριτα. Τοιουτοτρόπως πιστοί και άπιστοι απολαμβάνουν των  ευεργεσιών.

Η αγάπη διάχυτη ευφραίνει το Θεό, αλλά ταυτόχρονα  ενοχλεί  το  σατανά. Οι ιερείς των Περσών, οι Μάγοι, εξαπολύουν συκοφαντική επίθεση  εναντίον του Σαδώθ, για ειρωνική στάση προς το βασιλιά. Ο βασιλιάς, με τον υπερφίαλο εγωϊσμό της εξουσίας, διατάσσει άμεσα τη σύλληψή του. Η απαίτηση είναι αμετάκλητη:

 -  Σαδώθ, αν θέλεις να ζήσεις, πρέπει να αρνηθείς το Χριστό. 

 -΄΄ ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν· ος δ’ αν απολέση  την  ψυχήν αυτού ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν΄΄. (Ματθ. 16, 25), αντηχεί στο είναι του το μήνυμα του Ιησού. Ανεπίστροφα  και  σθεναρά  απαντά:   -

- Ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και δεν Τον αρνούμαι. Ο θάνατος θα με φέρει συντομώτερα κοντά Του!  

Ο βασιλιάς εξοργίζεται και διατάσσει τον αποκεφαλισμό του.

            Συμμάρτυρες και 120 Χριστιανοί. Όλοι, τροπαιοφόροι Ομολογητές, προσέρχονται  στο στεφοδότη Κύριο, για την παραλαβή του αφθάρτου  στεφάνου ατελεύτητης δόξας.-

12/10. Αγιοι:Τάραχος, Πρόβος. Ανδρόνικος.

12/10 ΑΓΙΟΙ:  ΤΑΡΑΧΟΣ, ΠΡΟΒΟΣ, ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ.

           Τρεις Μάρτυρες Χριστού. Τρεις στρατιώτες πανευσεβείς.

Ο Τάραχος, βλαστός της Ιλλυρίας.

Ο Πρόβος, γόνος της Παμφυλίας.

Ο Ανδρόνικος Εφέσιος.

Και οι τρεις εντρυφούν στην Αγία Γραφή και αγωνίζονται, για την υλοποίηση των ευαγγελικών εντολών. Η φλόγα της πίστεώς τους κατακαίει και τη μεταδίδουν με τόλμη.

 Συλλαμβάνονται, για τη δράση τους, από τον έπαρχο Ταρσού Μαξέντιο. Ομολογούν  με παρρησία.

Ο Τάραχος, αν και  υπερήλικας, βροντοφωνεί:   Οἱ σωματικές μου δυνάμεις  άτονες, αλλά οι ψυχικές ακμαίες. Δεν με τρομάζουν τα μαρτύρια, ούτε και ο θάνατος. 

            Ο Πρόβος ομολογεί επίσης σθεναρά:  Μαρτυρώ, για την αγάπη του Χριστού μου και δεν Τον αρνούμαι! 

            Ανδρεία και η απάντηση του Ανδρονίκου:  Δεν με φοβίζει τίποτε. Μένω πιστός μέχρι θανάτου! 

            Ο Μαξέντιος μένει εμβρόντητος, από το  θάρρος των  υποψηφίων Μαρτύρων. Διατάσσει την εκδορά της κεφαλής του Τάραχου και την εκβολή  των ματιών του. 

Τελικά  και  οι  τρεις  αποκεφαλίζονται  και  εισέρχονται  νικηφόροι  στα Ουράνια Σκηνώματα.-