Δημιουργική πράξη.

ΚΥΡ. ΤΥΦΛΟΥ. ( Ιωαν. θ΄ , 1 – 38 )
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

''Επτυσε χαμαί και εποίησε πηλόν εκ του πτύσματος και επέχρισε τον πηλόν επί τους οφθαλμούς του τυφλού΄΄( Ιωαν. θ ,6 ).
Ο άνθρωπος, το τελειότερο δημιούργημα του Τριαδικού Θεού, πλάστηκε από χώμα και δέχτηκε με εμφύσηση την πνοή της ζωής.
Η δημιουργική ενέργεια του Θεού συνεχίζεται επεκτατικά και καθημερινά, με τη γέννηση ανθρώπων πάνω στον πλανήτη, τη γη.
Η ενέργεια της δημιουργίας και της προσθήκης της οπτικής αίσθησης, συναντάται και στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Ο «εκ γενετής» τυφλός δεν έφερε μάτια, ούτε είχε όραση. Ζούσε στο βαθύ σκοτάδι. Η επέμβαση του Θεού Λόγου, έκφραση δημιουργική, συμπλήρωσε το αρχικό δημιούργημα και ως προς το όργανο της οράσεως και ως προς την αίσθηση. Τοιουτοτρόπως ο Κύριος, ως Θεός και δημιουργός του κόσμου αποφάνθηκε.
Η παρουσία του Χριστού στον κόσμο πρόσφερε την αναδημιουργία και ανάπλαση του ανθρώπινου γένους. Με το Άγιο Βάπτισμα Χριστοποιούνται οι αισθήσεις του ανθρώπου, εφ’ όσον ο άνθρωπος ενώνεται με τον Χριστό και νοηματοδοτείται η όλη ζωή του.
Ο Χριστός, λοιπόν, είναι η Ζωή και μας δίνει τη ζωή και μας συντηρεί προνοιακά στη ζωή και μας προσφέρει εμπειρίες αιώνιας ζωής, με τη μέθεξή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
ΦΩΣ ο Ίδιος φωτοδοτεί και μας, όταν διατηρούμε επικοινωνιακή σχέση, με την προσευχή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Η άσκηση και η συμμετοχή στη Λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, μας καθιστά κοινωνούς Χριστού, πρόσωπα Χριστοποιημένα, σε μια ζωή λουσμένη στο φως Του.-

Επιλογή θεραπείας.

ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ. ( Ιωαν. ε΄, 1 – 15 )

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

«Θέλεις υγιής γενέσθαι;…ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται». ( Ιωαν. ε΄ , 6, 14 ).

Ο Ιησούς ένα σάββατο βρέθηκε μπροστά σ’ έναν πολυετή ασθενή. Παραλυσία τριάντα οκτώ ετών τον κρατούσε καθηλωμένον στο κρεβάτι του πόνου.

Η φιλευσπλαχνία του Χριστού Τον προέτρεψε σε ιαματική κίνηση. «Θέλεις υγιής γενέσθαι;»,τον ερωτά ο Κύριος.

Το έναυσμα για εκζήτηση βοήθειας, για εκούσια επιλογή θεραπείας, δίδεται. Η θεραπεία είναι δυνατή, αλλά όχι αναγκαστική. Η έκφραση της ελευθερίας του προσώπου σ’ όλο της το μεγαλείο.

Η ενέργεια του Θεού επιζητεί τη συνέργεια του ανθρώπου, απαραιτήτως.

Ο Χριστός ποθεί τη σωτηρία μας πρωταρχικά, αλλά ουδέποτε παραβιάζει την ελευθερία μας.

Η παντοδυναμία του Θεού θεράπευσε πάραυτα τον παράλυτο, ευθύς ως έδωκε την συγκατάθεσή του, με την έκφραση της ενδόμυχης επιθυμίας του για θεραπεία.

Θεραπεύεται ο παράλυτος, αφού σηκώνει και το κρεβάτι του και φεύγει.

Φεύγει, αφού εισέπραξε το δώρο της θεραπείας.

Ο Ιησούς συγχρόνως του κάνει μια υπόμνηση : «…ίδε υγιής γέγονας · μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται».

Η παραλυσία, συνέπεια αμαρτίας.Η επαγρύπνηση, η άσκηση, η συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, εξασφαλίζουν την ισορροπία και υγεία ψυχής και σώματος.

Η αμαρτία κατεργάζεται τον θάνατο.

Η μετάνοια χορηγεί τη ζωή.

Ο αγώνας εμπεριέχει και πτώσεις, αλλά σημειώνει και αναστάσεις, περιφανείς νίκες, σωστικές φάσεις.

Η πορεία μας είναι ανοδική, αγωνιστική. Ας είναι και νικηφόρα.-