"Ιδού
νυν καιρός ευπρόσδεκτος,
ιδού νυν ημέρα
σωτηρίας. (Β΄Κορ. στ΄2 )
Τώρα!
Η μοναδική σου στιγμή.
Η
μοναδική ίσως ευκαιρία να σωθείς.
Τι θα κάνεις;
Γιατί αδρανείς;
Μετανόησε και
εσώθης.-
Από το
βιβλίο ΄΄ΝΥΞΕΙΣ
ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
31.8 ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΙΜΙΑΣ
ΖΩΝΗΣ
της ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Η Παναγία μας ! Και τα
ενδύματά της πανάγια.
Την τιμία ζώνη της μεταφέρουν από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη, ο
Αρκάδιος, ή κατ᾿ άλλους ο Θεοδόσιος ο Β΄, και
την τοποθετούν σε χρυσή θήκη , την Αγία Σωρό.
Μετά 410 χρόνια και όταν η
Βασίλισσα του Λέοντος
Σοφού βασανίζεται από
δαιμόνια, ο Πατριάρχης ανοίγει την Αγία Σωρό και η ζώνη φαίνεται
υπέρλαμπρη. Τοποθετείται
πάνω της και
θεραπεύεται. Η θαυματουργική της
Χάρη προχέεται δαψιλώς.
Η Κυρία Θεοτόκος είναι η διαρκής καταφυγή μας, η κραταιά προστασία μας, η Πρώτη Μεσίτρια προς τον Θεό.-
Από το
βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
" Πρόσεχε τον εαυτό σου
από την μητέρα όλων των κακών,
την φιλαυτία."
(΄Αγ.Μάξιμος Ομολ. Εκατ.Β'59)
Αγαπώ τον εαυτό μου υπέρμετρα.
Τον φροντίζω παράλογα.
Τον ικανοποιώ απεριόριστα.
Τον προβάλλω προκλητικά.
Είμαι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός
του.
Τον Θεό μου Τον περιθωριοποίησα.
Τον πλησίον μου τον εκμηδένισα.
Η κακία με κατακλύζει.
Κύριε, χάνομαι, σώσέ με.-
Από το
βιβλίο ΄΄ΝΥΞΕΙΣ
ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
30.8 ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Αλέξανδρος!
Ο θεοσεβής λευϊτης του
Θεού.
Ο
ταλαντούχος αφανής Αγωνιστής.
Ο άξιος εκπρόσωπος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη στην
Α΄ Οικ. Σύνοδο, στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί ο Άρειος κατατροπώθηκε
καί η Εκκλησία εδογμάτισε.
Ο
Αλέξανδρος,αν και 70χρονος, είχε ζέση νεανική.Οι δραστηριότητές του
διαρκείς.
Η
εκδημία του Πατριάρχη τον
αφήνει διάδοχό του.
Και
από την Πατριαρχική θέση
αγωνίζεται.
Στη βασιλική απαίτηση να συμπροσευχηθεί με τον ΄Αρειο αντιδρά προσευχητικά.
Και ο Ουρανός δίνει τη λύση.
Ο ΄Αρειος την ημέρα της Θείας συλλειτουργίας τελευτά οικτρά.
Ο Αλέξανδρος είναι όντως Άγιος και εισακούεται από τον Θεό.-
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
29.8
ΑΠΟΤΟΜΗ της ΚΕΦΑΛΗΣ
ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ.
Ιωάννης Πρόδρομος!
Το
Θεϊκό λυχνάρι.
Ο
ανένδοτος Αγωνιστής της Αλήθειας.
Ο
άτεγκτος ελεγκτής της παρανομίας.
Και ο Βασιλέας
Ηρώδης Αντίπας παρανομεί. ΄Εχει σύζυγό
του τη γυναίκα του αδελφού του
Φιλίππου, την Ηρωδιάδα.
Ο
έλεγχος προκαλεί συνειδησιακές κρίσεις, εκδικητικές κινήσεις.
Η κεφαλή του Τιμίου Προδρόμου ζητείται «επί πίνακι» μεθοδικά.
Η χορευτική ικανότητα της Σαλώμης, κόρης της Ηρωδιάδας,
δεσμεύει τον Ηρώδη να εκτελέσει οποιαδήποτε επιθυμία της.
Και είναι αυτή ο αποκεφαλισμός του Ιωάννη.
Ο τελευταίος Προφήτης του Θεού εισέρχεται τροπαιούχος
στην Αιωνιότητα.
Πρότυπο, για τους αγωνιστές της
επικράτησης της Ευαγγελικής Αλήθειας.-
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
28.8
ΟΣΙΟΣ ΜΩΥΣΗΣ ο
Αιθίοψ.
Μωυσής
! ΄Ενας ληστής μεταστρέφεται. Η συνέπεια ζωής και πίστεως ενός Χριστιανού τον προβληματίζει, τον συγκλονίζει.
Βιώνει την αυτοκριτική
και μετανοεί. Η μετάνοια του δίνει τη
δυνατότητα της αγιότητας.
Εγκαταλείπει τα πάντα και πέφτει στήν αγκαλιά του Θεού.
Υποψήφιος ΄Αγγελος της ισάγγελης Μοναχικής Πολιτείας κονταροχτυπιέται με τον εαυτό του και το Διάβολο.
Βιώνει την αυτογνωσία μέσα από την αυτοκριτική και επιτυγχάνει την κάθαρση της καρδιάς.
Αποκτά ταπεινό φρόνημα, κρατώντας το νου του στις αμαρτίες του.
Επαγρυπνεί και προσεύχεται αδιάλειπτα. Η βιοτή του
διδάσκει.
Στα 75 του χρόνια έχει πετύχει τον σκοπό του : Την αγιότητα.
Το τέλος του όμως μαρτυρικό. Ληστές
τον συνέλαβαν και τον σκότωσαν.
῞Ενας
ληστής Άγιος και
Μάρτυρας.-
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
27.8 ΟΣΙΟΣ ΠΟΙΜΗΝ
Μία μικρή Μοναστική ᾿Αδελφότητα ανθίζει σε μία
Σκήτη της Αιγύπτου. Είναι ομαίμονες, ομόφρονες, ομόψυχοι δούλοι Χριστού. Είναι συντονισμένοι όλοι στη
συχνότητα τ᾿Ουρανού. ΄Ολοι συναγωνιστές
στη γη, για την επίτευξη της θέωσης.
Ηγούμενός τους ο Ποιμήν. Χαρισματούχος, αλλά
και ενάρετος. Ταπεινός διάκονος
Χριστού. Θεοχαρίτωτος ακτινοβολεί. Πλήθος λαού προστρέχουν για συμβουλή και
ενίσχυση. Επιλέγει τους έχοντες αληθινή
ανάγκη. Απορρίπτει τους
περίεργους, έστω και αν είναι αξιωματούχοι.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα δικαστή, που αντέδρασε εκδικητικά. Συνέλαβε τον ανεψιό του για να τον εξαναγκάσει να προσέλθει πλέον ο Ηγούμενος.
Κι εδώ απέδειξε την ταπεινοφροσύνη του.
Ανυποχώρητος παρέδωσε τον ανεψιό του στο
αδέκαστο του δικαστή και τον
αφόπλισε.
Το τέλος του ειρηνικό και θεάρεστο.-
Από
το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
26.8 ΑΓΙΟΙ : ΑΔΡΙΑΝΟΣ και ΝΑΤΑΛΙΑ .
Αυτοκράτορας ο Διοκλητιανός και έναν απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών εξαπολύει.
23 πιστοί ακόλουθοι του Ιησού δίνουν τη μάχη στο μαρτυρικό στίβο.
Ο 28χρονος Αδριανός παρακολουθεί κατάπληκτος. Θαυμάζει την υπομονή. Απορεί για το σκοπό του μαρτυρίου. Η απάντηση των Αθλητών του Χριστού πυροδοτεί το είναι του. Δηλώνει Χριστιανός και αμέσως συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται. Η
σύζυγός του Ναταλία το πληροφορείται και
προστρέχει χαρούμενη κοντά του. Τον
στηρίζει ουσιαστικά και προσεύχεται
γι᾿ αυτόν. Ρίχνεται στη
φωτιά και παραδίδει
την ψυχή του στα χέρια του Αγωνοθέτη Κυρίου. Το ίδιο τέλος είχε και η ίδια.
΄Ενα ζεύγος Μαρτύρων τώρα, στον Ουρανό
πανηγυρίζει.-
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Το να έχεις ωφελεί.
Το να κατέχεις βλάπτει,
αφού προσκόλληση εμπεριέχει.
Από το βιβλίο ΄΄ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ΄΄Ελ. Α. Κλ.
25.8 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΙΤΟΣ Επίσκοπος Γορτύνης.
Τίτος
! Το «γνήσιο τέκνο» του Αποστόλου Παύλου, ο πολύτιμος συνεργάτης του.
Ιεροσόλυμα, Κόρινθος, Μακεδονία, Κρήτη:
Σταθμοί αποστολικής δράσης.
Στην Κρήτη αναλαμβάνει και την
Αρχιερατική Διακονία.
Εκεί
προσφέρεται θυσιαστικά, με ένθερμους συνεργάτες τον Απολλώ και τον Ζηνά.
Ο λαός της Κρήτης γεύεται ανόθευτη
την Αλήθεια του Ευαγγελίου, τη
θαλπωρή της Εκκλησίας.
Μετά από μία ευάρεστη στον
Θεό Αρχιερατική πορεία εκδημεί ειρηνικά.
Είναι ο Απόστολος ΄Αγιος Τίτος.-
Από το βιβλίο
΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Η αναλγησία μεσουρανεί…
21ος
αιώνας!
Η ανθρωπότητα
σε αναβρασμό.
Το ΄΄εγώ΄΄
στο επίκεντρο.
Το ΄΄εσύ΄΄
στο περιθώριο.
Οι καρδιές
ανειρήνευτες.
Οι πόλεμοι διάσπαρτοι.
Οι καταστροφές
ανυπολόγιστες.
Τα θύματα
αμέτρητα.
Η απόγνωση
στο ζενἰθ.
Η φυγή
διέξοδος.
Άνθρωποι συνωστίζονται
σε βάρκες παγίδες.
Ο υγρός
τάφος υποδέχεται
αθώες ψυχές.
Αδίστακτοι δολοφόνοι
επιβουλεύονται
εξαθλιωμένους πρόσφυγες.
Ο απανθρωπισμός
σ’όλο του
το μεγαλείο!!!
Η αγάπη
εξέλειπε.
Το μίσος εθριάμβευσε.
Η ιδιοτέλεια
επεκράτησε.
Η θυσιαστική
προσφορά ανύπαρκτη.
Μόνη λύση
για τη σίγαση
των όπλων,
την επικράτηση
της ειρήνης
η επιστροφή
στο Χριστό,
η μεταστροφή, η
μετάνοια.-
Από την ποιητική Συλλογή ΄΄ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
24.8 ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ο Αιτωλός.
Μονοδένδρι της Αιτωλοακαρνανίας ο τόπος, που γεννιέται ο Αγιος Κοσμάς. Δέχεται το Θείο σπόρο της Χριστιανικής Αλήθειας από τους θεοσεβείς γονείς του.
20χρονο
παλληκάρι πηγαίνει στο Αγ. ΄Ορος, στο Σχολείο της Ι.Μονής Βατοπεδίου. Εκεί λαμβάνει
τη Μοναχική κλήση και
απαντάει καταφατικά.
Στην Ι.Μονή Φιλοθέου κείρεται Μοναχός
και χειροτονείται Ιερέας.
Ο ιεραποστολικός όμως ζήλος τον συνέχει. Ο λαός του Θεού είναι σκλαβωμένος και χρειάζεται ενίσχυση. Παίρνει την άδεια του Πατριάρχη και οργώνει την Ελλάδα.
Διδάσκει
φλογερά, κτίζει Σχολεία και Εκκλησίες,
στηρίζει το Γένος.
Στη Β. ΄Ηπειρο συλλαμβάνεται από τους
Τούρκους και απαγχονίζεται.
΄Ηδη
είναι ο Μάρτυρας, Εθναπόστολος, ΄Αγιος Κοσμάς.-
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Η
αγάπη Της διάχυτη.
Η
στοργή Της έκδηλη.
Το
ενδιαφέρον Της αδιάπτωτο.
Η
φροντίδα Της αμέριστη.
Οι ρόλοι Της
πολλαπλοί. Γίνεται:
Η Προστασία των ευρισκομένων σε ανάγκη.
Η Σκέπη των διωκομένων.
Η Καταφυγή
των απελπισμένων.
Η
Βακτηρία των αδυνάτων.
Η
Ελπίδα των θλιμμένων.
Η Μεσίτρια του κόσμου.-
Απόσπασμα από το βιβλίο ΄΄ΕΟΡΤΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ΄΄Ελ. Α. Κλ.
23.8
ΟΣΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Καλλίνικος ! Ιερέας και Σκευοφύλακας του Ναού των Βλαχερνών.
Ευσεβής και δραστήριος, λόγιος και θαρραλέος.
Πολύ σύντομα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Δίνει
καθημερινά τη μαρτυρία Χριστού.
Ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Β΄ τον προκαλεί προτασικά : Να δώσει ευχή να γκρεμισθεί ο Ναός της Θεοτόκου, για εγκατάσταση πολυτελούς βρύσης.
Ο Καλλίνικος αντιστέκεται σθεναρά και απορρίπτει την πρόταση.
Και ο Θεός απαντάει με την έκπτωση και
εξορία του Αυτοκράτορα.
Αργότερα, όταν προδοτικά
εισέρχονται στην Κωνσταντινούπολη οι Βούλγαροι και
Σλαύοι, επανέρχεται ο Ιουστινιανός
Β΄ και αμέσως εκδικείται τον Πατριάρχη
Καλλίνικο.
Αναπολόγητα τον καταδικάζει, τον τυφλώνει και τον εξορίζει στη Ρώμη.
Καλλίνικος ! Ο Ομολογητής Πατριάρχης . -
Από το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄
Ελ. Α. Κλ.
|
|
|
|
|
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ |
***********************************************************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 98 ΙΟΥΛ. – ΑΥΓ. 2020 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται
(Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ
Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200 e-mail: eklidoniari@gmail. com
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com και Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
******************************************************************************
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
ΚΥΡ.
Ε.΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ( ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ )( Ρωμ.
ι΄, 1 – 10 )
ΔΙΚΑΙΩΣΗ καί ΣΩΤΗΡΙΑ.
<<Καρδίᾳ γάρ πιστεύεται
εἰς δικαιοσύνην, στόμα δέ ὁμολογεῖται εἰς
σωτηρίαν.» ( Ρωμ. ι΄, 10 ). Ἡ
πτώση τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας σηματοδότησε τήν ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν
Θεό, πού εἶναι τό Φῶς καί ἡ δικαιοσύνη στήν ὁδήγησή του στό σκοτάδι καί στήν ἀδικία.
Ἡ πτώση τῶν Πρωτοπλάστων ἐπέφερε τή
διακοπή τῆς κοινωνίας τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τῆς μετοχικότητας στή Βασιλεία
Του.
Ὁ ὠκεανός
τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὅμως, ἐφεῦρε τή λύση. Ὁ Λόγος, μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατέρα
καί τή συνεργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνανθρώπησε. Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ
θέωσε τήν ἀνθρώπινη φύση, τή δικαίωσε.
Ὁ
Χριστός σταυρώθηκε, ἀπέθανε γιά τόν ἄνθρωπο καί τοῦ δώρισε τή δικαίωση.
Ὁ Ἰησοῦς
ἀναστήθηκε γιά τή δικαίωση τοῦ ἀνθρώπου.
Δικαίωση
σημαίνει καταλλαγή τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, ἄνοιγμα τοῦ δίαυλου ἐπικοινωνίας , ἐπαναφορά τῶν διαπροσωπικῶν
σχέσεων.
Δικαίωση
σημαίνει ἀπολύτρωση ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀπό τή φθορά καί τόν θάνατο.
Δικαίωση
σημαίνει ὑπογραφή τοῦ συμβολαίου τῆς υἱοθεσίας, ἐνεργοποίηση τῆς μέχρι τότε ἀνενέργητης
υἱικῆς σχέσης.
Δικαίωση
σημαίνει μεταμόρφωση ἀτόμου σέ πρόσωπο, παθῶν σέ ἀρετές, ἀνακαίνιση, ἀναγέννηση.
Δικαίωση
σημαίνει τελικά ἁγιότητα, θέωση, δυνατότητα ἀπόλαυσης τοῦ Παραδείσου, θέας τῆς ἀγάπης
καί παρουσίας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ
δικαίωση βιώνεται μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, μέ τήν ὀρθόδοξη
ἀσκητική, λατρευτική καί Μυστηριακή συμμετοχή.
Ἡ
δικαίωση, καρπός ἐγκάρδιας καί ὁλόψυχης πίστεως εἰς τόν Θεάνθρωπο Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν, τόν Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.
Αὐτή
ἡ πίστη, ἐνεργουμένη μέ ἔργα καί παρρησιακή ὁμολογία, φέρει καρπό τήν σωτηρία.
Καρδιά,
λοιπόν, γιά τήν πίστη καί τή δικαίωση καί στόμα, γιά τήν ὁμολογία καί τήν
σωτηρία.-
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Αρχιεπίσκοπος
Αχρίδος
Ο Άγιος Νικόλαος
γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1880 στο χωριό Λέλιτς της κεντροδυτικής Σερβίας.
Ήταν το πρώτο από τα εννέα τέκνα των ευσεβών αγροτών, γονέων Δραγομίρου και
Αικατερίνης. Ασθενικός στην σωματική του διάπλαση , επέδειξε από μικρός την
ευφυΐα του, τη μεγάλη του αγάπη προς τον Θεό
και την Εκκλησία και την κλίση προς τον μοναχικό βίο. Σπούδασε, παρά το γεγονός
της μεγάλης πτωχείας της οικογένειάς του, στη θεολογική σχολή Βελιγραδίου,
ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας στη Βέρνη της Ελβετίας (1908),διδάκτωρ στην
Οξφόρδη της Αγγλίας (1909) και το Χάλλε της Γερμανίας (1911). Γνώριζε επτά
γλώσσες, μεταξύ των οποίων και την ελληνική.
Ο Νικόλαος λάτρευε τον Θεό εξ όλης της καρδίας και
ο Θεός του έδωσε σοφία και ρητορική δεινότητα. Εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε
πρεσβύτερος στη μονή Ρακόβιτσα, κοντά στο Βελιγράδι, τον Δεκέμβριο του 1909.
Είχε αρρωστήσει βαριά από δυσεντερία και έταξε, εάν ο Κύριος τον θεραπεύσει, να
Του αφιερωθεί ολοκληρωτικά. Και ο πόθος του πραγματώθηκε.
Κατά την περίοδο 1915 - 1919 απεστάλη στην Αμερική
και στην Αγγλία, για να συντρέξει και να ενισχύσει τον πολύπαθο Σερβικό λαό. Το
έτος 1919 εξελέγη Επίσκοπος Ζίτσης στην κεντρική Σερβία και το έτος 1920
μεταφέρθηκε στην Αχρίδα, όπου ανέπτυξε ένα τεράστιο ιεραποστολικό, ποιμαντικό, κοινωνικό
και φιλανθρωπικό έργο.
Ο Επίσκοπος Νικόλαος, παρά την τεράστια μόρφωσή του
και τα πολλά του χαρίσματα, διακρινόταν για την απλότητα του ήθους του, την
καλοσύνη και την αγάπη του. Η αρετή, η οποία κατ' εξοχήν τον στόλιζε, ήταν η
ταπείνωση. Η εντρύφηση στην Αγιοπατερική μελέτη και η συναναστροφή του με Αγιορείτες
Πατέρες πλούτιζαν την πνευματικότητά του. Με τα συγγράμματά του και την
πνευματική του καθοδήγηση ο λαός καθημερινά αναγεννιέται πνευματικά και ο
μοναχισμός ανθίζει.
Το 1941 οι κάτοχοι της χώρας του, οι Γερμανοί, τον
συλλαμβάνουν, τον περιορίζουν και το 1944 τον στέλνουν στο στρατόπεδο
συγκεντρώσεως του Νταχάου στη Γερμανία, όπου υπέστη πάνδεινα βασανιστήρια. Ο
δούλος του Κυρίου βάσταζε τα στίγματα του μαρτυρίου στο σώμα του, αγόγγυστα,
δοξολογικά. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του συνέταξε ένα συγκλονιστικό
κείμενο προς τους λαούς της Ευρώπης, το οποίο δημοσιεύτηκε μετά την κοίμησή του
στο βιβλίο Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, του πνευματικού του
τέκνου και καθηγητή του πανεπιστημίου Βελιγραδίου Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.]
Μετά την απελευθέρωσή του, το Μάιο του 1945 δεν
θέλησε πλέον να επιστρέψει στην πατρίδα του, εφ΄όσον το τότε καθεστώς τον
θεωρούσε ανεπιθύμητο πρόσωπο. Πήγε, λοιπόν, στην Αμερική και παρά την
κλονισμένη υγεία του συνέχισε το φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό έργο του
Χριστού. Δίδαξε στην ιερατική σχολή της Μονής του Αγίου Σάββα, στο Λίμπερτβιλ
του Ιλλινόις και από το 1951 εγκαταστάθηκε στη Ρωσική Μονή του Αγίου Τύχωνος
στην Πενσυλβάνια, όπου καθοδηγούσε τους Μοναχούς και διηύθυνε το θεολογικό
σεμινάριο της Μονής. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα δεν τον αποθάρρυναν ποτέ.
Αισθανόταν έντονα την παρουσία της Θείας Πρόνοιας στο βίο του και αυτό του
έδινε δύναμη, ανδρεία και χαρά.
Η προσευχή του αδιάλειπτη. Η εγρήγορση διαρκής. Η
αυτομεμψία συνεχής. Το πένθος έδιδε το
έναυσμα για δάκρυα μετανοίας, παρακλήσεως, μεσιτείας και δοξολογίας.
Προσευχόμενος, το πρωί της Κυριακής του έτους 1956 στο ταπεινό κελλί του και
προετοιμαζόμενος να λειτουργήσει, κοιμήθηκε ειρηνικά. Η μνήμη του τιμάται στις 18
Μαρτίου.
Από την ποιητική Συλλογή
<<ΨΗΦΙΔΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ>> Ελ.Α.Κλ.
Αγωνιάς;
Στη
δίνη των προβλημάτων
ο άνθρωπος.
Η
αγωνία εξάρτημα
της καθημερινότητας.
Η
ανασφάλεια στο ζενίθ.
Το
άγχος σε έξαρση.
Αγωνιάς; Ματαιοπονείς.
Τα αδιέξοδα έχουν διέξοδα.
Το κλειδί της υπέρβασης
διαθέτει ο Ιησούς.
Ανάθεσέ Του κάθε σου πρόβλημα,
ανεπιφύλακτα.-
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
Ø
Να μ ι σ ε ί ς τα π ά θ
η, αλλά ν’ α γ α π ά ς τους
ε μ π α θ ε ί ς.
Ø
Αν μισείς, να μ ι σ ε ί ς
τους Δ α ί μ ο ν ε ς και τα π ά θ η.
Ø
Η α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η του ν ο υ από
τα π ά θ η και τη λ ο γ ι κ ή, δίνει τη δυνατότητα της β ί ω
σ η ς της προσωπικής
ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς.
Ø
Ο Θ ε ό ς
δεν αφαιρεί την ε λ ε
υ θ ε ρ ί α του ανθρώπου,
αλλά σ
υ ν ε ρ γ ε ί στην εκπλήρωση
των εντολών Του.
Ø
Ανθρωποι του Θ ε α ν θ ρ ώ π ο υ ή άνθρωποι
του θηριανθρώπου, θέλουμε να
είμαστε ;
Ø
Το α υ τ ε ξ ο ύ σ ι ο
του ανθρώπου ο ρ ι
ο θ ε τ ε ί την α γ ά π η του
ανθρώπου.
Ø
Η κόπωση της π α ρ α κ ο ή ς διδάσκει
την ανάπαυση της υ π α
κ ο ή ς.
Ø
Η α γ ά π η χωρίς ό ρ ι α,
η του Χριστού.
Η ο ρ ι α κ ή α γ ά π η, η
του ανθρώπου.
Ø
Κ ά λ υ ψ ε με την τ α π ε ι ν ο φ ρ ο σ ύ ν η από τους ανθρώπους ό, τ
ι κ α λ ό.
Α π ο κ ά λ υ ψ
ε με
σ υ ν τ ρ ι β ή στον Θ ε ό
ό,τι κ α κ ό.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ
v Όπως ο φτωχός, βλέποντας τους βασιλικούς θησαυρούς,
νιώθει περισσότερο τη φτώχειά του, έτσι κι εκείνος που μελετάει τις αρετές
των μεγάλων Οσίων, αποκτάει πιο ταπεινό φρόνημα.
ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ
v Σε όποιον υπάρχει ταπεινοφροσύνη, δεν
θα βρεις οργή, αντιλογία, μίσος . ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ
v Ο Χριστιανός χρειάζεται δύο φτερούγες για να
πετάξει και να πάει στον Παράδεισο:Την ταπείνωση και την αγάπη.
ΑΓ. ΚΟΣΜΑΣ ο ΑΙΤΩΛΟΣ
v Όπως απ’ όλες τις κακίες και τα πάθη μεγαλύτερη
είναι η υπερηφάνεια που μπόρεσε και αγγέλους ακόμη του Θεού να
γκρεμίσει απ’ τον ουρανό, έτσι, από την άλλη μεριά, μεγαλύτερη απ’ όλες τις αρετές
είναι η ταπεινοφροσύνη. ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ
v Σκέφτομαι ότι, καθώς η χειρότερη απ’ όλες
τις αμαρτίες είναι η υπερηφάνεια, αφού έρριξε κάποιους από τον
ουρανό, έτσι και η ταπεινοφροσύνη έχει τη δύναμη και απ’ αυτά τα
απύθμενα να ανεβάσει πάνω τον άνθρωπο, έστω κι αν έχει αμαρτήσει, όσο και ο
διάβολος επιμένει. Γι’ αυτό και ο Κύριος
μακαρίζει αυτούς που έχουν ταπεινό φρόνημα. ΑΓΙΟΣ
ΛΟΓΓΙΝΟΣ
v Ο Διάβολος
παρουσιάστηκε κάποτε στον Άγιο Μακάριο και του είπε: Ο,τι κάνεις, το
κάνω. Νηστεύεις; Και εγώ δεν τρώω ποτέ. Κάνεις αγρυπνίες; Κι εγώ δεν κοιμάμαι
ποτέ. Μόνο ένα πράγμα, που κάνεις δεν μπορώ να το κάνω. –Ποιό είναι αυτό; ερωτά
με απορία ο Άγιος. –Να ταπεινωθώ, απαντά ο Διάβολος .
v Ο ταπεινός δεν πέφτει ποτέ, διότι από
που να πέσει, αφού είναι πιο κάτω απ’ όλους; ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ
v Βάση του πλούτου
είναι ο χρυσός (το χρήμα), ενώ της αρετής η ταπείνωση. Όπως λοιπόν
όποιος δεν έχει χρυσάφι (χρήμα) είναι φτωχός, έστω και αν δεν φαίνεται στους
έξω, έτσι και χωρίς ταπείνωση ο αγωνιστής δεν είναι ενάρετος
.
ΟΣΙΟΣ
ΜΑΞΙΜΟΣ ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
v Ἕνας ἀδελφός
συμβουλεύθηκε τόν Ἀββα Σισώη,λέγοντας: -΄΄Βλέπω στόν ἑαυτό μου, ὅτι ἡ μνήμη τοῦ
Θεοῦ παραμένει μέσα μου.΄΄Τοῦ λέγει ὁ Γέρων: ΄΄Δέν εἶναι μεγάλο πράγμα τό νά
βρίσκεται ὁ λογισμός σου μέ τόν Θεό. Μεγάλο πράγμα εἶναι τό νά βλέπεις τόν ἑαυτό
σου κάτω ἀπό ὅλη τή δημιουργία. Γιατί
αὐτό καί ὁ σωματικός κόπος
ὁδηγοῦν στήν ἄσκηση τῆς ταπεινοφροσύνης΄΄. ΑΒΒΑΣ ΣΙΣΩΗΣ