'Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος,...

"'Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος,
ιδού νυν ημέρα σωτηρίας." (Β΄Κορ.στ΄2) 

              Η εφημερότητα της παρούσας ζωής αδιαμφισβήτητη.

       Το παρελθόν αποτελεί ανάμνηση. Το μέλλον προσδοκία. Το παρόν είναι η πραγματικότητα. Αυτό κατέχομε και αυτό έχομε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε σωτήρια. Μας προσφέρει στιγμές μεταστροφικές, σωστικές, στιγμές Αιωνιότητας.

          Η αρχή μετανοίας δύναται να είναι σημείο εκκίνησης για μια πορεία αληθινής ζωής.

            ΄Ενα λεπτό σήμερα μπορεί να εξασφαλίσει το εισιτήριο του Παραδείσου.

             Ας μην το αμελήσω, λοιπόν.-

Από το βιβλίο  ΝΥΞΕΙΣ ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ  Ελ. Α. Κλ.

 

1/1 ΠΕΡΙΤΟΜΗ του ΚΥΡΙΟΥ.

                                                   1/1  ΠΕΡΙΤΟΜΗ  του  ΚΥΡΙΟΥ.

 

      Η Ενανθρώπηση του Υιού, με την ευδοκία του Πατέρα και την συνέργεια του Αγίου  Πνεύματος, σηματοδοτεί την ανάβαση του ανθρώπου, τη δυνατότητα της θέωσης.

        Η Ενανθρώπηση του Λόγου κίνηση συγκατάβασης, πράξη ταπείνωσης.

        Η απαρχή της κένωσης με τη γέννηση του Χριστού προχωρεί και αποκαλύπτεται με την αποδοχή της σαρκικής χειροποίητης περιτομής του Χριστού.

    Η περιτομή του Χριστού τήρηση του Μωσαϊκού νόμου, απόδειξη της πρόσληψης ανθρώπινης φύσεως κτιστής, προτύπωση περιτομής της καρδιάς.

Το ΆγιοΒάπτισμα είναι αχειροποίητη περιτομή και με το Άγιο Βάπτισμα αποβάλλεται η αμαρτία και κάθε  ανώφελη  επιθυμία.

          Η Ασκητική ζωή της  Εκκλησίας απελευθερώνει τον άνθρωπο από τη κυριαρχία των παθών, επιφέρει τη κάθαρση και διανοίγει το δρόμο για το φωτισμό του νού και τη θέωση.

          Η Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας καθιστά μέλη του Σώματος του Χριστού.

          Η κοινωνία του ανθρώπου προσώπου με το πρόσωπο του Χριστού, η πίστη               

     σ''Εκείνον και η απαρέγκλιτη τήρηση των εντολών Του, δραστηριοποιούν την καθαρτική, φωτιστική και θεοποιό ενέργεια του Θεού.

          Ο άνθρωπος, που βιώνει την Ασκητική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας γίνεται δεκτικός των ενεργειών της Χάριτος του Θεού και θεώνεται.

Ο πάροικος της γης γίνεται κάτοικος τ' Ουρανού, οικιστής του Παραδείσου, συγκληρονόμος Χριστού.

Η προσωπική σχέση μας με τον Χριστό, εξασφαλίζει τη πνευματική γέννηση, τη διαρκή αναγέννηση και την αληθινή  υιοθεσία.

        Η περιτομή, λοιπόν, του Χριστού, ας έχει ως συνέπεια τη προσωπική περιτομή των παθών, ώστε η Θεία συγκατάβαση να αποβεί για μας σωτήρια ανάβαση.-

Από το βιβλίο ΕΟΡΤΙΕΣ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ  Ελ. Α. Κλ.

 

 

1.1 ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ο Μέγας.

                                                    1.1 ΑΓΙΟΣ   ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ο Μέγας.

                                           

          Γόνος  του Πόντου εκλεκτός. Δούλος Κυρίου ταπεινός.

          Άνθρωπος του πνεύματος βαθύς και χαρισματούχος, ο Βασίλειος.

         Τέκνο πλουσίων,αλλά πανευσεβών γονέων, του Βασιλείου  και της Εμμέλειας.

          Δέχεται τη μεταλαμπάδευση της πίστεως στονΤριαδικό Θεό, εφόδιο πολύτιμο.

      Εύστροφος και ευφυέστατος σπουδάζει φιλοσοφία, ρητορική, αστρονομία, ιατρική  στο  Βυζάντιο και στην Αθήνα  και  αναδεικνύεται πανεπιστήμονας.

          ΣτήνΑθήνα συμπορεύεται και συμφοιτά με τον Άγιο Γρηγόριο τον θεολόγο.

          Στην Καισάρεια διδάσκει ρητορική τέχνη.

          Η  Μοναχική όμως ζωή τον θέλγει. Επισκέπτεται αξιόλογες ασκητικές παλαίστρες στην Αίγυπτο, στην Παλαιστίνη, στη Συρία και στη Μεσοποταμία. Τελική επιλογή του ο Πόντος. Εκεί εισέρχεται στη Μοναχική  αρένα,  για ανένδοτους ασκητικούς αγώνες.

     Σύντομα ανέρχεται τις βαθμίδες της ιερωσύνης και ποιμαίνει αρχιερατικά την Καισάρεια. Η διαποίμανση πανθεάρεστη.

          Οι αγώνες του για την Ορθοδοξία ανυποχώρητοι.

         Τους κακοδόξους κατακεραυνώνει.Τους αρειανούς κατατροπώνει.

       Στις απειλές απτόητος. Φλογερός Ιεράρχης. Ακατάβλητος Αγωνιστής.Ακαταπόνητος Μαχητής.ΘαρραλέοςΚήρυκας της Αλήθειας.Άτεγκτος ελεγκτής της παρανομίας.Έμπρακτος

Δάσκαλος της Ασκητικής Φιλοσοφίας.

          Η μορφή του επιβάλλεται. Η ασκητικότητά του εμπνέει.Η πραότητά του διδάσκει.Η αγάπη του θαυμάζεται.

     Αγκαλιάζει αγαπητικά και ένσοφα όλες τις ανθρώπινες υπάρξεις και ιδιαιτερό-τητες.Η΄΄Βασιλειάδα΄΄έκφραση αγάπης στον άνθρωπο και προέκταση αγάπης στον Θεό.

         Η αγιότητά του ακτινοβολεί. Εναγιοποιείται νεώτατος ο Ασκητής Επίσκοπος.

     Μετά από 50χρονη γήϊνη αγωνιστική πορεία τερματίζει νικηφόρα. Ο Ουρανός κερδίζει έναν Μεγάλο Άγιο. Η γη αποκτά έναν έξοχο πρεσβευτή.-

Από  το  βιβλίο  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗ  ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ  Ελ. Α. Κλ.

 

 

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.

                                                                     ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.

                                                         

΄΄Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν΄΄, ας αναφωνήσουμε κι’ εμείς μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.Ένας χρόνος φεύγει, αφού μας πέρασε μέσα από δυσκολοδιάβατους δρόμους και μας οδήγησε πολλές φορές, σε αδιέξοδα. Χαρές και λύπες ήταν σε εναλλαγή. Αγωνία και αγώνας σε περιπλοκή.

Ένας νέος χρόνος τώρα ανατέλλει! Τον αναμένουμε εναγώνια. Ο στίβος προβάλλει μπροστά μας. Καλούμαστε ν’αγωνιστούμε σε αγώνες πνευματικούς, με κινήσεις ενδοσκοπικές, μεταστροφικές, κινήσεις μετανοίας, συμμετοχής στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Πρόσκληση και πρόκληση η σημερινή εποχή της οικονομικής δυσχέρειας, για να σημειώσουμε την υπέρβαση του εαυτού μας, να μετατρέψουμε τη φιλαυτία μας σε φιλαλληλία. Ευκαιρία να επιχειρήσουμε τη διαπλάτυνση της καρδιάς μας, ώστε να χωρούν  όλοι, εφ’ όσον είναι εικόνες Θεού, και συνεπώς αδελφοί μας. Να επιδείξουμε αφειδώλευτη αγάπη, χωρίς όρια και όρους, σε μια προσφορά αυτοθυσίας, μέσα από έναν παροξυσμό αγάπης. Προσφέροντας βοήθεια σε αναξιοπαθούντες αδελφούς μας εκπληρώνουμε βασική εντολή του Κυρίου μας, γιατί είναι ανταύγεια της δικής Του αγάπης και απόδειξη της αγάπης μας σ’ Εκείνον.

Η σημερινή επώδυνη κατάσταση της οικονομικής λιτότητας στην Πατρίδα μας, της επώδυνης πανδημίας, έχει τις ρίζες της στη πνευματική μας χρεοκοπία. Αποστατήσαμε. Διώξαμε τον Θεό από τη ζωή μας και στη θέση Του τοποθετήσαμε το είδωλο του εαυτού μας. Προσκολληθήκαμε στα υλικά αγαθά, ζήσαμε την ευμάρεια, τον πλούτο και πνιγήκαμε μέσα θολά νερά της απληστίας, της αυτάρκειας, της απεξάρτησης από τον στοργικό Πατέρα μας, τον Θεό και τη βίωση της αυτονομίας. Δηλαδή η δυστυχία μας είναι καρπός  της ασυδοσίας μας, της κατάφωρης παράβασης των θεϊκών εντολών. Στο τούνελ δε φαίνεται φως εξόδου από το φάσμα της κρίσης.

Και όμως υπάρχει ελπίδα, καθ’ όσον υπάρχει  έντονη και αδιάλειπτη η Παρουσία του Θεού, που αγρυπνεί, παρακολουθεί και επεμβαίνει τη κατάλληλη στιγμή. ΄΄Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας ημέρας  έως της συντελείας του αιώνος.΄΄(Ματθ. κη΄ 20) , διακηρύσσει ο Κύριος. Ο Ιησούς προσφέρει  αγάπη και ασφάλεια, λύτρωση και σωτηρία, τόλμη και αφοβία, υπέρβαση του θανάτου και ζωή, αισιοδοξία και ελπίδα. Οδηγεί σε διέξοδα, κατευθύνει σε ξέφωτα, εκδιώκει την απελπισία, χαρίζει την ελπίδα.

Ο Χριστός όμως επεμβαίνει:

Αν Τον επικαλεσθούμε ταπεινά, γιατί η ταπείνωση ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Θεανθρώπινης Παρουσίας Του στη γη, γι’αυτό και η ταπείνωση προσελκύει τη Θεία Χάρη Του.

Αν  Τον  εμπιστευθούμε απόλυτα, ως απόλυτο Μονάρχη της καρδιάς μας, ως  μοναδικό μας στήριγμα.

Αν  επιδείξουμε  υπομονή, γιατί ΄΄εν  τη  υπομονή υμών κτήσασθε   τας  ψυχάς  υμών΄΄ 

(Λουκ.21,19) ,λέγει ο Κύριος. Και ο Απ. Παύλος μας διαμηνύει:΄΄η  δε  υπομονή  δοκιμήν, η  δε  δοκιμή  ελπίδα΄΄(Ρωμ.5,12) .

Αν βιώσουμε την ορθόδοξη ασκητική, οπότε  οδεύομε  προς  την κάθαρση της  καρδιάς.

Αν απαρνηθούμε την αυτοπεποίθησή  μας  και   παραδώσουμε  το  τιμόνι της   ζωής  μας  σ’ Εκείνον, τον  αλάθητο Οδηγό.

Αν  απεξαρτοποιηθούμε  από  ανθρώπινες  παρηγορίες  και  βοήθειες  και  αναθέσουμε τη λύση  των προβλημάτων μας,τον πόνο,τη θλίψη μας,στον Κύριο. Αν, δηλαδή, αναθέσουμε την πλήρη  εξάρτησή μας και μόνο σ’ Εκείνον, τότε, κάθε θλίψη  θα  μετατρέπεται σε χαρά, κάθε πόνος θα δίνει το έναυσμα για δοξολογία. Τα προβλήματα, τότε, θα επιλύονται. Οι δυσκολίες θα υπερβαίνονται.

Στα μανιασμένα κύματα της ζωής το σωσίβιο είναι η πίστη. Αδελφέ μου! Άρπαξε το σωσίβιο της πίστης και διάσχιζε άφοβα το πέλαγος της ζωής.Η σωτηρία είναι σίγουρη.Η πορεία σου ασφαλής.

Η πίστη είναι δύναμη ακατάβλητη και γεννά την ελπίδα. Η ελπίδα το κλειδί για τη βίωση της χαράς. Το αντίδοτο της ανασφάλειας, του φόβου.Η ελπίδα ειρηνεύει καρδιές, διανθίζει χαμόγελα στα χείλη, συντελεί στην επιτυχία. Η αμείωτη και άσβεστη ελπίδα στα μέλλοντα αγαθά συνεπάγεται τη διαχρονική  αέναη  χαρά.

Υπάρχει, συνεπώς, πηγή ελπίδας αστείρευτη, αφού υπάρχει ο Τριαδικός Θεός, που φροντίζει άγρυπνα για μας.Μας αγαπάει ο Θεός υπέρμετρα.΄΄ου μη σε ανώ ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω΄΄(Εβρ. ιγ΄5) , τονίζει ο Ιησούς.

Ας Τον εμπιστευθούμε ανεπιφύλακτα. Είναι ο Μόνος χορηγός αληθινής ελπίδας. Άφησε το χέρι σου στο Χέρι του Θεού, ψέλλισε ικετευτικά: ΄΄επί τω Θεώ ήλπισα΄΄(Ψαλμ.55,12) , μαζί με τον Ψαλμωδό και προχώρα. Θα κερδίζεις, αναμφίβολα, τη νίκη.

Ο νέος χρόνος ας είναι ευλογημένος, ειρηνικός, δημιουργικός, χαρούμενος, νικηφόρος και σωστικός!!! -

Από το βιβλίο ΕΟΡΤΙΕΣ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ  Ελ. Α. Κλ.

31.12 ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ η Ρωμαία.

31.12  ΟΣΙΑ  ΜΕΛΑΝΗ  η  Ρωμαία.

          Γόνος εύπορης και αριστοκρατικής οικογένειας η Μελάνη δημιουργεί  οικογένεια και  δέχεται ως θεϊκή δωρεά δύο παιδιά.

          Την  ευτυχία  της  διαλύει  η απώλεια των παιδιών της, μετέπειτα  του  συζύγου της και τελικά των γονέων της.

       Ακλόνητη στη δοκιμαστική λαίλαπα ατενίζει τον Ουρανό με ελπίδα. Επικοινωνεί προσευχητικά, δοξολογικά, επίμονα  και  υπομονετικά  με  τον  Κύριο και αντλεί δύναμη. Με τη συνεχή μελέτη αυξάνει τη πίστη, εδραιώνει  το φρόνημα, πυροδοτεί την αγάπη. Μόνη με Μόνο τον Θεό ζει στιγμές ανεπανάληπτες.

       Προσφέρει αφειδώλευτα υλική και ηθική βοήθεια  στους αδελφούς  Χριστιανούς. Η ζωή της  νοηματοδοτείται.

       Τα Ιεροσόλυμα είναι ο τελευταίος  σταθμός της  γήϊνης  ταξιδιωτικής της εμπειρίας. Εκεί στους Θεοβάδιστους Αγίους Τόπους αφήνει το σώμα της, ενώ η ψυχή της εξαγνι-σμένη στο καμίνι των θλίψεων παίρνει το άφθαρτο στεφάνι της νίκης.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

                     

 

   

Ο Διάβολος παρουσιάστηκε κάποτε στον Άγιο Μακάριο ....

΄΄Ο Διάβολος παρουσιάστηκε κάποτε στον Άγιο Μακάριο και του είπε: Ο,τι κάνεις, το κάνω. Νηστεύεις; Και εγώ δεν τρώω ποτέ. Κάνεις αγρυπνίες; Κι εγώ δεν κοιμάμαι ποτέ. Μόνο ένα πράγμα, που κάνεις δεν μπορώ να το κάνω.

–Ποιό είναι αυτό; ερωτά με απορία ο Άγιος.

–Να ταπεινωθώ, απαντά ο Διάβολος .- ΄΄

 

30.12 ΑΓΙΑ ΑΝΥΣΙΑ.

                                                       30.12  ΑΓΙΑ  ΑΝΥΣΙΑ.

          Γόνος της Θεσσαλονίκης  πανευκλεής  η Ανυσία.  Τέκνο  ευσεβών, αλλά και πλουσίων γονέων. Της  μεταδίδουν τη πίστη και  την  αφήνουν  κληρονόμο  τεράστιας  περιουσίας, όταν  εκδημούν.

Εκείνη  μηδενοποιεί   τα  φθαρτά και  στοχεύει  στα άφθαρτα. Στη  προτεραιότητά της η θεαρέσκεια. Είναι ο γνώμονας των πράξεών της. Ζεί καθημερινά με τον Χριστό και για τον Χριστό.

        Ομολογεί ευθαρσώς τη πίστη της και ελέγχει δριμύτατα τις  βλασφημικές  εκστομήσεις κατά του Θεού.

      Δέχεται θανάσιμο κτύπημα από το σπαθί του  μανιακού  ειδωλολάτρη στρατιώτη  και  εισέρχεται  στον  Ουράνιο Νυμφώνα  νικήτρια.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Κάθε μέρα το πρωί βάλε αρχή σε κάθε αρετή και εντολή του Θεού....

 

΄΄Κάθε μέρα το πρωί βάλε αρχή

σε κάθε αρετή και εντολή του Θεού.

Και αγωνίσου,

μας προτρέπει ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός.

 

Με πολλή υπομονή

Με φόβο και μακροθυμία,

Με αγάπη θεού,

Με όλη την προθυμία ψυχής και σώματος,

Με ταπείνωση πολλή,

Με υπομονή θλίψης της καρδιάς και προσεκτική φύλαξή της

Με προσευχή πολλή

Με προσευχή, για τους άλλους, με στεναγμούς,

Με αγνότητα γλώσσας,

Με προσοχή στα μάτια.-΄΄

29.12 ΑΓΙΑ ΝΗΠΙΑ.

29.12  ΑΓΙΑ  ΝΗΠΙΑ.

          14.000 Νήπια, δύο ετών και κάτω, οι πρώτοι   Μάρτυρες  Χριστού.  Τα ιερά σφάγια της μανιακής κρίσης του Ηρώδη. Η πρώτη θυσιαστική προσφορά της παιδικής  αθωότητας  προς  το  Θείο  Παιδί.  Η προσφορά  τους, προσφορά κάλυψης του Ιησού.

           Ο Ηρώδης εφησυχάζει  και  εκτονώνεται. Ο Χριστός   διαφεύγει   της  διωκτικής   μανίας  του,  αφού  βρίσκεται ασφαλής  στην  Αίγυπτο.

          Τα Νήπια  φεύγουν  βίαια  από  τη μητρική αγκαλιά, αλλά πέφτουν με ασφάλεια στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

          Είναι  οι Πρωτομάρτυρες  της Εκκλησίας του Χριστού.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Έχε τον Θεό μέσα σου ...

 

΄΄Έχε  τον  Θεό  μέσα  σου  και

μην  φοβσαι  τίποτα.΄΄

Αγιος Ιάκωβος ο νέος ασκητής

 

28.12 20.000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ στη Νικομήδεια .

                                           28.12   20.000  ΜΑΡΤΥΡΕΣ  στη Νικομήδεια . 

        4ος  μ.Χ.  αιώνας. Ο Διοκλητιανός και Μαξιμιανός  διώκουν  αμείλικτα τους Χριστιανούς.

          Η Νικομήδεια διαθέτει μύριους ένθερμους Χριστιανούς.  Ο φλογερός  Επίσκοπος ΄Ανθιμος  αγρυπνεί και πυροδοτεί τις χριστιανικές καρδιές. Στόχος καίριος, λοιπόν, οι Χριστιανοί της Νικομήδειας.

       Χριστούγεννα και οι πιστοί κατακλύζουν το Ναό. Σύντομα  κυκλώνονται  από φανατικούς στρατιώτες. Ο Επίσκοπος άμεσα ασφαλίζει τους πιστούς. Επισπεύδει τη Θεία Κοινωνία. Βαπτίζει τους κατηχουμένους.

          Ο Ναός πυρπολείται. 20.000 έμφλογες καρδιές ανέρχονται νικηφόρες στον Ουρανό. Πολλαπλάσιες ψυχές προσέρχονται  στον Χριστό, με αμείωτο ζήλο και γενναίο φρόνημα.

          Η Εκκλησία  χτυπιέται,  αλλά  δεν νικιέται.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Ν᾿ αγαπάς πάντα τη ταπείνωση ...

 

΄΄Ν᾿ αγαπάς  πάντα  τη  ταπείνωση  και

  ν᾿αποφεύγεις  πάντα την υπερηφάνεια.΄΄

Στάρετς Αντωνίου της Όπτινα

27.12 ΑΓ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Πρωτομάρτυρας.

                                        27.12  ΑΓ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ  ο Πρωτομάρτυρας.

     Στέφανος! Πρώτος μεταξύ επτά Διακόνων! Πρώτος και στο  μαρτύριο !

    Δυναμικός και αεικίνητος επιστατεί τη διακονική προσφορά τηςΕκκλησίας. Πανέξυπνος και πανεύγλωττος, καταπλήσσει τα πλήθη,αφοπλίζει  τους Ιουδαίους.

   Η δράση του ενοχλεί  και  εξοργίζει. Η βλασφημική συκοφαντία  τον καθιστά υπόδικο  στο  Ιουδαικό  Συνέδριο.  Η ελεγκτική  του  τόλμη   τον αναδεικνύει δεινό κατήγορο. Η  θαρραλέα  απολογία του συνεπάγεται την απόφαση της καταδίκης.

 Λιθοβολείται και ταυτόχρονα συγχωρεί τους εχθρούς του. Η αγάπη στη πλέον μεγαλειώδη της έκφραση.

      Στέφανος  ο Πρωτομάτυρας ! –

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

ΚΥΡ. Μετά ΓΕΝΝΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ στάσεις προς το ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

ΚΥΡ.  Μετά  ΓΕΝΝΗΣΗ   ΧΡΙΣΤΟΥ. (Ματθ. β΄13 – 23)

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ  στάσεις  προς  το ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟ  ΠΡΟΣΩΠΟ.

       <<Εγερθείς  παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φεύγε εις Αίγυπτον… μέλλει γαρ Ηρώδης  ζητείν  το  παιδίον  του  απολέσαι  αυτό.»  ( Ματθ. β΄, 13 ).

Στο μυστήριο της ενανθρώπησης του Χριστού μία θέση έχει και ο Ιωσήφ. Η ενημέρωσή του για κάθε ενέργειά του πραγματοποιείται με Αγγελική Παρουσία.

Η υπακοή του είναι αδιάκριτη. Η κινητοποίησή του άμεση. Η σιωπή του χαρακτηριστική. Η προσφορά του στην Παναγία και το Παιδίον σημαντική.

Η ησυχία προσφέρεται στον Λόγο και αξιοποιείται σωστικά.

Η ησυχία οδηγεί στον Λόγο και ο Λόγος ακούεται στην ησυχία.

Η ανυπαρξία της εσωτερικής ησυχίας αλλοτριώνει τον άνθρωπο και τον απομακρύνει από τον Θεό. Η ησυχία ενοποιεί τον άνθρωπο και εξασφαλίζει την κοινωνία του με τον Θεό.

Κυρίαρχη θέση στο γεγονός της ενανθρώπησης έχει η Παναγία. Με την αυτοπροσφορά της υπηρετεί τον Χριστό.

Η  Παναγία δοξάζεται με τον καρπό της κοιλίας της , τον  Ιησού και ο Ιησούς ενανθρωπίζει διά της Παναγίας. Παναγία και Ιησούς πάντα ενωμένοι. Η  Παναγία εσωτερικά ζωοποιείται και ενδυναμώνεται από τη  παρουσία του Χριστού.

Ο πιστός, μέσα στην Εκκλησία, βιώνοντας τη Μυστηριακή και Ασκητική ζωή της, συναντά τον Χριστό, αναγεννάται.

Προβάλλει και ένα τρίτο πρόσωπο στο προσκήνιο` είναι ο Ηρώδης. Διακρίνεται για τη φιλαρχία και τη φιλοδοξία, αλλά και για τη μωρία. Επιζητεί ασφάλεια, για να ασφαλίσει την ανασφάλειά του και προβαίνει σε φρικώδεις σφαγές.

Ο Ηρώδης, τύπος των διωκτών του Χριστού. Μισούν και επιζητούν το θάνατο του Ιησού. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται ανά τους αιώνες. Ο Νικητής όμως πάντα είναι ο  Ιησούς.

Τρεις στάσεις των ανθρώπων απέναντι στον Χριστό :

          Ο Ιωσήφ υπηρετεί  με την ησυχία και την υπακοή.

          Η  Παναγία Τον  γεννά.

          Ο Ηρώδης επιζητεί τον θάνατό Του.

         Τις δύο πρώτες στάσεις, ας εγκολπωθούμε. Τον Χριστό, ας υπηρετήσουμε υπαρξιακά, για να αναγεννηθούμε και  να θεωθούμε.-

Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ  ΤΗΜΑΤΑ  Ελ. Α. Κλ.

26.12 Η ΦΥΓΗ στην ΑΙΓΥΠΤΟ .

                                       26.12  Η  ΦΥΓΗ  στην ΑΙΓΥΠΤΟ .

     Ο  Γυιός  του  Θεού, ο  Κύριος, ο κυρίαρχος ουρανού και γης ξένος φιλοξενείται στη γη. Ξένος φεύγει για την Αίγυπτο, μετά  τη  κρυφή  αναχώρηση των Μάγων  και  τη  προειδοποιητική  κίνηση του Αγγέλου προς τον Ιωσήφ.

      Στη  καταδιωκτική μανία του Ηρώδη κατά των διετών  παιδιών,  ο Ουρανός καλύπτει το Θείο Παιδί. Η  Αίγυπτος προσφέρεται για τη κάλυψη του Θεού.

    Ξένος σε ξένη χώρα ο Ιησούς, βιώνει  τη  ξενιτεία και διαφεύγει  την ανθρώπινη  κακία.

    Και μόνο ο θάνατος του θηριώδη Ηρώδη σηματοδοτεί  την επιστροφή στη Ναζαρέτ και τερματίζει το κόπο και το πόνο της Αιγυπτιακής  ξενιτείας.

    Το  σχέδιο του Θεού προχωρεί και εκτελείται  απαρέγκλιτα.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Αγαπάς τους άλλους...

 

25.12 Η ΓΕΝΝΗΣΗ του ΧΡΙΣΤΟΥ.

                                        25.12  Η  ΓΕΝΝΗΣΗ  του   ΧΡΙΣΤΟΥ.

         Χριστός γεννάται ! Η προσδοκία των Εθνών πραγματώνεται.Η λυτρωτική  επαγγελία του Θεού  εκτελείται.

           Ο  Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος «κατά  χάριν» Θεός.

          Ο Θεός κατέρχεται στη γη για να δώσει τη δυνατότητα  στον άνθρωπο να ανέβει στον Ουρανό.

       Ο Χριστός με τη καταφατική απάντηση της πάναγνης και  ταπεινής Κόρης  της Ναζαρέτ, Μαριάμ, δέχεται την  ανθρώπινη φύση, για να τη συνυφάνει με τη θεϊκή και να τη θεώσει.

          ΄Ερχεται στη  γη  και  επιτυγχάνει  τη  καταλλαγή  του   ανθρώπου  με  τον Θεό.

         Ο  Κύριος  είναι  ο Λυτρωτής. Η Θεοτόκος η Μεσίτρια, η  Μητέρα  του Γυιού του Θεού, αλλά και δική μας Μάνα.

          Χριστός επί  γης ! Ουρανός και  γη  πανηγυρίζουν.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.