Αγιος Μερκούριος.

ΑΓΙΟΣ   ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ.

Στην επίλεκτη Χορεία των Μεγαλομαρτύρων, διακριτική  θέση κατέχει ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Μερκούριος. Γέννημα και θρέμμα της Ανατολής, ζει το 255 μ.Χ., στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου. Μεγαλώνει σε χριστιανικό οικογενειακό περιβάλλον και δέχεται σωτήριες νουθεσίες. Κατατάσσεται νέος στο στράτευμα και του αναθέτουν να εξοντώσει τους βαρβάρους.Ο Κύριος τον επισημαίνει και σπεύδει δι' Αγγέλου να τον βοηθήσει. Τον ενθαρρύνει και του παραδίδει ξίφος για να κατατροπώσει τον εχθρό. Ο Μερκούριος ορμάει ακάθεκτος και σκορπίζει τον όλεθρο. Θανατώνει και αυτόν το βάρβαρο στρατηγό, προκαλώντας την άτακτη φυγή των στρατιωτών. Η νίκη είναι περιφανής. Η πανωλεθρία θαυμαστή. Έπαθλο το αξίωμα του αρχιστρατήγου.    Ο Μερκούριος πλέει σε πελάγη δόξης και ευτυχίας.

Συνεργάζεται με το γήϊνο βασιλιά και λησμονεί τον Ουράνιο. Άγγελος του υπενθυμίζει το Χορηγό της νίκης και την ατέρμονη δόξα, που τον αναμένει. Συνέρχεται, μετανοεί ειλικρινά, για τη συμπεριφορά του, κλαίει πικρά για την αγνωμοσύνη του και υπόσχεται, τελεσίδικα, αφοσίωση σ' Εκείνον. Διαβάλλεται στο βασιλιά, για τη χριστιανική του ιδιότητα και καλείται να ομολογήσει αυτοπροσώπως. Η ευκαιρία δίδεται, και ο Μερκούριος είναι αποφασισμένος να φανεί θαρραλέος. Δηλώνει απερίφραστα τη Θεϊκή επέμβαση, σαν αιτία της νίκης του. Αποβάλλει τη στρατηγική στολή και ομολογεί με παρρησία την πίστη του στο Χριστό.

Ο βασιλιάς εξοργίζεται και τον φυλακίζει, ενώ Άγγελος τον επισκέπτεται και τον ενθαρρύνει. Την επομένη αρχίζουν επώδυνα κολαστήρια. Δένεται με σχοινιά και τεντώνεται το σώμα του, ενώ κατακόβουν και κατακαίνε τις σάρκες του. Οι πόνοι αφόρητοι, η αιμορραγία ακατάσχετη, αλλά και η καρτερία θαυμαστή. Ρίχνεται ημιθανής, σε σκοτεινό χώρο. Εκεί παρευρίσκεται ο Άγγελος, για ενδυνάμωση και παντελή θεραπεία. Ο Άγιος αναπέμπει ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας στον Κύριο. Ο βασιλιάς καταπλήσσεται στη θέα του υγιούς Μερκουρίου.

Ο Άγιος διακηρύσσει τον Παντοδύναμο Ιατρό και δέχεται πάνδεινα βασανιστήρια. Διαμελίζουν τα μέλη του, κεντούν και τρυπούν με πυρωμένα σίδερα το κορμί του και τον χτυπούν αλύπητα. Υπομένει ανδρεία τις οδύνες ο γενναίος Αθλητής. Κρεμούν ανάποδα το σώμα του και δένουν στο λαιμό του μεγάλη πέτρα, ενώ ραβδίζουν το σώμα του με χάλκινη μάστιγα. Η γενναιότητά του θαυμαστή. Η υπομονή του έκδηλη. Ο τύραννος ηττημένος διατάζει την αποκεφάλισή του στην Καισαρεία. Ο Άγιος τροπαιοφόρος δέχεται την επίσκεψη του Ίδιου του Κυρίου, που του αναγγέλλει το αίσιο τέρμα του αγώνα του. Προσεύχεται υπέρ των βασανιστών του και  προτάσσει την τιμία κεφαλή του στο δήμιο.  Η ψυχή αποχωρίζεται από το μαρτυρικό σώμα και ανέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα, για να παραλάβει τον επινίκιο στέφανο. Εκεί, στη χώρα του Φωτός,τον προσμένουν πλήθη Αγίων και Αγγέλων, για να πανηγυρίσουν την περίλαμπρη νίκη του. Και εμείς τιμάμε την μνήμη του στις 25 Νοεμβρίου και επικαλούμαστε τις θερμές πρεσβείες του.-

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ  

 Χαίροις ω πανένδοξε Αθλητά, των Μαρτύρων κλέος, της νεότητος οδηγέ. Υπομονής, ανδρείας, θερμής ομολογίας, υπόδειγμα  εδείχθης,   σεμνέ   Μερκούριε.-

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Αρ. Φ. 52 Ν.- Δ. 2012

ΚΑΛΑ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

**************************************************************

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  52 ΝΟΕΜ.. – ΔΕΚ .  2012 /  Διανέμεται  δωρεάν.                                             

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.  Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κός 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200

e-mail:  eklidoniari@hotmail. com    και    elklidon@otenet.gr

Η  ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com

**************************************************************

Το μεγάλο μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων

Αγίου Εφραίμ του Σύρου.

Ο Μέγας Βασίλειος θαυμάζοντας το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, θέτει στο στόμα της Παναγίας τα ακόλουθα λόγια: «Πώς να Σε ονομάσω εγώ, θαυμαστό μου βρέφος; Τι θνητό όνομα να δώσω στον καρπό του Αγίου Πνεύματος; Να Σου προσφέρω θυμίαμα η γάλα; Έχεις ανάγκη από τις μητρικές μου φροντίδες, ή να πέσω στα πόδια Σου και να Σε λατρεύω; Τι ανεξήγητη αντίθεση; O ουρανός είναι ο θρόνος Σου κι εγώ σε τοποθέτησα στα γόνατά μου. Σε βλέπω στην γη κι όμως δεν άφησες τον ουρανό. O ουρανός είναι εκεί, όπου ευρίσκεσαι Εσύ».

Την απορία και την έκπληξη της Παναγίας συμμερίζεται και Άγιος Βασίλειος. Και προσπαθώντας να βρει το μυστικό που πέτυχε την ένωση τόσο αντιθέτων πραγμάτων, καταλήγει ότι είναι Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!

Από ταπείνωση ο Θεός έγινε άνθρωπος!

Από την ταπείνωσή Του η γη έγινε ουρανός!

Δεν ανέβηκε ο άνθρωπος στον ουρανό. Κατέβηκε ο Θεός στην γη. Και έτσι μας έμαθε έμπρακτα, πως μπορεί η γη, από τόπος εξορίας να γίνει παράδεισος. Από ζούγκλα, να γίνει Βασιλεία του Θεού. Γι' αυτό και οι πρώτοι, που αξιώθηκαν να Τον προσκυνήσουν, ήταν οι ταπεινοί ποιμένες.

Και οι γεμάτοι ταπεινό και ειλικρινές φρόνημα αναζήτησης της αλήθειας, «μάγοι εξ ανατολών»

Αυτή η αρετή της Ταπείνωσης  είναι  το  μεγάλο  μήνυμα της  εορτής των

Χριστουγέννων. Μόνο ο άνθρωπος που καλλιεργεί και αγαπάει αυτή την αρετή, μπορεί κάπως να νιώσει, τι έγινε εκείνη την παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Και μόνο με αυτή την αρετή, μπορεί να αξιωθεί να δεχθεί στην καρδιά του τον Νεογέννητο Βασιλέα και Σωτήρα Χριστό.-

                                                                                    

ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

21/11    Εισόδια της  Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο Υ.   

Ι Ω Α Κ Ε Ι Μ  και Α Ν Ν Α !

  Ενα ευάρμοστο και θεοσεβές ζευγάρι.  Δυο άνθρωποι με Θεϊκή πορεία και αφανή Θεϊκή ευλογία. Άνθρωποι προσευχής έχουν καυτό το αίτημα της τεκνογονίας.

Η πολυετής ένθερμη και επίμονη παράκλησή τους βρίσκει θετική ανταπόκριση από το Θεο.  Ένα  χαριτωμένο κοριτσάκι, ο καρπός  της  προσευχητικής τους πάλης με το  Θεο.  Ενα παιδί προωρισμένο αφιερωτικά από τούς γονείς του, αλλά και σκεύος  εκλογής από το Θεό.

           Τριών  χρονών η ΜΑΡΙΑΜ  εισάγεται στο Ναό και παραδίδεται στα χέρια του  Αρχιερέα  Ζαχαρία.  Εκεῖ, στα  Άγια των  Αγίων, θα  παραμείνει  επί  δώδεκα χρόνια. Τροφή  ουράνια  θα  διατρέφει το σώμα.  Ο  λόγος του Θεού και η προσευχή  θα τροφοδοτεί την ψυχή.

 Μ Α Ρ Ι Α Μ !  Η   εκλελεγμένη πασών των γενεών  .  Εκείνη, που  με την ταπείνωση και υπακοή, που διαθέτει δίνει τη συγκατάθεσή  της, για  την επίτευξη του λυτρωτικού  Θεϊκού  σχεδίου. Δέχεται  να γίνει Μητέρα του Θεού και δική μας Μητέρα. Είναι η  ΠΑΝΑΓΙΑ, η  Καταφυγή  και Προστασία και Μεσίτρια του κόσμου.- 

    

                

Ν Υ Ξ Ε Ι Σ

            «Χάριτι δε Θεού ειμι ό ειμι». ( Α΄ Κορ. ιε΄ 10 )

            Κάθε άνθρωπος διαθέτει χαρίσματα, θεόσδοτα, δώρα της Θείας Χαρης, αλλά και επίκτητα, ανθρώπινης ενέργειας και Θείας συνέργειας. Επομένως ό,τι έχει ο άνθρωπος το χρεωστεί στον Δωρεοδότη Κύριο.

            Η τοποθέτηση αυτή αληθής και  ψυχωφελής είναι, αφού ευγνώμονα αισθή-ματα διεγείρει και δικλείδα ασφαλείας  ακριβής είναι, αφού ταπείνωση προξενεί, με την απεξάρτηση από το «εγώ» και την εξάρτηση από τον Θεό.

            Η απόδοση των έργων μας στην παντοδυναμία και πανευσπλαχνία και πανσυνέργεια του Θεού, έκφραση ταπεινή και ως εκ τούτου προσελκύει το Θεϊκό έλεος και μας διατηρεί κάτω από την κραταιά προστασία Του.

            Με τη Χάρη του Θεού, λοιπόν, είμαστε ό,τι είμαστε.-

                                                                                                                                                                           

Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α

v     Η   Θ ε ο π ο ί η σ η   του  α ν θ ρ ώ π ο υ 

και  η  π ε ρ ι θ ω ρ ι ο π ο ί η σ η  του ΘΕΟΥ

προκαλούν  ά γ χ ο ς.-

v  Η  Χ ρ ι σ τ ο π ο ί η σ η  του  ε ί ν α ι  μας

απόδειξη  τ έ λ ε ι α ς   π ί σ τ ε ω ς.-

v     Ζ ή σ ε   με  τη  μ ν ή μ η  της  Κ ρ ί σ η ς  του  ΚΥΡΙΟΥ 

για  να  ζ η σ ε ι ς   α ι ω ν ι α    ε υ φ ρ ο σ υ ν α.-

v  Η  π α ρ α κ ρ ά τ η σ η  του  ι δ ί ο υ  θ ελ ή μ ατ ο ς

   α π ο δ ι ώ κ ε ι   το   Θ ε ϊ κ ό  θ έ λ η μ α.-

v      Σ τ ο χ ε ύ ο ν τ α ς  τον  Ο υ ρ α ν ό 

κερδίζεις  και  τη  γ η.                                     

v  Σ τ ο χ ε ύ ο ν τ α ς   τη  γ η  

χάνεις  και τον  Ο υ ρ α ν ό  και  τη  γ η.-

v  Οι   κ α λ ο ί   λ ο γ ι σ μ ο ί  

επιφέρουν     ε σ ω τ ε ρ ι κ ή    η σ υ χ ί α  

μέσα  σε   ε ξ ω τ ε ρ ι κ ή   α ν η σ υ χ ί α.-

v      Μ έ ρ ι μ ν α  χωρίς  ΘΕΟ  είναι  μ α τ α ι ο π ο ν ί α.                                                    
      Α μ ε ρ ι μ ν ί α   με  το  ΘΕΟ  επιφέρει  τη  χ ο ρ η γ ί α.-

v  Η  π ο σ ό τ η τ α  των  δ ι κ α ι ω μ ά τ ω ν,

που δ ι ε κ δ ι κ ε ί ς, αποδεικνύει  

την  π ν ε υ μ α τ ι κ ή   σου  σ τ ά θ μ η.-

                            

 

                   Από την ποιητική Συλλογή ΄΄ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ΄΄   Ελ.Α.Κλ.

ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ – ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ.

Μια  ηλιαχτίδα.

Ένα  σεληνόφως.

Μια  τεθλιμμένη  μορφή.

Ένας  κατάκοπος  οδοιπόρος.

Αφόρμηση  για  εξόρμηση.

Η  αγάπη  σε  δράση.

Ένα ΄΄παρών΄΄ στο  προσκλητήριο.-

         

ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ

Ø    Ταπείνωσον τον λογισμόν της υπερηφανείας, πριν η υπερηφάνεια σε ταπεινώσει.

                                                                                             Εφραίμ  ο  Σύρος.

Ø  Ο Θεός δεν βλέπει στο πρόσωπο, ούτε στην εξωτερική μόνο εμφάνιση των ηθών, ούτε στις κραυγές μας, αδελφοί, αλλά στην συντριμμένη και ταπεινωμένη καρδιά.                                                         

                                      Όσιος Συμεών Νέος Θεολόγος.

Ø  Ματαία πάσα άσκησις, πάσα εγκράτεια, πάσα υποταγή, πάσα ακτημοσύνη και πάσα πολυμάθεια, ταπεινοφροσύνης εστερημένη.                               

                                                                                                      Εφραίμ ο Σύρος.

Ø  Όπως η σκιά  ακολουθεί το σώμα, έτσι και τους ταπεινούς στοχασμούς ακολουθεί το έλεος του Θεού.                                                                                            

                                                                                                          Ισαάκ ο Σύρος.  

           

Ø  Ταπείνωσε τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους και θα υψωθείς. Διότι όπου βλαστάνει η ταπείνωση, εκεί αναβλύζει η δόξα του Θεού.            

                                                                                                       Ισαάκ ο Σύρος.

Ø  Εάν ήμεθα απλοί ως τα παιδία, ο Κύριος θα εδείκνυεν εις ημάς τον παράδεισον, θα εβλέπομεν Αυτόν εν τη δόξη των Χερουβίμ και των Σεραφίμ και πασών των επουρανίων δυνάμεων και των Αγίων. Αλλά δεν είμεθα ταπεινοί, και δια τούτο βασανίζομεν και  εαυτούς και τους άλλους, όσοι ζουν μεθ  ἡμῶν.

                                                                                                        Όσιος  Σιλουανός.

Ø   Ω, πόσον πρέπει να ικετεύωμεν τον Κύριον, ίνα δώσει εις την ψυχήν το ταπεινόν Άγιον Πνεύμα! Η ταπεινή ψυχή έχει μεγάλην ανάπαυσιν, η υπερήφανος όμως βασανίζει η ιδία εαυτήν. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει την αγάπην του Θεού και ευρίσκεται μακράν Αυτού. Υπερηφανεύεται ότι είναι πλούσιος ή επιστήμων ή ένδοξος, αλλά δεν γνωρίζει το έσχατον της πενίας και της απωλείας αυτού, διότι τον Θεόν δεν εγνώρισεν. Όστις όμως αγωνίζεται κατά της υπερηφανείας, εις αυτόν ο Κύριος γίνεται βοηθός, ίνα νικήση τούτο το πάθος.                  

                                                                                                     Όσιος Σιλουανός.

Ø  «Αν θέλεις να δεις καλύτερες μέρες, ν  ἀγαπήσεις την αγία ταπείνωση μ  ὅλη   σου την ψυχή και θα βρεις την ειρήνη του Χριστού».  

                                                                                Στάρετς  Αντώνιος  της Όπτινα.

Ø  «Την ψυχική σου ωφέλεια θα τη βρεις εκεί που δε γίνεται το θέλημά σου». 

                             Στάρετς  Αντώνιος  της Όπτινα.

  

Ø  Γιατί δεν λέγει η Γραφή, ότι ο Θεός αντιπαθεί τους πόρνους, η άλλους αμαρτωλούς, αλλά τους υπερηφάνους; Επειδή η υπερηφάνεια είναι ιδιότητα των δαιμόνων. Επειδή ο υπερήφανος είναι κατά κάποιο τρόπο συγγενής του διαβόλου.

                                                                                          Στάρετς Βαρσανούφιος.               

Ø  Η οδός της υπακοής είναι η πιο σύντομη. Και η πιο σωστή. Η υπακοή είναι κάτι, που ξεπερνάει τις φυσικές δυνάμεις του ανθρώπου. Γι  αὐτό, για την τήρησή της ο Κύριος δίνει την δύναμη.                                                   

                                                                                              Στάρετς Βαρσανούφιος.      

Ø  «Άμα υπάρχει ταπείνωση, υπάρχουν όλα. Και όταν ταπείνωση δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτε. Έστω κι αν ο άνθρωπος κάνει θαύματα».

                                                                                         Στάρετς Βαρσανούφιος.

Ø     Τον κατώτερό σου μην τον ταπεινώνεις.

Δεν μας σώζει ούτε η άσκηση, ούτε η αγρυπνία, ούτε η νηστεία, αλλά μόνο η αληθινή ταπεινοφροσύνη. Και αυτό το ομολόγησαν σε κάποιο μεγάλο ασκητή οι ίδιοι οι δαίμονες!                                                                                Αγία Θεοδώρα.

Ø  Η βασιλεία του Θεού έχει πόρτα χαμηλή. Για να μπεις πρέπει ή να είσαι παιδί ή να σκύψεις .                                                                                            

                                                                                                 Άγιος Αυγουστίνος.