ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ρώσος

Ο Σ Ι Ο Σ   Ι Ω Α Ν Ν Η Σ  ὁ  Ρῶσος.Τὸ σκεῦος τῆς Θ. Χάριτος.

         Ὅσιος  ΙΩΑΝΝΗΣ! Ὁ ἔνθεος θεράποντας  Χριστοῦ.Τό σκεῦος τῆς Θείας Χάριτος.Τό βλάστημα τῆς Ρωσίας.Τό καύχημα τῆς Εὐβοίας. Τῶν Ἀγγέλων ὁ συμπολίτης.Τῶν ἀνθρώπων ὁ προστάτης.

         Ἄς ἐνσκύψουμε εὐλαβικά στή βιοτή του, ἀντλώντας σωστικά μηνύματα.

      Γεννιέται τὸ 1690 στὴ  Ρωσία  ἀπὸ εὐσεβεῖς χριστιανοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐνσταλάζουν στὴν ψυχὴ του τὴν πίστη στὸν Θεό καί ἀνάβουν τή φλόγα τῆς ἀγάπης σ’ Ἐκεῖνον.

   20χρονο παλικάρι, παίρνει μέρος  στὸν πόλεμο τῶν Ρώσων κατὰ τῶν Τούρκων. Ἐκεῖ συλλαμβάνεται αἰχμάλωτος πολέμου καὶ πωλεῖται δοῦλος σὲ Ὀθωμανὸ Ἴππαρχο,  στὸ Προκόπι τῆς Μ. Ἀσίας.Εἶναι σκλάβος στὸ σῶμα, ἀλλὰ ἐλεύθερος στὴν ψυχή. Ἡ καρδιὰ του συντονισμένη στὸ  ρυθμὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τὸν   καθιστᾶ  πανευτυχῆ.

       Περιποιεῖται εὐδιάθετα τὰ ζῶα στὸ στάβλο τοῦ Ἀγᾶ καὶ ἑδραιώνει τὴν ταπεινοφροσύνη. Ἐκεῖ, στ’ ἄχυρο, γονατίζει καὶ στέλνει πύρινες προσευχὲς στὸν Θεό. Ἐκεῖ τρέφεται λιτότατα, ἀγρυπνεῖ καὶ ζεῖ ὁσιακά. Καθυποτάσσει τὴ σάρκα στὸ πνεῦμα καὶ αἰσθάνεται ἀπελεύθερος, δέσμιος Χριστοῦ. Ζεῖ γιὰ τὸν Χριστό, μὲ τὸν Χριστὸ  καὶ δίνει τὴ μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ.

     40 ἐτῶν, τὸ 1730, στὶς 27 Μαΐου, ἀσθενεῖ καὶ παραδίδει εἰρηνικὰ τὴν ψυχή του στὰ χέρια τοῦ Πλάστη, γιὰ αἰώνιες  ἀπολαύσεις. Τὸ σῶμα του, ἄφθαρτο, σκορπίζει εὐωδία καὶ θαυματουργικὴ Χάρη. Tοποθετεῖται  σὲ  λάρνακα  στὸν  Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Γεωργίου. Τὸ 1832, σὲ μία τουρκικὴ ἐπίθεση στρατιῶτες τὸ ρίχνουν στὴ φωτιά, ἀλλὰ παραμένει ἀνέγγιχτο κι ἀνακινεῖται μέσα στὶς φλόγες. Οἱ Τοῦρκοι ἔντρομοι  φεύγουν.

     Οἱ χριστιανοί, τὸ 1924 μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν, φέρουν τὸν Ἅγιο στὸ Ν. Προκόπι Εὔβοιας, ὅπου  σκορπίζει τὴ θαυματουργική του Χάρη, σ’ ὅσους  μέ πίστη  τήν  ἐπικαλεσθοῦν.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ζεῖ στή γῆ σάν Ὅσιος, κακοπαθεῖ σάν καλός στρατιώτης Χριστοῦ καί ἀξιώνεται τοῦ ἀφθάρτου στεφάνου τῆς δόξης καί τῆς Ἐπουρανίου Βασιλείας. Πρότυπο ζωῆς γιά μᾶς, προβάλλει μπροστά μας καί μᾶς προσκαλεῖ νά τόν μιμηθοῦμε. Μᾶς καλεῖ σέ ἐγρήγορση, γιά ἀγῶνες νικηφόρους. Μᾶς ἀναμένει ἐναγώνια στόν Οὐρανό, γιά νά συνευφρανθοῦμε αἰώνια, ἀναφαίρετες χαρές.Ἡ μίμησή του θά εἶναι ἡ μεγαλύτερη τιμή, ἀπό ὅσες τοῦ ἀποδίδουμε κάθε χρόνο 27 Μαϊου, στή μνήμη του. Μακάρι! –

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

       Χαίροις τῆς Εὐβοίας ὁ θησαυρός, ἀκένωτον ρεῖθρον, ἰαμάτων παντοειδῶν. Θαυματουργίας πόλος, τό λείψανον τό θεῖον, παμμάκαρ  Ιωάννη, ἡμῶν μνημόνευε.-

ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ. ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ.

ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ( Ἰωαν. δ΄, 5 – 42 )

ΥΔΩΡ  ΖΩΗΣ.

 ος  δ’ ἄν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγώ δώσω αὐτῷ, οὐ μή διψήσῃ εἰς τόν αἰῶνα, ἀλλά τό ὕδωρ ὅ ἐγώ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἁλλο-μένου εἰς ζωήν αἰώνιον».( Ἰωαν. δ΄, 14 ).

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά τή ζωή καί αὐτή ἀναζητεῖ. Διψάει νά πιεῖ νερό ἀθανασίας. Οἱ πηγές ὅμως στίς ὁποῖες ἀνατρέχει γιά κατάσβεση τῆς δίψας, εἶναι οἰκτρά ἀπατηλές. Ἡ προσφορά τους εἶναι φαινομενική. Τά ἀποτε-λέσματα ἀπελπιστικά. Ἡ προσπάθεια ἄκαρπη. Ἡ ἀποτυχία ἐμφανής.

Τό «ὕδωρ  τό ζῶν» τό παρέχει Ἐκεῖνος, πού εἶναι ἡ ΖΩΗ. «Ἐγώ εἰμι ἡ ΟΔΟΣ καί ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ καί ἡ ΖΩΗ» ( Ἰωαν. ιδ΄, 6 ). Ἡ  Συνάντηση μέ τόν Χριστό, λοιπόν, προσφέρει καί τήν παροχή «ὕδατος». Τό νερό, πού ὁ Χριστός δίνει ἐξασφαλίζει αἰώνια κάλυψη. Ἡ δίψα παύει νά εἶναι σημεῖο ἀναφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου.Ἡ κοινωνία μέ τόν Χριστό, ἐπιλύει τίς μεταφυσικές ἀναζητήσεις. Ὁ Θεός, πού εἶναι τό ζητούμενο, ἐνοικεῖ στόν ἄνθρωπο, πού Τοῦ προσφέρεται καί κάνει θρόνο τήν καρδιά του. Τοιουτοτρόπως ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει καί εἰρηνοποιεῖ.

            Ἡ Γνωριμία μέ τόν Χριστό ἀπαντᾶ θετικά καί στίς λυτρωτικές ἀναζητήσεις. Ἡ δίψα γιά λύτρωση ἀπό τά δεινά δεσμά τῆς ἁμαρτίας κατασβήνει ὁριστικά.Ὁ Χριστός παρέχει τό «ὕδωρ», πού ἀστείρευτα παρέχει πληρότητα, συγχωρητικότητα, εὐφροσύνη. Τό «ὕδωρ», πού ὁ Ἰησοῦς δίνει εἶναι ζωηφόρο, φέρει ζωή αἰώνια.Τό «ὕδωρ  τό  ζῶν» εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Θεός καί εἶναι ὅ,τι πολυτιμότερο γιά τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη.

            Αὐτό τό «ὕδωρ»πρόσφερε καί στή Σαμαρείτιδα καί ἄρδευσε τό εἶναι της καί πυροδότησε ὁ λόγος τοῦ Λόγου τήν καρδιά της καί ἀναδείχθηκε πυρφόρος Ἱεραπόστολος, ἡ Ἰσαπόστολος Ἁγία Φωτεινή.

            Αὐτό τό «ὕδωρ» διαθέτει καί ἐπιδίδει ἀφειδώλευτα καί παντοτινά ὁ Χριστός. Ὅποιος δεχθεῖ τήν προσφορά ζωοποιεῖται καί ἀθανατοποιεῖται, ἐφ’ ὄσον τό «ὕδωρ  τό  ζῶν» εἶναι ὁ Χριστός καί ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ζωή ἡ αἰώνια.-

 

                      

Ο.Π. 5-6/2019 Α/α91

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ. ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ.

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ ( Μαρκ.  ιε΄, 43 – ιστ΄ , 8 ).

ΑΓΓΕΛΙΚΟ  ΜΗΝΥΜΑ.

            <<Ιησοῦν  ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον` ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε`…» ( Μαρκ.  ιστ΄, 6 ).«Ὁ Κύριος ἀναστήθηκε!», ἦταν τό χαρμόσυνο ἀγγελικό μήνυμα πρός τίς γυναῖκες Μυροφόρες.

            Τόν Ἀδάμ πρώτη τόν εἶδε ἡ Εὔα, εὐθύς μετά τή δημιουργία της. Καί τόν νέο Ἀδάμ, τόν Χριστό Ἀναστάντα, Τόν πρωτοαντίκρισαν οἱ Μυροφόρες γυναῖκες.

       Ἡ Εὔα ἔφερε τό μήνυμα τῆς πτώσης στόν Ἀδάμ, τόν ἄνδρα. Καί οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ἔφεραν τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως στούς Ἀποστόλους, τούς ἄνδρες.

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

8/5  ΑΓΙΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ  ὁ Θεολόγος

῾Υπερβολικά  ἐνάρετος ὁ   ΙΩΑΝΝΗΣ κερδίζει τήν ὑπερβολική ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ  καί  ἐπονομάζεται  μαθητής τῆς ἀγάπης.

Εἶναι  ὁ «Υἱός τῆς  βροντῆς» μέ τή δύναμη τοῦ κηρύγματός του, ὁ στοργικός προστάτης  τῆς  Θεοτόκου, ὁ  ἀληθινός  Θεολόγος, ὁ ἀκριβής Εὐαγγελιστής, ὁ ταπεινός  ἀποδέκτης  τῆς  Θεϊκῆς ἀποκάλυψης.

῾Ο ᾿Ιωάννης ζεῖ κοντά στήν ΑΓΑΠΗ,βιώνει τήν ἀγάπη καί διδάσκει τήν ἀγάπη. Προτείνει  τή  δικλεῖδα τῆς  ἁρμονίας τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί τό κλειδί, πού εἰσέρχεται  ὁ  ἄνθρωπος  στή  Βασιλεία  τοῦ Θεοῦ καί  ζεῖ τήν  παρουσία  τῆς  ἀγάπης Του,  ὡς Φῶς ἀνυπέρβλητο.-

                                                                                                Ελ.Α.Κλ.

ΚΥΡΙΑΚΗ του ΘΩΜΑ. Ομολογία πίστεως.

          

ΚΥΡΙΑΚΗ  του  ΘΩΜΑ.  ΟΜΟΛΟΓΙΑ  ΠΙΣΤΕΩΣ

              <<Ο Κύριός  μου καί ὁ Θεός  μου!»( Ἰωαν. κ΄, 28 ), εἶναι ἡ ὁμολογία πίστεως τοῦ Θωμᾶ. Ὕστερα ἀπό μιά ἐσωτερική πάλη, γιά τήν ἀληθινότητα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἀναφωνεῖ «ἐκ βαθέων».

            Ὁ Ἀπ. Θωμᾶς ἀπών, κατά τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστημένου Νικητή τοῦ θανάτου καί ἐλλιπής τῆς Ἁγιοπνευματικῆς  Χάριτος,  δυσπιστεῖ. Βρίσκεται  στήν τροχιά τῆς ἀπιστίας. Ἡ ἀγάπη ὅμως τοῦ Διδασκάλου καί πάλι ἔκδηλη. Αὐτοπροσφέρεται γιά ψηλάφηση καί τοιουτοτρόπως προλαμβάνεται ἡ οἰκτρά πτώση τῆς ἀπιστίας. Ἡ καλοπροαίρεση τοῦ Θωμᾶ τροχοπέδη στόν κατήφορο τῆς ἀπώλειας.