Ο.Π. ΑΡ.Φ. 78 ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ. 2017

        

                   ΟΡΘΟΔΟΞΗ    ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

                    ΚΑΛΟ    ΠΑΣΧΑ!!!

 

                                                                                      

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  78 ΜΑΡΤ. –ΑΠΡ.  2017 / Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός  ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200  e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elkl2015 hotmail. com Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com και Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

**********************************************************************

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ   ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ

          ΚΥΡ. ΒΑΪΩΝ ( Φιλιπ. δ΄, 4 –9 )

Η  ΕΙΡΗΝΗ  του ΘΕΟΥ.

<<Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν φρουρήσει τας καρδίας υμών.» ( Φιλιπ.  δ΄ , 7 ).

Ειρήνη!Το ζητούμενο αγαθό. Ο πανανθρώπινος πόθος. Ο παντοτινά επίκαιρος στόχος.Ειρήνη ! Ο ίδιος ο Θεός. «Αυτός γαρ εστιν ( ο Χριστός ) η ειρήνη ημών.» ( Εφεσ. β΄ , 14 ) τονίζει ο Απ. Παύλος.

 Ο Χριστός είναι ο Αρχηγός της ειρήνης, γι’ αυτό και χορηγός της ειρήνης.

«Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν.» ( Ιωαν. ιδ΄ , 27 ), είναι η προσφορά Του προς τους Μαθητές Του, αλλά και σε κάθε πιστό ακόλουθό Του.

Η κοινωνία με τον Χριστό προκαλεί και τη χορηγία της ειρήνης. Ο Χριστιανός τότε βιώνει υπαρξιακά την ειρήνη.

Η αληθινή ειρήνη είναι τρισδιάστατη:Ειρήνη με τον Θεό, ως επακόλουθο της τήρησης των ευαγγελικών ενταλμάτων.

Ειρήνη με τον εαυτό, εσωτερική ειρήνη, ως αποτέλεσμα της καθυπόταξης της σάρκας στο πνεύμα και της ευταξίας των λογισμών.

Ειρήνη με τους άλλους, ως συνέπεια της αγάπης και των αγαπητικών εκδηλώσεων.

Η Αγιοτριαδική καρδιακή συνοίκηση συνεπάγεται την ειρήνη στον άνθρωπο. Ο ειρηνικός άνθρωπος είναι και ειρηνοποιός. Η εξωτερική ειρήνη είναι απαύγασμα της εσωτερικής ειρήνης. Ειρηνικοί άνθρωποι απαρτίζουν κοινωνίες ειρηνικές. Ανειρήνευτες υπάρξεις προκαλούν διχόνοιες.

Η ειρήνη δεν σηματοδοτείται μόνο από την απουσία πολέμου, αλλά και από την παρουσία Χριστού.

Η επικοινωνιακή σχέση ανθρώπου – Θεού δια  της  προσευχής, η  θυσιαστική αγάπη, σε συνάρτηση με την ταπείνωση, συνεπάγεται την κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη και την απαλλαγή από την επήρεια του σατανά.

            Τότε επικρατεί ειρήνη των λογισμών, αλλά και προαγωγή της καθολικής ειρήνης των λαών.Η ειρήνη του Θεού εχέγγυο για μια διαρκή ειρήνη στην υφήλιο. Αυτήν,ας επιδιώξουμε, να αποκτήσουμε και να βιώσουμε.-

                                    

25η Μαρτίου:Ορόσημο Χριστιανοσύνης - Ρωμιοσύνης.

25η Μαρτίου : ΟΡΟΣΗΜΟ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ – ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ.

                        

Διπλή γιορτή, διπλή χαρά είναι η 25η Μαρτίου.

Γιορτάζει κάθε τι ζωντανό η άψυχο, που ανήκει στη δοξασμένη αυτή χώρα.

Χίλιοι ψίθυροι, μυριάδες φωνές  ακούονται από άπειρα στόματα για να υμνήσουν, να δοξάσουν και να χαρούν τη μεγάλη αυτή γιορτή της Θρησκείας και της Πατρίδας.

Χαρμόσυνα χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησίας της Χριστιανοσύνης, για να διαλαλήσουν το ευχάριστο μήνυμα, το οποίο Άγγελος Κυρίου έφερε στη σεμνή Κόρη της Ναζαρέτ, την Παρθένο Μαρία: «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου.Ευλογημένη  συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου»(Λουκ. α΄,28).

Ο Πανάγαθος Θεός, ο Πάνσοφος Δημιουργός, ο Πλάστης πάντων των ορατών και αοράτων, θα έστελνε στον κόσμο τον Μονογενή Υιό Του, τον Χριστό, που είναι η πηγή της χαράς, το Φως της Αλήθειας, ο Χορηγός της Ζωής , ο ωκεανός της Αγάπης, το παράδειγμα της αυταπάρνησης και της Θυσίας. Η Θεϊκή φωνή υποσχέθηκε τον ερχομό του Σωτήρα, για να λυτρώσει τον άνθρωπο  από  την  αμαρτία, τη φθορά και τον θάνατο και να χαρίσει στην ανθρωπότητα την αθανασία, την ειρήνη, την αγάπη και την ελευθερία.

Το προαιώνιο Θεϊκό σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου αρχίζει να εφαρμόζεται με την καταφατική απάντηση της Μαριάμ στο άγγελμα του Αρχαγγέλου, με την υπακοή της στο Θεό, μέσα από μια ελεύθερη επιλογή, με την απάρνηση του ιδίου θελήματος και την αποδοχή του θελήματος του Θεού. 

Αυτή τη γιορτή πανηγυρίζουμε την 25η Μαρτίου, σαν Χριστιανοί.

            Αλλά μαζί με το ανεκλάλητο αυτό άγγελμα της ενσάρκωσης του Κυρίου, το ελληνικό Έθνος, οι κάμποι και τα βουνά, οι θάλασσες και τ’ ακρογιάλια, λάμπουν και χαίρονται και τραγουδούν και για μια άλλη γιορτή.

Είναι η γιορτή της ανάστασης του Γένους , είναι η χαρά της ελευθερίας, το τραγούδι  της λύτρωσης. Σε  κάθε  βρύση και κάθε βουνοκορφή αντιλαλεί το τραγούδι το κλέφτικο και θυμίζει ανδρεία και μεγαλείο.

«Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία· χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρία». ( Στάσις Δ΄Ψ6 )

«Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία·
χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρία».
( Στάσις Δ΄Ψ6 )
 
Η Θεοτόκος, Μητέρα του Θεού, αλλά και Μητέρα του ανθρώπου.
Η μητρική της, λοιπόν, ιδιότητα την προωθεί στην υπερπροστασία του κάθε ανθρώπου, ειδικά και προσωπικά.
Η σωματική του ακεραιότητα, τίθεται υπό την προστασία της. Οι ασθένειες του σώματος θεραπεύονται από Εκείνη, αφειδώλευτα. Ιατρός ανάργυρη και πρόθυμη, προστρέχει σε κάθε επίκληση και πρόσκληση και προσφέρει την ίαση, την ενθάρρυνση, την ενίσχυση, την παραμυθία, την ελπίδα.
Η Παναγία μας, φροντίζει ανελλιπώς και για την σωτηρία κάθε ανθρώπινης ψυχής.
Επαγρυπνεί και είναι πανέτοιμη, για προσφορά βοήθειας και συμπαράστασης και συμπαράταξης στον αόρατο πόλεμο.
Η Υπέρμαχος Στρατηγός, περιπολεί ανύστακτα και επεμβαίνει πάραυτα σε κάθε δυσμενή περίπτωση.

΄΄ Χαίρε, λοιπόν, συ, η οποία είσαι η θεραπεία των ασθενειών του σώματός μου· χαίρε, συ, η οποία είσαι η σωτηρία της ψυχής μου΄΄.-

«Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι· Χαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων». ( Στάσις Γ΄Ρ6 )

«Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι·
Χαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων».
( Στάσις Γ΄Ρ6 )
 Οι Πρωτόπλαστοι, με τον υπερφίαλο εγωϊσμό τους, απώλεσαν τον Παράδεισο, αλλά και τη δυνατότητα, εφ’ εξής, να επιτυγχάνουν την αγιότητα.
Ο άνθρωπος κατείχε το ΄΄ κατ’εικόνα΄΄, χωρίς όμως να δύναται να επεκτείνει και να επιτύχει το ΄΄ καθ’ομοίωσιν΄΄.
Η Μαριάμ, ως εκλεκτή του Θεού, απαντάει καταφατικά στο θεϊκό προσκλητήριο και ο Υιός του Θεού γίνεται και άνθρωπος και ως ΄΄μετανάστης της αγάπης΄΄, έρχεται στη γη, με στόχο να διασώσει την αμαυρωθείσα εικόνα του ανθρωπίνου προσώπου.
Η Σταυρική Θυσία και η Ανάσταση του Θεανθρώπου επιτυγχάνουν το ποθούμενο και παρέχεται πλέον η δυνατότητα στον άνθρωπο να καταλλαγεί με τον Θεό, αλλά και να θεωθεί.
Ασφαλές πλοίο, για τους επιποθούντες την σωτηρία, είναι η Θεοτόκος.
Εκείνη, με την ένθεη βιοτή της, αποβαίνει πρότυπο ζωής.
Είναι η πυξίδα, η οποία οδηγεί με ασφάλεια και ακρίβεια.
Είναι το λιμάνι, για τους ποντοπόρους στο πέλαγος της ζωής.
Η καταφυγή σ’ Εκείνη, εξασφαλίζει ασφαλή και σωτήρια γήϊνη πορεία του ανθρώπου.
 
΄΄Χαίρε, λοιπόν, συ, η οποία είσαι το ασφαλές πλοίο, για όσους θέλουν να σωθούν· χαίρε, συ, η οποία είσαι το λιμάνι εκείνων οι οποίοι πλέουν στο πέλαγος της ζωής΄΄ .-

«Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων· Χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων». ( Στάσις Β΄Λ1)

«Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων· Χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων». ( Στάσις Β΄Λ1) 

Η Θεοτόκος πρωταρχικός συντελεστής της λύτρωσης των ανθρώπων. Η προσφορά των σπλάχνων της στον Θεό, για να γίνει άνθρωπος, αποτέλεσε ορόσημο στο ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας. Η απαρχή της λύτρωσης του ανθρώπου ήταν η Ενανθρώπηση του Λόγου. 

Ευχή Οσίου Εφραίμ.

«Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις· Χαίρε,δι’ης βρεφουργείται οΚτίστης». ( Στάσις Α΄Α6 )

«Χαίρε, δι’ ης  νεουργείται  η  κτίσις·

Χαίρε,δι’ης βρεφουργείται οΚτίστης».

( Στάσις Α΄Α6 )

Η προπατορική αλαζονεία επέφερε την ολίσθηση, την παρακοή. Συνέπεια της παρακοής η αποστασία από τον Θεό, η αναστολή της Θεοκοινωνίας με όλα τα επακόλουθα, δηλαδή την προσωπική ανειρήνευτη κατάσταση, την απώλεια της δυνατότητας της θέωσης, την απόκτηση της φθαρτότητας και θνητότητας, την αλλοτρίωση του προσώπου, την αλλοίωση των χαρακτηριστικών της κτίσεως, την έκρηξη της δημιουργικής αρμονίας, τη ροπή προς την αμαρτία.

Η επαναφορά στην προτέρα κατάσταση ήταν μεν αναγκαία, αλλά δυνατή η επίτευξή της και μόνο από τον Ίδιο τον Θεό.

Και η απόφαση του Θεού, για μια δυναμική παρέμβαση προς αυτή τη σωστική κατεύθυνση, είναι αμετάκλητη.