Πατρίδα μου ;

ΠΑΤΡΙΔΑ μου;

Είμαι  πολίτης  της  γης.

Αισθάνομαι  χοϊκός.

Έχω  ταυτιστεί  με  το  χώμα.

Νιώθω προσκολημμένος  στην  ύλη.

Η  δημοτολόγησή  μου υπάρχει.

Η πατρίδα  μου, μικρή, πανέμορφη.

Η αιώνια, ὀμως, κοινή, πανανθρώπινη 

                                               Πατρίδα.

Βρίσκεται  στον  Ουρανό.

Από  εκεί  ξεκίνησα.

Εκεί  πολιτογραφήθηκα.

Προς  τα  εκεί  οδεύω

και  είναι όντως  πανευφρόσυνα.

Είναι η περιπόθητη Ουράνια Πατρίδα.

Το σπίτι του Θεού Πατέρα μου.

Με  αναμένει  εναγώνια.

Το  εισιτήριο, ας εξασφαλίσω.

΄΄Πίστη, αγάπη, ταπείνωση΄΄.

Το  τρίπτυχο της προσωπικής μου

                                     σωτηρίας.

Το  εχέγγυο της  επιστροφής

                      στην  πατρίδα  μου.-

                                               Από την ποιητική Συλλογή

                                                   ΄΄ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ΄΄

                                                          Ελ. Α. Κλ.

Κυρ.Θ΄Ματθ. Η δοκιμή της φωτιάς.

ΚΥΡ. Θ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ ( Επί κυμάτων.)

( Α΄  Κορ. γ΄ , 9 – 17 )

Η  ΔΟΚΙΜΗ  της ΦΩΤΙΑΣ.

«Εκάστου το έργον φανερόν γενήσεται. Εκάστου το έργον οποίόν εστι το πυρ  δοκιμάσει.»            ( Α΄Κορ. γ΄, 13 ).

Σκοπός της δημιουργίας του  ανθρώπου είναι η κατά Χάρη θέωση. Η επίτευξή της πραγματώνεται από την ενέργεια του Θεού και τη συνέργεια του ανθρώπου, μέσα σ’ ένα κλίμα ελευθερίας.

Ο άνθρωπος επιλέγει ελεύθερα τον στόχο, χωρίς να έχει τη δυνατότητα μόνος του να τον πετύχει.

Ο Θεός ενεργεί, χωρίς να παραβιάζει την ελευθερία  του ανθρώπου και να τον εξαναγκάζει να υποκύψει στο δικό Του θέλημα.Η πρωτοβουλία ανήκει στον Θεό.Ο Ίδιος αποκαλύπτεται αόρατα και διακριτικά στον άνθρωπο και αναμένει την απάντησή Του. Από την αρνητική η θετική απάντηση εξαρτάται η σωτηρία μας. Είμαστε δηλαδή συνεργοί του Θεού στο έργο της σωτηρίας  μας. Χωρίς τη θέληση του ανθρώπου ο Θεός δεν σώζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ελεύθερα αποδέχεται την κλήση και  έκτοτε επιδεικνύει πίστη ακράδαντη στον  Τριαδικό Θεό και Θεάνθρωπο Ιησού.

Η πίστη, βέβαια, απαιτείται να είναι ενεργός, να εκφράζεται με έργα, τα οποία θα εμπνέονται και θα διαπνέονται από αγάπη ανιδιοτελή, στον Θεό και στον άνθρωπο.

Η γνησιότητα των έργων της πίστεως θα δοκιμαστεί μέσα στο καμίνι των θλίψεων. Ο Θεός θα ελέγξει, πάντα αγαπητικά, την ποιότητα των έργων της πίστεώς μας.

Ο πόνος, η θλίψη, οι δυσκολίες και ο θάνατος, θερμομετρούν την πίστη μας. Η υπομονή στον πόνο, η καρτερία στη θλίψη, η μακροθυμία στις  δυσκολίες, η  υπέρβαση  του  θανάτου, εγγυώνται τη γνησιότητα της πίστεως και των έργων μας, εξασφαλίζουν τη σωτηρία μας.

Η επιτυχής γήϊνη δοκιμασία εχέγγυο και για την τελική κρίση του Θεού.

Η αυτομεμψία και η μετάνοια ενεργούν συντελεστικά στην σωστική αντιμετώπιση των ποικίλων δοκιμίων, τα οποία η αγάπη του Θεού επιτρέπει και χρησιμοποιεί προκειμένου όλοι να σωθούμε.

Ας  ενεργήσουμε  ολόθυμα.-

Αφιέρωμα στη Θεοτόκο.

ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

Ηχ. πλ. Α΄(Τον συνάναρχον...)

            Χαίρε Πάναγνη Κόρη Θεοχαρίτωτε. Χαίρε Σκέπη του κόσμου και Απειρόγαμε. Χαίρε η Πρώτη προς Θεόν η μεσιτεύουσα, υπέρ του γένους των ανθρώπων, χαίρε Παντάνασσα. Πρεσβεύουσα εκτενώς τε, μη διαλίπης ημών, των προσφευγόντων τη Σκέπη Σου.-

" ΧΑΙΡΕ  ΠΑΡΘΕΝΕ  ΜΑΡΙΑ"

        Ήχοι : πλ. δ΄και πλ. α΄

        (Ω Μαρία Θεομήτορ...)

Ω Πανάχραντε Κυρία

ασθενών η νοσηλεία,

των πτωχών ευεργεσία,

ορφανών η προστασία

και γερόντων ιατρεία.

Χαίρε Παρθένε Μαρία !   

      

Ω Πανάμωμε Μαρία

των θλιμμένων βακτηρία,

προς Θεόν η παρρησία,

των πιστών η μεσιτεία

και ανθρώπων σωτηρία.

Χαίρε Παρθένε Μαρία !

                  

Ω Πανύμνητε Μαρία

των μητέρων ικεσία,

Μοναχών η ηγεσία,

των Αγίων Παναγία

και Αγγέλων η Κυρία.

Χαίρε Παρθένε Μαρία !

Ορθοδοξη Παρεμβολή. Αρ.Φ. 56 7- 8 / 2013

     ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

***************************************************************                                                                                                                          

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  56   ΙΟΥΛ. – ΑΥΓ.  2013  Διανέμεται  δωρεάν.                                              

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κος        

ΤΗΛ.-FAX:22210-29549 Κ.Τ.6936773200

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr

Ἡ ἱστοσελίδα μου: antilaoiorthodoxias.blogspot.gr Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

***************************************************************

ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ

 

ΚΥΡ. Β.΄ ΜΑΤΘ. (Ματθ. δ΄, 18–23) ΚΛΗΣΗ  ΜΑΘΗΤΩΝ.

Η  ΥΠΑΚΟΗ.

«Οι δε  ευθέως  αφέντες το πλοίον και  τον  πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ». (Ματθ. δ΄,22).Ανδρέας και Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης. Δύο ζεύγη ομόφρονων και ομόψυχων αδελφών, που δέχονται την Υψηλή κλήση του Ιησού και την αποδέχονται πάραυτα. Αφήνουν τα πάντα, Τον ακολουθούν και βρίσκουν το παν. Αποφασίζουν αρχικά την αποταγή και καταλήγουν στην υποταγή. Σημειώνουν την τέλεια υπακοή.

Η υπακοή,  προϋπόθεση της σωτηρίας και όρος απαρέγκλιτος της τελειότητας, όπως ο Κύριος την θέτει.

Η  υπακοή  συνεπάγεται  την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό.

Η υπακοή προϋποθέτει ταπείνωση, εκκοπή του ιδίου θελήματος και ενστέρνιση του θελήματος του Θεού, μέσα από την τήρηση των εντολών Του.

Η υπακοή απαιτεί τη μετατροπή του εγωκεντρισμού σε Χριστοκεντρισμό.

Με τον Χριστό στο επίκεντρο  όλοι οι άλλοι στην περιφέρεια αξιοποιούνται και ο ίδιος ο άνθρωπος επιτυγχάνει την κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη.

Η υπακοή επιζητεί την αντικατάσταση της φιλαυτίας με την αγάπη προς τους άλλους. Μια αγάπη, που μεταφράζεται σε εμπειρία αλληλοπεριχώρησης αγαπωμένων προσώπων, με στόχο τη σωτηρία.

Η υπακοή μεταμορφώνει τον άνθρωπο από άτομο σε πρόσωπο, με προοπτική   πανανθρώπινης σχέσης. «Η παρακοή  θάνατος και η υπακοή  ζωή».

Η παρακοή του Αδάμ επέφερε τη διαίρεση και τον θάνατο. Η υπακοή του νέου  Αδάμ, του  Χριστού, πρόσφερε  την ενότητα και τη ζωή.

Η υπακοή, λοιπόν, στο θέλημα του Θεού, ενοποιεί και ζωοποιεί τον άνθρωπο. Η υπακοή εξασφαλίζει την  Αγιοτριαδική  ενοίκηση  και  την Χριστοποίηση  του

ανθρώπου.

Η υπακοή είναι προσωπική, ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου, διαρκής θετική κίνηση, εκούσιος ζωοοποιός θάνατος. Μέσα από τον θάνατο εκπηγάζει η ανάσταση. Αυτή είναι η εμπειρία όλων των Αγίων και αυτή η συνεχής προτροπή τους, σ’ όλους τους αθλητές της Στρατευομένης Εκκλησίας.-

            

Κυρ.Η΄Ματθ.(Χορτασμού πεντακισχιλίων).Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΡΟΦΗ.

ΚΥΡ. Η΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Χορτασμού πεντακισχιλίων).

( Ματθ. ιδ΄, 14 – 22 ).

Η  ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΡΟΦΗ.

«Και  έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν».( Ματθ. ιδ΄, 20 ).

Πέντε ψωμιά και δυό ψάρια κάλυψαν τη διατροφική ανάγκη πέντε χιλιάδων ανθρώπων και πλέον.

Μπροστά σ’ αυτό το θαύμα η λογική αντιτάσσεται στην πίστη.

Η λογική δηλώνει αδυναμία χορτασμού τόσων ανθρώπων με τόσο λίγη τροφή.

Η πίστη προσφέρει την επίτευξη. Η πίστη είναι στον Παντοδύναμο Θεό και δεν επιδέχεται ερευνητικές αμφισβητήσεις, παρά ολόθυμες αποδοχές.

Το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και ιχθύων αποτελεί προτύπωση του Μυστηρίου της Θ.Ευχαριστίας.

Εκεί, δόθηκε υλική τροφή, αλλά αργότερα επήλθε ο θάνατος.

Στο Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας τρέφεται η ψυχή του ανθρώπου, με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, αθανατοποιείται ο άνθρωπος, ενώ ταυτόχρονα  διοχετεύεται η Θεία Χάρη και στο σώμα.

Η ουράνια  αυτή τροφή προσφέρεται αφειδώλευτα, παραμένει αδαπάνητη και καθαγιάζει τα μέλη της Εκκλησίας εσαεί.

Η Θ. Κοινωνία δώρο πολύτιμο του Θεανθρώπου στον άνθρωπο, ο οποίος, αν και ανάξιος καταξιώνεται από την αγάπη και φιλανθρωπία του Τριαδικού Θεού.

Ο Χριστός, «ο  άρτος της Ζωής», είναι η Μοναδική Τροφή του πιστού μέλους της Εκκλησίας. Η Θ. Κοινωνία τροφοδοτεί ζωογόνα τον άνθρωπο και συνεπάγεται την κοινωνία του με τον Θεό.

Το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας είναι το Μυστήριο της Ζωής.

Το Βάπτισμα επιφέρει την κάθαρση του  «κατ’ εικόνα».

Το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας απεργάζεται την επίτευξη του «καθ’ ομοίωσιν».

Η Θ. Κοινωνία ενώνει τον, άνθρωπο με τον Χριστό, τον Χριστοποιεί, εφ’ όσον αποτελεί μέλος της Εκκλησίας.

Με κέντρο την Θ. Ευχαριστία όλες οι δραστηριοποιήσεις του ανθρώπου στην περιφέρεια αξιοποιούνται, νοηματοδοτούνται και δεν αυτονομούνται  διασπαστικά.

Ζούμε κοινωνικά, ενωτικά, αν ζούμε Ευχαριστιακά. Αυτό, ας επιτελούμε  συνειδητά.-

Κυρ.Ζ΄Ματθ. Κοινωνία αγάπης.

ΚΥΡ.  Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ( ΤΥΦΛΩΝ )

( Ρωμ. ιε΄, 1 – 7 )

ΚΟΙΝΩΝΙΑ   ΑΓΑΠΗΣ.

«Οφείλομεν  δε ημείς οι δυνατοί τα ασθενήματα των αδυνάτων  βαστάζειν και μη εαυτοίς αρέσκειν.»( Ρωμ. ιε΄, 1 ).

Ο άνθρωπος πλασμένος από τον Θεό είναι πρόσωπο «δυνάμει.»Έχει δηλαδή τη δυνατότητα να  αναδειχθεί σε τέλειο πρόσωπο. Η κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό και η ενότητα μαζί Του, τον καθιστά πρόσωπο.

Η  πορεία  από το «κατ’ εικόνα» στο  «καθ’  ομοίωσιν» τον αναδεικνύει πρόσωπο, εφ’ όσον Πρόσωπο είναι και ο Θεός.

Ο Τριαδικός Θεός, τρία Πρόσωπα, Πατέρας αγέννητος, Υιός γεννητός και Άγιο Πνεύμα εκπορευτό.

Πρόσωπο, λοιπόν ο άνθρωπος με τα χαρακτηριστικά του προσώπου : την ελευθερία, την αγάπη, το αιώνιο.

Ο άνθρωπος–πρόσωπο με κυρίαρχη έκφραση την αγάπη,ως αλληλοπεριχώρηση κένωση, θυσία, σταυρό.

Ο άνθρωπος – πρόσωπο  δεν  αυτοεγκλωβίζεται ερμητικά, αλλά ανοίγεται κυριολεκτικά στην αναζήτηση άλλου προσώπου. Εγκαταλείπει την φιλαυτία, εγκολπώνεται την φιλοθεϊα και στρέφεται προς την φιλαδελφία.

Τοιουτοτρόπως εισέρχεται με ελευθερία στο άλλο πρόσωπο, επιτρέπει και τον  άλλον να εισέλθει   μέσα του, εκπληρώνει το θέλημα του άλλου και βιώνει την αλληλοπεριχώρηση  των αγαπωμένων προσώπων.

Η υπέρβαση του «εγώ» τον οδηγεί στην ενστέρνιση του «εμείς» και στην  θυσία υπέρ του άλλου.

Η αυτοθυσιαστική αγάπη τον κατευθύνει στην ανάληψη των ασθενειών των αδυνάτων αδελφών, στην ίασή τους, μέσα από την αγαπητική οικειοποίηση.

Η κίνηση αυτή της άρσης των ασθενημάτων των αδυνάτων αδελφών είναι οφειλή και  χρέος αγάπης.

«Μη εαυτοίς αρέσκειν» εντέλλεται ο Απ. Παύλος, που γνώρισε τον Χριστό αποκαλυπτικά και μεταστράφηκε κατά 180ο και ενώθηκε με τον Χριστό και απέκτησε νου Χριστού, θέληση Χριστού, καρδιά Χριστού και βίωσε την θυσία καθημερινά και καθολικά, στα ίχνη Εκείνου.

Η αποκοπή του ιδίου θελήματος και η υποταγή, η υπακοή στο θέλημα τουΘεού

και του αδελφού, υλοποιεί το Παύλειο  ένταλμα.

Η αποταγή της αυταρέσκειας, της φιλαρέσκειας, αλλά και της ανθρωπαρέσκειας και η αποδοχή της Θεαρέσκειας, είναι κινήσεις σωστικές.

Η αποβολή του ιδιοτελικού θελήματος και δικαιώματος και η μεταμόρφωση των παθών, σηματοδοτούν την αναγέννηση του ανθρώπου σε πρόσωπο, την επίτευξη του προορισμού της σωτηρίας, την αποδέσμευση από την τυραννία του άγχους και της ανασφάλειας.

Η κενωτική αγάπη είναι Θεϊκή επιταγή, κατά το πρότυπο του Λόγου.-

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου.

Η  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ  του ΚΥΡΙΟΥ  6/8

             

ΘΑΒΩΡ ! ΙΗΣΟΥΣ, ΠΕΤΡΟΣ, ΙΑΚΩΒΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ.  Ανάβαση στην κορυφή του όρους, ανάταση της ψυχής προσευχητική.

Τότε  εκτυλίσσεται ένα εξαίσιο θέαμα, με το ξύπνημα των κατάκοπων μαθητών  Του. Ο Ιησοῦς αφήνει να φανεί ένα μέρος της θεϊκής Του δόξας, του Θείου Φωτός, ενώ συνομιλεί με τον ΜΩΥΣΗ και τον ΠΡΟΦ. ΗΛΙΑ. Η φωνή του Θεού  Πατέρα επιβεβαιώνει την Υιική,αγαπητική σχέση τουΧριστού και επισημοποιεί τη Διδασκαλική Του Αυθεντία.

ΘΑΒΩΡ! Μια φάση Παραδείσου!

Αξίωσέ μας, Κύριε, να την απολαύσουμε.-

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Εν τω ΘΑΒΩΡΙΩ επέδειξας, την άρρητον δόξαν και σοφίαν την του Πατρός. 

Εις Μαθητάς παρέσχες την φώτισιν την Θείαν, και ως Δεσπότης έσχες Φως το αϊδιον.-

ΚΥΡ. ΣΤ΄ ΜΑΤΘ. ΘΑΡΡΟΣ !

ΚΥΡ.  ΣΤ΄,ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Του Παραλύτου) (Ματθ. θ΄,1 – 8)

ΘΑΡΡΟΣ !

«Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί  σοι αι αμαρτίαι  σου».( Ματθ. θ΄, 2 ).

« Θάρσει τέκνον ! ». Μια προσταγή  προτρεπτική, ενθαρρυντική, στοργική.

« Θάρσει ! » Μια λέξη με δύναμη κινητική, από τον Παντοδύναμο Κύριο,από Εκείνον, που κινητοποιεί το Σύμπαν.

Θάρρος! Μια λέξη, που απομακρύνει την απελπισία και ρίχνει σωσίβια ελπίδας.

Θάρρος ! Μια  λέξη, που νοηματοδοτείται στη σύνδεσή της  με τον Χριστό. Η κοινωνία με τον Χριστό, η πίστη σ’ Εκείνον, πυροδοτεί την καρδιά, εμπνέει θάρρος.

Το θάρρος καρπός της  πίστεως  και της ελπίδας στον Θεό. Προσδεμένος ο άνθρωπος στο βράχο της πίστεως και της ελπίδας στον Ιησού, καθίσταται απυρόβλητος από τις επιθέσεις απελπισίας του Σατανά. Η πίστη και η ελπίδα στον Κύριο αναδεικνύονται αλεξίσφαιρα παντοδύναμα σε κάθε είδους απελπισία.

Το θάρρος, που έχει γενεσιουργό πηγή την πίστη και την ελπίδα στον Θεό, γεννά την υπομονή.

Η υπομονή κυοφορεί και κατεργάζεται τη σωτηρία.

Η υπομονή προσφέρει αισιοδοξία, χαρά.

Η υπομονή απομακρύνει την απογοήτευση, που οδηγεί και στην αυτοκτονία.

Θάρρος! Το δραστικό διαλυτικό των σατανικών σχεδίων. Ο Διάβολος διαθέτει μαύρους φακούς, που προκαλούν σκοτοδίνη και απόγνωση.

Ο Χριστός προσφέρει προβολείς, που φωτοδοτούν σε βάθος,προσπερνούν την προσωρινότητα και οδηγούν στην Αιωνιότητα.

Ο Χριστός διαβεβαιώνει τη διαρκή Παρουσία Του στη γη, ως πηγή θάρρους, με τις ρητές υποσχέσεις: «Ιδού  εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος »          (Ματθ. κη΄,20)και «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε,   εγώ   νενίκηκα   τον   κόσμον»(Ιωαν. ιστ΄ , 33 ).

Θάρρος , λοιπόν, στρατοκόπε της ζωής. Δεν είσαι μόνος πάνω στη γη. Έχεις φιλόστοργο Πατέρα, τον Θεό, που φροντίζει για σένα. Πίστευε, έλπιζε, έχε θάρρος.-