ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΧΡΟΝΟΥ.

"Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισι."( Εφεσ. ε, 16) είναι η Παύλεια προτροπή.
Ο χρόνος είναι δημιούργημα του Θεού. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τον χρόνο και μέσα στο χώρο να Θεωθεί.
Η βίωση της ζωής και της παρουσίας του Θεού μέσα στο χρόνο συνιστά την Αιωνιότητα. Ο Θεός είναι η Αιωνιότητα.
Η κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό μέσα στο χρόνο, οι αποκαλύψεις του Θεού μέσα στον άνθρωπο, αποτελούν εμπειρίες Αιωνιότητας.
Η αναφορά του χρόνου στο Χριστό εξαγιάζει και μεταμορφώνει τον χρόνο.
Η συμμετοχή του Χριστιανού στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας αποτελεί πρόγευση της αιώνιας ζωής και υπέρβαση του χρόνου.
Η συντριβή κατά την μετάνοια, με την έκφραση μιας έντονης καρδιακής προσευχής, η Μυστηριακή και Ασκητικη ζωή της Εκκλησίας, συνιστούν υπέρβαση του χρόνου.
Ο άνθρωπος με την προσευχή, ως στάση ζωής, υπερβαίνει τον χρόνο, απελευθερώνεται από την τυραννία του, τον εξαγιάζει και εξαγιάζεται μέσα σ' αυτόν.
Ο χρόνος μας εξασφαλίζει την σωτηρία μας ή την αιώνια καταδίκη μας. Η αξιοποίησή του τον καθιστά σωτηριώδη.
Η κάθε ενέργειά μας, όταν παίρνει προσευχητική μορφή, τότε και αιωνοποιείται.
Η απώλεια του χρόνου συνιστά την ατελεύτητη καταδίκη μας.
Ο Χριστιανός, πουβιώνει το αιώνιο, επιλύει τα προβλήματα του παρόντος και τα αντιμετωπίζει πολυδιάστατα.
Η προσφορά και η θυσία, η μαρτυρία και το μαρτύριο, η εργασία και η ψυχαγωγία, μέσα στον χρόνο και με αναφορά στον Χριστό, εναγιοποιούνται, αφού πραγματοποιούνται στο παρόν και ανάγονται στο μέλλον το αιώνιο.
Ο χρόνος, λοιπόν, ευλογία Θεού στον άνθρωπο, εξαγοράζεται και εξαγοράζει την άληκτη ευφροσύνη της θέας της αγάπης του Θεού.
Ο χρόνος όμως και παρέρχεται ανεπίστροφα. Ας τον εκμεταλλευθούμε σωτήρια.
Η ανατολή του νέου έτους, ας είναι σωτηριώδης αφετηρία.-

Φυγή εις Αίγυπτο.- 20.000 Μάρτυρες εις Νικομήδεια. - Σφαγή 14.000 Νηπίων.

26.12 Φυγή   στην  Αίγυπτο .

            Ο  Γυιός  του  Θεού, ο  Κύριος, ο κυρίαρχος ουρανού και γης ξένος φιλοξενείται  στη γη. Ξένος φεύγει για την Αίγυπτο, μετά  την  κρυφή  αναχώρηση των Μάγων  και  την  προειδοποιητική  κίνηση του  Αγγέλου προς τον  Ιωσήφ.

         Στην  καταδιωκτική   μανία του   Ηρώδη  κατά των διετών  παιδιών,  ο  Ουρανός καλύπτει  το  Θείο Παιδί.  Η  Αίγυπτος προσφέρεται για την κάλυψη του Θεού.

           Ξένος   σε   ξένη  χώρα  ο  Ιησούς, μετανάστης, βιώνει  τη  ξενιτεία και διαφεύγει  την ανθρώπινη  κακία.

           Και  μόνο  ο θάνατος του  θηριώδη Ηρώδη  σηματοδοτεί  την επιστροφή στη Ναζαρέτ  και τερματίζει τον κόπο και τον πόνο της Αιγυπτιακής ξενιτείας.

           Το  σχέδιο του Θεού προχωρεί και εκτελείται  απαρέγκλιτα.-

28.12   20.000  Μάρτυρες  στη  Νικομήδεια .

            4^ος μ.Χ.  αιώνας. Ο  Διοκλητιανός και  Μαξιμιανός  διώκουν  αμείλικτα  τούς  Χριστιανούς.

            Η  Νικομήδεια διαθέτει μύριους ένθερμους  Χριστιανούς.   Ο φλογερός   Επίσκοπος  Άνθιμος  αγρυπνεί και πυροδοτεί τις  χριστιανικές καρδιές. Στόχος καίριος, λοιπόν, οι Χριστιανοί της Νικομήδειας.

            Χριστούγεννα και οι  πιστοί κατακλύζουν το Ναό. Άμεσα κυκλώνονται από φανατικούς  στρατιώτες. Ο Επίσκοπος άμεσα ασφαλίζει τούς  πιστούς.  Επισπεύδει τη  Θεία Κοινωνία. Βαπτίζει τούς κατηχουμένους.

            Ο Ναός πυρπολείται. 20.000 έμφλογες καρδιές ανέρχονται νικηφόρες στον Ουρανό. Πολλαπλάσιες ψυχές προσέρχονται  στον Χριστό, με αμείωτο ζήλο και γενναίο φρόνημα.

            Η Εκκλησία χτυπιέται, αλλά δεν νικιέται.-

29.12  Άγια Νήπια.

            14.000 Νήπια, δύο ετών και κάτω, οι πρώτοι   Μάρτυρες  Χριστού.  Τα ιερά σφάγια της μανιακής κρίσης του  Ηρώδη. Η πρώτη θυσιαστική προσφορά της παιδικής  αθωότητας  προς  το  Θείο  Παιδί. Η προσφορά  τους,  προσφορά κάλυψης του  Ιησού.

            Ο  Ηρώδης εφησυχάζει  και  εκτονώνεται.  Ο Χριστός   διαφεύγει   της διωκτικής   μανίας  του,  αφού    βρίσκεται ασφαλής  στην  Αίγυπτο.

            Τα  Νήπια  φεύγουν  βίαια  από  τη μητρική αγκαλιά, αλλά πέφτουν με ασφάλεια στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

            Είναι  οι  Πρωτομάρτυρες  της Εκκλησίας του Χριστού.-

Ετέχθη Σωτήρ !

Ετέχθη  Σωτήρ !

            Η παρακοή των Πρωτοπλάστων, έκφραση επαναστατική κατά του Θεού και εκδήλωση φιλαυτίας, σηματοδότησε την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, την απογύμνωση από την Θεϊκή Χάρη, την απώλεια της επικοινωνιακής παρρησίας με τον Θεό, την θνητότητα και την φθορά.

           Η αγάπη όμως του Τριαδικού Θεού διαφάνηκε πάραυτα με την επινόηση  λυτρωτικού  σχεδίου.

         Η χρονική πληρότητα επέφερε την ενανθρώπηση του Υιού Λόγου. Έγινε ο Υιός του Θεού υιός του ανθρώπου, αφού προσέλαβε εκείνο, που δεν ήταν και δε μετέβαλε αυτό, που ήταν.

         Χριστός επί γης ! Ο Πατέρας ευδόκησε. Ο Υιός ενανθρώπησε. Το Άγιο Πνεύμα συνέργησε.

        Η  συγκατάβαση  του  Θεανθρώπου   εξασφάλισε   την   ανάβαση   του   ανθρώπου. Έγινε ο Θεός άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.

        Η Γέννηση του Κυρίου μας έγινε η απαρχή της δικής μας αναγέννησης, της θέωσης.

      Η θέωση καρπός μιας ειλικρινούς ταπείνωσης, μιας θυσιαστικής αγάπης, μιας ενσυνείδητης συμμετοχής στη λατρευτική, μυστηριακή και ασκητική ζωή της  Εκκλησίας, μιας αδιάλειπτης προσευχητικής στάσης ζωής, μιας διαρκούς  μεταστροφικής κίνησης.

   Η θέωση προϊόν μιας υπαρξιακής κένωσης, μιας αυστηρής αυτομεμψίας, μιας πλήρους αυτοσυνειδησίας, μιας πορείας προς την κάθαρση της καρδιάς, στον φωτισμό του νου, στη μέθεξη της θεοποιού ενέργειας του Θεού.

      Η θέωση επίτευγμα της ενέργειας του Θεού και της συνέργειας του ανθρώπου.

     Η  ενανθρώπηση του Κυρίου  κίνηση λυτρωτική, σωστική για τον  άνθρωπο.

   " Ετέχθη Σωτήρ ", λοιπόν. Ας  Τον  υμνολογήσουμε  καρδιακά   και ας αξιοποιήσουμε την προσφορά. Η δυνατότητα της σωτηρίας δεδομένη. Η σωτηρία εφικτή. Ας την επιδιώξουμε.-

Χριστουγεννιάτικες ευχές.

΄΄ ΧΡΙΣΤΟΣ     ΓΕΝΝΑΤΑΙ    ΔΟΞΑΣΑΤΕ `

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΕΞ  ΟΥΡΑΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ`

ΧΡΙΣΤΟΣ   ΕΠΙ  ΓΗΣ, ΥΨΩΘΗΤΕ.΄΄

Θερμες  ολοθυμες,  εγκαρδιες  ευχες΄΄ο δι΄ ημας σαρκωθεις Λογος΄΄, κατα το ανατελλον ετος 2015 να ενοικησει στην καρδια μας, να ανακαινισει     το ειναι  μας  και  να πυροδοτησει την υπαρξη μας, ωστε να βιωνουμε την ασυνορη αγαπη, τη βαθια ταπεινωση, την ισοβια μετανοια, ως σταση  ζωης. 

Ελ.Α.Κλ.

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ.Αρ. Φ.64 Νοεμ.- Δεκ. 2014

       ΚΑΛΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

                                                            

ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  64 Νοεμ. –Δεκ.  2014 / Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ.

Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ

ΚΥΡ. ΙΑ.  ΛΟΥΚΑ.( Λουκ. ιδ΄, 16 – 24  και Ματθ.  κβ΄, 14 )

 Το  ΔΕΙΠΝΟ της ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

            «Άνθρωπός  τις εποίησε δείπνον μέγα.»( Λουκ. ιδ΄,16 ).

«Δείπνον  μέγα».» Το συμπόσιον της Βασιλείας  των  Ουρανών».Σ’ αυτό το δείπνο έχουν προσκληθεί αδιάκριτα και ανεξαίρετα, χωρίς κανένα αποκλεισμό, όλοι. Η είσοδός μας, βέβαια, στη Βασιλεία του Θεού, προϋποθέτει την ενταξιακή μας κίνηση στο Σώμα της Εκκλησίας, που επιτυγχάνεται με την ακράδαντη πίστη στον Χριστό και το Βάπτισμα.

            «Δείπνο» και η Θ. Ευχαριστία σε κάθε Θ. Λειτουργία. Η συνειδητή συμμετοχή μας εξασφαλίζει την ένωση με τον Χριστό, που είναι η Ζωή, οπότε μας ζωοποιεί, μας αφθαρτοποιεί, μας Χριστοποιεί.

            Το μεταπτωτικό σύμπτωμα της εσωτερικής αποδιοργάνωσης του ανθρώπου αναιρείται, με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, του Λόγου, αφού με την Θ. Κοινωνία τρέφεται η ψυχή και διοχετεύει την Θεϊκή Χάρη και Ζωή και στο σώμα.

            Με την συμμετοχή μας  στη Θεία Κοινωνία επιτυγχάνουμε την ένωση με τον Ιησού, τη μετοχή στη Θεία Ζωή, την ανατολή της  μέλλουσας Βασιλείας, την πρόγευση του Παραδείσου, την επαναφορά στην προπτωτική κατάσταση.

            Και όμως στην πρόσκληση του «Δείπνου» της αγάπης του Θεού δεν ανταποκρίνονται θετικά όλοι οι παραλήπτες.Ο Ιησούς τους κατηγοροποιεί :

1)Είναι οι άνθρωποι, που είναι δούλοι της ύλης. Σφετεριστές των δωρεών του Θεού, αρνούνται την ευχαριστιακή αναφορά στον Θεό. Αρνούνται τη μετοχή στο Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας και συνεπώς αρνούνται να  θεωθούν.

2)Είναι οι άνθρωποι οι υποδουλωμένοι στην εργασία. Εκείνοι, που ανάγουν τη δουλειά σε δουλεία. Εκείνοι, που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον και τις δυνάμεις τους στην εργασία και παραθεωρούν τον κύριο στόχο, που είναι η εκκλησιοποίηση. Απορυθμίζονται από τη συχνότητα τ’ Ουρανού και συντονίζονται στο ρυθμό της γης. Τοιουτο-τρόπως αποσταθεροποιούνται υπαρξιακά.

 3) Είναι οι άνθρωποι, δούλοι των αισθήσεων. Η οικογένεια προβάλλει ως εμπόδιο, για την ανταπόκριση στην πρόσκληση. Ο γάμος, με τη μεταφυσική και Ευχαριστιακή αναφορά του, σημειώνει υπέρβαση της φθαρτότητας και οδηγεί στην Χριστοποίηση στην ανακαίνιση του προσώπου.

            Η συμμετοχή στο «Δείπνο» ανοίγει δίοδο εισόδου του Θεού στη ζωή του  ανθρώπου, δίαυλο επικοινωνίας μαζί Του.

 Όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου, αν αυτονομηθούν, αλλοτριώνουν τον άνθρωπο, τον οδηγούν στην φθορά και τον θάνατο, αφού τον υποδουλώνουν στο χρόνο και τον αποστερούν της μεταμορφωτικής δυνάμεως του «Δείπνου».

Τοιουτοτρόπως το παρόν απαιωνοποιείται και το αιώνιο παύει να είναι προέκταση του παρόντος.