|
|
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 96 ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ.
2020 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται
(Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ
Εκπ/κος
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com και Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
******************************************************************************
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
ΚΥΡ.
ΑΣΩΤΟΥ ( Α΄Κορ. στ΄, 12 –20 )
ΔΟΥΛΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
<<
Πάντα μοι ἔξεστι,
ἀλλ’ οὐκ ἐγώ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. » (Α΄ Κορ. στ΄, 12 ).
Ὅλα μοῦ ἐπιτρέπονται, διακηρύσσει διαπρύσια
ὁ Ἀπ. Παῦλος, ἀλλά ἐγώ δέν θά ἐπιτρέψω στόν ἑαυτό μου νά ἐξουσιασθεῖ ἀπό τίποτε.
Δηλώνει ἑκούσια « δοῦλος Χριστοῦ » καί
ταυτόχρονα « ἀπελεύθερος ».
Ἡ ἐθελοδουλεία καί ἡ «ἐν Χριστῷ ἐλευθερία» στήν
πλέον μεγαλειώδη τους ἔκφραση.
Ἡ δουλεία στό
θέλημα σηματοδοτεῖ τήν ἀληθινή ἐλευθερία.
Ἡ ἄρση τοῦ ζυγοῦ τοῦ Χριστοῦ προσφέρει τή
δυνατότητα τῆς ἀποταγῆς κάθε ἐξουσίας.
Ἡ ἀποτίναξη τοῦ «χρηστοῦ ζυγοῦ» τοῦ Χριστοῦ ὁδηγεῖ σέ στυγερή ὑποδούλωση.
Ἡ ἄρνηση τῆς δουλείας τοῦ Χριστοῦ καταλήγει
στή δουλεία τῶν παθῶν.
Ἐλεύθερη δουλεία καί ὑπόδουλη ἐλευθερία.
Τήν πρώτη ἐκφράζει βιωματικά ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων
Παῦλος.
Τή δεύτερη βιώνει τραγικά ὁ Ἄσωτος γιός τῆς
παραβολῆς.
Ὁ
δοῦλος Χριστοῦ ἀναδεικνύεται φορέας τῆς
«’εν Χριστῷ» ἐλευθερίας.
Ὁ ἐλεύθερος ἀπό κάθε ζυγό καθίσταται
ἀληθινά ὑπόδουλος.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος, ἐκφραστής τῆς «ἐν
Χριστῷ» ἐλευθερίας, τονίζει πρός τούς μιμητές του : «Τῇ ἐλευθερίᾳ ἧ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καί μή πάλιν ζυγῷ
δουλείας ἐνέχεσθε.» ( Γαλ. ε.΄, 1 )
Ὁ Ἄσωτος γιός τῆς παραβολῆς στούς δέσμιους τῶν παθῶν προτείνει γιά μίμηση : «..ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου..»(
Λουκ. ιε΄,18 )
Τά δεσμά τοῦ Χριστοῦ χορηγοῦν εὐλογία.
Ὁ ζυγός τοῦ Χριστοῦ προσφέρει τήν ἀληθινή ἐλευθερία.
Στόν Χριστό, ἄς ἀναζητήσουν οἱ στρατοκόποι τῆς
ζωῆς τήν ἐλευθερία τους.-
ΑΣΤΕΡΕΣ ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ
9/4 ΑΓΙΟΙ: Ρ Α Φ Α Η Λ-
Ν Ι Κ Ο Λ Α Ο Σ – Ε Ι Ρ Η Ν Η.
Φωτεινὸ ὁρόσημο ἡ ζωὴ τοῦ
κάθε Μάρτυρα δείχνει ἀλάθητα
τὸ δρόμο πρὸς
τὴν Αἰωνιότητα. Ἀνάμεσά μας κι ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Ραφαήλ κάνει δυναμικὴ τὴν παρουσία του σήμερα
στὸν πλανήτη μας μὲ τὰ πολλαπλᾶ του θαύματα.
Γεννιέται τὸ 1410 μ.Χ. ἀπὸ
τὸν Διονύσιο καὶ τὴ Μαρία. Λασκαρίδη
στὴν Ἰθάκη. Παίρνει τ’ ὄνομα Γεώργιος. Μεγαλώνει μὲ τὰ ζωογόνα νάματα τῆς
πίστεως. Ἡ εὐμάρεια τῆς οἰκογένειάς του παρέχει τὴ δυνατότητα μιᾶς πλατειᾶς
μόρφωσης. 35χρονος κατατάσσεται ἀξιωματικὸς στὸ στρατὸ τοῦ Βυζαντίου. Τὸ ἀξίωμα
τὸν ἀφήνει ἀσυγκίνητο. Ἡ καρδιὰ του ἀνήκει στὸ Χριστὸ καὶ φλέγεται ἀπὸ ἀγάπη
γιὰ Ἐκεῖνον. Ἀπαρνιέται σύντομα τὴ γήινη δόξα καὶ προστρέχει γιὰ τὴν κατάκτηση
τῆς Οὐράνιας.
Εἰσέρχεται στὸ μοναχικὸ
στίβο καὶ μετονομάζεται Ραφαήλ. Δέχεται τὸ ἱερατικὸ ἀξίωμα. Κηρύττει φλογερά.
Δραστηριοποιεῖται ἔντονα. Ἡ δράση του ἐπισημαίνεται κι ὁ Πατριάρχης τὸν
χειροτονεῖ διακριτικὰ Ἀρχιμανδρίτη. Τὸν τιτλοφορεῖ τιμητικὰ Πρωτοσύγκελλο.
Συμμετέχει σὲ συνέδριο στὴν Ἰταλία καὶ στὴ Γαλλία κι ἐκπροσωπεῖ ἐπάξια τὸ
Πατριαρχεῖο. Ἡ ἄρτια θεολογική του κατάρτιση τοῦ ἐξασφαλίζει ἐπιδέξιους
χειρισμούς, καταπληκτικὲς ἐπιδόσεις. Ἐκεῖ γνωρίζει τὸ νεαρὸ σπουδαστὴ Νικόλαο.
Ἐντυπωσιάζεται ἀπὸ τὴν τεκμηριωμένη διδασκαλία του καὶ τὸν ἀκολουθεῖ πιστά.
Κείρεται Μοναχὸς καὶ χειροτονεῖται Διάκονος.
1453: Ἡ Πόλη δέσμια.
Θηριωδίες σημειώνονται. Ὁ Ραφαὴλ κι ὁ Νικόλαος καταφεύγουν
στὴ Λέσβο. Ἀναζητοῦν ἡσυχαστήριο κι ὁ Προεστώς τῆς Θέρμης Βασίλειος τοὺς δίνει
τὸ Μοναστήρι τῶν Καρυῶν. Ἐκεῖ ὁ Ραφαὴλ ἡγουμενεύει ἐπὶ ὀκτὼ χρόνια καὶ σφραγίζει μαρτυρικὰ τὴν ἐπίγεια πορεία του.
Ἡ Μυτιλήνη στόχος τοῦ
καταπληκτικοῦ σχεδίου τῶν Τούρκων. Οἱ βαρβαρότητες τρομερές. Οἱ ἀτιμώσεις
φοβερές. Οἱ σφαγὲς ἀνήλεες. Ἡ ἀντίσταση τῶν κατοίκων ἡρωϊκή. Ἡ κατάληψη τοῦ
νησιοῦ ἀναπόφευκτη. Ἡ ἀντιστασιακὴ δράση τῆς Θέρμης ἐξαγριώνει τὸν κατακτητή.
Τὸ Μοναστήρι ἀνέγγιχτο ἀκόμη γίνεται καταφύγιο τῶν ἀνταρτῶν Χριστιανῶν. Οἱ
Τοῦρκοι τὸ πληροφοροῦνται καὶ στοχεύουν ἐκεῖ. Ὁ Ἡγούμενος Ραφαὴλ ἀποκρύπτει ἐπίμονα
τοὺς πιστοὺς καὶ ἀψηφάει τὰ ἐπακόλουθα. Συλλαμβάνεται πάραυτα κι ἁλυσοδένεται.
Σύρεται βίαια καὶ χτυπιέται ἀλύπητα. Ὁμολογεῖ θαρραλέα τὴν πίστη του στὸν Ἐσταυρωμένο,
κρεμᾶται ἀνάποδα καὶ μαστιγώνεται πολύωρα. Ἀποκρεμᾶται, γονατίζει καὶ
πριονίζουν ἀπάνθρωπα ἀπὸ τὸ στόμα τὸ σαγόνι του. Οἱ πόνοι φριχτοί, ἀλλὰ ἡ
ἀγαλλίαση ἄρρητη. Τελικὰ σφαγιάζεται κι ἀνέρχεται ἡ ψυχή του στὸν περίλαμπρο
χῶρο τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ.
Ο Νικόλαος κρεμασμένος ἀπέναντι ἀπὸ τὸν προσφιλή του Διδάσκαλο Ραφαὴλ
παρακολουθεῖ τὸ ἐπώδυνο μαρτύριό του. Δέχεται λογχισμοὺς κι ἐκδημεῖ πρὸς
Κύριον. Μαρτυρικὸ τέλος ἔχει καὶ ἡ οἰκογένεια τοῦ προεστοῦ Βασιλείου.
Ἡ δωδεκάχρονη κόρη του Εἰρήνη
βασανίζεται τρομερά. Ρίχνουν καυτὸ νερὸ στὸ στόμα, κόβουν τὸ ἕνα χέρι
καὶ τὸ ἕνα πόδι, κατακαίεται μέσα σὲ πιθάρι. Ἡ παιδικὴ ψυχὴ της παραδίδεται στὰ
χέρια τοῦ Πλάστη καὶ παίρνει τὸ ἔπαθλο τῆς νίκης.
Τὰ σώματα τῶν Ἁγίων
Μαρτύρων θάπτονται. Οἱ ἐμφανίσεις τους ἀποκαλύπτουν, πολλὰ χρόνια ἀργότερα,
τὸν τόπο ἀνεύρεσης τῶν λειψάνων τους.
Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ μὲ τὴ
συνοδεία τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ τῆς Ἁγίας
Εἰρήνης σκορπίζουν ἀφειδώλευτα τὴ θαυματουργική τους Χάρη, σ’ ὅσους μὲ
πίστη ἐπικαλοῦνται τὴ βοήθειά τους.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Λέσβου τούς 'Εφόρους καί θησαυρούς, Ραφαήλ
'Επόπτην, καί Νικόλαον τόν σεπτόν. Ειρήνην τήν παρθένον, ὁμόψυχον τριάδα,
ἡμῶν θερμούς προστάτας, καθικετεύσωμεν.-
* * *
Από την ποιητική Συλλογή
<<ΨΗΦΙΔΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ>> Ελ.Α.Κλ.
Κ
α τ α λ λ α γ ή
Στην
πορεία τη γήϊνη σημειώνονται
διαφωνίες
και διχόνοιες,
διαπληκτισμοί
και φθόνοι,
αντιζηλίες
και μοχθηρίες.
Η καρδιά ανειρήνευτη.
Η σκέψη ταραχώδης.
Οι λογισμοί θηριώδεις.
Η ύπαρξη έρμαιο των παθών.
Η
καταλλαγή αναγκαία.
Η
παραδοχή επείγουσα.
Η
αποδοχή του άλλου υποχρέωση.
Η
συγχωρητικότητα προϋπόθεση.
Η αγάπη σ’ όλο της το μεγαλείο!-
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
Ø
Ο φ ό β ο ς της Κ ο λ
ά σ ε ω ς α σ π ί δ α
κατά
της π τ ώ σ ε ω ς .
Ø
Η α γ ά π η στον Θ ε ό
κ ί ν η τ ρ ο για α γ ώ ν α.
Ø
Αν α π λ ο π ο ι ή σ ε ι ς τον ε α υ τ ό σου,
θα α π ο θ ε ο π ο ι ή σ ε ι ς
το ε γ ώ σου.
Ø
Η α υ τ ο γ ν ω σ ί α απαιτεί τ ό λ
μ η.
Ø Α μ
α ρ τ ά ν ε ι ς όχι
γιατί αμαρτάνεις, αλλά γιατί δ ε
μ ε τ α ν ο ε ί ς.
Ø Η δ ι ά π υ ρ η α γ ά π η στον Θ ε ό εκφράζεται
με δ ι ά χ υ τ η α γ ά π η στον ά ν θ ρ ω π ο.
Ø
Η σ υ ν ο μ ι λ ί α του α ν θ ρ ώ π ο υ με σ υ ν ά ν θ ρ ω π ο για τον Θ ε ό αποτελεσματική πολλάκις.
Η σ υ ν ο μ ι λ ί α του α ν θ ρ ώ π ο υ με τονΘ ε ό για τον σ υ ν ά ν θ ρ ω π ο αποτελεσματική π ά ν
τ ο τ ε.
Ø
Η ε κ τ ε ν ή ς δ ο ξ ο λ ο γ ί α του Θ ε ο ύ, η θ ε ρ
μ ή ε υ χ α ρ ι σ τ ί α του Κ υ ρ ί ο υ, η ε ι λ ι κ ρ ι ν ή ς ε ξ ο μ ο λ ό γ η σ
η
του α μ α ρ
τ ω λ ο ύ, η ε π
ί μ ο ν η σωτηριολογική α ί τ
η σ η του π ι σ τ ο ύ,
απαρτίζουν την ε υ π ρ ό σ δ ε κ τ η π ρ ο σ
ε υ χ ή.
Ø Η υ
π ο τ α γ ή στο θ έ λ η μ α του Κ υ ρ ί ο υ επιφέρει
η ρ ε μ ί α και προσφέρει υ π ο
μ ο ν ή.
Ø Αν υ π ε ρ φ ρ ο ν ε ί ς, μ α τ
α ι ο φ ρ ο ν ε ί ς.
Ø Π ό τ ε να π ρ
ο σ ε ύ χ ε σ α ι; Κ ά θ ε χρονική σ τ ι γ μ ή.
Ø Η α ρ ε τ ή βρίσκεται ανάμεσα στην υ π ε ρ β ο λ ή και
στην ε λ λ ε ι ψ η.
Ø Αν π ο ν ά ς , αλλά :
Δε λ υ γ ί ζ ε ι ς.
Δε
γ ο γ γ ύ ζ ε
ι ς,
Δεν κα τ
α β ά λ λ ε σ α ι,
αλλά χ α μ ο γ ε λ ά ς,
τότε διαθέτεις υ π ο
μ ο ν ή.
Ø Η έλλειψη
α υ τ ο γ ν ω σ ί α ς οδηγεί
στην υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α.
Ø Η π ί σ
τ η
στον Θ ε ό διαφυλάσσεται :
Με
τον φ ό β ο της Κ ο λ ά σ ε ω ς.
Με την ελπίδα
του Π α ρ α δ ε ί σ ο υ.
Με
την α γ ά π η για τον Θ ε ό.
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ
Ο Χριστός είναι ο μόνος
δρόμος.Δεν υπάρχει άλλος.
Αγ. Παϊσιος αγιορείτης.
Μη φοβάσαι δεν είσαι
μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό.
Όσο περισσότερο ό άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις
δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο
μπερδεύεται στα δίχτυα τους.
Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Οι άνθρωποι βρισκόμεθα στην περίμετρο ενός
κύκλου, που έχει κέντρο του τον Θεό. Όσο ακολουθούμε τις ακτίνες που ενώνουν
την περίμετρο με το κέντρο, και πλησιάζουμε προς τον Θεό, τόσο ερχόμεθα πιο
κοντά ο ένας στον άλλον. Αντιθέτως, όσο απομακρυνόμεθα από το κέντρο, τόσο
μεγαλώνει και η μεταξύ μας απόσταση…»
Αββάς Δωρόθεος
"Όταν η καρδιά μας, δεν έχει αγάπη προς
Τον Χριστό μας, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Είμαστε σαν τα πλοία, που δεν
έχουν καύσιμα στη μηχανή τους!!!"
Αγ. Αμφιλόχιος Μακρής
Αγ. Αμφιλόχιος Μακρής
|
|
