ΚΥΡ.
ΤΥΡΙΝΗΣ( Ματθ. στ΄, 14 – 21 )
Η ΑΦΕΣΗ.
<<Εάν γάρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα
αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος.»(Ματθ. στ΄14)
Ἡ ἀγάπη χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ
Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Μία ἀγάπη πολυδιάστατη, πολυποίκιλα ἐκφρασμένη
καί ἀναμφίβολα δεδομένη.
Ἀγάπη καθολική ἀπαιτεῖ καί ἀπό τόν ἄνθρωπο ὁ
Θεός.
Μία ἀγάπη ἔκδηλη, ἔμπρακτη,
φλογερή, δυνατή καί μοναδική.
Μία ἀγάπη, πού θά πηγάζει ἀπό μία
πυρίφλεκτη καρδιά, ἀπό μία ὕπαρξη ἐνδιάθετη γιά ὁλοκαυτωματικές, ἀγαπητικές
ἐκφράσεις.
Μία τέτοια ἀγάπη πρός τόν Θεό
θά μεταφράζεται καί σέ μία ἀληθινή ἀγάπη καί πρός τόν συνάνθρωπο.
Μία γνήσια ἀγάπη πρός τόν
ἀδελφό σηματοδοτεῖ τή βοήθεια, τή συμπαράσταση, τήν ἀνοχή, τήν συγχωρητικότητα.
Ἡ ἄφεση τῶν παραπτωμάτων τῶν
ἄλλων ἀπαιτεῖ πλάτος καρδιᾶς, βάθος ταπείνωσης, πλημμυρίδα αἰσθημάτων.
Ἡ συγχωρητικότητα προϋποθέτει
ἀνεξικακία, ἀμνησικακία, αὐτο-γνωσία, αὐτομεμψία, ἀγάπη πύρινη.
Ἡ συγχωρητικότητα τῶν πτωτικῶν
καταστάσεων τῶν ἄλλων συνεπάγεται καί τήν ἀπό Θεοῦ ἄφεση τῶν προσωπικῶν
πτώσεων.
Ἡ ἄφεση τῶν παραπτωμάτων τῶν
ἄλλων ἀπαιτεῖ αὐθυπέρβαση, μετατροπή τῆς
φιλαυτίας σέ φιλαλληλία.
Ὁ Θεός μᾶς συγχωρεῖ ὁλότελα, ἄν
κι ἐμεῖς συγχωροῦμε τούς ἄλλους, βιώνοντας τήν προσωπική μας μετάνοια.
Ἡ συγχώρηση τῶν ἄλλων
ἐμπεριέχει ταπείνωση καί ἀγάπη.
Ἡ σωτηρία μας συνεπῶς περνάει
ἀναπόφευκτα ἀπό τό κατώφλι τοῦ «πλησίον».
Ἡ σωτηρία μας ἐπίτευγμα τῆς
ἀγάπης.
Ἡ ἀγάπη μέτρο
ἀξίας καί ἀντίτιμο
εἰσιτηρίου γιά τή
Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Μία πτυχή ἔκφρασης ἀγάπης καί ἡ
ἄφεση τῶν παραπτωμάτων τῶν ἄλλων.
Ἄς τήν ἐφαρμόσουμε, ἄν ποθοῦμε ὄντως τή
σωτηρία μας, ἐφ’ ὅσον εἶναι καί μονόδρομος, γιά τίς διαπροσωπικές μας σχέσεις
μέ τόν Θεό καί τούς ἀδελφούς μας.-
|
