11/11 ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ο στρατιωτικός
«…μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω …» (Ρωμ. ιβ΄ ,2) είναι η Παύλεια προτροπή και συμβουλή προς Ρωμαίους και κατ’ επέκταση προς κάθε Χριστιανό, κάθε εποχής.
Ο συσχηματισμός προς τις αντιλήψεις του κόσμου, ο συμβιβασμός προς τις απαιτήσεις των καιρών είναι μία υποχώρηση, είναι μία ήττα.
Κι ο Χριστιανός πρωτοπόρος μιας νέας ζωής «εν Χριστώ» δεν είναι δυνατόν και να είναι ουραγός μιας λαθεμένης πορείας.
Ζώντας στο άπλετο φως του Χριστού είναι αδιανόητη η συμμετοχή στις εκδηλώσεις του σκότους.
Κρατώντας τη διαυγή αλήθεια του Ευαγγελίου είναι απαράδεκτη η παραδοχή του κοσμικού ψεύδους.
«…μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω», είναι το μήνυμα του Απ. Παύλου και βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην αδιάβλητη ζωή Αγίων και Αγωνιστών της πίστεως.
Και να, μπροστά μας ένας άτεγκτος στρατιώτης Χριστού, ο Άγιος Μηνάς, ο στρατιωτικός, που τιμάμε στις 11 Νοεμβρίου.
Μία μορφή ηρωική. Μία ύπαρξη γενναία. Μία προσωπικότητα αγωνιστική. Μία φυσιογνωμία δυναμική. Μία παρουσία ανένδοτη. Μία ψυχή ασυμβίβαστη. Μία μαρτυρία Χριστού ζωντανή.
Ο Άγιος Μηνάς υπέρμαχος αγωνιστής του καλού, ακαταμάχητος υπερασπιστής της αλήθειας, ανυποχώρητος μαχητής του δικαίου, γνήσιος στρατιώτης Ιησού.
Πατρίδα του είναι η Αίγυπτος. Ζει τον 3ο μ.Χ. αιώνα, στους χρόνους των Βασιλέων Μαξιμιανού και Διοκλητιανού. Οι γονείς του είναι ειδωλολάτρες. Τα χρόνια της εφηβείας στέκονται σταθμός στη ζωή του. Η γνωριμία του με τον Κύριο σφραγίζει ανεξίτηλα την πορεία του. Η κατάταξή του στο εθελοντικό στράτευμα του Ιησού αυθόρμητη. Παράλληλα ανήκει και στο στρατό του γήινου Βασιλιά. Είναι στρατιωτικός το επάγγελμα. Τα προσόντα του αξιόλογα, η προοπτική εξελίξεως λαμπρή. Η σύγκρουση όμως καθηκόντων αναπόφευκτη.
Ο χριστιανός νέος δεν συσχηματίζεται με τον κόσμο, δεν συμβιβάζεται με το ψεύδος, δεν ανέχεται την πλάνη. Ζει το πιστεύω του με συνέπεια και παραμένει συνειδησιακά ελεύθερος, ψυχικά αδιάβρωτος.
Ο πόθος του όμως για αυτοσυγκέντρωση και αφοσίωση στη λατρεία του Θεού άσβεστος. Η στρατιωτική ζωή δεν προσφέρεται για τέτοιες προσβάσεις. Η ερημική ζωή ενδείκνυται για ποθητές αναβάσεις. Κι ο Μηνάς παίρνει τη μεγάλη απόφαση της εγκαταλείψεως της κοινωνικής τύρβης. Το Κοτυάειο όρος της Φρυγίας είναι ο τόπος της αγωνιστικής του εναθλήσεως. Εκεί μόνος με μόνο το Μόνο Θεό επιδίδεται σε πνευματικά αγωνίσματα κι απολαμβάνει ανεπανάληπτες στιγμές. Ασκείται αυστηρά, προσεύχεται θερμά, νηστεύει εξαντλητικά, αποκαθαίρεται εσωτερικά. Οι εσωτερικές διασυνδέσεις του με τον Ουρανό λειτουργούν άριστα. Κι η ενδόμυχη πληροφορία για επιστροφή στην κοινωνία συλλαμβάνεται. Με καρδιά πυρακτωμένη από ένθεο ζήλο, με φρόνημα ακμαίο, με πίστη θερμουργό, με μαχητικότητα έντονη, με παλμό απαράμιλλο, με απόφαση αταλάντευτη παίρνει το δρόμο της επιστροφής.
Έρχεται η στιγμή της αναμετρήσεως με το σκοτάδι και τη φαυλότητα. Πλησιάζει η ώρα της παρρησιακής ομολογίας.
Βρίσκεται σε πανηγυρική συγκέντρωση ειδωλολατρών και προβαίνει σε βαρυσήμαντες δηλώσεις υπέρ του αληθινού Θεού, σε δριμύτατο έλεγχο του ψεύδους των ειδώλων, σε ένθερμες προσκλήσεις στην αληθινή πίστη.
Η τόλμη του προκλητική, η καταδίκη του μυριόστομη κι η σύλληψη άμεση. Ο δικαστής Πύρρος αναλαμβάνει την εκδίκαση της υποθέσεως με αλλεπάλληλα ερωτήματα.
Ο Μηνάς απτόητος και θαρραλέος παραμένει εδραίος στην πίστη, υπέρμαχος της αλήθειας, στηλιτευτής της αδικίας. Υπερασπίζεται με πάθος το δίκαιο, διακηρύττει με φλόγα τη Θεότητα του Χριστού, ως μόνη αληθινή, διασαλπίζει περίτρανα το αμετάκλητο του πιστεύω του.
Ο δικαστής κατάπληκτος από την ευτολμία του Μηνά προβαίνει σε μία ύστατη προσπάθεια διαφυγής του θανάτου. Ο αφοσιωμένος όμως λάτρης του Χριστού παραμένει για πάντα δέσμιος της αγάπης Του κι απορρίπτει τελεσίδικα δελεαστικές προτάσεις.
Η απόφαση εκδίδεται καταδικαστική. Τα μαρτύρια επακολουθούν φρικιαστικά. Η σάρκα κατασχίζεται με σιδερένιους όνυχες. Οι πληγές προστρίβονται με τρίχινους σάκκους. Το σώμα κατακαίεται και χτυπάται με ακανθωτούς ράβδους. Το αίμα ακατάσχετο. Οι πόνοι αφόρητοι. Η ψυχή όρθια. Το ηθικό ακμαίο. Οι ύμνοι στα χείλη. Η καρτερία θαυμαστή. Κι η σπάθη του δημίου τερματίζει την επίγεια ζωή του Μάρτυρα κι ανοίγει διάπλατα την πόρτα της Αιωνιότητας.
Ο Άγιος Μηνάς τροπαιούχος εισέρχεται στις αιώνιες Μονές του Θεού για ν’ απολαμβάνει άληκτα την ανυπέρβλητη θέα του Προσώπου Του.
Από εκεί, από τη χώρα του αϊδίου Φωτός, παρακολουθεί τους αγωνιστές της στρατευομένης Εκκλησίας, πρεσβεύει ακατάπαυστα προς τον Κύριο και στέλνει δαψιλή τη θαυματουργική του χάρη στους έχοντας ανάγκη, προς δόξα του Τριαδικού Θεού.
Ο λαός μας αναγνωρίζει την παρρησία του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Μηνά στον Θεό, δοκιμάζει τις εκδηλώσεις της αγάπης του στον άνθρωπο, σεμνύνεται την πανίερη μνήμη του και δοξολογεί τον Δοτήρα Κύριο και Θεό μας.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Μεγαλομαρτύρων η χαρμονή, ΜΗΝΑ θεοφόρε και Αιγύπτου σεμνός βλαστός. Αθλητής γενναίος, μαρτυρικού του στίβου, και λάτρης του Κυρίου, εδείχθης όλβιε.-
