ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Εφημερίδα. Αρ. Φ.123 Σεπτ.-Οκτ. 2024

 

    ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

***************************************************************                             ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.123  ΣΕΠΤ. – ΟΚΤ. 2024  Διανέμεται  δωρεάν.                                              

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κος        

ΤΗΛ.-FAX:22210-29549 Κ.Τ.6936773200 e-mail: eklidoniari@gmail. com  και elkl2015@hotmail.com

Η  ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com

***************************************************************

 

ΚΥΡ. ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ.( Ἰωαν. γ΄,13–17)Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ  ΘΕΟΥ.

«Ούτως ηγάπησεν ο Θεός  τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν,ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται,αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον»(Ιωαν.γ 16). Η αγάπη του Θεού μοναδική και ανεπανάληπτη. Μια αγάπη δυνατή και ασύνορη. Μια αγάπη ποικιλότροπα εκφρασμένη. Η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο ασύλληπτη. Ο άνθρωπος βρίσκεται στηn σκέψη του Θεού προ της δημιουργίας του σύμπαντος. Το σύμπαν δημιουργείται ένσοφα για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος πλάθεται πάνσοφα, διακριτικά, με αθάνατη ψυχή, εφ’ όσον εμφυσείται η Θεία Πνοή, δημιουργείται με τη συνέργεια της  Τριαδικής Θεότητας,«κατ’ εικόνα»του Θεού Λόγου, με θεϊκά χαρίσματα, που το Άγιο Πνεύμα χορηγεί και τη δυνατότητα του «καθ’ ομοίωσιν.» Ο άνθρωπος κυρίαρχος της κτίσεως και απόλυτος διαφεντευτής της. Ο άνθρωπος ζει και κινείται στην ελευθερία, που ο Θεός του χάρισε.

Ο Θεός συνεχίζει τις αγαπητικές Του εκδηλώσεις εσαεί. Ο Θεός αγαπάει τον ενάρετο άνθρωπο, αλλά και τον αμαρτωλό, τον αγωνιστή, αλλά και τον αδιάφορο, τον πιστό, αλλά και τον άπιστο.Ο Θεός θέλει τη σωτηρία όλων των ανθρώπων και αυτήν επιδιώκει παντοιότροπα.Στα πλαίσια του σωτηριώδους σχεδίουΤου εντάσσεται και η αποστολή του Υιού Του στη  γη. Ο Λόγος ενανθρωπίζει για να θεώσει τον άνθρωπο.Ο Χριστός ενσαρκώνεται για να πετύχει την καταλλαγή του ανθρώπου με τόν Θεό. Η εκούσια σταυρική Θυσία του Θεανθρώπου υπέρτατο δείγμα αυτοπροσφοράς και αγάπης. Με τον θάνατό Του νικάει τον θάνατο, επιφέρει καίριο πλήγμα στον αντίδικο, εξέρχεται του Ζωοδόχου Τάφου Αναστημένος Νικητής και δίνει τη δυνατότητα και πάλι στον άνθρωπο να γίνει «κατά χάριν» Θεός, με την ενέργεια του Θεού και τη συνέργεια του ανθρώπου.

Ο μεταπτωτικός άνθρωπος απολαμβάνει τα προπτωτικά δικαιώματα του ανθρώπου. Γεύεται την αγάπη του Θεού, μέσα στην αγκαλιά του Θεού και σ’ όλο της το μεγαλείο. Εφ’ εξής ο άνθρωπος, πιστεύοντας στον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο, βιώνοντας την κάθετη και οριζόντια αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο, ζώντας καθημερινά την ορθόδοξη ασκητική, μετέχοντας στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, εξασφαλίζει τη διαρκή κοινωνία με τον Θεό, Χριστοποιείται. Συμμετέχοντας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ο άνθρωπος  αναδεικνύεται σύσσωμος και σύναιμος Χριστού, κοινωνός Ιησού και συγκληρονόμος της Βασιλείας Του.

            Η παρουσία του Θεού στην  επίγεια πορεία του ανθρώπου είναι αδιάλειπτη.Το έλεόςΤου καταδιώκει τον κάθε άνθρωπο σωστικά. Είναι στη διάθεσή μας ο Κύριος παντοτινά. Η τηλεφωνική γραμμή του Θεού είναι πάντα ανοικτή, για επίκληση και δοξολογία, για ευχαριστία και βοήθεια.

            Ο Τριαδικός Θεός, λοιπόν, είναι η υπερτέλεια αγάπη, το άκρον άωτον της αγάπης, η Αγάπη ! Ο «αγαπήσας  ημάς» Ιησούς προσφέρεται και ζητά την εκούσια προσφορά της καρδιάς μας, για να την πυρακτώσει. Ζητιάνος της αγάπης μας γίνεται, αφού δίνει τα πάντα για να μας σώσει. Δεν αξίζει την ένθερμη αγάπη μας ;            

                       

                        ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

15/9  ΑΓΙΟΣ  ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, ο μίμος.

Ο Θεός, ο Οποίος αγαπά τον άνθρωπο και ποθεί την σωτηρία του εφευρίσκει τρόπους, για την εκπλήρωση του πόθου Του.

Και ο Αγιος Πορφύριος βρέθηκε στο στόχαστρο του Θεού και επιτεύχθηκε η σωτηρία του. Ο Πορφύριος  ήταν γυιός ηθοποιού και ο ίδιος ακολούθησε το ίδιο επάγγελμα. Μίμος, λοιπόν, αξιόλογος, καθώς ήταν, προσκλήθηκε από τον  βασιλιά Ιουλιανό τον Παραβάτη να προσφέρει ψυχαγωγία κατά την επέτειο των γενεθλίων του. Θέμα, η διακωμώδηση των χριστιανικών Μυστηρίων.

Ο Πορφύριος, τότε, εισήλθε στην κολυμβήθρα και βροντοφώναξε: ΄΄Βαπτίζεται Πορφύριος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος΄΄.

Η Θεία Χάρη ήδη τον επεσκίασε, τον συνέλαβε ο Ιησούς στην σωστική  σαγήνη Του. Όταν εξήλθε και φόρεσε λευκά ενδύματα, ενώπιον  πλήθους  ανθρώπων ωμολόγησε αυτόκλητα και εκούσια: -΄΄Είμαι Χριστιανός και πεθαίνω για τον Χριστό!΄΄.

Όλοι έμειναν κατάπληκτοι. Ο βασιλιάς εμβρόντητος, εξωφρενικός διέταξε πάραυτα τον αποκεφαλισμό του.

Ο Πορφύριος πλέον ήταν Άγιος Μάρτυρας Χριστού.-

               ΝΥΞΕΙΣ

«Η αγάπη...ου  ζητεί  τα  εαυτής».(Α΄Κορ. ιγ΄, 5).

 

            Ο άνθρωπος του σήμερα αδιαφορεί για τον άνθρωπο του αύριο. Πνιγμένος από τα κύματα του ατομισμού ζει στην μόνωσή του, την απομόνωσή του. Επιδιώκει την αυταρέσκεια και περιφρονεί την Θεαρέσκεια. Με κέντρο τον εαυτό του οι άλλοι βρίσκονται στην περιφέρεια και περιθωριοποιούνται. Αναγνωρίζει τα πάντα για τον εαυτό του και παραγνωρίζει τα πάντα για τους άλλους. Ζει σε μια φαινομενική ευτυχία, ενώ βιώνει την πραγματική δυστυχία. Και η διέξοδος στο αδιέξοδο είναι η αγάπη. Με την αγάπη, υπερβαίνει ο άνθρωπος τον εαυτό του και αποβαίνει κοινωφελής. Αποδύεται τα ατομικά δικαιώματα και υπεραμύνεται των δικαιωμάτων των άλλων. Υποφροντίζει τον εαυτό του και υπερφροντίζει τους άλλους.-                                           

         ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ       

v Η έξοδος από τα όρια του ατομισμού και η είσοδος στον χώρο του  άλληλισμού   πιστοποίηση  θυσιαστικής  αγάπης.-

v Για να σταθείς απέναντι στον άλλον υποστατικά  απαιτείται  να  ζεις  κενωτικά.-

v Μην αλλοιώνεσαι στο ορθόδοξο φρόνημα, αλλά να αλλοιώνεις με την  ορθόδοξη   ζωή σου.-

v Η αληθινή  ελευθερία  εκφράζεται   με αληθινή  αγάπη.-

v Η ελευθερία  έκφραση  αγαπητική  ή  μηδενική.-

                    Απὸ την ποιητικὴ Συλλογὴ ΄΄ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ.

Οι  ώρες  κυλούν.

Οι  μέρες  φεύγουν.

Σύννεφα  μαύρα  εμφαίνονται.

Ήλιος  ολόλαμπρος  προβάλλει.

Δοκιμασίες  κατασχίζουν 

              το  πέπλο  της  ζωής.   

                                                            Χαρές  επανεμφανίζονται.

Αποτυχίες, επιτυχίες  συνωστίζονται.

Απέλπιδες  προσπάθειες.

                                                            Ελπίδας  γέννημα  η  ανασκόπηση.                           

                                                            Πρόσκληση, για  αλλαγή  πλεύσης.

                                                           Πρόκληση, για  στόχευση  υψηλή.-                  

ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ

Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος 

Πώς αποκτάται  η ταπεινοφροσύνη. 

 Είναι δύσκολο να αποκτήση  κανείς  την  ταπεινοφροσύνη. Διότι  αν δεν 

απομακρυνθή από κάθε είδους δόξα, δεν θα μπορέση να αποκτήση αυτόν τον θησαυρό.

Είναι δε τόσο μεγάλη η ταπεινοφροσύνη, ώστε, ενώ ο διάβολος φαίνεται, ότι μιμήται όλες τις αρετές, γι’ αυτήν ούτε καν γνωρίζει τι τέλος πάντων είναι.

Και ο Απόστολος, γνωρίζοντας την ασφάλεια και την σταθερότητά της, μας προστάζει να την ενστερνισθούμε και όλους όσους ασκούν τις αρετές να είναι ντυμένοι μ’ αυτήν. Και αν νηστεύης, και αν ελεής, και αν διδάσκης, και αν είσαι σώφρων και συνετός, πάλι αυτήν να έχης σαν τείχος απρόσβλητο για τον εαυτό σου. Ας συσφίγγη και ας συγκρατή τις αρετές σου η ωραιότερη απ’ όλες τις αρετές, η ταπεινοφροσύνη.

 Βλέπεις και στον ύμνο των αγίων Τριών Παίδων, πως, ενώ καθόλου δεν έκαναν μνεία των άλλων αρετών, συγκατέλεξαν τους ταπεινούς μαζί με τους υμνούντες, χωρίς ν’ αναφερθούν σε σώφρονες ή ακτήμονες. Διότι όπως είναι αδύνατο να κατασκευασθή ένα πλοίο χωρίς καρφιά, έτσι είναι αδύνατο και να σωθή κανείς χωρίς ταπεινοφροσύνη.

Επειδή δε αυτή είναι αγαθή και σωτήρια, ο Κύριος την ενδύθηκε, όταν εξεπλήρωσε το σχέδιο για την σωτηρία των ανθρώπων. Διότι λέγει: «Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία». Πρόσεξε ποιός είναι αυτός, που το λέγει · γίνε τέλειος μαθητής του. Αρχή και τέλος των αρετών σου ας γίνη η ταπεινοφροσύνη. Και εννοώ το ταπεινό φρόνημα, όχι το εξωτερικό σχήμα μόνο. Στον εσωτερικό άνθρωπο αναφέρεται. Διότι αυτόν θα τον ακολουθήση και ο εξωτερικός. Εξετέλεσες όλες τις εντολές; Το γνωρίζει ο Κύριος. Αλλά ο ίδιος σε διατάζει πάλι να γίνης δούλος απ’ την αρχή. Διότι λέγει: «Όταν όλα τα κάμετε να πήτε: «αχρείοι δούλοι είμαστε».

      Η ταπεινοφροσύνη, λοιπόν, κατορθώνεται με ονειδισμούς, με ύβρεις, με πλήγματα.Ν’ακούσης ότι είσαι ανόητος και βλάκας, ζητιάνος και φτωχός, αδύναμος και τιποτένιος, απρόκοπος σε έργα, χωρίς ευφράδεια στον προφορικό λόγο, άσχημος στην εμφάνισι, ασθενής στις δυνάμεις. Αυτά είναι τα νεύρα της ταπεινοφροσύνης. Αυτά άκουσε και έπαθε ο Κύριος. Σαμαρείτη τον είπαν και ότι έχει δαιμόνιο. Πήρε μορφή δούλου, ραπίσθηκε, πληγώθηκε.

Πρέπει, λοιπόν, κι εμείς να μιμούμαστε την έμπρακτη αυτή ταπεινοφροσύνη.

Υπάρχουν  μερικοί,  που  υποκρίνονται  με  τα εξωτερικά σχήματα και ταπεινώνουν τον εαυτό τους, θηρεύοντας μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο την  δόξα των ανθρώπων. Αλλά γίνονται  φανεροί  απ’ τους  καρπούς  τους. Διότι  μόλις υβρισθούν λίγο, δεν το υποφέρουν, αλλά  ξερνούν  το δηλητήριό τους  όπως τα φίδια.

Ο Θεός δεν βλέπει στο πρόσωπο, ούτε στην εξωτερική μόνο εμφάνιση των ηθών, ούτε στις κραυγές μας, αδελφοί, αλλά στην συντριμμένη και ταπεινωμένη καρδιά.-

 **************************************

ΑΓΙΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ  της  ΚΛΙΜΑΚΟΣ

Ø  Ταπεινοφροσύνη δείχνει,όχι αυτός,που ξευτελίζει και κατηγορεί μόνος τον εαυτό του.

τον ε Γιατί πως να μην αντέξει κάποιος αυτά,που ο ίδιος κάνει; Αντίθετα ταπεινόφρων είναι εκείνος,

ταπει που υβρίσθηκε από κάποιον άλλον και ωστόσο  δεν ελάττωσε καθόλου  την αγάπη του γι' αυτόν.

ελάτ

Ø  Όπως εκείνος που κρατάει αρώματα προδίδεται και χωρίς να το θέλει

από την ευωδία, έτσι κι όποιος έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα προδίδεται από τα

λόγια και την ταπείνωσή του. 

Ø  Όπως ο φτωχός, βλέποντας τους βασιλικούς θησαυρούς,νιώθει περισσότερο τη φτώχειά του, έτσι κι εκείνος, που μελετάει τις αρετές των μεγάλων Οσίων, αποκτάει πιο ταπεινό φρόνημα.-