Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
"Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ   ΤΗΣ  ΘΥΣΙΑΣ"

          "Τη Αγία και Μ. Παρασκευή τα ΄Αγια και σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού επιτελούμεν· τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον Σταυρόν και τον θάνατον, α δι' ημάς εκών κατεδέξατο· έτι δε και την του ευγνώμονος   ληστού,  του συσταυρωθέντος αυτώ, σωτήριον εν τω σταυρώ ομολογίαν."

          Εσταυρώθης δι' εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν·  εκεντήθης  την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής αναβλύσης μοι."(Μακαρισμοί μετά έξοδον Εσταυρωμένου.)

          Ο Κύριος προσφέρεται,μαστιγώνεται,καθυβρίζεται, σταυρώνεται, για να προσφέρει σε μας την λύτρωση. Επάνω στον λόφο του Γολγοθά απλώνεται και ενώνει στον εαυτό του τα διεστώτα, τον άνθρωπο με τον Θεό. Η Θυσία Του αναδεικνύεται πρότυπο ζωής. Η αγάπη   στο   επίκεντρο   γίνεται  ο κινητήριος    μοχλός.

          Η επιβίωση, ως σημείο αναφοράς των πολλών, μετατρέπεται σε ζωή νοηματοδοτημένη. Η θυσία προϋποθέτει υπέρβαση του εαυτού, κατάργηση της αυτάρκειας, άρνηση της επιβίωσης, βίωση της κοινωνικότητας, αιωνοποίηση των πράξεων και συνεπάγεται την αληθινή ελευθερία.

          Η θυσία βιώνεται μέσα στον Ορθόδοξο χώρο της Εκκλησίας, περνάει από την Σταύρωση των παθών και καταλήγει στην Ανάσταση των αρετών.

          Η μέθεξη στο μυστήριο του Σταυρού βιώνεται με την Μυστηριακή και Ασκητική ζωή.

          Η θυσία κίνηση ελεύθερη, στάση ζωής, εξασφαλίζει την πραγματική ελευθερία.-

Από το ΠΑΘΟΣ  στην  ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ελ. Α. Κλ.