2.1 ΑΓ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ.
Στάρετς της Ρωσίας ευκλεής, φωτοδότης αφειδώλευτος, καθοδηγητής άριστος, παρηγορητής απαράμιλλος, ενισχυτής ασυναγώνιστος.
ΦερέφωνοΘεϊκήςΑλήθειας.Ανταύγεια Θεϊκής
Αγάπης.Ηλιαχτίδα χαράς, ο Άγιος της Αγιοπνευματικής χαράς, Σεραφείμ του Σαρώφ.
Ένας αείφωτος σηματοδότης παγκόσμιας
ακτινοβολίας. Ένας επίγειος Άγγελος. Ένας θεοχαρίτωτος άνθρωπος. Μια εικόνα
Θεού Χριστοποιημένη.
Πυρπολημένος από την Αγάπη του Θεού εισέρχεται
στην ισάγγελη πολιτεία.Το πρωτόκολλο αυτοπαράδοσης στο Θεό υπογράφεται. Η
υποψηφιότητα για το αγγελικό Τάγμα κυρώνεται. Ο αγώνας, για τη θέωση,
κηρύσσεται ανένδοτος. Η υπακοή του αδιάκριτη τον χαριτώνει. Η πάλη του για
αυτοκάθαρση τον εξαγιάζει. Η ταπείνωση βιώνεται καθημερινά. Η αγάπη διδάσκεται
εμπειρικά. Η αγιότητα ακτινοβολεί φανερά.
Εντρυφεί στα πατερικά συγγράμματα, ενστερνίζεται
τα βιώματά τους, μάχεται παθοκτονικά. Στην έρημο κονταροχτυπιέται με τον
σατανά. Κι όταν η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, στην οποία ζει, απομακρύνεται
περιοδικά, ο Όσιος πολιορκεί τον Θρόνο του Θεού κυριολεκτικά.
Χίλιες μέρες και
χίλιες νύκτες γονατιστός πάνω σε μια πέτρα κραυγάζει γοερά: «Κύριε,
ελέησέ με τον αμαρτωλό»! Κι οι δακρύβρεχτες επικλήσεις, κατά την
υπεράνθρωπη αυτή άσκηση, επισύρουν το έλεος του Θεού.
Η αγάπη του για τον Θεό είναι υπέρμετρη. Η αγάπη του για τον άνθρωπο
έμπρακτη. Όλη η κτίση δέκτης της αφειδώλευτης αγάπης του.Τα άγρια θηρία,
φίλοι του νυχτερινοί, νιώθουν τη στοργή του.
Ζώντας καθημερινά τη χαρά της Αναστάσεως,
μεταδίδει τη χαρά και προσφωνεί με χαρά κάθε επισκέπτη: «Χαρά μου»!
Η θαυματουργική και προορατική Χάρη, δώρα
Θεϊκά στον Όσιο, προσφέρονται πρόσχαρα. Πλήθη λαού προστρέχουν στον άνθρωπο του
Θεού, για πνευματική καθοδήγηση και θεραπεία. Προτροπή του είναι η Χριστοκεντρική
ζωή, ο δρόμος της θέωσης, η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.
Λουσμένος στο άκτιστο Φως του Χριστού,
ακτινοβολεί υπερφυσικά, υπερίπταται θεαματικά. Προγεύεται την ευφροσύνη του
Παραδείσου.
Στις 2 Ιανουαρίου 1833 ο Όσιος Σεραφείμ,
ψάλλοντας αναστάσιμους ύμνους, γονατιστός μπροστά στον Εσταυρωμένο και στην
εικόνα της Θεοτόκου, περνάει στην Αιωνιότητα.
Το πέρασμά του από τη γη αγωνιστικό, νικηφόρο, ελπιδοφόρο. Η παρουσία του στον Ουρανό ζωντανή, παρρησιακή, μεσιτευτική. Η ευφροσύνη του στο Χορό των Οσίων άληκτη.-
Από το βιβλίο ΄΄ΑΣΤΕΡΕΣ ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
