ΚΥΡ. ΙΓ΄
ΛΟΥΚΑ. ( Λουκ. ιη΄, 18 – 27)
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ και ΠΛΟΥΤΟΣ.
«Πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την Βασιλεία του Θεού.» ( Λουκ. ιη΄, 24 ). Ο πλούτος σημείο αντιλεγόμενο κάθε εποχής. Ο πλούτος στα χέρια «των ολίγων» δημιουργεί τον καπιταλισμό και στον αντίποδα, ως αντίδραση, τον μαρξισμό.
Ωστόσο, οι Πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν, ότι ο πλούτος αποτελεί πτωτικό καρπό. Προπτωτικά ο άνθρωπος ήταν ελεύθερος και πλούσιος. Μεταπτωτικά επήλθε η διάσπαση της ενότητας και η εμφάνιση της εγωπάθειας.
Η διέλευση της ζωής ανάμεσα σε δυσχέρειες και το φάσμα του θανάτου όντας υπαρκτό και ορατό, μετέτρεψαν τον άνθρωπο από Θεοκεντρικό σε ανθρωποκεντρικό. Συνεπώς η ιδιοκτησία αποτέλεσε μεταπτωτικό φαινόμενο, άρρηκτα συνδεδεμένο με την αμαρτία και τα πάθη, την ανασφάλεια και τη θνητότητα.
Ο πλούτος, δωρεά του Θεού στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι παιδιά του Θεού Πατέρα και κατά συνέπεια με ίσα και κοινά δικαιώματα. Συνεπώς ο πλούτος δίδεται για χρήση, για επιβίωση όλων και όχι για κατάχρηση και απόλαυση των ολίγων. Η κατάχρηση του πλούτου συνεπάγεται την υποδούλωση του ανθρώπου, τη βίωση της ανελευθερίας, τη διάπραξη της αμαρτίας και ατιμίας, την απώλεια της αίσθησης της Πατρότητας του Θεού και της Αδελφότητας του «πλησίον.»
Η
Εκκλησία αντιτίθεται στα πάθη και όχι στα υλικά αγαθά. Επιποθεί την πρωταρχική
ισονομία και απορρίπτει τη διαίρεση. Προτείνει την κάθαρση του ανθρώπου,
διά της
ασκητικής βιοτής και της Μυστηριακής μετοχής, ώστε να επιτευχθεί η
προπτωτική κοινοκτημοσύνη.
Η Ορθοδοξία απορρίπτει την άποψη της σωτηρίας του φτωχού, λόγω φτώχειας και της απώλειας του πλουσίου, λόγω πλούτου. Πιστεύει, ότι η ανθρώπινη αγωνιστικότητα και η Αγιοπνευματική παρέμβαση σηματοδοτούν την απαλλαγή του ανθρώπου από το πάθος της φιλαργυρίας, την ηρωϊκή έξοδο από τον εαυτό του, το άνοιγμά του προς τον Θεό και το δόσιμο στον αδελφό του.
Ο πλούτος, ως δωρεά του Θεού στον άνθρωπο, τον καθιστά διαχειριστή και όχι ιδιοκτήτη, ευγνώμονα εσαεί προς τον Κύριο. Το χρήμα δίδεται για να βρίσκεται στην υπηρεσία και όχι στην κυριαρχία του ανθρώπου, στην υπηρεσία της αγάπης. Τότε ο άνθρωπος, διά του χρήματος καταξιώνεται και εξαγιάζεται.-
Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
Ελ. Α. Κλ.
