ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 105 ΣΕΠΤ. – ΟΚΤ.. 2021 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται
(Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ
Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200 e-mail: eklidoniari@gmail. com
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com και Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
******************************************************************************
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
ΚΥΡ. Μετά τήν Ὕψωση. ( Γαλ. β΄, 16-20
)
ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΣΩΣΤΙΚΗ
<<Χριστῶ συνεσταύρωμαι` ζῶ
δέ οὐκέτι ἐγώ,ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός.
»
(
Γαλ. β΄, 20 ).Ἡ ἀναφωνητική δήλωση
τοῦ Ἀπ. Παύλου, τῆς συσταύρωσης μέ τόν Χριστό καί τῆς
ταύτισης τοῦ «ἐγώ» του μέ τό «ἐγώ» τοῦ Χριστοῦ, εἶναι γοερή και
κατηγορηματική.
Συσταυρώνομαι
μέ τόν Χριστό σημαίνει σταυρώνω τόν « παλαιό » ἄνθρωπο, σταυρώνω τήν σάρκα, τό
σαρκικό φρόνημα, σταυρώνω τά πάθη καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες, εἶμαι
σταυρωμένος γιά τόν « κόσμο », νεκρωμένος
γιά τήν ἁμαρτία. Ἡ συσταύρωση συνυφαίνεται τήν ἀλλοτρίωση
τοῦ « ἐγώ » τοῦ ἀνθρώπου
καί συνεπάγεται τήν περιχώρηση στό « ἐγώ » τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀπάρνηση τῆς ἀτομικῆς ὀντότητας, ἡ ἀπελευθέρωση
ἀπό τά δεσμά τοῦ εἶναι καί ἡ καθολική παράδοση στά παντοδύναμα καί στιβαρά
χέρια τοῦ Χριστοῦ σηματοδοτοῦν τήν πνευματική ένωση. Ἡ ἑκούσια ὑποκατάσταση τοῦ«ἐγώ» μας, μέ τό «ἐγώ» τοῦ Χριστοῦ σημαίνει τό στόμα μας γίνεται στόμα
Χριστοῦ, τά χέρια μας χέρια Χριστοῦ, ὅλες οἱ αἰσθήσεις μας αἰσθήσεις Χριστοῦ,
σύσσωμοι καθολικά Χριστοῦ, ἀπόλυτα ταυτισμένοι μέ τόν Χριστό. Εἴμασθε Χριστοφόροι,
Χριστοκίνητοι καί ὄχι ἐγωκίνητοι. Ἐνεργοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα
τοῦ Χριστοῦ, δροῦμε ἀπαρέγκλιτα μέ τόν
Νόμο τοῦΧριστοῦ, κινούμασθε με ἀκρίβεια ὅπως ὁ
Χριστός.
«Ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός » συνεπάγεται ζωή ἀγάπης, θυσίας καί προσφορᾶς, ἀνεξικακίας
καί συγχωρητικότητας,
ἀνοχῆς καί ὑπομονῆς, προσευχῆς καί προσοχῆς.
«
Ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός » σημαίνει εἶμαι φερέφωνο Χριστοῦ, δίνω
καθημερινά τή
μαρτυρία Χριστοῦ, ζῶ μαρτυρικά τόν Χριστό, εἶμαι ἐπιστολή Χριστοῦ, γνήσιο ἀντίγραφο Χριστοῦ.
«
Ζῶ δέ οὐκέτι, ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί
Χριστός» σημαίνει ζῶ ἀκατάπαυστα στήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, κάτω ἀπό
τό βλέμμα τοῦ Χριστοῦ, μέσα στήν πλημμύρα
τοῦ ἐλέους τοῦ Χριστοῦ, δέχομαι τούς παφλασμούς τῶν κυμάτων τῆς ἀγάπης τοῦ
Χριστοῦ, κολυμπώντας στόν ὠκεανό τῆς ὑπερτέλειας ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐνθρόνιση
τοῦ Χριστοῦ στήν καρδιά μου συνακο-λουθεῖται μέ
πυρπόληση τοῦ εἶναι μου, μέ ζωή
στήν προοπτική τῆς Αἰωνιότητας, μέ συντονισμό στό ρυθμό τ’ οὐρανοῦ, μέ ζωή ἀπόλυτα γιά τόν
Χριστό, μέ ἐκφάνσεις ζωῆς ἐνσφράγιστες μέ τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ.
«
Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός». Αὐτό ἄς εἶναι ὁ πόθος μας καί ἡ ἐπιδιωκτική μας
προσπάθεια. Ἡ ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ
στόχου ἐξα-σφαλίζει καί τήν σωτηρία.- Ελ.
Α. Κλ.
ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ
23/9 ΑΓ. Ν Ι Κ Ο Λ
Α Ο Σ,Νεομάρτυρας, ὁ
παντοπώλης.
Τὴ Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία
τοῦ Θεοῦ ἀπαρτίζουν πρόσωπα, ποὺ ἀγάπησαν
ἄμετρα τὸ Θεό. Οἱ Ἅγιοι,
φλογεροὶ ἐραστὲς
τοῦ Θεοῦ καὶ θαρραλέοι Ὁμολογητὲς
τοῦ πιστεύω τους.Ὅλοι οἱ
Φίλοι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἀδελφοί μας, οἱ ὁμότεχνοί
μας, ἀναμένουν τὴν ἄφιξή μας.
Ἰχνηλάτες ἐμεῖς
οἱ Χριστιανοί, ἄς βαδίσουμε στ’ ἀχνάρια
τοῦ Ἁγίου, ποὺ μὲ
τὴν ἴδια τέχνη ἐργαζόμενος στὴ
γῆ κερδίζει τὸν Παράδεισο. Καὶ
νά, τώρα, μπροστά μας ὁ Ἅγιος Νεομάρτυρας Νικόλαος, ὁ παντοπώλης. Πατρίδα του
τὸ Καρπενήσι. Ἐκεῖ γεννιέται ἀπὸ
γονεῖς θεοφιλεῖς καὶ
δέχεται χριστιανικὴ ἀνατροφή. 15ετής ἔρχεται μὲ
τὸν πατέρα του στὴν Κων/πολη
καὶ συνεργάζονται στὸ παντοπωλεῖο
τους. Ἀπέναντί τους βρίσκεται ἕνας Ἀγαρηνὸς
κουρέας, ποὺ ἀναλαμβάνει τὴν ἐκμάθηση
τῆς τουρκικῆς γλώσσας στὸ
Νικόλαο. Ὁ διάβολος φθονεῖ τὸ
ζηλωτὴ Χριστιανὸ νέο καὶ
προσπαθεῖ νὰ τὸν παγιδεύσει.
Οἱ
ἐπιδόσεις του ἄριστες καί ὁ
Ἀγαρηνὸς τὸν
θαυμάζει, τὸν φθονεῖ καὶ
ἀναζητεῖ τρόπο νὰ
τὸν μεταστρέψει σὲ Τοῦρκο.
Συνεργάζεται μὲ ὁμοφύλους του καὶ θέτει σὲ
ἐνέργεια ὕπουλο σχέδιο. Κάποια
μέρα, μετὰ τὸ μάθημα, ἐνώπιον τῶν
συνεργατῶν του, προτείνει στὸ Νικόλαο νὰ
διαβάσει ἕνα κείμενο, ποὺ περιέχει τὴν
ὁμολογία τοῦ πιστεύω τους. Ὁ
Νικόλαος, ἀγνοώντας τὴν πρόθεσή του, τὸ
διαβάζει. Ἀμέσως ὅλοι φωνάζουν: «Νικόλαε ἔγινες Τοῦρκος, ἀφοῦ διά-βασες τὴν ὁμολογία». Κατάπληκτος διαμαρτύρεται καὶ
τονίζει τὴ χριστιανική του ἰδιότητα. Ἐκεῖνοι
ἀκάθεκτοι τὸν ἁρπάζουν
καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὸν κριτή, προσπαθώντας νὰ τὸν
ἐνοχοποιήσουν, γιὰ ἐξύβριση
τῆς πίστεώς τους.Ὁ Νικόλαος ἀπτόητος
ἀφηγεῖται τὸ συμβὰν
καὶ δηλώνει τὴν ἄγνοια
τοῦ κειμένου. Ὁ κριτὴς
προσπαθεῖ νὰ τὸν πείσει νά ἀσπασθεῖ
τὴν πίστη τους καὶ ὑπόσχεται
πλούτη καὶ τιμές. Ὁ Χριστιανὸς
νέος δὲ σαγηνεύεται μὲ ἐπίγειες
δόξες. Δηλώνει κατηγορηματικὰ τὴν
ἀκλόνητη πίστη του στὸ Χριστὸ
καὶ τὴν διάθεσή του νὰ πεθάνει γιὰ
τὸ Χριστό. Ὁ κριτὴς
διατάζει νά δεθεῖ καί νά κρεμασθεῖ, γιὰ ἐκφοβισμό.
Ἡ προσπάθεια μένει ἄκαρπη. Τὸν
περιτέμνουν, ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν πτοεῖται.
Διακηρύττει ἔντονη πίστη στὸ λατρευτό τῆς καρδιᾶς
του, τὸν Ἰησοῦ. Φυλακίζεται ἑξήντα πέντε μέρες, χωρὶς
ψωμὶ καὶ νερό. Ἀνακρίνεται καὶ
πάλι, ἀλλὰ μὲ περισσότερη τόλμη καὶ χαρὰ
βροντοφωνεῖ τὸ σταθερό τῆς ἀποφάσεώς του νὰ
πεθάνει γιὰ τὸ Χριστό.Ἡ φυλάκιση ἐπαναλαμβάνεται,
οἱ ραβδισμοὶ συνεχίζονται. Τὸ
φρόνημα ἀνδρειώνεται. Οἱ προσφορὲς
ὑλικῶν ἀγαθῶν παρέχονται ἀφειδώλευτα, ἂν
ἀλλαξοπιστήσει. Ἀλλ’ ὁ
Νικόλαος τὰ θεωρεῖ ὅλα
«σκύβαλα» μπροστὰ
στὴν ἀνυπέρβλητη τιμή, ποὺ ὁ
Κύριος τοῦ ὑπόσχεται. Ἀποφυλακίζεται,κολακεύεται,γιά
ὕστατη φορᾶ ἀπὸ
τὸν κριτή, ἀλλὰ
ἡ ἀπόφασή του παραμένει ἀμετάκλητη. Ὁ
πόθος, ποὺ τὸν ἑνώνει μὲ
τὸν Ἰησοῦ κορυφώνεται. Ἡ ἀγωνία
του γιὰ τὴν Ὑψηλὴ συνάντηση φθάνει
στὸ ζενίθ. Διακηρύττει τὴν πίστη του μὲ
στεντορεία τὴ φωνὴ καὶ ἐπιζητεῖ
τὸ θάνατο.Ὁ κριτὴς
ἡττημένος διατάζει τὸν ἀποκεφαλισμό
του,στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1672.Ὁ γενναῖος
Μάρτυρας πανευτυχὴς τερματίζει τὴν ἐπίγεια
ζωή του καὶ κατευθύνεται στεφανηφόρος στὴν ποθητὴ Πατρίδα, στὴ
χώρα τοῦ ἀνέσπερου Φωτός.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ.
Τοῦ Καρπενησίου γόνος σεπτός, Νικόλαε μάκαρ καὶ
προστάτα παντοπωλῶν.
Παρέμεινας ἑδραῖος, εἰς πίστιν τοῦ Θεοῦ σου, καὶ χαίροις αἰωνίως,
εἰς τὸν
Παράδεισον.- Ελ. Α. Κλ.
Από την ποιητική Συλλογή <<ΨΗΦΙΔΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ>> Ελ.Α.Κλ.
Πόθος σου;
Πολίτης
της γης κι εσύ.
Στρατοκόπος
γήϊνος.
Ζεις
στη γη.
Πολιτεύεσαι
στη γη.
Ασχολείσαι με τα γήϊνα.
Αναλίσκεσαι με αυτά.
Προσκολλάσαι σ’αυτά.
Ποθείς αυτά.
Ὀλα
φθαρτά,πεπερασμένα.
Υπάρχουν
κι άλλα άφθαρτα,
αιώνια
και αναλλοίωτα.
Αυτά
να’ ναι ο στόχος σου,
ο πόθος σου, ο παντοτινός!
ΨΗΓΜΑΤΑ
ü
Ο άνθρωπος
γεννιέται από
το μηδέν και αναγεννιέται, αν
φθάσει στο μηδέν.
ü
Όχι ανθρωπαρέσκεια, ούτε αυταρέσκεια, αλλά Θεαρέσκεια.
ü
Όχι πίσω , ούτε σημειωτόν
, αλλά μπροστά.
ü
Θα βρεις
τον εαυτό σου, αν
δεν ζεις για
τον εαυτό σου.
ü
Να προσφέρεις
διακονικά και ποτέ αλαζονικά.
ü
Ο Θεός στο κέντρο κι
εμείς στην περιφέρεια.
ü
Πλησιάζοντας τον Θεό,
πλησιάζομε και μεταξύ μας.
ü
Να διατηρείς την παράδοση. Να μην προχωρείς σε
παράδοση.
ü
Αν φοβάσαι τον ανήφορο,
θα φθάσεις στον κατήφορο.
ü Ο ανήφορος είναι ο σωστός δρόμος και τον ακολουθείς με την αυθυπέρβαση.
Ο Ο Θεός σε
αγαπά ! Χαμογέλα !
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ Στάρετς Βαρσανούφιου
Ø
Εἶναι δυνατὸ νὰ προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος, πού ἔχει νοῦ διασκορπισμένο;
Ø Ἡ ζωὴ τῆς νήψης καὶ προσοχῆς διευκολύνει τὴν προσευχὴ καὶ μᾶς φέρνει κοντὰ στὸ
Θεό.
Ø
Δὲν μποροῦμε νὰ εἰσδύσωμε μὲ τὴν δική μας
δύναμη στὸ ἐσωτερικὸ νόημα τῶν γεγονότων. Αὐτὸ εἶναι δώρημα ἄνωθεν. Ἂν ὅμως
βαδίζετε αὐτὸ τὸν δρόμο, τότε θὰ μπορέσετε νὰ εἰσδύσετε στὸ νόημα τῶν
γεγονότων, μόνο μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ.
Τότε θὰ ἰδῆτε καὶ κάτι περισσότερο ἀπὸ αὐτά, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος στὸν Ναθαναήλ.
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀρχίζῃ νὰ βλέπῃ κάτι, ποὺ πρῶτα δὲν τὸ διέκρινε, καὶ ἄλλοι δὲν
τὸ διακρίνουν οὔτε τώρα, ἔχει ἤδη ἀρχίσει ἡ κάθαρση τοῦ νοῦ του.
Ø
«Τὸ
κύριο στοιχεῖο στὴν προσευχὴ εἶναι ἡ ὑπομονή. Ὁ ἐχθρὸς προσπαθεῖ μὲ κάθε
τρόπο νὰ μᾶς ἀποσπάση ἀπὸ τὴν εὐχή. Ἡ
ἐπιτυχία ἔγκειται στὴν συνέχιση τῆς εὐχῆς μὲ ὑπομονή».
Ø
Κάθε ἡμέρα, τὸ βράδυ, νὰ ἐλέγχετε τὸν ἑαυτό σας. Καὶ νὰ
μετανοῆτε γιὰ τὶς ἁμαρτίες σας. Ὁ ἔλεγχος τῆς ζωῆς μας μᾶς ὁδηγεῖ σὲ
ἐπίγνωση τῆς ἀδυναμίας μας καὶ σὲ μετάνοια.
Ø
Θανάσιμη εἶναι ἡ ἁμαρτία, ὅταν ὁ ἄνθρωπος
δὲν μετανοῇ γι᾿ αὐτήν... Τὸ ἴδιο
συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ψυχή, ποὺ ἔχει νεκρωθῆ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ εἶναι
ἀνίκανη νὰ ἰδῆ τὴν
αἰώνια μακαριότητα.
Ø
Στὴν Ἁγία Γραφὴ βλέπομε, ὅτι ὁ Θεὸς δὲν
τοὺς ἀγαπάει τοὺς δειλούς.
Ø
Δὲν κάνει νὰ θυμώνωμε ἐναντίον
ἐκείνων, ποὺ μᾶς προκαλοῦν λύπη. Εἶναι οἱ καλύτεροι εὐεργέτες μας.
Ø
Γιατί δὲν λέγει ἡ Γραφή, ὅτι ὁ Θεὸς
ἀντιπαθεῖ τοὺς πόρνους, ἢ ἄλλους ἁμαρτωλούς, ἀλλὰ τοὺς ὑπερηφάνους; Ἐπειδὴ ἡ ὑπερηφά-νεια εἶναι ἰδιότητα τῶν
δαιμόνων. Ἐπειδὴ ὁ ὑπερήφανος εἶναι κατὰ κάποιο τρόπο συγγενὴς
τοῦ διαβόλου.
Ø
«Ἅμα ὑπάρχει ταπείνωση, ὑπάρχουν ὅλα. Καὶ
ὅταν ταπείνωση δὲν ὑπάρχει,δὲν ὑπάρχει τίποτε,έστω κι ἂν ὁ ἄνθρωπος κάνει θαύματα».
Ø
Ἡ γυναῖκα δὲν ζῇ χωρὶς πίστη. Ἡ ἀπιστία γιὰ τὴν γυναῖκα εἶναι πρόσκαιρη.
Καὶ ξαναγυρίζει στὴν πίστη, στὸ Θεό. Διαφορετικὰ γρήγορα διαλύεται.
Ø
Ἀπερίγραπτα βάσανα περιμένουν τοὺς
ἁμαρτωλοὺς στὸν ᾅδη. Ὅπως καὶ ἀπερίγραπτη μακαριότητα περιμένει τοὺς δικαίους.
Ø
Ὅλοι ψάχνουν γιὰ τὸν Θεό. Σκοπὸς δικός μας
εἶναι νὰ τὸν βροῦμε τὸν Θεό... Μὲ τὴν
τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Επιμέλεια
επιλογής Ελ. Α. Κλ.