"Η αγάπη πάντα υπομένει." ( Α΄Κορ. ιγ΄7 )
Στην μεταπτωτική κοινωνία οι
διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων σημειώνουν διασάλευση.
Ο εγωκεντρισμός δρα καταλυτικά. Ο
ατομισμός κινείται συμφεροντολογικά. Η ιδιοτέλεια υποκαθιστά την ανιδιοτέλεια.
Η φιλαυτία μηδενίζει την φιλαλληλία. Η
διχόνοια απωθεί την ομόνοια. Η αντιζηλία γεννά την αντιπάθεια. Η επιβολή
ακολουθεί την επιβουλή. Η φιλοξενία εκδιώκεται από την αξενία. Η δικαιοσύνη
στραγγαλίζεται από την αδικία. Η τιμή δολοφονείται από την ατιμία. Οι ανάξιοι
επιπλέουν και οι άξιοι υποπλέουν.
Η αγάπη βρίσκεται πληγωμένη και
είναι η μόνη, που μπορεί να ζωοποιήσει και να καινοποιήσει. Η αγάπη διαθέτει
επιμονή στην προσευχή, υπομονή στον αγώνα, ανεξικακία στην αδικία, ανοχή στην
προσβολή, αντοχή στις επιθέσεις.
Η αγάπη πανίσχυρο αντίδοτο σε κάθε αντιξοότητα.-
Από το
βιβλίο΄΄ΝΥΞΕΙΣ ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄
Ελ. Α. Κλ.
