11/1 ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, ὁ στρατιωτικὸς.
«…μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ
αἰῶνι τούτω…» (Ρωμ. ιβ΄,2) εἶναι
ἡ Παύλεια προτροπὴ καὶ
συμβουλὴ πρὸς Ρωμαίους καὶ κατ’ ἐπέκταση
πρὸς κάθε Χριστιανό, κάθε ἐποχῆς.Ὁ
συσχηματισμὸς πρὸς
τὶς ἀντιλήψεις τοῦ
κόσμου,ὁ συμβιβασμὸς πρός τὶς
ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν εἶναι
μία ὑποχώρηση, εἶναι μία ἦττα.
Καί ὁ Χριστιανὸς, πρωτοπόρος μιᾶς
νέας ζωῆς «ἐν
Χριστῷ», δὲν εἶναι δυνατὸν καὶ
νὰ εἶναι οὐραγὸς
μιᾶς λαθεμένης πορείας. Ζώντας στὸ
ἄπλετο φῶς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀδιανόητη ἡ
συμμε-τοχὴ στὶς ἐκδηλώσεις τοῦ σκότους.
Κρατώντας
τὴ διαυγή ἀλήθεια
τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ἀπαράδεκτη
ἡ παραδοχὴ τοῦ
κοσμικοῦ ψεύδους.«…μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτω», εἶναι
τὸ μήνυμα τοῦ Ἀπ.
Παύλου καὶ βρίσκει τὴν ἀπόλυτη
ἔκφρασή του στὴν ἀδιάβλητη
ζωὴ Ἁγίων καὶ Ἀγωνιστῶν
τῆς πίστεως.
Καὶ νά, μπροστά
μας ἕνας ἄτεγκτος
στρατιώτης
Χριστοῦ,
ὁ Ἅγιος Μηνᾶς, ὁ
στρατιωτικός, ποὺ τιμᾶμε στὶς 11 Νοεμβρίου. Μία μορφὴ ἡρωϊκή. Μία ὕπαρξη γενναία. Μία προσωπικότητα
ἀγωνιστική. Μία φυσιογνωμία δυναμική. Μία παρουσία ἀνένδοτη.
Μία ψυχὴ ἀσυμβί-βαστη. Μία μαρτυρία Χριστοῦ
ζωντανή.Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς ὑπέρμαχος
Ἀγωνιστής τοῦ καλοῦ, ἀκαταμάχητος
ὑπερασπιστής τῆς Ἀλήθειας,
ἀνυποχώρητος Μαχητὴς τοῦ
δικαίου, γνήσιος στρατιώτης Ἰησοῦ.
Πατρίδα του εἶναι ἡ Αἴγυπτος. Ζεῖ τὸν 3ο μ.Χ. αἰώνα,
στοὺς χρόνους τῶν βασιλέων Μαξιμιανοῦ
καὶ Διοκλητιανοῦ. Οἱ γονεῖς
του εἶναι εἰδωλολάτρες. Τὰ
χρόνια τῆς ἐφηβείας στέκονται σταθμὸς στὴ
ζωή του. Ἡ γνωριμία του μὲ τὸν
Κύριο σφραγίζει ἀνεξίτηλα τὴν πορεία του. Ἡ
κατάταξή του στὸ ἐθελοντικὸ στράτευμα τοῦ
Ἰησοῦ αὐθόρμητη. Παράλληλα ἀνήκει καὶ
στὸ στρατὸ τοῦ
γήϊνου βασιλιᾶ. Εἶναι στρατιω-τικὸς τὸ
ἐπάγγελμα. Τὰ προσόντα του
ἀξιόλογα, ἡ προοπτικὴ
ἐξελίξεως λαμπρή. Ἡ σύγκρουση ὅμως
καθηκόντων ἀναπόφευκτη.Ὁ Χριστιανὸς
νέος δὲν συσχηματίζεται μὲ
τὸν κόσμο, δὲν συμβιβάζεται μὲ
τὸ ψεῦδος, δὲν ἀνέχεται
τὴν πλάνη. Ζεῖ τὸ
πιστεύω του μὲ συνέπεια καὶ παραμένει συνειδησιακὰ
ἐλεύθερος, ψυχικὰ ἀδιάβρωτος.
Ὁ πόθος του ὅμως γιὰ αὐτοσυγκέντρωση καὶ ἀφοσίωση στὴ Λατρεία τοῦ
Θεοῦ ἄσβεστος. Ἡ στρατιωτικὴ
ζωὴ δὲν προσφέρεται, γιὰ τέτοιες προσβάσεις. Ἡ
ἐρημικὴ ζωὴ
ἐνδείκνυται, γιὰ ποθητὲς
ἀναβάσεις. Καί ὁ
Μηνᾶς παίρνει τὴ μεγάλη ἀπόφαση
τῆς ἐγκαταλείψεως τῆς κοινωνικῆς
τύρβης. Τὸ Κοτυάειο Ὄρος τῆς
Φρυγίας εἶναι ὁ τόπος τῆς ἀγωνιστικῆς
του ἐναθλήσεως. Ἐκεῖ,
μόνος μὲ μόνο τὸ Μόνο Θεὸ,
ἐπιδίδεται σὲ πνευματικὰ
ἀγωνίσματα κι ἀπολαμβάνει ἀνεπανάληπτες
στιγμές. Ἀσκεῖται αὐστηρά, προσεύχεται
θερμά, νηστεύει ἐξαντλητικά, ἀποκαθαίρεται ἐσωτε-ρικά.
Οἱ ἐσωτερικὲς διασυνδέσεις του μὲ
τὸν Οὐρανὸ λειτουργοῦν ἄριστα.
Καί ἡ ἐνδόμυχη πληροφορία, γιὰ ἐπιστροφὴ
στὴν κοινωνία συλλαμβάνεται. Μὲ καρδιὰ
πυρακτωμένη ἀπὸ ἔνθεο ζῆλο, μὲ
φρόνημα ἀκμαῖο, μὲ πίστη θερμουργό, μὲ μαχητι-κότητα ἔντονη,
μὲ παλμὸ ἀπαράμιλλο,
μὲ ἀπόφαση ἀταλάντευτη παίρνει τὸ
δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς.
Ἔρχεται ἡ στιγμὴ τῆς ἀναμετρήσεως
μὲ τὸ σκοτάδι καὶ τὴ
φαυλότητα. Πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς παρρησιακῆς ὁμολογίας.
Βρίσκεται σὲ
πανηγυρικὴ συγκέντρωση εἰδω-λολατρῶν καὶ προβαίνει σὲ
βαρυσήμαντες δηλώσεις ὑπὲρ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ,
σὲ δριμύτατο ἔλεγχο τοῦ
ψεύδους τῶν εἰδώλων, σὲ ἔνθερμες
προσκλήσεις στὴν ἀληθινὴ πίστη. Ἡ
τόλμη του προκλητική, ἡ καταδίκη του
μυριόστοστομη καί ἡ σύλληψη ἄμε-ση. Ὁ
δικαστὴς Πύρρος ἀναλαμβάνει τὴν
ἐκδίκαση τῆς ὑποθέσεως
μὲ ἀλλεπάλληλα ἐρωτήματα. Ὁ
Μηνᾶς ἀπτόητος
καὶ θαρραλέος
παραμένει ἑδραῖος στὴν πίστη, ὑπέρμαχος τῆς
Ἀλήθειας, στηλιτευτής τῆς
ἀδι-κίας.Ὑπερασπίζεται μὲ
πάθος τὸ δίκαιο, διακηρύττει μὲ φλόγα τὴ
Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ὡς
μόνη ἀληθινή, διασαλπίζει περίτρανα τὸ
ἀμετάκλητο τοῦ πιστεύω του.Ὁ δικαστὴς
κατάπληκτος ἀπὸ τὴν εὐτολμία τοῦ Μηνᾶ προβαίνει σὲ
μία ὕστατη προσπάθεια διαφυγῆς τοῦ
θανάτου. Ὁ ἀφοσιωμένος ὅμως λάτρης τοῦ
Χριστοῦ παραμένει γιὰ πάντα δέσμιος της ἀγάπης
Του καί ἀπορρίπτει τελεσίδικα δελεαστικὲς
προτάσεις. Ἡ
ἀπόφαση ἐκδίδεται καταδι-καστική. Τὰ
μαρτύρια ἐπακολουθοῦν φρικιαστικά. Ἡ
σάρκα κατασχίζεται μὲ σιδε-ρένιους ὄνυχες. Οἱ
πληγὲς προστρίβονται μὲ τρίχινους σάκκους. Τὸ
σῶμα κατακαίεται καὶ κτυπᾶται
μὲ ἀκανθωτοὺς ράβδους. Τὸ
αἷμα ἀκατάσχετο. Οἱ πόνοι ἀφόρητοι.
Ἡ ψυχὴ ὄρθια. Τὸ ἠθικὸ
ἀκμαῖο. Οἱ ὕμνοι στὰ χείλη. Ἡ
καρτερία θαυμαστή. Καί ἡ σπάθη τοῦ δημίου τερματίζει τὴν
ἐπίγεια ζωὴ τοῦ
Μάρτυρα καί ἀνοίγει διάπλατα τὴν πόρτα τῆς
Αἰωνιότητας. Ὁ Ἅγιος
Μηνᾶς τροπαιοῦχος
εἰσέρχεται στὶς αἰώνιες Μονὲς τοῦ
Θεοῦ γιὰ νά ἀπολαμβάνει ἄληκτα τὴν
ἀνυπέρβλητη θέα τοῦ Προσώπου Του. Ἀπὸ
ἐκεῖ, ἀπὸ τὴ χώρα τοῦ ἀϊδίου
Φωτός, παρακολουθεῖ τοὺς Ἀγωνιστὲς τῆς
στρατευομένης Ἐκκλησίας, πρεσβεύει ἀκατάπαυστα πρὸς
τὸν Κύριο καὶ στέλνει δαψιλή
τὴ θαυ-ματουργό του Χάρη, στοὺς ἔχοντες
ἀνάγκη, πρὸς δόξαν τοῦ
Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ὁ λαός μας ἀναγνωρίζει τὴν
παρρησία τοῦ Μεγαλομάρτυρα Ἁγίου Μηνᾶ
στὸ Θεό, δοκιμάζει τὶς ἐκδηλώσεις
τῆς ἀγάπης του στὸν ἄνθρωπο,
σεμνύνεται τὴν πανίερη μνήμη του καὶ δοξολογεῖ
τὸν Δοτήρα Κύριο καὶ Θεό μας.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ.
Μεγαλομαρτύρων ἡ χαρμονή, ΜΗΝΑΣ θεοφόρος και Αἰγύπτου
σεμνὸς βλαστός. Ἀθλητὴς
γενναῖος, μαρτυρικοῦ τοῦ στίβου, καὶ
λάτρις τοῦ Κυρίου, ἐδείχθη ὄλβιος.-
