28/10 Π Α Ν Α Γ Ι Α , ἡ Σκέπη μας.

28/10   Π Α Ν Α Γ Ι Α ,  ἡ  Σκέπη  μας.

          Τήν  Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἀπαρτίζουν ὅλοι οἱ Ἅγιοι,ὅλοι ἐκεῖνοι, πού  ἔζησαν στή γῆ, ἔδρασαν ἀνάμεσά  μας, ἀγωνίσθηκαν μαζί μας, πρόσφεραν τούς ἑαυτούς τους θυσία στό βωμό τῆς ἀγάπης στό Θεό καί στόν ἄνθρωπο.

          Ἀνάμεσά τους προβάλλει ἐμφαντικά ἡ Π Α Ν Α Γ Ι Α, ἡ Κυρία τῶν Ἀγγέλων, ἡ Κυρία Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο Σ.Ἡ Παναγία μας εἶναι ὅ,τι καλύτερο διέθετε, ἀνά τούς αἰῶνες, τό ἀνθρώπινο γένος.

          Εἶναι ἡ προσφορά τῆς ἀνθρωπότητας πρός τόν  Θεό.

Εἶναι ἡ Κεχαριτωμένη, τό δοχεῖο τῆς Θείας Χάριτος, τό σκεῦος τῆς  ἐκλογῆς  τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι ἡ Ἐκλεκτή, πού ἐπέλεξε ὁ Θεός Πατέρας γιά Μητέρα τοῦ Υἱοῦ  Του. Εἶναι ἡ Π Ρ Ω Τ Η !

          Εἶναι Ἐκείνη, πού πρόσφερε τή συνέργειά της στό σωστικό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Ἡ καταφατική ἀπάντησή της στήν κλήση τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἀποστολή τῆς Θεϊκῆς Μητρότητας, ἔδωκε τό ἔναυσμα, γιά τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό τήν εὐλογημένη ἐκείνη στιγμή ἡ Παναγία, Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, γίνεται καί Μητέρα τοῦ κάθε  ἀνθρώπου.

           Ὁ Ἠλίας Μηνιάτης στίς ΄΄Θεομητορικές διδαχές΄΄του γράφει: « ἐπάνω ἀπό ὅλους τούς Χορούς τῶν Ἁγίων, καί Μακαρίων, ἐπάνω ἀπό ὅλα τά τάγματα τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἀρχαγγέλων, τῶν Χερουβίμ, καί τῶν Σεραφίμ,  ἔβαλε ὁ Κύριος τήν Παναγία νά καθίσῃ εἰς τά δεξιά Του, εἰς τόν Θρόνον τῆς Βασιλευούσης Θεότητος». 

          Ἐκεῖ λοιπόν φαίνεται νά τῆς λέγει: «...Ἐσύ εἶσαι Μήτηρ, ἐγώ εἶμαι Υἱός , δίκαιον εἶναι νά τιμᾷ ὁ Υἱός τήν Μητέρα. Δίκαιον εἶναι νά συμβασιλεύῃ ἡ Μήτηρ μέ τόν Υἱόν. Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, καί βασίλευε ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς, καί ἄς σέ προσκυνοῦσιν οἱ Ἄγγελοι καί οἱ ἄνθρωποι, ὡς Βασίλισσαν Θεοῦ Μητέρα. Εἶμαι Θεός, εἶμαι Υἱός. Ὡς Θεός, σοῦ χαρίζω τήν δόξαν μου, ὡς Υἱός σοῦ δίδω τήν καρδία μου. Ζήτησε, λοιπόν, Μῆτερ ἐμή ὅ,τι θέλεις, καί ἐγώ θά κάνω τό θέλημά σου, διά νά γνωρίσῃ ὁ κόσμος, ποῖον ἐσύ ἔχεις Υἱόν, καί ποίαν ἐγώ ἔχω Μητέρα ἀληθινά.... «Αἴτησαι, Μῆτερ ἐμή» Ζήτησε τήν ὑγείαν Ἐκείνου τοῦ ἀρρωστημένου. Ζήτησε τήν ἐλευθερίαν  ἐκείνου τοῦ αἰχμαλώτου. Ζήτησε τήν βοήθειαν ἐκείνου τοῦ πτωχοῦ. Ζήτησε τόν σωσμόν ἐκείνου τοῦ ταξιδάρη, ὅπου κινδυνεύει εἰς τήν θάλασσαν. Μόνον τό ὄνομά σου νά ἐπικαλεσθῇ ὁ ἄρρωστος, ἄς ὑγιαίνῃ. Ὁ αἰχμάλωτος, ἄς ἐλευθερωθῆ. Ὁ πτωχός ἄς κυβερνηθῆ. Ὁ θαλασσοπόρος, ἄς φυλαχθῆ. Ἄς γένῃ τό ζήτημά τους, μόνο διά μεσιτείας σου, τῆς Μητρός μου. «Αἴτησαι, Μῆτερ ἐμή». Θέλεις νά εἶναι φυλαγμένη ἀπό πείναν, ἀπό θανατικόν, ἀπό πόλεμον, καί ἀπό παντοίων ἐχθρῶν, ὁρατῶν καί ἀοράτων, ἐκείνη ἡ πόλις; Ἐκείνη ἡ χώρα; Ἄς εἶναι. Ἀλλά θέλεις ἀκόμη ἐκεῖνος ὁ ἁμαρτωλός νά ἐπιστρέψει εἰς μετάνοιαν; νά ἔλθῃ εἰς σωτηρίαν; Ἄς γένῃ τό θέλημα τῆς Μητρός..... «Πολλά, πολλά ἰσχύει δέησις Μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου»…»

          Δράμε, λοιπόν ἀδελφέ μου,   μόνον εἰς τήν σκέπην της, παρακάλεσε τήν βοήθειάν της, ἔλπισον εἰς τήν προστασίαν της. Καί ἄς εἶσαι βέβαιος, πώς ἄν  κρατῆσε  ἀπό  τέτοιαν ἄγκυραν, δέν  θέλεις  χαθῇ».

«Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί κατησχυμένος ἀπό σοῦ ἐκπορεύεται, Ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε, ἀλλ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως». Ἡ ἀγάπη της διάχυτη. Ἡ στοργή της ἔκδηλη. Τό ἐνδιαφέρον της ἀδιάπτωτο. Ἡ φροντίδα της ἀμέριστη.

Οἱ ρόλοι της πολλαπλοί. Γίνεται ἡ  Π ρ ο σ τ α σ ί α  τῶν εὑρισκομένων  σέ ἀνάγκη, ἡ  Σ κ έ π η  τῶν  διωκομένων, ἡ  Κ α τ α- φ υ γ ή  τῶν  ἀπελπισμένων, ἡ  Β α κ τ η ρ ί α     τῶν   ἀδυνάτων,  ἡ  Ἐ λ π ί δ α  τῶν  θλιμμένων,  ἡ  Μ ε σ ί τ ρ ι α  τοῦ  κόσμου.

΄΄...'Εν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλειπες Θεοτόκε...΄΄τονίζει ὁ ὑμνωδός. Πρέσβειρα ἀκοίμητος. Μεσίτρια ἀκάματος πρός τόν Φιλάνθρωπο  Θεό  ἡ  Παναγία  μας.

Μεσιτεύει ἀδιάλειπτα,γιά τήν σωτηρία μας. Ἱκετεύει τόν Υἱό της,γιά κάθε ἁμαρτωλό. Διαμεσολαβεῖ γιά  καταλλαγή ἁμαρτωλοῦ μέ τόν  Θεό. Παρεμβαίνει λυτρωτικά.  Ἐπεμβαίνει σωστικά. Θεραπεύει ἀφειδώλευτα. Φρουρεῖ ἄγρυπνα. Ἐνισχύει δυναμικά. Ἀγαπᾶ στοργικά.

          Εἶναι ἡ ἔνστοργη Μητέρα μας, γι' αὐτό καί δεσπόζει στό  χῶρο τῆς καρδιᾶς  μας.Ἡ προσφυγή μας στή θερμή της ἀγκάλη τό φανερώνει.

          Ἡ Παρουσία της ἐκδιώκει τή θλίψη, ἀποδιώκει τήν ἐγκατάλειψη, ἀπομακρύνει τή μοναξιά, προσφέρει τήν ἴαση.

          Ἡ Παναγία δέν μᾶς ἐγκαταλείπει ποτέ. Ἄς  Τήν ἐμπιστευόμαστε ἀπόλυτα. Ἄς Τήν τιμᾶμε ἔμπρακτα, γιατί τῆς ἀξίζει. Τιμώντας τήν Παναγία τιμᾶμε στό πρόσωπό της καί τόν Υἱό της καί Λυτρωτή μας. Ἄς μήν τό ξεχνοῦμε καί ἄς Τήν ἐπικαλούμαστε  διαρκῶς : ΄΄Υ Π Ε Ρ Α Γ Ι Α   Θ  Ε  Ο  Τ  Ο  Κ  Ε   π ρ έ σ β ε υ ε    ὑπέρ  ἡμῶν, σκέπε, διαφύλαττε ἄτρωτους  πάντας ἡμᾶς. ΑΜΗΝ. ΄΄