ΚΥΡΙΑΚΗ του
ΘΩΜΑ. ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
<<Ο Κύριός μου καί ὁ Θεός μου!»( Ἰωαν. κ΄, 28 ), εἶναι ἡ ὁμολογία
πίστεως τοῦ Θωμᾶ. Ὕστερα ἀπό μιά ἐσωτερική πάλη, γιά τήν ἀληθινότητα τῆς Ἀναστάσεως
τοῦ Κυρίου, ἀναφωνεῖ «ἐκ βαθέων».
Ὁ
Ἀπ. Θωμᾶς ἀπών, κατά τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστημένου Νικητή τοῦ θανάτου καί
ἐλλιπής τῆς Ἁγιοπνευματικῆς
Χάριτος, δυσπιστεῖ.
Βρίσκεται στήν τροχιά τῆς ἀπιστίας. Ἡ
ἀγάπη ὅμως τοῦ Διδασκάλου καί πάλι ἔκδηλη. Αὐτοπροσφέρεται γιά ψηλάφηση καί
τοιουτοτρόπως προλαμβάνεται ἡ οἰκτρά πτώση τῆς ἀπιστίας. Ἡ καλοπροαίρεση τοῦ Θωμᾶ τροχοπέδη στόν κατήφορο τῆς ἀπώλειας.
Ἡ
πάλη μέ τόν Θεό συνεχίζεται στό
χῶρο τῆς ἀνθρωπότητας, εἴτε μέ τή μορφή τῆς ἀμφισβήτησης τῆς ὕπαρξής Του,
εἴτε μέ τή δίψα τῆς συνάντησης μαζί Του. Εἶναι οἱ πολέμιοι καί διῶκτες Του ἀφ’
ἑνός, οἱ «ἐραστές» τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐκλεκτοί
ἀφ’ ἑτέρου. Ὅλοι καί οἱ μέν καί
οἱ δέ ἐπιζητοῦν τή συνάντηση
μέ τόν Θεό, ἀφοῦ ἔμμεσα ἤ ἄμεσα ἀναγνωρίζουν τήν ὕπαρξή Του.
Ἡ
συνάντηση ἐπιζητεῖται, ἀλλ’ ἡ ὁδός, πού ἀκολουθεῖται εἶναι ἀκατάλληλη. Τόσο ἡ
λογική, ὅσο καί οἱ αἰσθήσεις ἀποπλανοῦν.
Ἡ
Συνάντηση μέ τόν Κύριο προδιαγράφεται ἀπό τόν Ἴδιο τόν Κύριο : «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν
Θεόν ὄψονται.» ( Ματθ. ε΄, 8 ).
Ὁ
δρόμος τῆς Θεογνωσίας προτείνεται καί ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες. Εἶναι ὁ δρόμος τῆς μετάνοιας καί τῆς
ἄσκησης, τῆς ταπείνωσης καί τῆς ἀγάπης. Ἡ
γνώση τοῦ Θεανθρώπου εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ὅποιος κοινωνεῖ μέ τόν Θεό,
γνωρίζει τόν Θεό καί θά δέχεται τίς ἀκτἰνες τῆς ἀγάπης Του ὡς Φῶς, πού θά τόν
εὐφραίνει αἰώνια. Ὅποιος ὅμως ἀπομακρύνεται ἀπό Ἐκεῖνον, Τόν ἀγνοεῖ καί οἱ
ἀκτίνες τῆς ἀγάπης Του ὡς φωτιά θά τόν κατακαίουν αἰώνια.
Ἡ κάθαρση τῆς καρδιᾶς ἐπιφέρει τόν φωτισμό
τοῦ νοῦ καί καταλήγει στήν Θέωση.
Ὅσο
δέν ἔχομε προσωπική ἐμπειρία Θέωσης,
βρισκόμαστε στή φυλακή τῆς ἀθεϊας. Ἡ ἔξοδος ἀπ’ αὐτήν σηματοδοτεῖ τήν ὁμολογία : « Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου ! » Αὐτή τήν ἡρωϊκή κίνηση ἄς διαγράφουμε ὅλοι
μας κι αὐτή τήν ἀναφώνηση ἄς ἐπιγράψουμε ὑπαρξιακά.- Ελ. Α. Κλ.
