«Χαίρε, οσμή της Χριστού
ευωδίας·
Χαίρε, ζωή μυστικής ευωχίας».
( Στάσις Δ΄Φ6 )
Η
Θεοτόκος, κρατώντας στα σπλάχνα της τον Χριστό, Χριστοποιήθηκε και η παρουσία
της ανάδινε ευωδία Χριστού.
Οι
ενέργειές της, οι κινήσεις της, εμπεριείχαν την οσμή του Χριστού.
Οι
πράξεις της έφεραν την σφραγίδα του Χριστού.
Η
όλη βιοτή της ήταν συνυφασμένη με τον Χριστό.
Η
ύπαρξή της πλημμυρισμένη από ζωή, εφ’ όσον άφθονη Θεϊκή Χάρη
την τροφοδοτούσε.
Ζωντανό
Συμπόσιο η Θεοτόκος, γλυκυτάτη και πανευφρόσυνη, μυστική ευωχία, αφού το Σώμα
και το Αίμα της Θείας Ευχαριστίας Εκείνη το έδωκε σ’Αυτόν, τον Κύριο.
Προσεγγίζοντας,
επομένως, τη ζώσα ευωχία, την Θεοτόκο, λαμβάνεις Χάρη Θεϊκή,
Χριστοποιείσαι και συ, ζεις ΄΄κατά
μέθεξη΄΄, στιγμές Παρα-δείσου.
Η
συμπόρευση με την Παναγία αποτελεί εγγύηση, για μια πορεία σωστική, νικηφόρα.
Εκείνη δεν μας εγκαταλείπει ποτέ κι εμείς ας
προσκολληθούμε, για πάντα, κοντά της.
΄ ΄Χαίρε,
λοιπόν, συ, η οποία αναδίδεις την ευωδία
του Χριστού· χαίρε, συ, η οποία είσαι η ζωή,
που τροφοδοτείται από μυστικό Συμπόσιο΄΄.-
