ΣΤΑΥΡΟΣ, σύμβολο
αγάπης
Αν ζητάς
αγάπη, ζητάς τον Θεό, γιατί είναι Αγάπη.Ο Θεός είναι αγάπη, τονίζει ο Μαθητής της αγάπης Αγ. Ιωάννης ο
Θεολόγος.
Αγάπη ο
Θεός και την
αγάπη Του εκφράζει
πολλαπλά.
Η δημιουργία
καθολικά, αλλά και η αναδημιουργία προσώπων, πράξη αγάπης.
Η απόφαση του
Τριαδικού Θεού για την ενανθρώπηση του Χριστού, πράξη αγαπητική.
Κορυφαία όμως εκδήλωση αγάπης η
αυτοθυσία του Υιού. Η θυσιαστική
αυτοπροσφορά στόχευε στη
λύτρωση του ανθρώπινου γένους. Η
σταυρική θυσία του Χριστού πάνω στο λόφο του
Γολγοθά σηματοδότησε τη φυγή από
την αμαρτία, τροπικά και τοπικά, την
αποχώρηση της αμαρτίας, των παθών από μέσα μας και τη θεωρία της δόξας του
Θεού, δια της βιώσεως της σταυρικής ζωής.
Η σταυρική Θυσία
του Χριστού ενοποίησε τον διεσπασμένο άνθρωπο.
Διά του Σταυρού
ο άνθρωπος επιστρέφει στον Θεό και κοινωνεί ενωτικά μαζί Του, αποβάλλοντας τη
φθαρτότητα και τη θνητότητα.
Διά του Σταυρού
ενώνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Διά του Σταυρού
επικεντροποιείται ο Θεός, ενώνεται εσωτερικά ο άνθρωπος και ταυτίζει το θέλημά του με
το θέλημα του Θεού.
Διά του Σταυρού
ο άνθρωπος κινείται κυριαρχικά και η
φύση τον διακονεί.
Διά του Σταυρού
σημειώνεται καθολική επιστροφή της κτίσεως στον Θεό, εφ’ όσον ο Χριστοποιημένος
άνθρωπος αποτελεί το κάτοπτρο του Θεού, που ακτινοβολεί στη φύση το φως του
Θεού.
Στο
Σταυρό συγκεντρώνεται όλη η αγάπη του Χριστού. Έκφραση αγάπης και ο σταυρός,
που ο κάθε άνθρωπος φέρει στούς ώμους του, είτε είναι σταυρός θλίψεως, είτε ασθένειας, είτε θανάτου, είτε με τη μορφή
δυσχερών προβλημάτων και καταστάσεων. Όλες
οι μορφές του σταυρού είναι αναλογικές, προσωπικές, λυτρωτικές, εφ’ όσον
απεργάζονται τη σωτηρία του ανθρώπου.
Ο σταυρός του
κάθε ανθρώπου είναι απόλυτα προσωπικός, αφού προηγήθηκε διακριτική, αγαπητική,
Θεϊκή επιλογή.
Η καρτερία στις
θλίψεις, η υπομονή και δοξολογία στις ασθένειες, η υπέρβαση του θανάτου, η
μακροθυμία στις συκοφαντίες, η ανοχή στην αδικία, η αγάπη στούς εχθρούς, θα
αποφέρουν σωστικά αποτελέσματα και θα αποτελούν αποδεικτικά γνησιότητας ακολούθων
του Ιησού.
Ο αγώνας για
μεταμόρφωση των παθών σε αρετές, η αυτοσυνειδησία της αμαρτωλότητας και η
αυτομεμψία, η αποστροφή της αυτοθέωσης και η στόχευση της θέωσης, ο πόνος για
την πίστη στον Θεάνθρωπο και όχι στον ανθρωποθεό,
η πάλη για την απαρέγκλιτη τήρηση των εντολών του Θεού, συνιστούν σταυρική ζωή,
που εμπνέει η Ανάσταση.
Σταυρωμένοι
ισόβια,
λοιπόν, ο Χριστιανός, διαρκής
σταυροφόρος, χωρίς καταβάσεις και αποτάξεις, για να είναι και τελικά νικηφόρος.-
