ΚΥΡ. Δ΄
ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Εκατοντάρχου) {Ρωμ. στ΄ ,18 – 2}
ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ.
«Νυνί δε ελευθερωθέντες
από της αμαρτίας δουλωθέντες δε τω Θεώ, έχετε τον καρπόν υμών εις αγιασμόν, το
δε τέλος ζωήν αιώνιον».
Η
παρακοή των Πρωτοπλάστων επέφερε τον
θάνατο και ο άνθρωπος απέκτησε τάση πτωτική. Η πτώση τον κατέστησε δούλο της. Δούλο της αμαρτίας.
Η
δουλεία της αμαρτίας είναι δουλεία των παθών, δουλεία στυγνή, δουλεία παναιχμαλωτική.
Δέσμιος
του σατανά ο άνθρωπος, εσωτερικά ανελεύθερος, κυριολεκτικά διχασμένος, βαθιά
ανειρήνευτος.
Ο
δούλος της αμαρτίας αποστασιοποιείται
από τον Θεό, που είναι η πηγή της χαράς
και της ειρήνης και ζει την τραγικότητα της μοναξιάς, την φρικαλεότητα της
αποστασίας, την παγερότητα του θανάτου.
Η
ταπείνωση, με έκφραση τη μετάνοια, σηματοδοτεί την απελευθέρωση από τα δεσμά
της αμαρτίας και την υποδούλωση στο Θεό.
Η
δουλεία του Χριστού προϋποθέτει υποταγή στο θέλημα του Θεού και συνεπάγεται την
αληθινή ελευθερία.
Ο
δούλος Χριστού αγωνίζεται εκούσια για την απαρέγκλιτη τήρηση των Θεϊκών εντολών,
οπότε προσελκύει τη Θεϊκή Χάρη, αναγεννάται και επιτυγχάνει την κάθαρση της
καρδιάς, την απελευθέρωση από τα δεσμά των παθών, τη βίωση της ελευθερίας του
Χριστού.
Η
δουλεία του Χριστού προσφέρει τον αγιασμό του ανθρώπου, τη θέωση και τελικά την
απόκτηση της πανευφρόσυνης αιώνιας ζωής.
Δουλεία
αμαρτίας, δουλεία Διαβόλου, θάνατος.
Δουλεία Θεού, ζωή.
Δούλοι
Διαβόλου, δεινοί σκλάβοι.
Δούλοι
Χριστού, αληθινά ελεύθεροι, πανευτυχείς ατελεύτητα.
Η
επιλογή δική μας.-
