ΚΥΡ. Ε΄ , ΝΗΣΤΕΙΩΝ.( Μαρκ. ι΄ , 32 - 45 )
ΤΟ "ΠΟΤΗΡΙΟΝ"
«Το ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε» ( Μαρκ. ι΄ , 39 ).
«Το ποτήριον».Ο Σταυρός και το Πάθος του Χριστού.
Η αυτοθυσία επέφερε τη σωτηρία.
Ο Σταυρός σηματοδότησε τη λύτρωση.
Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε τη θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το ποτήριον», o δίαυλος προς την αιώνια δόξα.
Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη.
Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει τη δόξα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τη σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το ποτήριον ό εγώ πίνω, πίεσθε.»Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης ταυτότητας του χριστιανού.
Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.
«Ποτήριον» οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις.
«Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη δουλεία των παθών.
«Ποτήριον», Σταυρός η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων.
«Ποτήριον» η αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.
«Ποτήριον», Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.
Ο Αθλητής χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.
«Το ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-
ΤΟ "ΠΟΤΗΡΙΟΝ"
«Το ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε» ( Μαρκ. ι΄ , 39 ).
«Το ποτήριον».Ο Σταυρός και το Πάθος του Χριστού.
Η αυτοθυσία επέφερε τη σωτηρία.
Ο Σταυρός σηματοδότησε τη λύτρωση.
Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε τη θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το ποτήριον», o δίαυλος προς την αιώνια δόξα.
Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη.
Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει τη δόξα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τη σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το ποτήριον ό εγώ πίνω, πίεσθε.»Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης ταυτότητας του χριστιανού.
Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.
«Ποτήριον» οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις.
«Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη δουλεία των παθών.
«Ποτήριον», Σταυρός η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων.
«Ποτήριον» η αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.
«Ποτήριον», Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.
Ο Αθλητής χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.
«Το ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-
