ΚΥΡ. ΣΤ΄ ΜΑΤΘ. (Ιακ. ε΄10 -20)
Περί υπομονής.
«υπόδειγμα
λάβετε, αδελφοί μου, της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οί
ελάλησαν το όνομα του Κυρίου. Ιδού μακαρίζομεν τους υπομένοντας· την υπομονήν
Ιώβ ηκούσατε, και το τέλος Κυρίου είδατε, ότι πολύσπλαχνός εστιν ο Κύριος και
οικτίρμων».(Ιακ. ε΄10-11).
Ο Θεός ενεργεί
πάντοτε αγαπητικά, σωστικά,για τον άνθρωπο, χωρίς να παραβιάζει την
ελευθερία του. Η πρωτοβουλία ανήκει στο
Θεό. Από τη δική μας όμως απάντηση
εξαρτάται η σωτηρία μας. Είμαστε δηλαδή συνεργοί του Θεού στο έργο της
σωτηρίας μας. Αναμφίβολα, χωρίς τη θέληση
του ανθρώπου ο Θεός δεν σώζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ελεύθερα αποδέχεται
την κλήση και έκτοτε επιδεικνύει πίστη ακράδαντη στον Τριαδικό Θεό και Θεάνθρωπο Ιησού.
Η πίστη, βέβαια, απαιτείται να είναι ενεργός, να
εκφράζεται με έργα, τα οποία θα εμπνέονται και θα διαπνέονται από αγάπη
ανιδιοτελή, στον Θεό και στον άνθρωπο.
Η
γνησιότητα των έργων της πίστεως θα δοκιμαστεί μέσα στο καμίνι των θλίψεων. Ο Θεός θα ελέγξει, πάντα αγαπητικά, την
ποιότητα των έργων της πίστεώς μας.
Ο πόνος, η θλίψη, οι δυσκολίες και ο
θάνατος, θερμομετρούν την πίστη μας. Η υπομονή στον πόνο, η καρτερία στη θλίψη,
η μακροθυμία στις δυσκολίες, η υπέρβαση
του θανάτου, εγγυώνται τη γνησιότητα
της πίστεως και των έργων μας, εξασφαλίζουν τη σωτηρία μας.
Η επιτυχής γήϊνη δοκιμασία εχέγγυο
και για την τελική κρίση του Θεού.
Η αυτομεμψία και η μετάνοια ενεργούν συντελεστικά στη σωστική αντιμετώπιση των
ποικίλων δοκιμίων, τα οποία η αγάπη του Θεού επιτρέπει και χρησιμοποιεί
προκειμένου όλοι να σωθούμε. Ας ενεργήσουμε ολόθυμα.
Ο
Κύριος, παράλληλα, μας προστάζει προτρεπτικά,
ενθαρρυντικά, στοργικά: «Θάρσει τέκνον!»(Ματθ.θ΄2).
Θάρρος
! Μια λέξη, που απομακρύνει την απελπισία και ρίχνει σωσίβια ελπίδας.
Θάρρος!Μια λέξη, που νοηματοδοτείται
στη σύνδεσή της με το Χριστό. Η κοινωνία με το Χριστό, η πίστη σ’ Εκείνον,
πυροδοτεί την καρδιά, εμπνέει θάρρος. Το θάρρος καρπός της πίστεως και της ελπίδας στο Θεό. Προσδεμένος ο
άνθρωπος στο βράχο της πίστεως και της ελπίδας στον Ιησού, καθίσταται
απυρόβλητος από τις επιθέσεις απελπισίας του Σατανά. Η πίστη και η ελπίδα στον
Κύριο αναδεικνύονται αλεξίσφαιρα παντοδύναμα σε κάθε είδους απελπισία.
Το θάρρος, που έχει γενεσιουργό πηγή
την πίστη και την ελπίδα στον Θεό, γεννά την υπομονή.
Η υπομονή
κυοφορεί και κατεργάζεται τη σωτηρία.
Η υπομονή
προσφέρει αισιοδοξία, χαρά.
Η υπομονή
απομακρύνει την απογοήτευση, που οδηγεί και στην αυτοκτονία.
Θάρρος ! Το
δραστικό διαλυτικό των σατανικών σχεδίων. Ο Διάβολος διαθέτει μαύρους φακούς,
που προκαλούν σκοτοδίνη και απόγνωση.
Ο Χριστός προσφέρει
προβολείς, που φωτοδοτούν σε βάθος, προσπερνούν την προσωρινότητα και
οδηγούν στην Αιωνιότητα.
Ο Χριστός διαβεβαιώνει τη διαρκή Παρουσία
Του στη γη, ως πηγή θάρρους, με τις ρητές υποσχέσεις: « Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του
αιώνος » (Ματθ. κη΄,20 )και «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε, εγώ
νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωαν. ιστ΄ , 33 ).
Θάρρος και υπομονή, λοιπόν, στρατοκόπε της ζωής. Δεν είσαι μόνος πάνω στη γη.
Έχεις φιλόστοργο Πατέρα, το Θεό, που φροντίζει για σένα. Πίστευε, έλπιζε, υπόμενε, έχε θάρρος. Η νίκη θα είναι δική σου!-
