‘’Η ΄΄ευχή΄΄ πλοηγεί
προς λιμένα σωτηρίας.
Από το βιβλίο ΄΄ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΛΑΖΑΡΟΥ
27.4 ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΟΓΙΟΣ
Πτωχός
λατόμος ο Ευλόγιος,100χρονος γέρος
και ασκεί 40 χρόνια και πλέον την φιλοξενία. 'Εργάζεται σκληρά και αναζητεί καθημερινά φτωχούς και
ξένους, για να τους προσφέρει την αγάπη του. Η εργατικότητα προσφορά στην έκφραση της φιλαδελφίας.
Ο αββάς Δανιήλ
τον συναντά, θαυμάζει την θυσιαστική του αγάπη,
παρακαλεί τον Θεό, για παροχή πλούτου
και διευκόλυνση της φιλοξενίας και εγγυάται, για την σωτηρία του.
Η προσευχή
εισακούεται, ο χρυσός έρχεται στα
χέρια του Ευλόγιου, αλλά σύντομα τον
διαφθείρει. Η φιλοξενία εγκαταλείπεται
και η φιληδονία βιώνεται. Ο αββάς το
πληροφορείται και θλίβεται. Μετανοεί,
για την εγγύηση και παρακαλεί, για την σωτηρία του
αδελφού. Προσπαθεί προσωπικά, αλλά μάταια.
Ο Κύριος όμως δεν ξεχνά την πολυετή προσφορά της αγάπης του. Αφαιρεί και πάλι τον πλούτο, επανέρχεται ο Ευλόγιος στο έργο του και τοιουτοτρόπως σώζεται.-
Ελ. Α. Κλ.
26/4 ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ, Επίσκοπος Σάμου.
Ο Επίσκοπος βρίσκεται «εις τύπον και τόπον» Χριστού, ενσαρκώνει
το μυστήριο της παρουσίας του Χριστού στην γη. Για τον άνθρωπο η αποστολή υψηλή
και η ευθύνη μεγάλη. Η Εκκλησία μας ανά τους αιώνες ανέδειξε Αγίους Επισκόπους,
φάρους τηλαυγείς της Στρατευομένης Εκκλησίας, αστέρια φωτεινά της
Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
Ανάμεσα στον Χορό των Αγίων Ιεραρχών
διακρίνεται, στις αρχές του 9ου αιώνα και ο 7ος Επίσκοπος Σάμου Λέων. Απλός και ταπεινός, ευσεβής και ευκατάνυκτος, φιλόθεος και φιλάνθρωπος, πράος
και ειρηνικός, ζει, για την αγάπη και προσφέρει αγάπη. Εργάζεται, για την
εσωτερική του κάθαρση, προχωρεί στο φωτισμό και καταλήγει στην θέωση. Αγρυπνεί
για την σωτηρία του ποιμνίου του, καθοδηγεί με προσοχή, στηρίζει με αγάπη,
ενισχύει με προθυμία, διδάσκει με το παράδειγμα. Αυστηρός στον εαυτό του,
επιεικής στους άλλους κερδίζει τις καρδιές των πιστών. Ζεί ησυχαστικά και
δραστηριοποιείται κοινωνικά. Ορθοφρονεί και ορθοτομεί τον λόγο της Αλήθειας.
Προασπίζεται την Ορθοδοξία, διαφυλάττει την πίστη και διασφαλίζει τους πιστούς.
Ο Επίσκοπος
Λέων επισκοπεί θεάρεστα, δοξάζει τον Θεό και δοξάζεται από τον Θεό. Η της
θαυματουργίας Χάρη του επιδίδεται πλούσια. Οι άνθρωποι δέχονται την ανταύγεια
της Θεϊκής αγάπης.
Ζει φιλειρηνικά και απέρχεται
ειρηνικά. Στις 26 Απριλίου εκδημεί από την «κοιλάδα
του Κλαυθμώνος» και ενδημεί στην χώρα του Φωτός. Εκεί θα ευφραίνεται αέναα
στην θέα της παρουσίας και της αγάπης του Θεού.-
Λέων, Επίσκοπος Σάμου! Ένας ακόμη Άγιος πρεσβευτής μας. Ένας Άγιός μας, που αναμένει να τον τιμάμε μιμητικά.-
Ελ. Α. Κλ.
25.4 ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ
Ευσεβής και
φιλόθεος ο Μακεδόνιος, παίρνει
τα ορθόδοξα νάματα από τον Θείο του
Πατριάρχη Γεννάδιο και αξιώνεται της
ιερατικής κλήσεως.
Ιερατεύει Θεάρεστα
και ανακηρύσσεται Πατριάρχης.
Ποιμενάρχης αληθινός αγρυπνεί για την λογική ποίμνη του Χριστού.
Τηρητής ακριβής των Ευαγγελικών
παραγγελμάτων και της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης εκτελεί ανυποχώρητα το έργο
του.
Ανένδοτος
μαχητής της Ορθοδοξίας παραμένει εδραίος στις δογματικές αλήθειες και
εκθρονίζεται και εξορίζεται από τον Αυτοκράτορα.
Ακλόνητος
στην έπαλξη εκδημεί προς τον ουρανό, για να εύφραίνεται ατελεύτητα.-
Ελ. Α. Κλ.
24.4 ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
Δουλαγωγεί
το σώμα με
την νηστεία και την προσευχή, την
αγρυπνία και την εγκράτεια και το κατευθύνει σε μια πορεία αγάπης προς τους
αδελφούς.
Απελεύθερη
ψυχικά αυτοπροσφέρεται ολοκαύτωμα στον βωμό της αγάπης. Συντηρεί
φτωχούς, υπηρετεί αρρώστους, παρηγορεί θλιμμένους, στηρίζει αδυνάτους, κατηχεί απίστους, ενισχύει ολιγοπίστους,
θυσιάζεται για όλους.
Η
Θαυματουργική Χάρη αντιπροσφορά της αυτοπροσφοράς της.
Η
τρυφή του Παραδείσου το έπαθλο του ησυχαστικού
και κοινωνικού, αγωνιστικού της έργου.-
Ελ. Α. Κλ.
Από το βιβλίο’’ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ’’Ελ.Α. Κλ.
23.4 ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ο Μεγαλομάρτυρας.
Γόνος
λαμπρός επιφανούς γένους και βλαστός πανένδοξος
Μάρτυρα ο Γεώργιος.
Η ευσεβής
μητέρα του Πολυχρονία σμιλεύει την ψυχή του με της πίστεως την σμίλη. Και η πίστη ριζώνει και η αγάπη στον Θεό φουντώνει.
28χρονο παλικάρι
και είναι στρατηλάτης
στον Ρωμαϊκό στρατό
με επιδόσεις άριστες. Παράλληλα ανήκει και στην στρατιά
του Ιησού.
Την χριστιανική του ταυτότητα δεν διστάζει
με θάρρος να αποκαλύψει. Κεραυνόπληκτος ο Αυτοκράτορας από την ομολογική
απάντηση του γενναίου στρατιωτικού του ηγεμόνα, διατάσσει τα σκληρότερα βασανιστήρια.
Ο
ασυμβίβαστος μαχητής του Χριστού
υπομένει καρτερικά, αλλά και
προκαλεί θαυμαστά και προσελκύει σωστικά.
Ο αποκεφαλισμός
σφραγίζει την μαρτυρική πορεία
του καλλίνικου και τροπαιοφόρου
Ταξιάρχη των Αθλητών και τείχους των πιστών Γεωργίου.-
Ελ. Α. Κλ.
22.4 ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Συκεώτης.
Καρπός παράνομης
σχέσης ο Θεόδωρος αναδεικνύεται ταγός
της Εκκλησίας λαμπρός.
Η μετάνοια
η μητρική οδηγεί σε μιά παιδαγωγία χριστιανική. Με την
πίστη θεμέλιο και την άγάπη στήριγμα προχωρεί.
Την χειραγωγία του Μεγαλομάρτυρα Αγίου
Γεωργίου δέχεται πρόθυμα. Στην
ισάγγελη πολιτεία εισέρχεται
εκούσια. Με την αυστηρή άσκηση και την συνεχή εγρήγορση προχωρεί
από την κάθαρση της
καρδιάς στον φωτισμό
του νού και αποκτά θαυματουργική Χάρη.
Εκλέγεται
Επίσκοπος Αναστασιουπόλεως και οδηγεί στην Θεογνωσία και σωτηρία τους πιστούς.
Η κοινωνία με τον Θεό του εξασφαλίζει την σωστή επικοινωνία με τον άνθρωπο.
Η εκδημία του
ειρηνική, προοίμιο μιάς ευφρόσυνης, ατελεύτητης ενδημίας στην χώρα την αείφωτη τ' Ουρανού.-
Ελ. Α. Κλ.
ΚΥΡ. Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ.(Μαρκ. ι΄,32- 45)Το ΠΟΤΗΡΙΟΝ.
«Το ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ. ι΄, 39
).«Το ποτήριον». Ο Σταυρός και το Πάθος
του Χριστού. Η αυτοθυσία επέ-φερε την σωτηρία. Ο Σταυρός σηματοδότησε την λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία
εξασφάλισε την θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το
ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια
δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του,
προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκ-κλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη. Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον»του Χριστού,
ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μετα-μορφωτικά. Η
Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει την δόξα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται την σταύρωση
και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό
και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το
ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε.» Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης
ταυτότητας του Χριστιανού. Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.
«Ποτήριον»
οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις. «Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη
δουλεία των παθών.«Ποτήριον», Σταυρός
η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων. «Ποτήριον» η αναντίδραστη στάση
στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.«Ποτήριον»,
Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται
την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.
Ο
Αθλητής Χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα
αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.
«Το
ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην
απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-
Από το βιβλίο ‘’ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Από
το βιβλίο ‘’ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ’’ Ελ. Α. Κλ.
21.4 ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Στην σκέψη
του Θεού βρίσκονται όλοι οι άνθρωποι και σχέδια σωτήρια
καταστρώνονται για όλους. Η σωστική διάθεση
του Θεού και η αγαθή
προαίρεση του ανθρώπου συνεργούν
και οδηγούν στην σωτηρία.
Και
η Αλεξάνδρα,
σύζυγος του σκληρού διώκτη των
Χριστιανών Αυτοκράτορα Διοκλητιανού,
βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο του Θεού.
Η
παρακολούθηση του ανελέητου μαρτυρίου του Τροπαιοφόρου
Αγίου Γεωργίου και η θαυματουργικά Θεϊκή επέμβαση κατασείει το είναι της.
Και η ομολογία της αληθινότητας του Τριαδικού Θεού αυθόρμητη και συγκλονιστική.
Η
σύζυγος του Αυτοκράτορα Χριστιανή. Η φυλάκιση
άμεση. Εκεί προσευχομένη η Αλεξάνδρα εκδημεί προς τον Κύριο.
Η μεταστροφή της προκλητική και προσκλητική. Τρεις υπηρέτες της: Ο Απολλώ, ο Ισαάκιος και ο Κοδράτος Χριστιανοί δηλώνουν και Μάρτυρες αναδεικνύονται.-
Ελ. Α. Κλ.
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
ο ΣΥΡΟΣ
20.4 ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Τριχινάς.
Τύπος Ασκητών ο Θεόδωρος κακοπαθεί,
δουλαγωγεί το σώμα και ελευθερώνει την ψυχή. Υπομένει το χειμερινό ψύχος, τον θερινό καύσωνα, την
λιτή τροφή, μαζί με την εγκράτεια και άλλων
παθών.
Απελεύθερος
ζει στην αγάπη του Θεού και για την αγάπη του Θεού και μεταφράζει σε
πράξη την αγάπη. Ντύνει και τρέφει, φροντίζει και στηρίζει προσφέρει και
προσφέρεται.
Την νύχτα βρίσκεται σε αδιάλειπτη κοινωνία
με τον Θεό. Την ημέρα καταναλίσκεται στην επικοινωνία με τους αδελφούς. Διάκονος
μιάς αγάπης κάθετης και οριζόντιας στον Θεό και
στον άνθρωπο, κατορθώνει να
κερδίσει την αιώνια θέα της
αγάπης του Θεού.-
Ελ. Α. Κλ.
Αφιέρωμα
Σ΄ΕΚΕΙΝΗ !!!
Χαῖρε!
19.4 ΑΓΙΟΣ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ
Αρετής πύκτης
και άσκησης μύστης ο ιερέας
Παφνούτιος, κινείται ταπεινά, συμπεριφέρεται ακατάκριτα και
κερδίζει αγαθά αναφαίρετα.
Βιαστής της Βασιλείας του Θεού καθοδηγείται αγγελικά και σωστικά.
Προγνωρίζει το μαρτύριό του και αυτόκλητα δίνει την παρουσία ομολογικα. Ατρόμητος
δέχεται τα μαρτύρια. ‘Αγγελος αποκαθιστά τις πληγές
και οι δήμιοι πιστεύουν. Φυλακίζεται και 40 πρόκριτοι θαυμάζουν εξαίσιο φως στο κελλί του, κατηχούνται,
ομολογούν και μαρτυρούν, ενώ ο Παφνούτιος
αφαρπάζεται από μπροστά τους θαυματουργικά. 18 μαθητές
Σχολείου και πλούσια οικογένεια
ομολογεί και μαρτυρεί .Το σώμα του κατατεμαχίζεται, αλλά Άγγελος Κυρίου
το συναρμολογεί και ο Κύριος εμφυσά την ψυχή και επαναζεί . 400 στρατιώτες
πιστεύουν στον Χριστό.
Τελικά, σταυρώνεται σε ξηρό δένδρο, που
καρποφορεί άμεσα. Οι σταυρωτές
πιστεύουν.
῞Ενας
Μάρτυρας με 546 συμμάρτυρες χαίρεται
χαρά ανεκλάλητη και αιώνια.-
Ελ. Α. Κλ.
18.4 ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Την τερπνότητα
του κόσμου απαρνείται
ο Ιωάννης και την μακαριότητα τ' Ουρανού επιζητεί. Με
αποφασιστικότητα και πόθο εισέρχεται στον μοναχικό στίβο. Ο ΄Αγιος Γρηγόριος Δεκαπολίτης είναι ο χειραγωγός του.
Επιδίδεται
στην άσκηση εντατικά. Βιώνει καθολικά
την αποταγή και ζει λεπτομερειακά
την υπακοή. Διάκονος αγάπης πρόθυμος
και τηρητής ταπείνωσης ακριβής.
Χαρά του Γέροντά του
και καύχημα του Κυρίου.
΄Εμπρακτος γνώστης της ξενιτείας, προσκυνητής αληθινός των Αγίων Τόπων, ασκητής αυστηρός της λαύρας του Οσίου Χαρίτωνα εκδημεί ειρηνικά, αλλά νικηφόρα στην πάμφωτη χώρα του Παραδείσου.-
Ελ. Α. Κλ.
17.4 ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟΣ
Ασκητικός και ενάρετος ο Αγαπητός δίνει
καθημερινά την μαρτυρία Χριστού και δέχεται την αρχιερατική
Χάρη και Πάπας Ρώμης ανακηρύσσεται.
Τηρητής της
καθολικής αγάπης στον Θεό
γίνεται και εκφραστής θερμής
αγάπης προς τον
πλησίον. Της αγάπης καρπός η ιαματική Χάρη, που παίρνει από τον Θεό
και πρόθυμα μεταδίδει
στους ασθενείς αδελφούς του.
Αγαπητός στον Θεό και στους ανθρώπους αναχωρεί, για την χώρα της διάπυρης αγάπης του Θεού, για την αιώνια απόλαυση της παρουσίας Του.-
Ελ. Α. Κλ.
16.4 ΑΓΙΕΣ : ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΧΙΟΝΙΑ.
Τρεις αδελφές κατά σάρκα ομόφρονες και ομόψυχες. Τρεις καρδιές συντονισμένες στο ρυθμό της αγάπης στον Θεό. Τρεις αγωνίστριες στον στίβο της αρετής. Τρεις Αθλήτριες και στην αρένα του μαρτυρίου.
Συλλαμβάνονται μαζί
και ομολογούν ομόφωνα
την πίστη τους στον λατρευτό τους Νυμφίο και δέχονται ομόψυχα τα βασανιστήρια.
Και
οι τρεις Μάρτυρες στεφηφόροι εισέρχονται
στην Ουράνια παστάδα για ευφροσύνη άληκτη.-
Ελ. Α. Κλ.
15.4 ΑΓΙΟΣ ΚΡΗΣΚΗΣ
Η
δυνατή αγάπη στον Θεό προκαλεί σφοδρό πόθο μαρτυρίου. Και ο Κρήσκης
διακατέχεται από
την επιθυμία να πάθει για τον
Χριστό.
Γέρος
στην ηλικία, αλλά νέος στο φρόνημα, παρουσιάζεται αυτόκλητα στον ηγεμόνα και δηλώνει
την χριστιανική του ταυτότητα.
Προκαλείται
δελεαστικά,αλλά αρνείται κατηγορηματικά. Κρεμάται, κατασχίζεται, ρίχνεται στις
φλόγες και απυρίκαυστος στο σώμα και στην ψυχή παραδίδει το πνεύμα του
στον Κύριο, για να λάβει τον άφθαρτο στέφανο του μαρτυρίου.-
Ελ. Α. Κλ.