Τρίπτυχο μήνυμα:Έμπρακτη αγάπη με εγρήγορση.
Ανεπίστροφη μετάνοια σε μία ηρωϊκή
έξοδο
από
πνευματική αδράνεια.
Τα τάλαντα της δωρεάς της Θεϊκής
ευσπλαχνίας
στην διακονία της φιλαδελφίας και
έκφραση φιλοθεϊας.-
Ελ. Α. Κλ.
"Τη Αγία και Μ. ΤΡΙΤΗ
της των ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ
παραβολής , της εκ του ιερού Ευαγγελίου, μνείαν ποιούμεθα."
΄΄Το
δοθέν σοι τάλαντον φιλοπόνως έργασαι." (Οίκος από Συναξάρι ημέρας.) Όλοι μας
αποδέκτες ταλάντων. Ο Θεός Πατέρας επιδίδει αφειδώλευτα χαρίσματα σ'όλα τα
παιδιά Του. Απαίτησή Του η ολοπρόθυμη
αξιοποίησή τους. Η πολύτιμη δωρεά να προσφέρεται αγαπητικά στην
αδελφότητα, στην κοινότητα,
περιθωριοποιώντας την εγωϊστική διάθεση, για μονομέρεια και αυτάρκεια. Ο
απεγκλωβισμός από κενοδοξική χρήση των χαρισμάτων, από την αίσθηση της
κτητικότητας, από φιλοδοξικές εκφράσεις και από ατομιστικές τάσεις, ανοίγει τον
δρόμο, για κοινωνική συνείδηση και προσφορά, για απελευθέρωση και ορθή χρήση,
για κοινωνία αγάπης με τον Θεό και τον άνθρωπο.
Η αξιοποίηση των ταλάντων, σε
συνυφασμό με την καθολική εγρήγορση, για
κάθαρση καρδιάς, φωτισμό νού και Θέωση, με την μνήμη του θανάτου και την
ετοιμότητα, εξασφαλίζουν στον άνθρωπο
την πληρότητα των "Δέκα
παρθένων" και την Θεϊκή αποδοχή, για εισαγωγή στον Ουράνιο Νυμφώνα.
Η αποβολή της ραθυμίας και η επαγρύπνηση, η αγωνιστικότητα και η ειλικρίνεια, αποτρεπτικοί παράγοντες των "ουαί " από το στόμα του Κυρίου. Προσοχή ! ! !
‘’Από το ΠΑΘΟΣ στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ’’ Ελ. Α. Κλ.
30.4 ΑΓΙΑ ΑΡΓΥΡΗ
Ευσεβής κόρη
από θεοσεβείς γονείς η Αργυρή
εισέρχεται στον έγγαμο στίβο. Ο Σατανάς την φθονεί για την βαθιά της πίστη.
Νεόνυμφη ακόμη υποβλέπεται πονηρά από έναν Τούρκο.Η
αντίσταση σθεναρή. Η συκοφαντία εκτοξεύεται : Επιθυμεί να άλλαξοπιστήσει. Η
σύλληψη είναι άμεση και η μαρτυρία
ενώπιον του Κριτή της Προύσας δυναμική. Η
παρρησιακή ομολογία της χριστιανικής της ταυτότητας την οδηγεί στην
φυλακή.
17
χρόνια στην φυλακή ανακρίνεται και βασανίζεται.Υπομένει καρτερικά και επιμένει
αρνητικά και εμμένει στο πιστεύω της. Τοιουτοτρόπως κατεργάζεται
την σωτηρία της.
Δέσμια για την αγάπη του Χριστού ζει και από εκεί αναχωρεί για τον Ουράνιο Νυμφώνα.-
Ελ. Α. Κλ.
Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ
Μνεία
Ιωσήφ του παγκάλου και της
ξηρανθείσης συκής.
Αντίσταση ανένδοτη και
διέξοδος η φυγή.
Αμνησικακία στην αδελφική αντιζηλία.
Η ακαρπία συνεπάγεται την κατάρα.
Η ευκαρπία απολαμβάνει
την ευλογία.
Με την πίστη
εδραία, με την αγάπη διάπυρη,
η μεταστροφική πορεία αποβαίνει
σωστική.-
Ελ.
Α. Κλ.
"Τη Αγία και
Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ... μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου και της
υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής."
Ο Ιωσήφ
πρότυπο ελεύθερου προσώπου. "Τον δουλωθέντα μεν τω σώματι, την ψυχήν
δε αδούλωτον συντηρούντα."(Οίκος από Συναξάρι ημέρας.) Δούλος εξωτερικά, ελεύθερος εσωτερικά. Η
ψυχή του έμεινε ελεύθερη. Η σκέψη του εκινείτο ελεύθερα. Η καρδιά του παρέμεινε
ελεύθερο πεδίο, ελεύθερη από πάθη και παντοειδείς αμαρτίες. Με το βλέμμα εστραμμένο
στον Θεό έδωσε την μάχη της αγνότητας και εξήλθε νικητής και τροπαιούχος.
Αντιστάθηκε στις ηδονικές προκλήσεις, στήν εφήμερη χαρά και κέρδισε "στέφος άφθαρτον."
Ο Ιωσήφ
υπόδειγμα εκκλησιαστικού ήθους. Κατακτητής της εσωτερικής ελευθερίας.
Και εμείς καλούμαστε να βαδίσουμε στα
ίχνη του.Η βίωση της ασκητικής ορθόδοξης
προοπτικής, σε συνδυασμό με την Μυστηριακή συμμετοχικότητα, σηματοδοτεί την
απαλλαγή από την φιλαυτία και τις πολύμορφες εγωκεντρικές τάσεις και την
εμπέδωση της προσφοράς και της θυσίας, της ισορροπίας και της υπαρξιακής
ελευθερίας.
"....μνείαν ποιούμεθα και της υπό
του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής."
Η
άκαρπη συκή προκαλεί την κατάρα του Κυρίου. Η δική μας πνευματική ένδεια θα
διαφύγει της οργής Του ; Ας το προσέξουμε.-
Από το ‘’ΠΑΘΟΣ στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ’’ Ελ.Α.Κλ.
29.4 ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΑΣΟΝΑΣ και ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΣ
Φίλοι Χριστού
και ακόλουθοί Του αφοσιωμένοι γίνονται οι δύο φίλοι : Ιάσονας
και Σωσίπατρος. Εγκαταλείπουν
τα πάντα
και κατατάσσονται στο εθελοντικό αποστολικό σώμα. Φίλοι του Αποστόλου
Παύλου και Επίσκοποι Ταρσού
και Ικονίου αντίστοιχα, με θερμουργό πίστη και φλόγα,
για την εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στην γη.
Για ιεραποστολή
φθάνουν στην Κέρκυρα. Κηρύσσουν
διαπρύσια, συλλαμβάνονται
πάραυτα και φυλακίζονται. Η φυλακή γίνεται άμβωνας και το
δίχτυ του Θεού ψαρεύει ψυχές : Επτά αρχιληστές, τον δεσμοφύλακα και την
αρχοντοπούλα Κερκύρα, κόρη του Κερκυλλίνου.
Ο άρχοντας πνίγεται και ο διάδοχός του Δατιανός
εκχριστιανίζεται
οικογενειακά. Το έργο του Θεού τότε προχωρεί. Κτίζονται εκκλησίες, αυξάνονται οι πιστοί, στερεώνεται
η πίστη. Η αποστολική αποστολή καρποφορεί.
Οι Απόστολοι εκδημούν προς Κύριον ειρηνικά.-
Ελ. Α. Κλ.
Η Θριαμβευτική είσοδος του Χριστού εις Ιεροσόλυμα.
<<Οχλος πολύς…έλαβαν τα βαϊα των φοινίκων
και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ.»( Ιωαν. ιβ.΄, 12 – 13 ).Ιεροσόλυμα! Ο Κύριος εισέρχεται,«επί πώλου όνου»καθισμένος, στην πόλη.
Προηγήθηκε
η ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου. Ο λαός το γνωρίζει, το αναγνωρίζει και του
ετοιμάζει μεγαλειώδη υποδοχή. Τον δέχεται ως Νικητή του θανάτου και Τον
επευφημεί ζωηρά : «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος
εν ονόματι Κυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ»
(Ιωαν. ιβ΄,13).Είναι μια θριαμβευτική
είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα. Είναι μία αληθινή, ειλικρινής και
αυθόρμητη εκδήλωση λατρείας και αγάπης του λαού προς τον Ευεργέτη του. Αυτός ο λαός τώρα επευφημεί. Αυτός ο
λαός αύριο θα εκφραστεί καταδικαστικά. Είναι ο όχλος, που ενεργεί μαζικά,
κατευθυντικά. Είναι το σύνολο των ανθρώπων, που επηρεάζεται καθολικά από τους
άρχοντες. Είναι η μάζα των ανθρώπων, που δέχεται συνθήματα και οδηγείται στη
παραπλάνηση.
Ο
άνθρωπος, που βρίσκεται μακριά από τον Θεό κινείται στη πλάνη, υπολογίζεται ως
νούμερο μιάς άμορφης και απρόσωπης μάζας. Η ασύνδετη σχέση του με τον Θεό αλλοτριώνει
την υπόστασή του, αλλοιώνει το ήθος του. Η κοινωνία με τον Χριστό αναδεικνύει
τον άνθρωπο σε πρόσωπο, οπότε βιώνει την ελευθερία του προσώπου. Ο άνθρωπος πρόσωπο
- αποτελεί γνήσια εικόνα του Αρχέτυπου, με προοπτική Αιωνιότητας, με επιλογές
σωστικές. Είναι το χαρισματούχο μέλος της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι το
ενεργό, δυναμικό στοιχείο του λαού του Θεού, που έχει αναφορά ζωής και ελπίδας
στον Ουρανό.
Ο
Ιησούς, με τη Σταυρική Θυσία και Ανάστασή Του ελευθεροποίησε και προσωποποίησε
τον άνθρωπο. Ο ακόλουθος του Ιησού διευθύνεται αλάθητα από Εκείνον. Ο
απεξαρτημένος από τον Χριστό είναι δέσμιος ατόμων, που κατευθύνουν
παραπλανητικά, ιδιοτελικά. Ο όχλος απαρτίζεται από άβουλα άτομα, που καταπατούν
το δίκαιο, στο όνομα της δικαιοσύνης.
Ο
όχλος υφίσταται τη τυραννία. Ο άνθρωπος – πρόσωπο – βιώνει την ελευθερία, που χαρἰζει
μοναδικά ο Χριστός.
Η επιλογή, τώρα, δική μας.-
Από το
βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ Ελ. Α. Κλ.
28.4 ΑΓΙΟΣ ΜΕΜΝΟΝΑΣ
Η
βαθιά πίστη στον
Θεό συνυφασμένη με την φλογερή αγάπη σκυβαλοποιεί τα φθαρτά και προστρέχει
προς απόκτηση των αφθάρτων.
Και
ο Μέμνονας εγκαταλείπει τα πρόσκαιρα για να κερδίσει
τα αιώνια. Εισέρχεται στην ισάγγελη πολιτεία και πολιτεύεται Θεάρεστα. Ζεί με ταπείνωση και αγάπη, με
υπακοή και αποταγή. Αναδεικνύεται
Κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος και
η Θαυματουργική Χάρη του επιδίδεται. Βοηθά τον
άνθρωπο και δοξάζεται ο Θεός.
Ηγούμενος
της Μονής πλέον καθοδηγεί ψυχές
ακούραστα, στηρίζει και
ενδυναμώνει, ενθαρρύνει και προτρέπει, αγωνιά
και αγωνίζεται για την
σωτηρία τους.
Ειρηνικά αναχωρεί, για την αείφωτη χώρα. Εκεί αγάλλεται ατελεύτητα.-
Ελ. Α. Κλ.
Από το βιβλίο ΄΄ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΛΑΖΑΡΟΥ
27.4 ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΟΓΙΟΣ
Πτωχός
λατόμος ο Ευλόγιος,100χρονος γέρος
και ασκεί 40 χρόνια και πλέον την φιλοξενία. 'Εργάζεται σκληρά και αναζητεί καθημερινά φτωχούς και
ξένους, για να τους προσφέρει την αγάπη του. Η εργατικότητα προσφορά στην έκφραση της φιλαδελφίας.
Ο αββάς Δανιήλ
τον συναντά, θαυμάζει την θυσιαστική του αγάπη,
παρακαλεί τον Θεό, για παροχή πλούτου
και διευκόλυνση της φιλοξενίας και εγγυάται, για την σωτηρία του.
Η προσευχή
εισακούεται, ο χρυσός έρχεται στα
χέρια του Ευλόγιου, αλλά σύντομα τον
διαφθείρει. Η φιλοξενία εγκαταλείπεται
και η φιληδονία βιώνεται. Ο αββάς το
πληροφορείται και θλίβεται. Μετανοεί,
για την εγγύηση και παρακαλεί, για την σωτηρία του
αδελφού. Προσπαθεί προσωπικά, αλλά μάταια.
Ο Κύριος όμως δεν ξεχνά την πολυετή προσφορά της αγάπης του. Αφαιρεί και πάλι τον πλούτο, επανέρχεται ο Ευλόγιος στο έργο του και τοιουτοτρόπως σώζεται.-
Ελ. Α. Κλ.
Από
το βιβλίο ’’ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ’’ Ελ. Α. Κλ.
26/4 ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ, Επίσκοπος Σάμου.
Ο Επίσκοπος βρίσκεται «εις τύπον και τόπον» Χριστού, ενσαρκώνει
το μυστήριο της παρουσίας του Χριστού στην γη. Για τον άνθρωπο η αποστολή υψηλή
και η ευθύνη μεγάλη. Η Εκκλησία μας ανά τους αιώνες ανέδειξε Αγίους Επισκόπους,
φάρους τηλαυγείς της Στρατευομένης Εκκλησίας, αστέρια φωτεινά της
Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
Ανάμεσα στον Χορό των Αγίων Ιεραρχών
διακρίνεται, στις αρχές του 9ου αιώνα και ο 7ος Επίσκοπος Σάμου Λέων. Απλός και ταπεινός, ευσεβής και ευκατάνυκτος, φιλόθεος και φιλάνθρωπος, πράος
και ειρηνικός, ζει, για την αγάπη και προσφέρει αγάπη. Εργάζεται, για την
εσωτερική του κάθαρση, προχωρεί στο φωτισμό και καταλήγει στην θέωση. Αγρυπνεί
για την σωτηρία του ποιμνίου του, καθοδηγεί με προσοχή, στηρίζει με αγάπη,
ενισχύει με προθυμία, διδάσκει με το παράδειγμα. Αυστηρός στον εαυτό του,
επιεικής στους άλλους κερδίζει τις καρδιές των πιστών. Ζεί ησυχαστικά και
δραστηριοποιείται κοινωνικά. Ορθοφρονεί και ορθοτομεί τον λόγο της Αλήθειας.
Προασπίζεται την Ορθοδοξία, διαφυλάττει την πίστη και διασφαλίζει τους πιστούς.
Ο Επίσκοπος
Λέων επισκοπεί θεάρεστα, δοξάζει τον Θεό και δοξάζεται από τον Θεό. Η της
θαυματουργίας Χάρη του επιδίδεται πλούσια. Οι άνθρωποι δέχονται την ανταύγεια
της Θεϊκής αγάπης.
Ζει φιλειρηνικά και απέρχεται
ειρηνικά. Στις 26 Απριλίου εκδημεί από την «κοιλάδα
του Κλαυθμώνος» και ενδημεί στην χώρα του Φωτός. Εκεί θα ευφραίνεται αέναα
στην θέα της παρουσίας και της αγάπης του Θεού.-
Λέων, Επίσκοπος Σάμου! Ένας ακόμη Άγιος πρεσβευτής μας. Ένας Άγιός μας, που αναμένει να τον τιμάμε μιμητικά.-
Ελ. Α. Κλ.
25.4 ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ
Ευσεβής και
φιλόθεος ο Μακεδόνιος, παίρνει
τα ορθόδοξα νάματα από τον Θείο του
Πατριάρχη Γεννάδιο και αξιώνεται της
ιερατικής κλήσεως.
Ιερατεύει Θεάρεστα
και ανακηρύσσεται Πατριάρχης.
Ποιμενάρχης αληθινός αγρυπνεί για την λογική ποίμνη του Χριστού.
Τηρητής ακριβής των Ευαγγελικών
παραγγελμάτων και της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης εκτελεί ανυποχώρητα το έργο
του.
Ανένδοτος
μαχητής της Ορθοδοξίας παραμένει εδραίος στις δογματικές αλήθειες και
εκθρονίζεται και εξορίζεται από τον Αυτοκράτορα.
Ακλόνητος
στην έπαλξη εκδημεί προς τον ουρανό, για να εύφραίνεται ατελεύτητα.-
Ελ. Α. Κλ.
24.4 ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
Δουλαγωγεί
το σώμα με
την νηστεία και την προσευχή, την
αγρυπνία και την εγκράτεια και το κατευθύνει σε μια πορεία αγάπης προς τους
αδελφούς.
Απελεύθερη
ψυχικά αυτοπροσφέρεται ολοκαύτωμα στον βωμό της αγάπης. Συντηρεί
φτωχούς, υπηρετεί αρρώστους, παρηγορεί θλιμμένους, στηρίζει αδυνάτους, κατηχεί απίστους, ενισχύει ολιγοπίστους,
θυσιάζεται για όλους.
Η
Θαυματουργική Χάρη αντιπροσφορά της αυτοπροσφοράς της.
Η
τρυφή του Παραδείσου το έπαθλο του ησυχαστικού
και κοινωνικού, αγωνιστικού της έργου.-
Ελ. Α. Κλ.
Από το βιβλίο’’ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ’’Ελ.Α. Κλ.
23.4 ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ο Μεγαλομάρτυρας.
Γόνος
λαμπρός επιφανούς γένους και βλαστός πανένδοξος
Μάρτυρα ο Γεώργιος.
Η ευσεβής
μητέρα του Πολυχρονία σμιλεύει την ψυχή του με της πίστεως την σμίλη. Και η πίστη ριζώνει και η αγάπη στον Θεό φουντώνει.
28χρονο παλικάρι
και είναι στρατηλάτης
στον Ρωμαϊκό στρατό
με επιδόσεις άριστες. Παράλληλα ανήκει και στην στρατιά
του Ιησού.
Την χριστιανική του ταυτότητα δεν διστάζει
με θάρρος να αποκαλύψει. Κεραυνόπληκτος ο Αυτοκράτορας από την ομολογική
απάντηση του γενναίου στρατιωτικού του ηγεμόνα, διατάσσει τα σκληρότερα βασανιστήρια.
Ο
ασυμβίβαστος μαχητής του Χριστού
υπομένει καρτερικά, αλλά και
προκαλεί θαυμαστά και προσελκύει σωστικά.
Ο αποκεφαλισμός
σφραγίζει την μαρτυρική πορεία
του καλλίνικου και τροπαιοφόρου
Ταξιάρχη των Αθλητών και τείχους των πιστών Γεωργίου.-
Ελ. Α. Κλ.
22.4 ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Συκεώτης.
Καρπός παράνομης
σχέσης ο Θεόδωρος αναδεικνύεται ταγός
της Εκκλησίας λαμπρός.
Η μετάνοια
η μητρική οδηγεί σε μιά παιδαγωγία χριστιανική. Με την
πίστη θεμέλιο και την άγάπη στήριγμα προχωρεί.
Την χειραγωγία του Μεγαλομάρτυρα Αγίου
Γεωργίου δέχεται πρόθυμα. Στην
ισάγγελη πολιτεία εισέρχεται
εκούσια. Με την αυστηρή άσκηση και την συνεχή εγρήγορση προχωρεί
από την κάθαρση της
καρδιάς στον φωτισμό
του νού και αποκτά θαυματουργική Χάρη.
Εκλέγεται
Επίσκοπος Αναστασιουπόλεως και οδηγεί στην Θεογνωσία και σωτηρία τους πιστούς.
Η κοινωνία με τον Θεό του εξασφαλίζει την σωστή επικοινωνία με τον άνθρωπο.
Η εκδημία του
ειρηνική, προοίμιο μιάς ευφρόσυνης, ατελεύτητης ενδημίας στην χώρα την αείφωτη τ' Ουρανού.-
Ελ. Α. Κλ.
ΚΥΡ. Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ.(Μαρκ. ι΄,32- 45)Το ΠΟΤΗΡΙΟΝ.
«Το ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ. ι΄, 39
).«Το ποτήριον». Ο Σταυρός και το Πάθος
του Χριστού. Η αυτοθυσία επέ-φερε την σωτηρία. Ο Σταυρός σηματοδότησε την λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία
εξασφάλισε την θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το
ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια
δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του,
προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκ-κλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη. Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον»του Χριστού,
ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μετα-μορφωτικά. Η
Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει την δόξα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται την σταύρωση
και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό
και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το
ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε.» Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης
ταυτότητας του Χριστιανού. Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.
«Ποτήριον»
οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις. «Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη
δουλεία των παθών.«Ποτήριον», Σταυρός
η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων. «Ποτήριον» η αναντίδραστη στάση
στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.«Ποτήριον»,
Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται
την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.
Ο
Αθλητής Χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα
αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.
«Το
ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην
απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-
Από το βιβλίο ‘’ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
Από
το βιβλίο ‘’ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ’’ Ελ. Α. Κλ.
21.4 ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Στην σκέψη
του Θεού βρίσκονται όλοι οι άνθρωποι και σχέδια σωτήρια
καταστρώνονται για όλους. Η σωστική διάθεση
του Θεού και η αγαθή
προαίρεση του ανθρώπου συνεργούν
και οδηγούν στην σωτηρία.
Και
η Αλεξάνδρα,
σύζυγος του σκληρού διώκτη των
Χριστιανών Αυτοκράτορα Διοκλητιανού,
βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο του Θεού.
Η
παρακολούθηση του ανελέητου μαρτυρίου του Τροπαιοφόρου
Αγίου Γεωργίου και η θαυματουργικά Θεϊκή επέμβαση κατασείει το είναι της.
Και η ομολογία της αληθινότητας του Τριαδικού Θεού αυθόρμητη και συγκλονιστική.
Η
σύζυγος του Αυτοκράτορα Χριστιανή. Η φυλάκιση
άμεση. Εκεί προσευχομένη η Αλεξάνδρα εκδημεί προς τον Κύριο.
Η μεταστροφή της προκλητική και προσκλητική. Τρεις υπηρέτες της: Ο Απολλώ, ο Ισαάκιος και ο Κοδράτος Χριστιανοί δηλώνουν και Μάρτυρες αναδεικνύονται.-
Ελ. Α. Κλ.
