Κ Υ Ρ Ι Ε    Ι Η Σ Ο Υ    Χ Ρ Ι Σ Τ Ε    Υ Ι Ε    Τ Ο Υ    Θ Ε Ο Υ    Ε Λ Ε Η Σ Ο Ν    Μ Ε.

ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ


Η έμφλογη, κάθετη αγάπη προς το Θεό εκφράζεται με μία έμπρακτη, διάπυρη, οριζόντια αγάπη προς τον "πλησίον".Προορισμός του ανθρώπου η Θ έ ω σ η . Μία προσφορά δυνατότητας Θεϊκή, με την Ενανθρώπηση, Σταυρική Θυσία και Ανάσταση του Λόγου.Η Θ έ ω σ η, ενέργεια Θεού, αλλά και συνέργεια ανθρώπου.Σ’ αυτή την ανθρώπινη προσπάθεια επιποθούμε να συμβάλλομε γνωστοποιώντας ό,τι΄΄εφώτισε ο Θεός΄΄, προς δόξα Του και σωτηρία του λαού Του.Το site αυτό είναι μία ελάχιστη προσπάθεια, ανιδιοτελής, ένας αντίλαλος Ορθοδοξίας, μία ορθόδοξη μαρτυρία στο διαδικτυακό χώρο, για προβολή προτύπων, παροχή εμπειριών και προσφορά ελπίδας στον αόρατο πόλεμο κάθε αγωνιζομένου προσώπου.-

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Αρ.Φ.59 Ιαν.- Φεβρ. 2014


ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ  ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟ
ΚΑΙ  ΣΩΤΗΡΙΟ  ΤΟ  2014.

                        ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
*********************************************************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  59  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ   2014 /  Διανέμεται  δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός 
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200
 e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr
ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com
***********************************************************************************
                          Ζ Ω Η Φ Ο Ρ Α    Ρ Η Μ Α Τ Α
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     
ΚΥΡ. ΤΩΝ  ΦΩΤΩΝ.( Τιτ.  β , 11 –14, γ , 4 –7 )
  
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

             «Επεφάνη  γαρ η  Χάρις  του  Θεού η σωτήριος πάσιν  ανθρώποις.»(Τιτ. β΄ 1 ).
Ο άνθρωπος πλασμένος « κατ’ εικόνα » του Αρχέτυπου Λόγου με δυνατότητα να φθάσει στο « καθ’ ομοίωσιν ».
            Προορισμός του ανθρώπου η θέωση. Πόθος του Θεού η σωτηρία πανανθρώ-πινα. Η Χάρη του Θεού, λοιπόν, είναι σωτήριος. Η σωτηρία του ανθρώπου κοινή Αγιοτριαδική  ενέργεια.
            Η Τριαδική Θεότητα συναπαρτίζεται από τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιο Πνεύμα. Τρία Πρόσωπα, που συνδέονται μεταξύ τους ομοουσίως, αδιαιρέτως, ασυγχύτως. Τρεις υποστάσεις με κοινή φύση, ουσία, ενέργεια  και δόξα. Ο Πατήρ γεννά προαιωνίως τον Υιό και εκπορεύει το Πανάγιο Πνεύμα.  Νους , Λόγος Πνεύμα, ο Τριαδικός Θεός των ορθοδόξων χριστιανών.
 Η ενανθρώπηση του Λόγου «κατ’ ευδοκία» θέλημα του  Τριαδικού Θεού, ανεξάρτητα από την πτώση του ανθρώπου. Μοναδικός τρόπος σωτηρίας του ανθρώ-που, του κτιστού, η ένωση του κτιστού και του ακτίστου στην υπόσταση  του Λόγου.
Κατά την Βάπτιση του Χριστού έχομε μία Θεοφάνεια, εφ’ όσον μαρτυρεί ο Πατήρ το ομοούσιον του Υιού και επιβεβαιώνει την αγάπη Του προς τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα παρίσταται «ωσεί περιστερά» και δηλοποιεί τη λύση του κατακλυσμού της αμαρτίας. Το μυστήριο της Τριαδικής Θεότητας και η άκτιστη ζωοποιός, σωτηριοποιός  και  Θεοποιός  Θεία Χάρη παραμένει ακατανόητη και απρόσιτη από τον άνθρωπο, που βιώνει την υπαρξιακή αλλοτρίωση.
           Η αυθυπέρβαση, η έξοδος από την εγωκεντρική  εσωστρέφεια  και  η αγαπητική περιχώρηση στο είναι των άλλων, σηματοδοτούν τη γνώση της  Αγιοτριαδικής υποστάσεως.Η  φιλαυτία  προξενεί εμπειρίες Κόλασης, ενώ η  φιλοθεΐα και φιλαλληλία δημιουργούν βιώματα Παραδείσου.Η μετάνοια επιφέρει την απαλλαγή από τα πάθη και δημιουργεί Κατοικητήρια  Τριαδικού  Θεού. Η μεταστροφική  πορεία  εξασφαλίζει  τη  γνώση  του   υπέρλογου  μυστηρίου  και  την  ανάδειξη  Ουρανοπολιτών
«σεσωσμένων. ».-

                                
                         ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ  ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

1/2  ΑΓΙΟΣ  ΤΡΥΦΩΝΑΣ  ο πτηνοτρόφος.

 «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. ε΄ , 8). Ευτυχισμένοι όσοι διατηρούν την καθαρότητα της καρδίας, διότι αυτοί θα ιδούν το πρόσωπο του Θεού, δηλώνει ο Κύριος.Οι απλοϊκοί άνθρωποι, οι καθαρές καρδιές, οι  αγνές ψυχές γίνονται Κατοικητήρια του Αγίου Πνεύματος, δέκτες της Χάριτος του Θεού.
Κι ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ είναι ένα θεϊκό λουλούδι, ένας διαλεκτός οικείος του Θεού, ένας προσφιλής Άγιος των ανθρώπων του μόχθου. Πατρίδα του είναι η Λάμψακος της Φρυγίας. Οι γονείς του διακρίνονται για την ευσέβεια. Μεταδίδουν τον χριστιανικό παλμό και στο νεαρό βλαστάρι τους. Κι ο Τρύφωνας χαριτώνεται και θαυματουργεί. Η αγιότητά του ακτινοβολεί. Η φήμη του απλώνεται κι ο Θεός δοξά-ζεται.Ο ίδιος παραμένει ο απλοϊκός πτηνοτρόφος, ο ταπεινός υπηρέτης του Θεού.
Ο βασιλιάς της Ρώμης Γορδιανός έχει τη μονάκριβη κόρη του δαιμονισμένη. Ο δαίμονας αποκαλύπτει τον διώκτη του: «Μόνο ο Τρύφωνας μπορεί να με διώξει», αναφωνεί. Ο βασιλιάς πάραυτα στέλνει στρατιώτες προς αναζήτηση του Τρύφωνα. Σύντομα συναντούν το 17χρονο βοσκόπουλο. Αμέσως τον οδηγούν στη Ρώμη. Τρεις μέρες πριν φτάσουν, το δαιμόνιο φανερώνει τον ερχομό του Τρύφωνα και ουρλιά-ζοντας φεύγει. Το κορίτσι ελευθερώνεται. Οι γονείς πανηγυρίζουν και υποδέχονται ευγνώμονα τον Τρύφωνα. Τον παρακαλούν να δείξει το πρόσωπο του δαίμονα και να ρωτήσει, γιατί μπήκε στην κόρη. Ο Άγιος νηστεύει έξι μέρες, προσεύχεται θερμά και στο Όνομα του Χριστού τον προσκαλεί να φανεί ενώπιον όλων. Παρευθύς εμφα-νίζεται σαν ένας μαύρος σκύλος, άσχημος με πύρινα μάτια. Ο Άγιος ρωτάει: -«Ποιός σε πρόσταξε να βασανίσεις το κορίτσι;» - «Ο αρχηγός μου ο σατανάς», απαντάει. -«Και  ποιά  εξουσία  έχετε  στα παιδιά του Θεού; » -«Εμείς  δεν  εξουσιάζουμε τους  πιστούς οπαδούς του Θεού, αλλά όσους καταπατούν το θέλημά Του και μας ακολουθούν», αποκρίνεται. Ο Άγιος τον επιτιμά κι εξαφανίζεται. Όλοι θαυμάζουν, πολλοί πιστεύουν στο Χριστό κι ο βασιλιάς ανταμείβει πλούσια τον ευεργέτη του. Ο Τρύφωνας όμως μοιράζει τα χρήματα στους φτωχούς και επιστρέφει στη Λάμψακο συνεχίζοντας το τίμιο διακόνημά του.
Το Γορδιανό διαδέχονται άλλοι κι ο Δέκιος, σκληρός διώκτης των Χρι-στιανών. Ο δημοφιλής Τρύφωνας συλλαμβάνεται και οδηγείται μπροστά στον έπαρχο. Δίνει τα προσωπικά του στοιχεία, δηλώνει παρρησιακά τη χριστιανική του ιδιότητα κι ελέγχει. Διατάζεται το κρέμασμα και το σπάθισμα. Οι πόνοι φρικτοί.Το αίμα ακατάσχετο.Ο Άγιος ακλόνητος διακηρύττει τη μοναδ-κότητα του Θεού και προσκαλεί στο Χριστό. Ο έπαρχος εξαγριώνεται. Ο Άγιος δένεται και σύρεται στους δρόμους. Φυλακίζεται, επανακρίνεται κι ομολογεί αλύγιστα. Καρφώνονται στα πόδια σίδερα, μαστιγώνεται, πυρακτώνεται, αλλά δοξολογεί τον Θεό. Πληγωμένο το σώμα, αλλά άτρωτη η ψυχή. Η Θεία Χάρη τον ενισχύει. Ο ένθεος έρωτας κορυφώνεται.Το ηθικό ακμαίο. Το φρόνημα πανίσχυρο. Ο Μάρτυρας αήττητος. Ο αποκεφαλισμός η τελεσίδικη απόφαση. Αλλ’ ο Κύριος, τιμητικά, παραλαμβάνει την ψυχή του πριν το αγγίξει ο δήμιος. Το τίμιο λείψανο του Αθλοφόρου Τρύφωνα, θησαυρός πολύτιμος, μεταφέρεται στη Λάμψακο της Μ. Ασίας και τιμάται την 1η Φεβρουαρίου. - 
            
                     
Ν Υ Ξ Ε Ι Σ

«Η αγάπη ου λογίζεται το κακόν».  (Α Κορ. ιγ 5)
 
             Η κακία μεταπτωτικό επίτευγμα του ανθρώπου. Βιώνεται και ακτινοβολεί παντοιότροπα.Προσφέρεται και παρενεργεί ποικιλότροπα.Πληγώνει καρδιές και δηλη-τηριάζει σχέσεις. Προσφέρει το κακό όπου δέχεται κακό. Στοχάζεται ό,τι κακό για τον άλλον και συγκρατεί ό,τι κακό από τούς άλλους.
            Αντίδοτο στην αποπνικτική ατμόσφαιρα  της δυσώδους κακίας η  αγάπη. Προσφέρει και προσφέρεται. Προτάσσει το καλό στο κακό. Θυμάται το καλό, που δέχεται. Λησμονεί το καλό, που προσφέρει. Ξεχνάει το κακό, που επιδέχεται. Ανταπο-δίδει πάντα το καλό. Συνταυτίζει το «εγώ» με το «εσύ». Αποκεντροποιεί «εαυτόν» και επικεντροποιεί «αλλήλους». Η κακία εκδιώκεται. Η αγαθοεργία επιδιώκεται. Σκέπτεται αγαπητικά, ενεργεί αγαθοποιά και προχωρεί σωστικά. Είναι πορεία αλάθητη.- 
                      
Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α

v  Κορυφαία πράξη   αγάπης  του Θεού   προς τον άνθρωπο η  θυσιαστική   προσφορά  του Υιού Του.-

v  Ενα κυπαρίσσι.
   Ενας δείκτης  τΟυρανού !-

v  Ενα  λεπτό! Κερδίζεις  τον  Παράδεισο, αλλά και οδηγείσαι στην Κόλαση.-

v  Ενα  «μνήσθητι» του ληστή γίνεται η κερκόπορτα της ληστείας του Παραδείσου. Είναι «η  ληστεία» των  αιώνων.-


v  Στις ληστείες  πρώτος. Στον Παράδεισο   πρώτος.
       Η  μετάνοια  μεγαλουργεί.- 
                              

                                   Από την ποιητική Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ.   Ελ.Α.Κλ.

ΥΠΟΜΟΝΗ ! ! !
Η  επίγεια  ζωή  πολυκύμαντη.
Ασθένειες  εμφανίζονται.
Δυσκολίες  εμφαίνονται.
Αποτυχίες  σημειώνονται.
Κρίσεις  επέρχονται.
Μάχες  δίδονται.
Συμπλοκές  διαγράφονται.
                                                Ο  δρόμος, για  την  αρχή 
                                                της  ατελεύτητης  ζωής,
                                                ίσως  είναι  μακρύς…

Για  όλα, λοιπόν, υπομονή, συνιστάται.
«Ο υπομένων εις τέλος ούτος  σωθήσεται.»(Ματθ.10, 22).-
                               
                           
                                      ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ    ΡΗΣΕΙΣ

ü  Ο αββάς Βενιαμίν πεθαίνοντας είπε στα πνευματικά του παιδιά:
«Κάντε αυτά που θα σας πω και θα μπορέσετε να σωθείτε:
Να είστε πάντοτε χαρούμενοι, να προσεύχεστε αδιάκοπα και να ευχαριστείτε τον Θεό για το κάθε τι ».-

ü  Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο:
«Τι αν φυλάξω, θα είμαι αρεστός στον Θεό
Και απάντησε ο Γέροντας:
Τήρησε  αυτά που θα σου παραγγείλω:
«Όπου κι αν πας, τον Θεό  νά’χεις μπρος  στα  μάτια σου πάντοτε.
Ο,τι κι αν κάνεις, να στηρίζεσαι στη μαρτυρία των Θείων Γραφών.
Και  σ’όποιον τόπο κι αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από κει.
Αυτές τις τρεις παραγγελίες κράτησέ τες και σώζεσαι».-

ü  Ο μακάριος Επιφάνιος έλεγε:
«Είναι απαραίτητο να αποκτούν, όσοι μπορούν, τα χριστιανικά βιβλία.
Και μόνο που τα βλέπουμε τα βιβλία, μας κάνουν πιο διστακτικούς προς την αμαρτία, αλλά και μας παρακινούν να ανοίγουμε τα μάτια όλο και περισσότερο προς το θέλημα του Θεού».-

ü  Είπε πάλι:
«Μεγάλη ασφάλεια για την αποφυγή της αμαρτίας είναι η ανάγνωση της Αγίας Γραφής».-

ü  Είπε επίσης:
«Η άγνοια της Αγίας Γραφής είναι μεγάλος γκρεμός και βαθύ χάσμα».-

ü  Είπε ακόμη:
«Το να αγνοούν οι άνθρωποι εντελώς τους θείους νόμους είναι μεγάλη προδοσία της σωτηρίας".-

ü  Είπε ο ίδιος πάλι:
«Ο Θεός στους αμαρτωλούς χαρίζει και το κεφάλαιο, όταν μετανοούν, όπως στην πόρνη και τον τελώνη, ενώ από τους δικαίους ζητάει και τόκους. Και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που έλεγε ο Κύριος στους Αποστόλους:
«Εάν η ευσέβειά σας δεν ξεπεράσει την ευσέβεια των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών».-

ü  Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες
πάνω στη γη και στενάζοντας είπα: Ποιός άραγε μπορεί να τις προσπεράσει αυτές; Και άκουσα μια φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη».-

ü  Έλεγε ο αββάς Δανιήλ για τον αββά Αρσένιο ότι, όταν πλησίαζε η ώρα
του θανάτου, μας παρήγγειλε: «Μη φροντίσετε να κάνετε τραπεζώματα για την ψυχή μου. Γιατί αν έκανα εγώ για λογαριασμό μου έργα αγάπης, αυτά θα βρω».-                             

                                  *****************************************

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Κυρ.ΙΕ΄Λουκά.Το μαρτύριο της Ιερωσύνης.



ΚΥΡ. ΙΕ΄  ΛΟΥΚΑ.( Εβρ.  ζ΄ , 26 – η΄ , 2 )

Το  ΜΑΡΤΥΡΙΟ  της  ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ.

«τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος…εαυτόν ανενέγκας.»( Εβρ. ζ΄ , 26 –27 ).
          « Ο  Χριστός κατά την ανθρωπότητα  είναι  Αρχιερεύς και ουχί κατά την Θεότητα».         ( Θεοφύλακτος).
         Ο Αρχιερεύς Χριστός βίωσε, καθ’ όλη τη γήϊνη πορεία Του, το μαρτύριο. Η θυσιαστική αυτοπροσφορά Του Τον ανέδειξε ταυτόχρονα Θύτη και Θύμα Ποιμένα και Πρόβατο. «Πρόβατον μεν ως σφάγιον», «Αρχιερεύς δε ως προσαγωγεύς» της ανθρωπότητας προς τον Θεόν Πατέρα», κατά τον Αγ. Γρηγόριο Θεολόγο.
Η Θυσία του Χριστού δεν ήταν εξιλεωτική της Θείας δικαιοσύνης, αλλά θεραπευτική αγωγή των παθών μας.
Εμείς επιστρέφομε στον Πατέρα μας και απολαμβάνομε πλήρως την υιοθεσία.
Η βιωματική Θυσία του Αρχιερέως Χριστού Τον ανέδειξε αληθινό Ποιμένα, ο οποίος αυτοπροσφέρεται, ως τροφή, για τη διάσωση των προβάτων.
Η μαρτυρική αυτή Ιερωσύνη του Χριστού επαναλαμβάνεται στα πρόσωπα των Αρχιερέων και Ιερέων.
Η χορεία των Αγίων Πατέρων, ανά τους αιώνες, είναι φορέας της μαρτυρικής Ιερωσύνης του Χριστού.
Ιχνηλάτες του προτύπου Χριστού προβαίνουν σε καθημερινές θυσιαστικές πράξεις, με στόχο τη θεραπεία των ασθενών ανθρώπων.
         Ο Ιερέας, με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος, προσφέρει την ίαση στον ασθενή χριστιανό και τον οδηγεί στον Θεό. Τοιουτοτρόπως η θέα του Θεού είναι Φως, και όχι φωτιά.
Ο Ιερέας προσφέρεται ολοκληρωτικά προκειμένου να εξασφαλίσει τη θεραπεία του αρρώστου και να εκφράσει την αληθινή αγάπη του προς τον Χριστό.
        Ο Ίδιος ο Κύριος προέτρεψε τον Απόστολο Πέτρο : «Ποίμαινε τα πρόβατά μου.»,ως συνέπεια της καταφατικής απάντησης του Πέτρου : «Ναι, Κύριε, συ οίδας ότι φιλώ σε.» προς την ερώτηση του Χριστού : «Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; » (Ιωαν. κα΄ , 16) .
        Η διαποίμανση, λοιπόν, των  λογικών προβάτων συνεπάγεται θυσία και φωτισμό νου, ώστε να επιτευχθεί η θεραπεία.
        Η Εκκλησία είναι Νοσοκομείο, που θεραπεύει τον ασθενή άνθρωπο, τον σώζει και τον οδηγεί στη κοινωνία με τον Θεό, στη θέα του Θεού, ως ανεσπέρου Φωτός.-