28/10 Π Α Ν Α Γ Ι Α , ἡ Σκέπη μας.

28/10   Π Α Ν Α Γ Ι Α ,  ἡ  Σκέπη  μας.

          Τήν  Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἀπαρτίζουν ὅλοι οἱ Ἅγιοι,ὅλοι ἐκεῖνοι, πού  ἔζησαν στή γῆ, ἔδρασαν ἀνάμεσά  μας, ἀγωνίσθηκαν μαζί μας, πρόσφεραν τούς ἑαυτούς τους θυσία στό βωμό τῆς ἀγάπης στό Θεό καί στόν ἄνθρωπο.

          Ἀνάμεσά τους προβάλλει ἐμφαντικά ἡ Π Α Ν Α Γ Ι Α, ἡ Κυρία τῶν Ἀγγέλων, ἡ Κυρία Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο Σ.Ἡ Παναγία μας εἶναι ὅ,τι καλύτερο διέθετε, ἀνά τούς αἰῶνες, τό ἀνθρώπινο γένος.

          Εἶναι ἡ προσφορά τῆς ἀνθρωπότητας πρός τόν  Θεό.

Εἶναι ἡ Κεχαριτωμένη, τό δοχεῖο τῆς Θείας Χάριτος, τό σκεῦος τῆς  ἐκλογῆς  τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι ἡ Ἐκλεκτή, πού ἐπέλεξε ὁ Θεός Πατέρας γιά Μητέρα τοῦ Υἱοῦ  Του. Εἶναι ἡ Π Ρ Ω Τ Η !

          Εἶναι Ἐκείνη, πού πρόσφερε τή συνέργειά της στό σωστικό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Ἡ καταφατική ἀπάντησή της στήν κλήση τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἀποστολή τῆς Θεϊκῆς Μητρότητας, ἔδωκε τό ἔναυσμα, γιά τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό τήν εὐλογημένη ἐκείνη στιγμή ἡ Παναγία, Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, γίνεται καί Μητέρα τοῦ κάθε  ἀνθρώπου.

27/10 Α Γ Ι Α Π Ρ Ο Κ Λ Α.

27/10   Α Γ Ι Α    Π Ρ Ο Κ Λ Α.

          Ἡ Πρόκλα, εἶναι ἡ σύζυγος τοῦ Πιλάτου, τοῦ ἡγεμόνα ἐκείνου, πού ἔπαιξε καθοριστικό ρόλο στήν ἀπόφαση τῆς σταυρικῆς καταδίκης τοῦ Ἰησοῦ.

          Ἡ ἀφυπνιστική ὑπόμνηση τῆς Πρόκλας πρός τόν δικαστή σύζυγό της, μετά ἀπό ἐφιαλτικό ὄνειρο, γιά τήν ἀθωότητα τοῦ Ἰησοῦ, ἀπορρίφθηκε. Ἡ εὐκαιρία, γιά τόν Πιλάτο, χάθηκε. Ἡ πλύση τῶν χειρῶν του στάθηκε ἀνίκανη νά ἀπενοχοποιήσει τόν θρασύδειλο δικαστή. Τό τέλος του φρικτό.

          Ἡ καλοπροαίρετη ὅμως διάθεση τῆς Πρόκλας ἀμείβεται. Δημιουργεῖ μία προσωπική γνωριμία μέ τό Χριστό καί ἕναν ἀκατάλυτο δεσμό. Ἡ καρδιά της συντονίζεται στό ρυθμό τῆς ἀγάπης Του. Αὐτοπροσφέρεται, γιά τήν ἀνακούφιση ἀσθενῶν, πτωχῶν, ἀναξιοπαθούντων ἀδελφῶν τοῦ Χριστοῦ. Ἡ βιοτή της πανευσεβής. Ὁ ἀγώνας της, γιά τήρηση τῶν Θεϊκῶν ἐντολῶν ἀνυποχώρητος. Ἡ ἐκδημία της εἰρηνική, ἐπισφραγίζει τή γήϊνη πορεία της καί σηματοδοτεῖ τήν ἔναρξη μιᾶς αἰώνιας πανευφροσύνης.-

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ.

26/10  ΑΓΙΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

        Θεσσαλονίκη ἡ γενέτειρα  τοῦ ῾Αγ.Δημητρίου.᾿Αξιωματικός τοῦ στρατοῦ γενναῖος, ἀλλά καί στρατιώτης Χριστοῦ πανένδοξος.  Πιστεύει   στόν  Χριστό,  ἀγαπᾶ τόν Χριστό  καί διδάσκει γιά  τόν  Χριστό. ῾Η δράση του ἁπλώνεται σ᾿ ὅλη τήν πόλη. ῾Η γνωστοποίησή  της στόν Αὐτοκράτορα Διοκλητιανό προκαλεῖ ὀργή. Καλεῖται πρός  ἀπολογία. ῾Η δήλωσή του εἶναι θαρραλέα καί  κατηγο-ρηματική. Φυλακίζεται ἄμεσα.

            Στούς ἀγῶνες, πού διεξάγονται τότε, οἱ εἰδωλολάτρες  προκαλοῦν   τούς Χριστιανούς μέ ἕναν γιγαντόσωμο ἄνδρα τόν  Λυαῖο. ῾Ο Νέστορας, νέος καί ὡραῖος, ἔρχεται  στή  φυλακή, στόν  γνωστό  του Δημήτριο  καί ἐπιζητεῖ τίς προσευχές του.῾Ο Δημήτριος τόν ἀσφαλίζει μέ τό σημεῖο τοῦ  Σταυροῦ  καί τίς  προσευχές του  καί προσέρχεται στό στίβο.

            ῾Ο  μικρόσωμος Νέστορας  τολμᾶ νά  ἀναμετρηθεῖ  μέ  τόν γιγαντόσωμο Λυαῖο. «Θεέ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοι !» ἀναφωνεῖ  καί  ὁρμᾶ ἀκάθεκτος  ἐναντίον του. Μέ ἕνα  χτύπημα καίριο τόν ἀφήνει νεκρό. ῾Ο Διοκλητιανός ὠρύεται. Διατάζει ἀμέσως τόν ἀποκεφαλισμό  τους.

             Δύο  Μάρτυρες  Χριστοῦ  προσφέρουν τή ζωή τους στόν Κύριο.-

ΟΣΙΑ ΜΕΘΟΔΙΑ ἡ ἐν Κιμώλῳ.

5/10  ΟΣΙΑ ΜΕΘΟΔΙΑ

ἡ ἐν Κιμώλῳ.

Στὴ Στρατευομένη Ἐκκλησία ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρχουν ἀειλαμπεῖς φωστῆρες, ἀγωνιστικὲς μορφές, ποὺ βιώνουν τὴν ὀρθόδοξη ἄσκηση στὴν πορεία πρὸς τὴ Θέωση  καὶ ἀναδεικνύονται φαεινοὶ ἀστέρες στὸ στερέωμα τῆς Θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας.

Ἀρτιφανὴς ἀστέρας, ποὺ διαλάμπει καὶ ἡ νεοφανὴς ΟΣΙΑ ΜΕΘΟΔΙΑ. Ἀποτελεῖ τὸ καύχημα τῶν Κυκλάδων, τὴν ἔφορο τῆς Κιμώλου, τὸ ἀγλάισμα τῶν πιστῶν, τὴ δόξα τῶν Ὁσίων. Ἡ ζωὴ τῆς εὐωδία Χριστοῦ, στέλνει καὶ σήμερα μηνύματα ἐλπιδοφόρα. Ἄς ἐντρυφήσουμε στὴ βιοτή της γιὰ νὰ τὴ γνωρίσουμε καὶ νὰ ποθήσουμε νὰ τὴ μιμηθοῦμε.