Κ Υ Ρ Ι Ε    Ι Η Σ Ο Υ    Χ Ρ Ι Σ Τ Ε    Υ Ι Ε    Τ Ο Υ    Θ Ε Ο Υ    Ε Λ Ε Η Σ Ο Ν    Μ Ε.

ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ


Η έμφλογη, κάθετη αγάπη προς το Θεό εκφράζεται με μία έμπρακτη, διάπυρη, οριζόντια αγάπη προς τον "πλησίον".Προορισμός του ανθρώπου η Θ έ ω σ η . Μία προσφορά δυνατότητας Θεϊκή, με την Ενανθρώπηση, Σταυρική Θυσία και Ανάσταση του Λόγου.Η Θ έ ω σ η, ενέργεια Θεού, αλλά και συνέργεια ανθρώπου.Σ’ αυτή την ανθρώπινη προσπάθεια επιποθούμε να συμβάλλομε γνωστοποιώντας ό,τι΄΄εφώτισε ο Θεός΄΄, προς δόξα Του και σωτηρία του λαού Του.Το site αυτό είναι μία ελάχιστη προσπάθεια, ανιδιοτελής, ένας αντίλαλος Ορθοδοξίας, μία ορθόδοξη μαρτυρία στο διαδικτυακό χώρο, για προβολή προτύπων, παροχή εμπειριών και προσφορά ελπίδας στον αόρατο πόλεμο κάθε αγωνιζομένου προσώπου.-

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Ορθόδοξη Παρεμβολή Ιουλ.- Αυγ.2011 Α.α Φ. 44


ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 44 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει & επιμελείται (ΔυνάμειΘεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
e-mail: eklidoniari@hotmail. com και elklidon@otenet.gr
Ἡ ἱστοσελίδα μου : www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com

ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ


ΚΥΡ. Δ.΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.(Τοῦ ἑκατόνταρχου)(Ματθ. η΄ 5 – 13)
ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.


΄΄Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης` αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου». (Ματθ. η΄ , 8).
«Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης»,
δηλώνει ο εκατόνταρχος στον Ιησού. Αναγνωρίζει τη μηδαμινότητά του, αφού βιώνει την αμαρτωλότητά του.
Γνωρίζει τον Θεό και προχωρεί στη γνωριμία με τον εαυτό του. Από τη Θεογνωσία φθάνει στην αυτογνωσία.
Η γνωριμία με τον Θεό, μέσα από το λόγο και την πράξη, τον ωδήγησε στην ταπείνωση. Η ταπείνωση εδραίωσε την πίστη στον Θεό, την εξάρτηση από Εκείνον.
Η εμπιστοσύνη στον Χριστό είναι πλέον δεδομένη. Το λόγο Του επιζητεί, για να ενεργήσει ιαματικά. Ο λόγος του Χριστού είναι Θεία ενέργεια και εμπεριέχει δύναμη. Η πράξη του Χριστού είναι το επισφράγισμα της Θεανθρωπικότητάς Του.
Ο λόγος του Λόγου ενεργεί δημιουργικά, αναπλαστικά, θεραπευτικά.
Η τήρηση των εντολών του Χριστού καθιστά Αγιοτριαδικό Κατοικητήριο τον άνθρωπο και εφελκύει τις Θείες ενέργειες.
Η ταπείνωση και η πίστη του εκατόνταρχου προκάλεσε το έλεος του Θεού και ο λόγος Του έδρασε άμεσα και θεραπευτικά.
Η ίαση του δούλου ήταν επιστέγασμα του προσωπικού του αγώνα, της Θεογνωσίας, που απέκτησε και της αυτογνωσίας, που πέτυχε.
Η διάβαση από το κανάλι της πίστεως στον Λυτρωτή Χριστό, παρέχει, αφειδώλευτα, πολύτιμα δώρα.
Ας το επιχειρήσουμε, χωρίς δισταγμό.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ ὁ θαλαμηπόλος.
«…εάν τε γαρ ζώμεν, τω Κυρίω ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν, τω Κυρίω αποθνήσκωμεν, εάν τε ουν ζώμεν εάν τε αποθνήσκωμεν, του Κυρίου εσμέν». (Ρωμ. ιδ΄ 8)
μας κηρύσσει διαπρύσια ο Πυρφόρος Απ. Παύλος.Οι Χριστιανοί ανήκουν στον Κύριο, είτε ζουν στη γη, είτε απέρχονται στον Ουρανό. Ναι, στην κυριότητα του Κυρίου είμαστε, γιατί μας αγόρασε με το πολύτιμο Αίμα Του. «Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου, τω Τιμίω Σου Αίματι…», ψάλλει το υμνωδός.
Αυτό συνειδητοποιούν οι πιστοί, αυτό βιώνουν οι Μάρτυρες, αυτό διακηρύσσουν οι Ουρανοπολίτες. Αυτό το ελπιδοφόρο μήνυμα ζει και ο Άγιος ΥΑΚΙΝΘΟΣ, ο θαλαμηπόλος. Ας τον γνωρίσουμε.
Ζει στα χρόνια του Τραϊανού, τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Πατρίδα του η Καισάρεια της Καππαδοκίας. Εκεί γεννιέται κι ανατρέφεται. Εκεί δέχεται τα χριστιανικά μηνύματα και σκιρτά η καρδιά του, αγάλλεται η ψυχή του. Ο Υάκινθος δέσμιος για πάντα της αγάπης του Χριστού. Τη φλόγα της πίστεως διατηρεί άσβεστη μέχρι τέλους. Οι βιοτικές ανάγκες τον αναγκάζουν να βρεθεί στη Ρώμη. Η εργατικότητα, η ευσυνειδησία τον διακρίνουν και σύντομα προσλαμβάνεται θαλαμηπόλος στα βασιλικά ανάκτορα. Υπηρέτης του γήϊνου βασιλιά ο Υάκινθος, αλλά και δούλος του Ουράνιου Βασιλιά πρωταρχικά. Εργάζεται και κινείται μέσα σ’ ένα αυστηρά ειδωλολατρικό τόπο, αλλά συγχρόνως ζει στον δικό του χριστιανικό κόσμο. Η ψυχή του αδιάκοπα υμνολογεί τον Κύριο. Η αγάπη του στο Χριστό παραμένει αδιάπτωτη. Η πίστη του στον Τριαδικό Θεό αδιάσειστη. Η συμπεριφορά του άμεμπτη. Η προθυμία του ευδιάκριτη. Κι ο βασιλιάς το γνωρίζει και το αναγνωρίζει. Το μόνο, που αγνοεί είναι η χριστιανική ταυτότητα του Υάκινθου. Κι αυτό σύντομα το πληροφορείται κι εξοργίζεται. Προστάζει αμέσως να παρακαθίσει σε επίσημο γεύμα με κρέας από ειδωλόθυτα. Η ώρα της ομολογίας έφτασε. Ο Υάκινθος αρνείται κατηγορηματικά να γευθεί και διαδηλώνει απροκάλυπτα την πίστη του στον Χριστό.
Ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών εξαγριώνεται. Διατάσσει να μαστιγωθεί, να φυλακισθεί και να του προσφερθεί σα μοναδικό φαγητό ειδωλόθυτο. Οι δεσμοφύλακες τηρούν απαρέγκλιτα την εντολή. Ο γενναίος Αθλητής του Χριστού υπομένει καρτερικά την πείνα σαράντα μέρες. Το στόμα του δεν γεύεται απολύτως τίποτε.
Η ψυχή του ωπλισμένη με το όπλο της προσευχής υπερνικά τη σωματική ανάγκη, αντιπαρέρχεται τα προκλητικά εδέσματα και προσηλώνεται στην Ουράνια απόλαυση. Ο Κύριος τον ενισχύει και παραμένει ακλόνητος.
Με τη συμπλήρωση της τεσσαρακοστής μέρας το σώμα αποχωρίζεται την ψυχή. Ελεύθερη και νικηφόρα η ψυχή του Μάρτυρα, παρουσία Αγγέλων λαμπαδηφόρων, ανέρχεται στο Θρόνο του Θεού.
Οι δεσμοφύλακες αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος καταπλήσσονται και το καταγγέλλουν στον Τραϊανό. Αμέσως διατάσσεται η μεταφορά του σώματος του Αγίου στο δάσος, για τροφή των σαρκοφάγων ζώων. Αλλά κι εκεί το μαρτυρικό σώμα του Αγίου διαφυλάσσεται από Αγγέλους και μένει απρόσβλητο από τα θηρία. Άγγελος οδηγεί στον τόπο του λειψάνου τον ιερέα Τιμόθεο και παραλαμβάνει ευλαβικά τον πολύτιμο θησαυρό. Ο Θεός τιμά τον Μάρτυρα στον Ουρανό με τις αιώνιες χαρές του Παραδείσου, στη γη με την πλούσια θαυματουργική Χάρη.
Χαρακτηριστικό το θαύμα, που σημειώνεται στις πρώτες κιόλας μέρες της εκδημίας του. Κάποιος συγκλητικός τυφλώνεται και θεραπεύεται από τον Άγιο, αφού καθοδηγείται από τον ίδιο στο μυροβόλο λείψανό του. Μοναδική επιθυμία του Αγίου η μεταφορά του σκηνώματός του στην Πατρίδα του. Αυτό εκφράζει στον άρχοντα. Η χαρά όμως του θεραπευθέντα τυφλού φέρνει τη λησμονιά της υπόσχεσης. Αλλ’ ο Άγιος επεμβαίνει, αφαιρεί και πάλι το φως του αγνώμονα συγκλητικού και του υπενθυμίζει την υποχρέωσή του. Ο άρχοντας συνέρχεται, προστρέχει στο λείψανο του Αγίου, θεραπεύεται και το μεταφέρει στην Καισάρεια. Εκεί στη μαρμάρινη λάρνακα το λείψανο του Αγίου Μάρτυρα αναβλύζει μύρο και θαυματουργεί.
Υάκινθος! Ένας ακόμη Άγιος στον επίλεκτο Χορό των Μαρτύρων.
Υάκινθος! Ένας δυναμικός πρέσβυς των ανθρώπων στον Ουρανό.
Υάκινθος! Ένας θαυματουργός Άγιος στη γη.
Κι εμείς τον τιμάμε στις 3 Ιουλίου.-


ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Πίστεως εδείχθης ο Μαχητής, ΥΑΚΙΝΘΕ μάκαρ και Κυρίου ο Αθλητής. Απέσχες των τροφών τε, προθύμως, παντελώς τε, εισήλθες τροπαιούχος εις τον Παράδεισον.

Ν Υ Ξ Ε Ι Σ
"Πιστός δε ο Θεός ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν."( Α΄ Κορ. ι΄ 13 ).


Οι πειρασμοί εισχωρούν στην πνευματική αρένα από σατανική πρωτοβουλία, αλλά και από παραχωρητική, Θεϊκή διάθεση.
Η πειρασμική παρουσία απαρτίζει το αγωνιστικό πλαίσιο και στοχεύεται αντιστοιχιακά ή ήττα ή νίκη.
Η Θεϊκή παρέμβαση δυναμική, υπαρκτή, προδιαγράφει και διασφαλίζει τη νικηφόρα έκβαση.
Η υπόσχεση ρητή.
Η απελπισία αδικαιολόγητη.-
* * *
"Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής." ( Α΄ Κορ. ι΄ 26 )

Ο Κύριος Δημιουργός του Συμπαντος. Η γη καρπός μιας μονόλογης εντολής Του. Και ο άνθρωπος, κορυφαίο δημιούργημα του Θεού, απολαμβάνει απεριόριστα, επικαρπώνεται αδιάκριτα, ενεργεί κυριαρχικά στον αμπελώνα του Κυρίου Του.
Κινείται ο άνθρωπος ως διαφεντευτής της γης. Είναι όμως στην πραγματικότητα ο διαχειριστής της. Είναι ο οικονόμος της πατρικής ουσίας.
Ο Θεός ο αφέντης και ο άνθρωπος ο δούλος. Δούλος, αλλά ελεύθερος. Δούλος, αλλά οφειλέτης. Οφειλέτης με διαχρονική και λεπτομερειακή λογοδοσία. Και αυτό ας το θυμάμαι.
Η γη , λοιπόν, και το πλήρωμά της ανήκει στον Κύριο και Θεό μου.-

Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α
 Ε ξ ω τ ε ρ ι κ ά παρουσιαζόμαστε Ά γ ι ο ι. Ε σ ω τ ε ρ ι κ ά είμαστε ά γ ρ ι ο ι.

Τι τραγική υ π ο κ ρ ι σ ί α.-
 Είσαι ε υ τ υ χ ή ς , όταν είσαι ε σ ω τ ε ρ ι κ ά ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς.-
Η α λ λ ο τ ρ ί ω σ ή μας εξαρτάται από τα ε σ ω τ ε ρ ι κ ά σ τ ε γ α ν ά, που διαθέτουμε.-
 Η α λ λ η λ ο κ α τ α ν ό η σ η των γ ε ν ε ώ ν εξασφαλίζεται με την κ ε ν ω τ ι κ ή κίνηση της α υ θ υ π έ ρ β α σ η ς του ΄΄ε γ ώ΄΄ .
Επιγνωτική τ α π ε ί ν ω σ η του σ ώ μ α τ ο ς συνεπάγεται α λ η θ ι ν ή τ α π ε ί ν ω- σ η της ψ υ χ ή ς.-

ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ


ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ : Για το δώρο της πίστεως.
Ο Χριστός ζει και ενεργεί μέσα μας σύμφωνα με το βαθμό της δικής μας πίστης και της ελπίδας, εφόσον προσπαθούμε να φυλάμε τον εαυτό μας από κάθε αμαρτία. Η δύναμη του Χριστού φανερώνεται σε μας, όταν συνειδητοποιούμε την αδυναμία μας και με θερμή πίστη κρατάμε τον Κύριο στην καρδιά.
Η πίστη σου είναι η πίστη όλων των Αγίων,
οι οποίοι μ' αυτήν έχουν σωθεί. Ομολογούσαν την Αγία Τριάδα, κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων, σέβονταν και ακολουθούσαν τις παραδόσεις και τους κανονισμούς της Εκκλησίας. Ζούσαν με την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, με τις οποίες ζεις και εσύ.
Πρέπει οι σωτήριες αλήθειες της πίστης να ζουν στην καρδιά και το νου μας, πρέπει να τελείται στην καρδιά και το νου αυτή η σωτήρια διεργασία της ζύμωσης αυτού του ευώδους οίνου του πνεύματος, που χαροποιεί και ζωοποιεί τις καρδιές μας αντίθετα με τη θανατηφόρα και δύσοσμη ζύμωση των παθών.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. ΄Η θα είσαι με τη θερμή πίστη ενωμένος με το Θεό και θα χαίρεσαι ή, αν η καρδιά σου είναι μακριά απ' Αυτόν και δεν είσαι ενωμένος μαζί Του, θα τρομάζεις και θα πονάς. Αυτός είναι ο Νόμος του Θεού. Το έχουμε δοκιμάσει πολλές φορές.
Πνεύμα Άγιο! Παράκλητε και Χαρά μας! Μη μας αφήνεις....
Φαίνεται, πως μόνο η ζωντανή πίστη και η ελπίδα στο Θεό μας κάνουν να είμαστε σταθεροί και γενναίοι, όπως το βλέπουμε στους Αγίους Ιεράρχες, τους Μάρτυρες, τους Οσίους και τους Δικαίους του Θεού.
Αν σε όλα εμπιστευτείς το Θεό, ο οποίος είναι παντοδύναμος βοηθός, τότε, ακόμη και την ώρα του θανάτου, δε θα φοβάσαι. Γιατί είναι σίγουρο, ότι ο Κύριος, που είναι σαν τον πατέρα, που αγαπάει τα δικά Του παιδιά, θα σε προετοιμάσει, για αναχώρηση και θα σου δώσει τέλη χριστιανικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά. Αυτός είναι πάνσοφος και πανάγαθος• γνωρίζει πώς να οργανώσει καλύτερα τις περιστάσεις της ζωής σου και θέλει να το κάνει με τον καλύτερο τρόπο, για να μπορέσεις εσύ να Τον ευαρεστήσεις καλύτερα.-

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Αγιοι : Αδριανός καί Ναταλία.

26/8 ΑΓΙΟΙ: Α Δ Ρ Ι Α Ν Ο Σ και Ν Α Τ Α Λ Ι Α.
- Στα δεσμά της αγάπης. –

Η Στρατευόμενη Εκκλησία του Θεού καθημερινά προβάλλει πορτραίτα από τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Μία ατέλειωτη σειρά αγίων μορφών παρελαύνει ενώπιόν μας. Εκτυλίσσεται η ζωή του κάθε Αγωνιστή της Αλήθειας. Αποκαλύπτονται τα σωτήρια μέσα, που έκανε χρήση στη γήϊνη κονίστρα και πέτυχε την κατάκτηση τ' Ουρανού.Ο κάθε Άγιος στέλνει ένα μήνυμα ελπίδας και θάρρους, αισιοδοξίας και νίκης στον οδίτη της πρόσκαιρης ζωής. Νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, Μοναχοί και σύζυγοι, όλοι μας έχουμε ένα παράδειγμα να μιμηθούμε, ένα δίδαγμα ν' αντλήσουμε.
Στις 26 Αυγούστου προβάλλεται στους δέκτες της Εκκλησίας μας ένα αρμονικό ζευγάρι: Ο ΑΔΡΙΑΝΟΣ και η ΝΑΤΑΛΙΑ.Ένα υπόδειγμα συζυγικής αφοσίωσης και κατανόησης, αλληλοστήριξης και βοήθειας. Ζουν το 298 μ.Χ. στους χρόνους του βασιλιά Μαξιμιανού, στη Νικομήδεια. Είναι η περίοδος, που οι Χριστιανοί δίδουν τη μάχη της πίστεως και της ομολογίας. Τα χρόνια των διωγμών των Χριστιανών σφυγμομετρείται η πίστη, θερμομετρείται η αγάπη στο Χριστό. Και πραγματικά το θερμόμετρο ανεβαίνει στο ζενίθ. Απόδειξη η εκούσια προσφορά ζωής, ο σφοδρός πόθος του μαρτυρίου, η ατέλειωτη σειρά των Μαρτύρων.
Και να, τώρα συλλαμβάνονται 23 Χριστιανοί και τιμωρούνται παραδειγματικά. Αυτόπτης μάρτυρας των φρικτών βασανιστηρίων και ο Αδριανός. Επισημαίνει το θάρρος και την παρρησία, τη φλόγα και τον ενθουσιασμό των Μαρτύρων. Κατάπληκτος επιζητεί να πληροφορηθεί το μυστικό από τα χείλη τους. -«Για την αγάπη του Χριστού πεθαίνουμε. Θυσιάζουμε τα πρόσκαιρα για να κερδίσουμε τα αιώνια!», δηλώνουν με πειστικότητα. Οι λέξεις αντηχούν στα βάθη της ύπαρξης του Αδριανού, τον συνταράσσουν. Η θεία Χάρη τον επισκιάζει και αυτόκλητα δηλώνει συμμετοχή στο μαρτύριο. Πάραυτα δένεται και φυλακίζεται. Η Ναταλία αδημονεί, ενώ ο Αδριανός αργεί. Πληροφορείται τη φυλάκισή του και θρηνεί. Μαθαίνει το λόγο της κράτησης και αγάλλεται. Αμέσως τρέχει στη φυλακή προς συνάντηση του δεσμώτη συζύγου της. Καταφιλεί τα δεσμά, επαινεί την προθυμία, συμβουλεύει και στηρίζει τον Αδριανό, συγχαίρονται κι αποχωρίζονται. Ο Αδριανός μετέπειτα παίρνει άδεια από τους δεσμοφύλακες και προστρέχει στη Ναταλία, για να της ανακοινώσει την ημέρα του μαρτυρίου. Εκείνη στο άκουσμα της φωνής του υποθέτει λιποταξία και τον απωθεί. Οδύρεται για την απώλεια του μαρτυρικού στεφάνου. Γρήγορα όμως ενημερώνεται, για το σκοπό της αφίξεώς του και πανηγυρίζει. Τον συνοδεύει στην ανάκριση. Τον παρακολουθεί στην αρένα. Προσεύχεται, για τη νικηφόρα έκβαση του μαρτυρίου. Τον ενθαρρύνει, ενώ μαστιγώνεται. Τον εμψυχώνει, ενώ κόβονται χέρια και πόδια. Αδημονεί να τον ιδεί ακλόνητο στην πίστη μέχρι τέλους. Η αγάπη στο Χριστό πρυτανεύει. Δέχεται ηρωϊκά την προσωρινή στέρηση του 28χρονου συζύγου, για την αιώνια συναπόλαυση του Παραδείσου.
Ο Αδριανός νικητής παραδίδει την ψυχή του στον Κύριο. Η πιστή σύζυγος συλλέγει τα εναπομείναντα πυρίκαυστα λείψανα και ενταφιάζει στην Αργυρούπολη.Εκεί παραδίδει και η ίδια την ψυχή της στον Ιησού.
Αδριανός και Ναταλία! Ένα ζευγάρι δεμένο άρρηκτα με τα δεσμά της αγάπης, απολαμβάνει αιώνια την τρυφή του Παραδείσου.-

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Των Μαρτύρων Μάρτυς πανακριβής, ζηλωτής εδείχθης και Μαρτύρων συνόμιλος. Α Δ Ρ Ι Α Ν Ε παμμάκαρ, μετά της Ν Α Τ Α Λ Ι Α Σ, συζύγου συμπασχούσης, χαίρετε Άγιοι.-

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Η ΚΟΙΜΗΣΗ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

15/8 Η Κοίμηση της ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
ΜΑΡΙΑ!
Η Μητέρα του Θεού. Η Τροφός της ζωής. Η Βασίλισσα των Ουρανών.
Η Θεοτόκος ζει 59 χρόνια στη γη.Συνεργεί στο έργο αναδημιουργίας του ανθρωπίνου γένους, διά του Ενανθρωπήσαντος Λόγου.
Συνοδοιπορεί στην τριετή δράση του Ιησού.
Βιώνει τη διέλευση της ρομφαίας του Πάθους του Σταυρού του Υιού της.
Αγάλλεται μπροστά στην Ανάστασή Του.
Τον παρακολουθεί να ανέρχεται στους Ουρανούς, κατά την Ανάληψή Του.
Ζει, κοντά στον Απόστολο Ιωάννη τον θεολόγο, 10 συναπτά έτη.
Δέχεται την Θεϊκή Υιϊκή ευλογία και προγνωρίζει την αναχώρησή της από τη γη, πριν τρεις μέρες, διά μέσου Αγγέλου. Η Θεομήτωρ, ζει, τώρα, τον πόθο της συνάντησης με τον Υιό και Θεό της, στην πλέον έντονη διάσταση. Βρίσκεται, βέβαια, στα Ιεροσόλυμα και προστρέχει στο όρος των Ελαιών, για μία άμεση, ένθερμη προσευχητική επικοινωνία με το Θεό.
Η ικεσία άκρως δοξολογική. Η αγαλλίαση άφατη.
Επιστρέφει στην κατοικία της και επιδίδεται στη διαδικασία της προετοιμασίας : Καθαριότητα, τακτοποίηση, ειδοποίηση συγγενών και φίλων. Όλοι έρχονται και θλίβονται, για τον αποχωρισμό. Όλοι ενθαρρύνονται, από την υπόσχεση της διαρκούς σκέπης και εποπτείας και προστασίας και μεσιτείας, για κάθε άνθρωπο προσωπικά.
Κι όταν όλα αυτά έχουν τελειώσει, ένας ήχος βροντής συγκλονίζει το σπίτι της Παναγίας. Η αποστολική ομήγυρη, από τα πέρατα της γης, καταφθάνει. Η Χάρη του Αγίου Πνεύματος τους συγκεντρώνει με θαυματουργικό τρόπο, τη μεγάλη αυτή στιγμή. Ανάμεσά τους ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ο Ιερόθεος, ο Τιμόθεος και λοιποί.
Η Παναγία υψώνει τα πανάχραντα χέρια της στον Ουρανό και προσεύχεται, για την ειρήνη του κόσμου και ευλογεί το αποστολικό επιτελείο. Αφήνει δε στην Εκκλησία, δώρα πολύτιμα, τη Ζώνη της και την Εσθήτα της (το φόρεμά της).
Κατόπιν ξαπλώνει στο κρεββάτι και παραδίδει την παναγία ψυχή της στα χέρια του Υιού και Θεού της, προσωπικά.
Οι Απόστολοι κηδεύουν ευλαβικά, υμνολογικά, το ζωαρχικό της Σώμα, στη Γεθσημανή.
Μετά τρεις ημέρες ο Τάφος βρίσκεται κενός. Σημειώνεται η μοναδική μετάσταση της Θεοτόκου. Δηλαδή, το μεταβληθέν, σε πνευματικό, σώμα της Θεομήτορος, δε γνωρίζει την φθορά του Τάφου και μεταφέρεται ενωμένο με την ψυχή, ΄΄εκ του κόσμου του γίγνεσθαι ΄΄, της Εκκλησίας, προς την Αιωνιότητα ΄΄της όγδοης ημέρας, της Βασιλείας των Ουρανών΄΄. Διά τούτο και δεν υπάρχει θάνατος στην Θεοτόκο, αλλά κοίμηση.
Στο πρόσωπο της Θεοτόκου έχομε το θάνατο στις πραγματικές του διαστάσεις, ως εχέγγυο και της δικής μας λειτουργίας ζωής, ΄΄ἐκ του θανάτου προς την ζωή και εκ γης προς Ουρανόν΄΄.
Η μετάσταση της Θεοτόκου στον Ουρανό και η τοποθέτησή της, από τον Υιόν της, τιμητικά εκ δεξιών Του, δηλαδή υψηλότερα από τις θέσεις των αϋλων και επουρανίων Αγγελικών Δυνάμεων, προκαλεί αιφνιδιασμό και κατάπληξη στον αγγελικό κόσμο. Η Θεομήτωρ αναδεικνύεται ΄΄τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ!΄΄ , δηλαδή αποκτά ΄΄δόξα παγκόσμιο, αλλά και πανουράνιο΄΄.
Έκτοτε η Θεοτόκος γίνεται:
Διαρκής πρέσβειρα
των ανθρώπων προς τον Υιόν της.
Η γέφυρα, που μας οδηγεί από τη γη στον Ουρανό.
Η Σκέπη και καταφυγή μας.
Η κραταιά Προστασία μας
.
Η Μάνα όλων μας.
ΠΑΝΑΓΙΑ!
Η Κυρία των Αγγέλων!
Η Κυρία Θεοτόκος!
Η Υπέρμαχος Στρατηγός!
΄΄Υ Π Ε Ρ Α Γ Ι Α Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ε πρέσβευε υπέρ ημών΄΄
, ας είναι η διαρκής επίκλησή μας, παράλληλα με την τιμητική προσκύνησή μας.-

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Πρόβλημα εσωτερικής δομής.

ΚΥΡ. Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Επί των κυμάτων. )( Ματθ. ιδ΄, 22 – 34 ).

Πρόβλημα ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ.
΄΄Θαρσείτε,εγώ ειμί`μη φοβείσθε…ολιγόπιστε!εις τι εδίστασας ;΄΄(Ματθ.ιδ,27,31).

«Θαρσείτε εγώ ειμί`μη φοβείσθε».(Ματθ. ιδ΄,27).
Η τρικυμία καταπαύει. Η θάλασσα ειρηνεύει. Το θαύμα εμφανώς επιτελείται.
«…ολιγόπιστε ! εις τι εδίστασας ; » (Ματθ. ιδ΄ , 31 ). Απευθύνεται ο Κύριος στον Απ. Πέτρο και προτείνοντας το χέρι Του καταπαύει την τρικυμία της ολιγοπιστίας του.
Πίστη, η απόλυτη εμπιστοσύνη στην παντοδύναμη, προνοητική και αγαπητική Παρουσία του Θεού.
Απιστία, η απόλυτη απόρριψη της υπάρξεως του Θεού.
Ολιγοπιστία, η αμφιβολία, ως προς τη Θεϊκή βοήθεια και φροντίδα.
Ολιγοπιστία, η ανάθεση των υποθέσεών μας στον Θεό, αλλά υπό όρους.
Ολιγοπιστία, η προσπάθεια ερμηνείας των πάντων με τη λογική.
Όσο χρόνο ο Πέτρος ατένιζε τον Χριστό επέπλεε. Η απόσυρση του βλέμματός του από τον Κύριο επέφερε και την ολιγοπιστία, την εξασθένιση της πίστεως, το φόβο , τη δειλία, το δισταγμό.
Το λογιστικό, το θυμικό και επιθυμητικό της ψυχής
ερεθίζονται από σατανικές επιθέσεις και προκαλούν βλάσφημους, εκδικητικούς και αισχρούς λογισμούς, αντίστοιχα, αναφέρουν οι Άγιοι Πατέρες. Οι απλοί λογισμοί, αν αγνοηθούν αρχικά, γίνονται χρονίζοντες εμπαθείς και τελικά συγκατάθεση και πράξη.
Μια ανειρήνευτη
, λοιπόν, καρδιά συνεπάγεται την ολιγοπιστία.
Η αντιμετώπιση των λογισμών
είναι επιτευκτή με τη διαρκή νήψη και εγρήγορση, την αδιάλειπτη προσευχή και την εργασιακή απασχόληση, την καταφρόνηση και αποφυγή των αιτίων και αφορμών και την καταφυγή στις πρεσβείες των Αγίων.
Η κατάπαυση της τρικυμίας της σάρκας
και η ειρήνευση της καρδιάς επιτυγχάνονται περίτρανα με την προσευχή και τη νηστεία, την έλευση της Θείας Χάριτος και την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος.
Το ειρηνικό πρόσωπο –
άνθρωπος - εγγυάται και μια ειρηνική κοινωνία.

Ας το επιδιώξουμε.-




Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Η Μεταμόρφωση του Χριστού.

6/8 Η Μεταμόρφωση του ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ὁ Κύριος, 40 ημέρες προ του Πάθους Του πραγματοποιεί μία ανάβαση στην κορυφή του όρους Θαβώρ. Ανεβαίνει με μία επίλεκτη συνοδεία Μαθητών Του: Τον Πέτρο, διά ΄΄τοῦ σφόδρα φιλείν τον Χριστόν και δια την θερμότητα της πίστεως΄΄, τον Ιωάννην διά΄΄τοῦ σφόδρα φιλείσθαι υπό του Χριστού και δι’ υπερβολήν αρετών΄΄ και τον Ιάκωβον διά ΄΄τοῦ σφόδρα βαρύς είναι και ενοχλητικός τοίς Ιουδαίοις ΄΄, κατά τους Αγίους Πατέρες.
Ανέρχεται, λοιπόν, ο Χριστός εις το Θαβώριον όρος, για ενίσχυση του φρονήματος των Μαθητών, για εμπέδωση της πίστεως στην Θεότητά Του, εν όψει του επερχομένου Πάθους Του.
Τότε, εκτυλίσσεται ένα εξαίσιο θέαμα. Σημειώνεται Μεταμόρφωση του Χριστού, όπου το Πρόσωπό Του διαλάμπει ως ήλιος, τα δε ιμάτιά Του γίνονται πάλλευκα ως το φως.
Ο Ιησούς αφήνει να φανεί ένα μέρος της Θεϊκής δόξας Του, μία έλλαμψη του ακτίστου Φωτός Του, η υπέρφωτη λαμπρότητα του αρχέτυπου κάλλους.
Μία δε νεφέλη φωτεινή, η παρουσία και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, επισκιάζει τους Μαθητές, τους αγκαλιάζει και τους θέτει υπό την προστασία της.
Η παράσταση, ακόμη, του Μωϋσή, ως εκπροσώπου της Π. Διαθήκης, που προείπε για το έργο του Μεσσία, καθώς και του Προφήτη Ηλία, που προεφήτευσε τη ζωή και τον θάνατο του Χριστού, υποβοηθούν σημαντικά τους Μαθητές, για την αληθινότητα του Μεσσία και το εκούσιο Πάθος Του.
Εδώ, τώρα, ενεργεί το Άγιο Πνεύμα και πληροί αγάπης Θεού τους Μαθητές, ώστε να σημειώσουν μία ηρωϊκή έξοδο από το κέλυφος του εγωκεντρισμού τους. Και όντως επιδεικνύουν ενδιαφέρον για την κατασκευή τριών σκηνών: Διά τον Ιησού, τον Μωϋσή και τον Προφήτη Ηλία.
Η υπέρβαση αυτή του εγώ εναυσματοδοτεί την αποκάλυψη του Μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, της σωτηριώδους πηγής, για τον άνθρωπο. ΄΄Ούτός εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα • αυτού ακούετε.΄΄ , βεβαιώνει ο Θεός Πατέρας, για τον Υιό Λόγο.
Τοιουτοτρόπως, κατά την Θαβώριο Μεταμόρφωση του Χριστού εμφαίνονται, ΄΄διά της φωνής, ο Θεός Πατέρας, διά της παρουσίας, ο Θεός Υιός και διά της νεφέλης, ο Θεός, Άγιο Πνεύμα.΄΄
Οι Μαθητές βιώνουν προκαταβολικά το μυστήριο της όγδοης ημέρας, της Βασιλείας του Θεού, γεύονται της εμπειρίας της δόξας του Χριστού και διδάσκονται την προπόρευση του μυστηρίου της άρσεως του σταυρού.
Η αγάπη του Ιησού βεβαιώνει τον κάθε άνθρωπο, για τη δυνατότητα μέθεξης του αϊδίου, ακτίστου, Θείου Φωτός Του, αρκεί να ομολογεί την αμαρτωλότητά του και να σημειώνει κίνηση υπέρβασής της, με την καθημερινή βίωση της μετανοίας.-