ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!! |
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!
|
Ο Ρ Θ Ο Δ Ο Ξ Η Π Α Ρ Ε Μ Β Ο Λ Η
|
************************************************************************************************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 61 ΜΑΪΟΣ – ΙΟΥΝ. 2014 / Διανέμεται δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.
Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
Ἡ
ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari
********************************************************************************************
Ζ
Ω Η Φ Ο Ρ Α Ρ Η Μ Α ΤΑ
ΚΥΡ.
ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ. ( Ἰωαν. ιζ΄,1–13)
ΕΝΟΤΗΤΑ.
«Πάτερ
ἅγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί
σου, ὧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὧσιν ἕν καθώς ἡμεῖς».
( Ἰωαν. ιζ.΄, 11).
Ὁ
Κύριος, κατά τήν ἀρχιερατική Του προσευχή, ὑποβάλλει στόν Θεό Πατέρα τό αἴτημα
τῆς διατήρησης τῆς ἑνότητας τῶν μαθητῶν καί κατ’ ἐπέκταση τῶν χριστιανῶν
καθολικά. Ζητεῖ νά ἔχουν ἑνότητα
πίστεως στό Ὄνομά Του. Ζητεῖ νά εἶναι ἑνωμένοι, ὡς ἕνας, ὅπως ἐκεῖνοι,
«ἵνα ὧσιν ἕν καθώς ἡμεῖς».
Ἡ Τριαδική ἑνότητα εἶναι δεδομένη. Ὑπάρχει ἀλληλοπεριχώρηση
ἀγα-πωμένων προσώπων : Τοῦ Πατέρα, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὑπάρχει ἀδιάσπαστη
ἑνότητα Προσώπων, ἀδιάπτωτη ἀγάπη, ἀληθινή ἐλευθερία κάθε Προσώπου.
Ἡ κοινωνία
τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Τριαδικό Θεό συνεπάγεται τή βίωση τῆς Ἁγιοτριαδικῆς ἑνότητας.
Ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν Τριαδική Θεότητα ἐχέγγυο τῆς γνησιότητας τῆς ἀνθρώπινης
ἑνότητας.
Ἄνθρωποι συνδεδεμένοι μέ τόν Χριστό,
εἶναι καί ἄνθρωποι ἑνωμένοι μεταξύ τους. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἄρρηκτα
τούς ἀνθρώπους.
Ἡ ὀρθόδοξη ἀσκητική ζωή καί ἡ
συμμετοχή στή λατρευτική καί Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, συνιστοῦν ὡς ἐπακόλουθο
τήν ἑνότητα. Ἡ ἐπίτευξη, τῆς κάθαρσης τῆς καρδιᾶς ἀπό τά πάθη, τοῦ φωτισμοῦ τοῦ
νοῦ ἀπό τή ζόφωση, τῆς θεωρίας τοῦ Θεοῦ, δηλ. τῆς θέωσης, ἐξασφαλίζουν τήν ἑνότητα. Ἡ βίωση τῆς
ἄσκησης καί τῆς μετάνοιας συνεπάγεται
καί τή βίωση τῆς ἄκτιστης ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ, τῆς διαπροσωπικῆς ἑνότητας.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔζησαν κοινά, δίδαξαν κοινά
καί ἀναδείχθηκαν γνήσιοι φορεῖς τῆς Παραδόσεως, τῆς ἀδιάλειπτης δηλ. ἐνέργειας
τοῦ Παναγίου Πνεύματος στήν Ἐκκλησία. Ὁ Χριστός κοινός σύνδεσμος ὅλων τῶν Ἁγίων, γι’ αὐτό καί οἱ διδαχές τους εἶναι ἀδιαφοροποίητες
καί ἀναλλοίωτες.
Ἡ κοινωνία, λοιπόν, μέ τήν Ἁγία
Τριάδα σηματοδοτεῖ καί τήν πραγματική κοινωνία καί ἑνότητα τῶν χριστιανῶν.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
14/5 ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ, ὁ
χρυσοχόος.
Στὸ
λειμώνα τοῦ
Παραδείσου, ὑπάρχουν
ἐμφυτευμένα πολυποίκιλα μυρίπνοα ἄνθη. Μυριάδες οἰκεῖοι
τοῦ Θεοῦ
ζοῦν
κι εὐφραίνονται
τὴν
ἀτελεύτητη δόξα Του.Ὅλοι γενναῖοι Ἀγωνιστές,
ἀνδρεῖοι
πολεμιστὲς
ὁρατῶν καὶ
ἀοράτων δυνάμεων, κατακτοῦν
ἀρετές,
κερδίζουν νίκες καὶ
τροπαιοῦχοι
ὁδηγοῦνται
στὸν
Ἀγωνοθέτη Κύριο.
Θαυμάζουμε τὴν ἀδιασάλευτη
πίστη τους, τὴ
διάπυρη ἀγάπη
τους, τὴ
βέβαιη ἐλπίδα
τους, τὸ
ἀνδρεῖο
τοῦ φρονήματος, τὸ
ἀμετάθετο τῆς γνώμης τους. Ὅλοι στεφανηφόροι ἀπολαμβάνουν τὴν Αἰωνιότητα.
Ἀνάμεσά τους ὁ καλλίνικος Νεομάρτυρας
Ἰωάννης. Πατρίδα του εἶναι
ἡ Σούμνα τῆς Βουλγαρίας. Γνωρίζει τὸ
Χριστό, πιστεύει στὸ
Χριστὸ
καὶ ζεῖ
γιὰ
τὸ
Χριστό.Στὸ
σῶμα
ὡραῖος.
Στὴν
ψυχὴ
ἀκόμη ὡραιότερος.
Στὴν
πίστη σταθερός. Στὴν
ἀγάπη θερμός.
Πολὺ νέος, δεκαοκτάχρονο παλικάρι, εἰσέρχεται στὸν μαρτυρικὸ ἀγώνα
γιὰ τὴν πίστη. Ἀθλεῖ γενναῖα, ἀνδραγαθεῖ
περίφημα, νικάει τελεσίδικα καὶ
θυσιάζεται γιὰ
τὸν
Λυτρωτή του.
Εἶναι χρυσοχόος στὴν τέχνη. Ἀπέναντι ἀπὸ
τὸ ἐργαστήριό
του σπίτι ἀλλο-θρήσκων. Ἡ κόρη τοῦ Τούρκου βλέπει τὸν καλλίμορφο Ἰωάννη, τὸν ἐρωτεύεται
παράφορα καὶ μηχανεύεται
σατανικὸ τρόπο γιὰ νὰ
πετύχει τοῦ σκοποῦ της.Ἀπὸ
τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ της φωνάζει τὸν Ἰωάννη
νὰ τῆς
πάρει μέτρο γιὰ ἕνα δακτυλί-δι.Πάραυτα τὸν τραβάει μὲ δύναμη μέσα στὸ σπίτι της. Ὁ ἐνάρετος
νέος ἀντιστέκεται
δυναμικὰ καὶ ἡ
κόρη πέφτει στὸ ἔδαφος.
Ἀμέσως ἡ ἀγάπη
της μεταβάλλεται σὲ σφοδρὸ μίσος. Φωνάζει ἔντονα καὶ συκοφαντεῖ τὸν
Ἰωάννη γιὰ βιασμό. Οἱ Ἀγαρηνοὶ ἀμέσως
τὸν ὁδηγοῦν στὸν Κριτή. Ἡ ἀπόφαση
ἐκδίδεται: «Ἢ
τουρκεύει καὶ
παντρεύεται τὴν
κόρη, ἢ
δέρνεται μέχρι θανάτου».
Ὁ πιστὸς δοῦλος τοῦ Χριστοῦ δηλώνει, ὅτι «προτιμάει
τὸ
θάνατο καὶ
δὲν
ἀρνιέται τὸν Κύριό του».
Οἱ προτροπὲς
δελεαστικές, ἀλλὰ καὶ
οἱ
ἐνστάσεις ἀταλάντευτες. Ὁ ἀφοσιωμένος
νέος δείχνει τὴ
φρόνηση καὶ
τὴ
σωφροσύνη, τὴν
ἀνδρεία καὶ τὴ
δικαιοσύνη, ποὺ
τὸν
διακρίνουν.Γνωστοποιεῖ
τὴ
μόνιμη ἐλπίδα
στὴν
Αἰωνιότητα,
τὴ
βαθειὰ
πίστη στὸν
Μόνο ἀληθινὸ Θεό, τὴν
ἔνθερμη ἀγάπη
στὸ
Χριστό.
Ἡ ἀπόφαση λαμβάνεται κι ἐκτελεῖται. Θάνατος ἀπὸ δαρμό. Δέρνεται ἀνήλεα μέχρι, ποὺ πέφτουν τὰ νύχια τῶν
ποδιῶν.
Δένεται ἀπὸ τὶς
μασχάλες μὲ
σχοινὶ
καὶ
κρεμᾶται. Ὑπομένει
καὶ
μεγαλύνει τὸν
Κύριο. Φυλακίζεται καὶ
πάλι κρεμᾶται. Κολακεύεται καὶ
ἀπειλεῖται,
ἀλλὰ
παραμένει ἀπτόητος.
Φυλακίζεται καὶ
κρεμᾶται γιὰ
τρίτη φορά.
Ἡ διακήρυξη ἴδια: «Χριστιανὸς εἶμαι,
δὲν
τουρκεύω!» Ἡ ἀδιαλλαξία
του
ἐξοργίζει τοὺς δημίους. Στήνουν μάγκανο κάτω ἀπὸ
τὸ
κρεμασμένο σῶμα
του καὶ
κατακόβουν τὶς
σάρκες. Οἱ
πόνοι δριμεῖς.
Ἡ πίστη ἀταλάντευτη.
Ἡ ἀγάπη
διακαής. Σχίζουν τὴν
κοιλιά του καὶ
βγάζουν ἀπὸ τὸν
ὀμφαλὸ
δυὸ
λουριά. Ρίχνουν ἁλάτι
στὶς
πληγὲς
καὶ
τὸν
καῖνε
μὲ
ἀναμμένα κεριά.Ἡ σκληροκαρδία τους ἐμφανής, ἀλλὰ καὶ
ἡ καρτερία του θαυμαστή. Δένουν στὴν κεφαλή του μὲ σχοινιὰ
κότσια καὶ
τὴν
σφίγγουν μὲ
δυὸ
ξύλα. Οἱ
πόνοι ἀφόρητοι,
ἀλλὰ
τὸ
φρόνημα ἀδούλωτο.
Ἄκαμπτος μέχρι τέλους δέχεται τὸν ἀποκεφαλισμὸ καὶ
παραδίδει τὴν
ψυχὴ
του
πάλλευκη στὸν
Κύριο, στὶς
14 Μαϊου 1802, γιὰ
νὰ
λάβει τὸ
ἔπαθλο τῆς
νίκης.-
ΝΥΞΕΙΣ
῾Η ἀκατάπαυστη αὐτομεμψία
σφυρηλατεῖ τό ταπεινό
φρόνημα.-
῾Ο ἐχθρός ἀγρυπνεῖ
γιά τήν ἀπώλειά
μου.
᾿Εγώ
γρηγορῶ γιά τή σωτηρία μου ;-
῾Η ταπείνωση ἀξιοποιεῖ
τήν ἀγάπη.
῾Η συνύπαρξή τους ἀναγκαία.-
Στήν ἐξάρτηση ἀπό τόν ἑαυτό μου ὑψηλοφρονῶ.
Στήν ἐξάρτηση
ἀπό τό Θεό μου ταπεινοφρονῶ.-
Φθάνεις στήν αὐτοεγκατάλειψη στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ
ἀπό τό μονοπάτι τῆς προσευχῆς.-
Ἀπὸ τὴν ποιητικὴ Συλλογὴ ΄΄ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ΄΄
Ελ.Α.Κλ.
Ἔχεις ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ;
Ἡ
πτωτικὴ τάση
ἀνθρώπινη.
Καρπὸς ἀλαζονείας τῶν Πρωτοπλάστων.
Ἡ γήϊνη
πορεία ἀρένα.
Μάχες δίδονται
σκληρές.
Νικητὲς οἱ ἔχοντες ἀντισώματα.
Ἡ πίστη καὶ ἡ προσευχή.
Ἡ ἄσκηση καὶ ἡ μέθεξη
στὴν Θ. Εὐχαριστία.
Ἡ συνέργεια στὴν ἐνέργεια
τοῦ Θεοῦ.
Ὅλα δημιουργοῦν
τὰ ἀντισώματα,
γιὰ
νικηφόρες μάχες.
Τὰ διαθέτεις;-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Ἕνας Γέροντας εἶπε: «Ποτὲ δὲν ἐπεθύμησα
ἕνα ἔργο ποὺ
νὰ
ὠφελεῖ ἐμένα καὶ νὰ βλάπτει τὸν
διπλανό, γιατί πίστευα ὅτι τὸ κέρδος τοῦ ἀδελφοῦ μου εἶναι καρποφορία γιὰ μένα»
Ἕνας Γέροντας εἶπε: «Μὴν ἀπαιτεῖς ἀγάπη ἀπὸ τὸν πλησίον, γιατί ἐκεῖνος ποὺ
ἀγαπᾷ κάποιον καὶ δὲν
βρίσκει ἀνταπόκριση ταράζεται. Καλύτερα, ἐσὺ δεῖξε τὴν ἀγάπη στὸν πλησίον. ἔτσι
κι ἐσὺ θὰ νιώσεις ἀνάπαυση, ἀλλὰ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὁδηγεῖς σὲ ἀγάπη καὶ τὸν
πλησίον»
Ἔλεγαν γιὰ τὸν
ἀββᾶ Ὢρ ὅτι οὔτε ποτὲ εἶπε
ψέμματα, οὔτε
ὁρκίστηκε, οὔτε ἔδωσε κατάρα σὲ ἄνθρωπο,
οὔτε μίλησε χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἀνάγκη.
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα:«Μὲ
ποιὸ λογισμὸ ἔρχεται ἡ πορνεία
στὸν ἄνθρωπο;».
Κι ὁ Γέροντας ἀπάντησε: «Οὔτε ἕνας δρόμος οὔτε δυὸ οὔτε πέντε οὔτε δέκα εἶναι ἀρκετοὶ
γιὰ τὴν πορνεία. Γιατί ὅλοι οἱ λογι-σμοὶ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸν διάβολο ἔχουν
κρυμμένη τὴν πορνεία»
Ρώτησαν
κάποιονΓέροντα:«Γιατί ἡ πορνεία ἐνοχλεῖ τὸν
ἄνθρω-
πο;» Κι ὁ Γέροντας ἀπάντησε: «Ἐπειδὴ ὁ
διάβολος γνωρίζει ὅτι ἡ πορνεία μᾶς ἀποξενώνει ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, καθὼς ἀκούει
τὸ Κύριο ποὺ λέει: «Δὲν θὰ παραμείνει τὸ Πνεῦμα σ' αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, γιατί
αὐτοὶ εἶναι σάρκες».
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα:«Πῶς
ὀφείλει νὰ διώχνει ὁ νοῦς τούς
πονηροὺς λογισμούς;» Κι ὁ Γέροντας ἀπάντησε:
«Εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατον ἀπὸ μόνος του νὰ τὸ κάνει αὐτὸ οὔτε ἔχει τέτοια δύναμη.
Ἀλλὰ κι ἂν ἡ ψυχὴ πέσει σὲ λογισμούς, ἀμέσως ὀφείλει νὰ καταφύγει σ' Αὐτὸν ποὺ
τὴν ἔπλασε ἰκετεύοντας Τὸν, καὶ κεῖνος τοὺς διαλύει σὰν κερί. Γιατί ὁ Θεὸς μᾶς
εἶναι φωτιὰ ποὺ καίει».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἠσαΐας: «Ἂν
θέλει ὁ Θεὸς νὰ δείξει τὸ ἔλεός Του
σὲ μιὰ ψυχὴ κι αὐτὴ ξεφεύγει ἀπὸ τὴν
κανονικὴ πορεία καὶ δὲν δέχεται, ἀλλὰ κάνει τὸ θέλημά της, ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς νὰ
πάθει ἐκεῖνα ποὺ δὲν θέλει, ὥστε μ' αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ Τὸν ἐπιζητήσει».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἠσαΐας: « Ἂν κάποιος θέλει νὰ ἀνταποδώσει τὸ
κακὸ ποὺ τοῦ ἔκαναν, μπορεῖ καὶ μόνο μ'
ἕνα νεῦμα νὰ βλάψει τὴ συνείδηση τοῦ ἀδελφοῦ του».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἠσαΐας:
«Καταλαλιὰ εἶναι τό νὰ ἀγνοεῖ κανεὶς
τὴ
δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φθονεῖ τὸν πλησίον
του».-
Σὰν παύσει ὁ νοῦς νὰ
σκέφτεται τὸν Θεό,κυριεύεται ὁ ἄνθρωπος
ἀπὸ τὰ
κατώτερα πάθη ,ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Θεωνᾶς!!
Νὰ τί λέγει ὁ ἀββᾶς Μωϋσῆς γιὰ τὴν Προσευχή!!!
Πρόσεχε νὰ διατηρεῖς στὴν καρδιά σου
βαθιὰ τὴν αἴσθηση τῆς ἁμαρτωλῆς σου
κατάστασης, γιὰ νὰ γίνεται δεκτὴ ἡ προσευχή σου. Ὅταν ἀπασχολεῖς
τὸν νοῦ
σου μὲ τὶς δικές σου ἁμαρτίες, δὲν θὰ
σοῦ μένει καιρὸς νὰ ὀαρακολουθεῖς τὰ
σφάλματα τῶν ἄλλων.-