ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Ἡ κάθοδος
τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
<<Καί ὤφθησαν
αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι, ὡσεί πυρός…καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος
Ἁγίου, καί ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις.» ( Πραξ. β΄ , 3 –4 ).
Πεντηκοστή
! Ἡ γενέθλια ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἐφ’ ὅσον ἡ ἔλευση τοῦ Παρακλήτου ἐνεργοποίησε
καί ἀποκάλυψε τήν παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο.
Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐκδηλώθηκε
μέ πύρινες γλῶσσες, γιά νά καταδείξει τόν ἀποστολέα του, πού εἶναι ὁ Χριστός,
τήν ἀποστολή του, πού εἶναι ἡ μόρφωση τοῦ Χριστοῦ στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, τό
ὁμοούσιο τῶν τριῶν Προσώπων τῆς ἉγίαςΤριάδας, ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι «πῦρ
καταναλίσκον» καί τή διπλῆ ἐνέργεια τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἡ
ὁποία ἄλλους ὡς Φῶς φωτίζει καί ἄλλους ὡς φωτιά κατακαίει.
«…γλῶσσαι ὡσεί πυρός». Γλῶσσαι σάν φωτιά
ἐπικάθησαν στίς κεφαλές τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί πάραυτα ἡ Χάρη τοῦ Παναγίου
Πνεύματος πλημμύρισε τό εἶναι τους καί προσέλαβαν τό χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς.
Οἱ
ἀγράμματοι Μαθητές ξαφνικά ἔγιναν γλωσσομαθεῖς, ὄργανα Ἁγιοπνευματικά. Οἱ
Ἀπόστολοι, ἀπό τή μεγάλη ἐκείνη στιγμή, ἀναδεικνύονται φλογεροί κήρυκες τῆς
Ἀλήθειας , γνήσια φερέφωνα τοῦ Λόγου, ἐργάτες τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς. Ἡ
ἐπίσκεψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν καρδιά τῶν Ἀποστόλων πρόσφερε ὡς δῶρο τό
χάρισμα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς, τῆς κοινῆς γλώσσας, τῆς ἑνότητας.
Τό
Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ διαρκῶς καί παντοιοτρόπως.
Ἡ κατασκήνωσή Του στήν καρδιά
μας τήν μεταμορφώνει, τήν ἁγιάζει, τῆς προσδίδει τήν ἀναφαίρετη χαρά, τήν
ποικιλόμορφη εἰρήνη, τήν ἀληθινή ἐλευθερία.
Τό
Ἅγιο Πνεῦμα ἑνοποιεῖ τούς πιστούς, ὥστε
νά κατανοοῦν τή γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας, τήν Ἀλήθεια τοῦ Λόγου, τή φωνή τῶν Ἁγίων Πατέρων καί νά πορεύονται σωστικά.
Οἱ
ἐπικλήσεις μας θερμές, ἄς εἶναι, στό Πανάγιο Πνεῦμα, στόν Παράκλητο, ὥστε
νά μᾶς παρακαλεῖ, νά μᾶς παρηγορεῖ,
νά μᾶς ἐνισχύει.-
Ελ.
Α. Κλ.
