ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΑΡ.Φ. 60 ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ.
2014 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται(Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΑ.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ
Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX:
22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot.
.com Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
***************************************************************************
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΚΥΡ. Ε΄ , ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μαρκ. ι΄
, 32 – 45)
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ
«Tό ποτήριον ο
εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ. ι΄,39 ).
«Το ποτήριον».Ο Σταυρός και το Πάθος του Χριστού.
Η αυτοθυσία επέφερε τη σωτηρία. Ο Σταυρός
σηματοδότησε τη λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε τη
θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια δόξα.
Η
εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά,
αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, είναι
Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη. Η
Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά,
δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.
Η Ορθόδοξη
Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει τη δόξα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία
δέχεται τη σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί
συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το ποτήριον ο
εγώ πίνω, πίεσθε.»Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης
ταυτότητας του χριστιανού.
Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης
πιστότητας.
«Ποτήριον» οι
θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις. «Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας
για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη δουλεία των παθών. «Ποτήριον», Σταυρός η
αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων. «Ποτήριον» η
αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση. «Ποτήριον», Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς
τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την
κένωση.
Ο
Αθλητής χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα
αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.
«Το ποτήριον»
του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της
αιώνιας πανευφροσύνης.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
5/3 ΑΓΙΟΣ
ΚΟΝΩΝΑΣ. Ἕνας
ζηλωτής Χριστιανός΄΄ -
«Αγαπήσεις
Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ
όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου» (Μαρκ. ιβ΄30). Η αγάπη στο Θεό
κατέχει δεσπόζουσα θέση στην καρδιά του Χριστιανού. Είναι η κινητήρια δύναμη, ο
μοχλός κάθε εκδήλωσης. Για την αγάπη στο Χριστό έχουμε εκατόμβες Μαρτύρων.
Αναρίθμητες ψυχές μένουν για πάντα πιστοί Φίλοι, κοινωνοί της αγάπης Του,
δέκτες της Χάριτός Του, μέτοχοι της Βασιλείας Του.
Μια τέτοια μορφή είναι και ο Άγιος Κόνωνας, που τιμάμε στις 5 Μαρτίου. Ζει
στους αποστολικούς χρόνους και κατάγεται από το χωριό Βυδανή. Πατέρας του ο
Νέστορας και μητέρα του η Νάδα. Τον παντρεύουν με την Άννα. Ο Κόνωνας όμως
διδάσκεται θαυματουργικά από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ για το Χριστό, βαπτίζεται και
κοινωνεί.
Από τότε γίνεται αφοσιωμένος λάτρης του
Θεού. Συντονίζει τις ενέργειές του με το θέλημά Του κι αγωνίζεται για την
εξάπλωση του Ονόματος του Ιησού. Στόχος του πρωταρχικός το άμεσο οικογενειακό
του περιβάλλον. Κατηχεί τη γυναίκα του Άννα, εξαίρει την παρθενία και την
πείθει να ζήσουν αδελφικά. Η Άννα
βαπτίζεται, συμφρονεί, συμπαρθενεύει και συμπορεύονται. Στους γονείς του
διδάσκει τη λυτρωτική θυσία του Χριστού, τάσσονται
στην στρατιά των πιστών και βαπτίζονται. Ο Νέστορας συλλαμ-βάνεται, ομολογεί την πίστη του και απέρχεται μαρτυρικά, αλλά σωστικά.
Ο Κόνωνας συνεχίζει την ιεραποστολική του
δραστηριότητα. Οι ειδωλολάτρες τον προκαλούν ν' αναμετρήσουν το Θεό του με τους
θεούς τους. Γι’ αυτό και ορίζουν ένα άθλημα δρόμου με τέρμα μια σπηλιά. Οι ειδωλολάτρες έφιπποι ξεκινούν, ενώ ο
Κόνωνας διανύει το δρόμο πεζός. Ο Κόνωνας φθάνει στη σπηλιά και επιστρέφοντας
τους συναντάει να καταφθάνουν ασθμαίνοντες. Οι Έλληνες θαυμάζουν το
γεγονός. Οι ειδωλολάτρες παραμέ-νουν αμετάπειστοι.
Επιζητούν νέα απόδειξη του αληθινού Θεού:
Να ομολογήσει το είδωλο του δαίμονα ποιός Θεός είναι μεγαλύτερος. Και το θαύμα γίνεται. Με την προσταγή του Αγίου
το δαιμόνιο πλησιάζει στα πόδια του και αναφωνεί: «Ένας Θεός είναι, ο Χριστός, που κηρύσσεται από σένα».Οι Έλληνες πιστεύουν πάραυτα. Ο Άγιος Κόνωνας χαριτώνεται,
ενδυναμώνεται και διατάζει τα δαιμόνια να εισέλθουν ποικιλότροπα. Μερικά σφραγίζει σε πήλινα αγγεία και κρύβει στα θεμέλια του σπιτιού του. Ο Άγιος
συνεχίζει άοκνα τη διάδοση του λόγου του Θεού. Συλλαμβάνεται στην Ισαύρια
από τον ηγεμόνα Μάγνο και ομολογεί
παρρησιακά. Τον κτυπούν βάναυσα και τον δένουν. Ο λαός πληροφορείται το
μαρτύριο και σπεύδει σύσσωμος εκεί. Ο ηγεμόνας μπροστά στη γενική έντονη
διαμαρτυρία φεύγει. Οι Χριστιανοί λύνουν τον Άγιο και τον μεταφέρουν στο σπίτι
του. Ζει δυό χρόνια οσιακά και απέρχεται
στα Ουράνια Σκηνώματα. Οι Χριστιανοί αποφασίζουν να κάμουν εκκλησία το
σπίτι του. Ενώ σκάβουν βρίσκουν τα πήλινα
αγγεία. Στο άνοιγμα ενός αγγείου εξέρχονται δαιμόνια σαν φωτιά και καταστρέφουν
τα πάντα. Ο τόπος ελευθερώνεται με τις πρεσβείες του Αγίου και τις προσευχές των Χριστιανών για να
είναι «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού».-
ΝΥΞΕΙΣ
Η αγάπη ταυτοποιεί
το «εγώ» με το
«εσύ» και εκφράζεται ωφελιμιστικά
και σωστικά.-
v Καταγωγή μου
ο Ουρανός.
Προορισμός μου ο
Ουρανός
κι εγώ προσκολλώμαι
στη γη.-
v Η αγάπη θερμομετρείται
με την
ανεκτική αντίδραση.-
v
Ορθοφρονώ, όταν
Θεοφρονώ. Αναμφίβολα.-
v
Η υπόθεση
της σωτηρίας συνάρτηση
Θεϊκής Χάριτος
και ανθρώπινης προαίρεσης.
Το
γνωρίζω;
Από την ποιητική
Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ Ελ.Α.Κλ.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!
Λέξη θελκτική.
Την προφέρεις
και σε ηλεκτρίζει.
Την βιώνεις
και σε υποδουλώνει.
Προσκολλάσαι και
δεσμεύεσαι.
Την καταχράσαι
και ασυδοτείς.
Η αληθινή
ελευθερία είναι
κοντά στο Χριστό.
Δούλος Χριστού,απελεύθερος.
Η απαλλαγή
από τα πάθη
εξασφαλίζει
την ελευθερία.
Είναι η
ελευθερία η επίζηλη.
Ας αγωνισθούμε
να
την αποκτήσουμε.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
ü
Είπε
ο αββάς Αρσένιος: «Πολλές φορές μετάνιωσα
γιατί μίλησα, ενώ ποτέ (δεν
μετάνιωσα) γιατί
σιώπησα».-
ü
Ρωτήθηκε
ο αββάς Αμμωνάς τι είναι η «στενή και τεθλιμμένη οδός». Και αποκρί-
θηκε:
«Η στενή και τεθλιμμένη οδός είναι να
πολεμάει ο άνθρωπος τους λογισμούς του και να κόβει τα δικά του θελήματα από
αγάπη για τον Θεό. Και αυτό σημαίνει το ρητό: Εγκαταλείψαμε εμείς τα πάντα και
σε ακολουθήσαμε».-
ü
Είπε
ο αββάς Αλώνιος: «Εάν δεν γκρέμιζα το
παν, δεν θα μπορούσα να οικοδομή-
σω τον εαυτό
μου».-
ü
Είπε
ο αββάς Σαρματάς: «Προτιμώ άνθρωπο που αμάρτησε,
εάν κατάλαβε ότι
αμάρτησε και
μετανοεί, παρά άνθρωπο που δεν αμάρτησε και έχει τον εαυτό του για ενάρετο».-
ü
Είπε
ο αββάς Ησαΐας: «Η συνειδητή παράδοση του
εαυτού μας στον Θεό, και η υπα-
κοή στις εντολές
Του με ταπείνωση, φέρνουν την αγάπη και η αγάπη φέρνει την απάθεια».-
ü
Είπε
ο αββάς Ησαΐας: «Ας
μη μιλάει η γλώσσα σου αλλά η πράξη. Ο λόγος σου
σου να 'ναι
ταπεινός περισσότερο απ' ό,τι η πράξη. Μην μιλήσεις ερήμην της συνειδήσεώς σου
και μη διδάξεις χωρίς ταπείνωση, για να δεχθεί η γη τον σπόρο σου».-
ü
Είπε
ο αββάς Ησαΐας: «Σοφία δεν είναι το
να μιλήσεις. Σοφία είναι
το να ξέρεις πότε είναι η
κατάλληλη ώρα να μιλήσεις. Να γνωρίζεις γιατί σιωπάς, να γνωρίζεις γιατί μιλάς,
να σκέφτεσαι προτού μιλήσεις και να λες τα πρέποντα. Και η αποκορύφωση όλων: το
να μέμφεσαι τον εαυτό σου και το να είσαι χαμηλότερα από τον πλησίον, σε ενώνει
με την Θεότητα».-
ü
Είπε
ο αββάς Θεόδωρος: «Καμιά αρετή δεν μπορεί
να συγκριθεί με το να μην εξουθενώνουμε τους άλλους».-
ü
Είπε
ο αββάς Ιάκωβος ότι όταν
επαινείται κανείς, πρέπει να
σκέφτεται τις αμαρτίες του και να
αισθάνεται ότι δεν αξίζει γι' αυτά που λέγονται».-
ü
Είπε
ο αββάς Ποιμήν: «Οποιαδήποτε ταλαιπωρία
κι αν πέσει πάνω σου, θα τη νικήσεις με τη σιωπή».-
ü
Είπε
κάποιος Γέροντας: «Βλέπουμε τον Σταυρό
του Χριστού, διαβάζουμε τα πάθη Του, κι όμως εμείς δεν σηκώνουμε καμιά
προσβολή».-
ü
Είπε
ο αββάς Αντώνιος: «Η ζωή και ο θάνατος
της ψυχής εξαρτάται από τον πλησίον.Αν κερδίσουμε τον αδερφό, τον Θεό
κερδίζουμε. ενώ αν σκανδαλίσουμε τον αδελφό, στον Χριστό αμαρτάνουμε».-
ü
Είπε
ο αββάς Αγάθων: «Ποτέ δεν πλάγιασα να
κοιμηθώ, έχοντας δυσαρεστηθεί με κάποιον, αλλά ούτε και άφησα – όσο μπορούσα –
άλλον να κοιμηθεί, έχοντας κάτι με μένα».-
ü
Είπε
ο αββάς Αγάθων: «Αν γινόταν να βρω έναν λεπρό
και να του δώσω το δικό μου σώμα και να πάρω το δικό
του, ευχαρίστως θα το έκαμνα. Γιατί αυτή είναι η τέλεια αγάπη».-
ü
Είπε
ο αββάς Αντώνιος: «Ποτέ δεν έβαλα το δικό
μου συμφέρον πιο πάνω από την ωφέλεια του αδελφού μου».-
