5/10 ΑΓΙΟΣ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ Επίσκοπος Σάμου.
Στη θριαμβεύουσα Εκκλησία και στον πάνσεπτο χορό των Ιερομαρτύρων ευδιάκριτη είναι η φεγγοβόλα μορφή του Ιερομάρτυρα Αγίου ΕΡΜΟΓΕΝΗ, Επισκόπου Σάμου.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Ο συγκάθεδρος των Ποιμένων. Ο ομόσκηνος των Μαρτύρων. Η κρηπίς των Ιεραρχών.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Ο κοσμήτορας της Σάμου. Ο οικήτορας της Κύπρου. Ο αήττητος Μάρτυρας Χριστού. Ο φωτοειδής φωστήρας της Ορθοδοξίας.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Το καύχημα της Σάμου. Το εγκαλλώπισμα των πιστών. Ο θαυματουργός Άγιος.
Αλλά ποιά η βιοτή του αοίδιμου Ιεράρχη; Ας ενσκύψουμε ευλαβικά σ’ αυτήν για να έχουμε μία πληρέστερη γνωριμία μαζί του.
4ος μ.Χ. αιώνας και στη Φοινικούντα της Αττάλειας της Μ. Ασίας γεννιέται ένα χαριτωμένο αγόρι, ο Ερμογένης.
Οι γονείς του φιλόθεοι και θεοσεβείς ενσταλάζουν στην εύπλαστη παιδική ψυχή το μύρο της Ορθόδοξης πίστης. Εμποτίζουν το γόνιμο χωράφι της καρδιάς του με το γάλα της Ορθόδοξης Παράδοσης.
Το παράδειγμά τους κι οι συμβουλές τους επηρεάζουν σημαντικά τα βήματά του. Ο ίδιος πυρπολημένος από αγάπη στον Θεό εντρυφά στην Αγία Γραφή και γνωρίζει τις εντολές Του. Μελετά τους βίους των Αγίων και ενθαρρύνεται για υψηλές αναβάσεις. Η πίστη του σταθερή, η αγάπη του φλογερή, προδιαγράφουν μία φωτεινή σωστική πορεία.
Η σωματική του ανάπτυξη συνοδεύεται από μία αλματώδη πνευματική πρόοδο. Οι αρετές, πολύτιμα πετράδια, κοσμούν την προσωπικότητα του Ερμογένη.
Κι ανάμεσα στους συνομηλίκους του ξεχωρίζει. Βρίσκεται στα κρίσιμα χρόνια της νεότητας, όταν ο Θεός καλεί στις Ουράνιες Μονές τους γονείς του. Μόνος τώρα, δέχεται δεινές πειρασμικές επιθέσεις, αλλά παραμένει άτρωτος. Στο οικοδόμημα της ζωής του θεμέλιο είναι ο Χριστός κι Αυτόν ατενίζει, Αυτόν ακολουθεί. Η αγάπη του στον Θεό είναι τόσο μεγάλη, ώστε μεταφράζεται πάραυτα σε έργα αγάπης στον άνθρωπο, σε εκδηλώσεις λατρείας σ’ Εκείνον. Σκυβαλοποιεί τα πάντα. Περιθωριοποιεί νεότητα και πλούτη και δόξα και διαμοιράζει την περιουσία του στους πτωχούς αδελφούς του Κυρίου. Τα βήματά του οδηγούνται από τη φλόγα της αγάπης στον Θεό. Ποθεί ν’ αφιερωθεί σ’ Εκείνον και κατευθύνεται προς τη χώρα του Νείλου, την Αίγυπτο, εκεί όπου η άσκηση βρίσκεται στο μεγαλείο της. Εκεί μαθητεύει κοντά σε μεγάλες Ασκητικές Μορφές. Ακούει βιωματικές εμπειρίες, διδάσκεται την τεχνική του αόρατου πολέμου κατά των δυνάμεων του σκότους, μαθαίνει για τον παθοκτόνο αγώνα, πληροφορείται τα μονοπάτια, που οδηγούν στα ύψη των αρετών, στη Βασιλεία του Θεού. Μαθητής και αγωνιστής συγχρόνως σημειώνει θαυμαστές επιδόσεις. Αργότερα επισκέπτεται την Αθήνα και από εκεί κατευθύνεται στην Κων/πόλη.
Ο θεοφιλής και ζηλωτής άνδρας ζει ταπεινά κι αθόρυβα. Η αρετή του όμως ακτινοβολεί. Ο Πατριάρχης επισημαίνει τον εκλεκτό δούλο του Θεού και του προτείνει το αξίωμα το ιερατικό.
Ο ταπεινός ασκητής αναλογίζεται την τεράστια ευθύνη της αποστολής και αισθάνεται ανάξιος της μεγάλης τιμής. Η πατριαρχική όμως επιμονή τον προβληματίζει και διαβλέπει πλέον τη θεϊκή επιταγή. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέρχεται την ιερατική κλίμακα: Διάκος, Πρεσβύτερος, Επίσκοπος.
Ο Ερμογένης Επίσκοπος της Θεοσώστου Μητροπόλεως Σάμου. Ο φλογερός Ιεράρχης δραστηριοποιείται πλατιά. Κηρύσσει διαπρύσια κι ενισχύει τους ολιγόπιστους. Διαφωτίζει τους πλανεμένους και τους μεταστρέφει. Διδάσκει τους ειδωλολάτρες άπιστους και τους αναδεικνύει χριστιανούς πιστούς. Συγγράφει δυναμικά και καθοδηγεί. Αγωνιά και αγωνίζεται να σώσει ψυχές, αλλά και να διαθρέψει σώματα. Η φιλανθρωπική του δραστηριότητα πλούσια, υποδειγματική είναι.
Το πολυδιάστατο έργο του προκαλεί το φθόνο των ειδωλολατρών. Καταγγέλλεται στον έπαρχο Σατορνίνο η δράση του και καλείται σε απολογία. Ομολογεί θαρραλέα κι απορρίπτει υποσχέσεις και απειλές. Βασανίζεται σκληρά. Δέχεται μαστιγώσεις. Κρεμάται και με σιδερένια νύχια κατασχίζονται οι σάρκες και κατακαίονται. Φυλακίζεται με τα πόδια στο ατιμωτικό ξύλο και στον τράχηλο αλυσίδα. Υπομένει καρτερικά, προσευχητικά κι ο Κύριος εμφανίζεται, τον ενισχύει, τον αποδεσμεύει, τον θεραπεύει.
Το θαύμα γνωστοποιείται και πολλοί απαρνούνται τα είδωλα και προσέρχονται στον Χριστό.
Ο έπαρχος εξοργίζεται. Τον προσδένει σε άγρια άλογα, αλλά αυτά αμέσως ημερεύουν. Διατρυπούν το σώμα του πολύαθλου Μάρτυρα με σούβλες. Τον ρίχνουν σε γκρεμό και παραμένει αβλαβής. Τέλος στις 5 Οκτωβρίου τον αποκεφαλίζουν, αφού πρώτα ένθερμα προσεύχεται. Η ψυχή του λουσμένη στο μαρτυρικό αίμα, προσέρχεται στον Πλάστη και παίρνει το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Το σκήνωμά του θαρραλέοι χριστιανοί το εναποθέτουν σε κιβώτιο, το σφραγίζουν και το ρίχνουν στη θάλασσα. Μετά από αρκετό χρόνο τα κύματα το προσαράζουν στην ακρογιαλιά του Κουρίου της Κύπρου. Ενταφιάζεται ευλαβικά και θαυματουργεί συχνά. Εκεί στην Επισκοπή, κοντά στη Λεμεσό, στον τάφο του Αγίου σήμερα υπάρχει φερώνυμος Ναός. Η αγία κάρα του διαφυλάσσεται στον Ι. Ναό της Αγ. Νάππας Λεμεσού.
Ο Μαρτυρικός Ιεράρχης μας, ας πρεσβεύει αδιάλειπτα για την σωτηρία του Σαμιακού ποιμνίου του,αλλά και κάθε ψυχής, που τον επικαλείται.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις ω ΕΡΜΟΓΕΝΕΣ ιερέ, των Σαμίων κλέος, των Κυπρίων ο θησαυρός. Πρέσβευε απαύστως, τυχείν κληρονομίας, Κυρίου Βασιλείας, και αναπαύσεως.-
Στη θριαμβεύουσα Εκκλησία και στον πάνσεπτο χορό των Ιερομαρτύρων ευδιάκριτη είναι η φεγγοβόλα μορφή του Ιερομάρτυρα Αγίου ΕΡΜΟΓΕΝΗ, Επισκόπου Σάμου.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Ο συγκάθεδρος των Ποιμένων. Ο ομόσκηνος των Μαρτύρων. Η κρηπίς των Ιεραρχών.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Ο κοσμήτορας της Σάμου. Ο οικήτορας της Κύπρου. Ο αήττητος Μάρτυρας Χριστού. Ο φωτοειδής φωστήρας της Ορθοδοξίας.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ! Το καύχημα της Σάμου. Το εγκαλλώπισμα των πιστών. Ο θαυματουργός Άγιος.
Αλλά ποιά η βιοτή του αοίδιμου Ιεράρχη; Ας ενσκύψουμε ευλαβικά σ’ αυτήν για να έχουμε μία πληρέστερη γνωριμία μαζί του.
4ος μ.Χ. αιώνας και στη Φοινικούντα της Αττάλειας της Μ. Ασίας γεννιέται ένα χαριτωμένο αγόρι, ο Ερμογένης.
Οι γονείς του φιλόθεοι και θεοσεβείς ενσταλάζουν στην εύπλαστη παιδική ψυχή το μύρο της Ορθόδοξης πίστης. Εμποτίζουν το γόνιμο χωράφι της καρδιάς του με το γάλα της Ορθόδοξης Παράδοσης.
Το παράδειγμά τους κι οι συμβουλές τους επηρεάζουν σημαντικά τα βήματά του. Ο ίδιος πυρπολημένος από αγάπη στον Θεό εντρυφά στην Αγία Γραφή και γνωρίζει τις εντολές Του. Μελετά τους βίους των Αγίων και ενθαρρύνεται για υψηλές αναβάσεις. Η πίστη του σταθερή, η αγάπη του φλογερή, προδιαγράφουν μία φωτεινή σωστική πορεία.
Η σωματική του ανάπτυξη συνοδεύεται από μία αλματώδη πνευματική πρόοδο. Οι αρετές, πολύτιμα πετράδια, κοσμούν την προσωπικότητα του Ερμογένη.
Κι ανάμεσα στους συνομηλίκους του ξεχωρίζει. Βρίσκεται στα κρίσιμα χρόνια της νεότητας, όταν ο Θεός καλεί στις Ουράνιες Μονές τους γονείς του. Μόνος τώρα, δέχεται δεινές πειρασμικές επιθέσεις, αλλά παραμένει άτρωτος. Στο οικοδόμημα της ζωής του θεμέλιο είναι ο Χριστός κι Αυτόν ατενίζει, Αυτόν ακολουθεί. Η αγάπη του στον Θεό είναι τόσο μεγάλη, ώστε μεταφράζεται πάραυτα σε έργα αγάπης στον άνθρωπο, σε εκδηλώσεις λατρείας σ’ Εκείνον. Σκυβαλοποιεί τα πάντα. Περιθωριοποιεί νεότητα και πλούτη και δόξα και διαμοιράζει την περιουσία του στους πτωχούς αδελφούς του Κυρίου. Τα βήματά του οδηγούνται από τη φλόγα της αγάπης στον Θεό. Ποθεί ν’ αφιερωθεί σ’ Εκείνον και κατευθύνεται προς τη χώρα του Νείλου, την Αίγυπτο, εκεί όπου η άσκηση βρίσκεται στο μεγαλείο της. Εκεί μαθητεύει κοντά σε μεγάλες Ασκητικές Μορφές. Ακούει βιωματικές εμπειρίες, διδάσκεται την τεχνική του αόρατου πολέμου κατά των δυνάμεων του σκότους, μαθαίνει για τον παθοκτόνο αγώνα, πληροφορείται τα μονοπάτια, που οδηγούν στα ύψη των αρετών, στη Βασιλεία του Θεού. Μαθητής και αγωνιστής συγχρόνως σημειώνει θαυμαστές επιδόσεις. Αργότερα επισκέπτεται την Αθήνα και από εκεί κατευθύνεται στην Κων/πόλη.
Ο θεοφιλής και ζηλωτής άνδρας ζει ταπεινά κι αθόρυβα. Η αρετή του όμως ακτινοβολεί. Ο Πατριάρχης επισημαίνει τον εκλεκτό δούλο του Θεού και του προτείνει το αξίωμα το ιερατικό.
Ο ταπεινός ασκητής αναλογίζεται την τεράστια ευθύνη της αποστολής και αισθάνεται ανάξιος της μεγάλης τιμής. Η πατριαρχική όμως επιμονή τον προβληματίζει και διαβλέπει πλέον τη θεϊκή επιταγή. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέρχεται την ιερατική κλίμακα: Διάκος, Πρεσβύτερος, Επίσκοπος.
Ο Ερμογένης Επίσκοπος της Θεοσώστου Μητροπόλεως Σάμου. Ο φλογερός Ιεράρχης δραστηριοποιείται πλατιά. Κηρύσσει διαπρύσια κι ενισχύει τους ολιγόπιστους. Διαφωτίζει τους πλανεμένους και τους μεταστρέφει. Διδάσκει τους ειδωλολάτρες άπιστους και τους αναδεικνύει χριστιανούς πιστούς. Συγγράφει δυναμικά και καθοδηγεί. Αγωνιά και αγωνίζεται να σώσει ψυχές, αλλά και να διαθρέψει σώματα. Η φιλανθρωπική του δραστηριότητα πλούσια, υποδειγματική είναι.
Το πολυδιάστατο έργο του προκαλεί το φθόνο των ειδωλολατρών. Καταγγέλλεται στον έπαρχο Σατορνίνο η δράση του και καλείται σε απολογία. Ομολογεί θαρραλέα κι απορρίπτει υποσχέσεις και απειλές. Βασανίζεται σκληρά. Δέχεται μαστιγώσεις. Κρεμάται και με σιδερένια νύχια κατασχίζονται οι σάρκες και κατακαίονται. Φυλακίζεται με τα πόδια στο ατιμωτικό ξύλο και στον τράχηλο αλυσίδα. Υπομένει καρτερικά, προσευχητικά κι ο Κύριος εμφανίζεται, τον ενισχύει, τον αποδεσμεύει, τον θεραπεύει.
Το θαύμα γνωστοποιείται και πολλοί απαρνούνται τα είδωλα και προσέρχονται στον Χριστό.
Ο έπαρχος εξοργίζεται. Τον προσδένει σε άγρια άλογα, αλλά αυτά αμέσως ημερεύουν. Διατρυπούν το σώμα του πολύαθλου Μάρτυρα με σούβλες. Τον ρίχνουν σε γκρεμό και παραμένει αβλαβής. Τέλος στις 5 Οκτωβρίου τον αποκεφαλίζουν, αφού πρώτα ένθερμα προσεύχεται. Η ψυχή του λουσμένη στο μαρτυρικό αίμα, προσέρχεται στον Πλάστη και παίρνει το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Το σκήνωμά του θαρραλέοι χριστιανοί το εναποθέτουν σε κιβώτιο, το σφραγίζουν και το ρίχνουν στη θάλασσα. Μετά από αρκετό χρόνο τα κύματα το προσαράζουν στην ακρογιαλιά του Κουρίου της Κύπρου. Ενταφιάζεται ευλαβικά και θαυματουργεί συχνά. Εκεί στην Επισκοπή, κοντά στη Λεμεσό, στον τάφο του Αγίου σήμερα υπάρχει φερώνυμος Ναός. Η αγία κάρα του διαφυλάσσεται στον Ι. Ναό της Αγ. Νάππας Λεμεσού.
Ο Μαρτυρικός Ιεράρχης μας, ας πρεσβεύει αδιάλειπτα για την σωτηρία του Σαμιακού ποιμνίου του,αλλά και κάθε ψυχής, που τον επικαλείται.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις ω ΕΡΜΟΓΕΝΕΣ ιερέ, των Σαμίων κλέος, των Κυπρίων ο θησαυρός. Πρέσβευε απαύστως, τυχείν κληρονομίας, Κυρίου Βασιλείας, και αναπαύσεως.-