"Η αγάπη...ου ζητεί τα εαυτής." ( Α΄Κορ. ιγ΄5 )
Ο άνθρωπος του σήμερα αδιαφορεί για
τον άνθρωπο του αύριο.
Πνιγμένος
από τα κύματα του ατομισμού ζει στην μόνωσή του, την απομόνωσή του.
Επιδιώκει την αυταρέσκεια και
περιφρονεί την Θεαρέσκεια.
Με
κέντρο τον εαυτό του οι άλλοι βρίσκονται στην περιφέρεια και περιθωριοπούνται.
Αναγνωρίζει τα πάντα για τον εαυτό
του και παραγνωρίζει τα πάντα για τους άλλους.
Ζεί σε μια φαινομενική ευτυχία, ενώ
βιώνει την πραγματική δυστυχία. Και η
διέξοδος στο αδιέξοδο είναι η αγάπη.
Με την αγάπη, υπερβαίνει ο άνθρωπος τον εαυτό του και αποβαίνει κοινωφελής. Αποδύεται τα ατομικά δικαιώματα και υπεραμύνεται των δικαιωμάτων των άλλων. Υποφροντίζει τον εαυτό του και υπερφροντίζει τους άλλους.-
Από το βιβλίο΄΄ΝΥΞΕΙΣ ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
