ΑΓΙΑ Φ Ω Τ Ε Ι Ν Η.

26/2   ΑΓΙΑ   Φ Ω Τ Ε Ι Ν Η.

-Μία φλογερὴ Ἱεραπόστολος-

Ὁ Ἰησοῦς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες μαγνητίζει ψυχές,  ἠ­λεκτρίζει καρδιές, πυρπολεῖ ὑπάρξεις, δημιουργεῖ μία ἀτέλειωτη σειρὰ ἀφοσιωμένων Φίλων Του.

Ἀνάμεσά τους διακρίνεται ἡ Ἁγία ΦΩΤΕΙ­ΝΗ, ποὺ τιμᾶμε στὶς 26 Φεβρουαρίου.

   Ἡ γυναίκα ἐκείνη, ποὺ ἔχει προσωπικὴ γνωριμία κι ἀξιόλογη συνομιλία μὲ τὸν Κύριο στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ. Ἐκείνη ἡ συνάντηση εἶναι ἡ μεγάλη στιγμὴ τῆς μεταστροφῆς της. Ἀπό ἐκείνη τὴν ὥρα, ποὺ οἱ κεραῖες τῆς ψυχῆς της συλλαμβάνουν τὸ μήνυμα καὶ τὸ νόημα τῆς Τριαδικῆς Θεότητας, ἀπό τότε ἀρχίζει μὲ ἀμείωτο ζῆλο τὸ ὑψηλὸ ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς.

Κερδίζει τὶς πέντε ἀδελφές της: Ἀνατολή, Φωτώ, Φωτίδα, Παρασκευή, Κυριακὴ καὶ τοὺς δυὸ γυιούς της: Βίκτωρα καὶ Ἰωσήφ. Μέ αὐτοὺς σὰν ἐπιτελεῖο ὀργώνει πόλεις καὶ χωριὰ καὶ σπέρνει τὸ σπόρο τῆς Ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ.

Τὸ 66 μ.Χ. ὁ βασιλιὰς Νέρωνας ἐξαπολύει ἀπηνή διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν. Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ μὲ τὸ γυιὸ της Ἰωσὴφ βρίσκονται στὴν Καρθαγένη τῆς Ἀ­φρικῆς καὶ κηρύττουν μὲ παρρησία.

Ὁ μεγαλύτερος γυιὸς της Βίκτωρας προάγεται σὲ ἀρχιστράτηγο τοῦ  Ρωμαϊκοῦ  στρατοῦ. Ὁ  βασιλιὰς  τοῦ  ἀναθέτει   εἰδικὴ  ἀποστολὴ στὴν Ἰταλία γιὰ νὰ τιμωρήσει τοὺς Χρι­στιανούς. Ὁ δούκας Ἰταλίας Σεβαστιανὸς γνωρίζει τὴ χριστιανικὴ ἰδιότητα τοῦ Βίκτωρα καὶ τὸν προτρέπει φιλικὰ νὰ ἐφαρμόσει τὴ βασιλικὴ ἐντολή. Ὁ θαρρα­λέος ὅμως ἀρχιστράτηγος δὲν πτοεῖται. Εἶναι ἀποφασι­σμένος ὴ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, νὰ θυσιάσει τὰ παράσημα καὶ νὰ παραμείνει κήρυκας Ἰησοῦ. Ὁ Σεβαστιανὸς τυφλώνεται καὶ μένει ἄφωνος. Ὁμολογεῖ τἀναβλέπει καὶ Τὸν δοξολογεῖ. Τὸ θαῦμα προσελκύει πολλοὺς στὸ Χριστό.

Ὁ Νέρωνας πληροφορεῖται τὴ χριστιανικὴ ταυ­τότητα τοῦ Βίκτωρα καὶ τοῦ Σεβαστιανοῦ καὶ τὴν οἰ­κογενειακὴ ἱεραποστολικὴ δράση τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς καὶ τοὺς καλεῖ στὴ Ρώμη.

Ὁ Κύριος ἐμψυχώνει τὸ Βίκτωρα καὶ τὸν μετονο­μάζει τιμητικὰ Φωτεινό. Ἡ Ἁγία φθάνει στὴ Ρώμη. Πανθομολογοῦν ἀγάπη στὸν Ἰησοῦ. Διατάζεται ἡ συν­τριβὴ τῶν δακτύλων καὶ ἡ ἀποκοπή τῶν χεριῶν, ἀλλὰ μένουν ἀβλαβή, ἐνῶ τὰ χέρια τῶν δημίων παραλύουν. Οἱ ἄνδρες φυλακίζονται, ἐνῶ οἱ γυναῖκες ὁδηγοῦνται στὸ παλάτι σὲ μιὰ προκλητικὴ ἐπίδειξη χρυσοῦ. Ἐκεῖ συναντοῦν τὴν κόρη τοῦ Νέρωνα Δομνίνα. Κατηχεῖται μαζὶ μὲ τὶς ἑκατὸ ὑπηρέτριές της, βαπτίζονται καὶ με­τονομάζεται Ἀνθούσα. Μοιράζει τὰ χρυσαφικὰ στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀκολουθεῖ τὴν Ἁγία.

Ὁ Νέρωνας ὀργίζεται καὶ διατάζει νὰ ριφθοῦν ὅ­λοι σὲ καμίνι, ἀλλά παραμένουν ἀβλαβεῖς. Τοὺς προσ­φέρει νὰ πιοῦν δηλητήριο ἀπό τὸν ξακουστὸ μάγο Λαμπάδιο. Πίνουν καὶ μένουν ἀπαθεῖς. Ὁ μάγος γίνε­ται Χριστιανός, βαπτίζεται Θεόκλητος καὶ ἀποκεφαλί­ζεται.

Τὰ μαρτύρια συνεχίζονται σκληρότερα. Κόβονται τὰ νεῦρα τῶν Ἁγίων. Κατασχίζονται, κατα­καίονται, ποτίζονται μὲ στάχτη καὶ ξύδι, μολύβι καὶ θειάφι, ἀλλά ἀγάλλονται. Τυφλώνονται καὶ ρίχνονται σὲ σκοτεινὴ φυλακὴ γεμάτη φαρμακερὰ φίδια. Ὁ Κύ­ριος τοὺς ἐμψυχώνει, τοὺς θεραπεύει, νεκρώνει τὰ φί­δια καὶ εὐωδιάζει τὸ χῶρο. Πολλοί τούς ἐπισκέπτονται καὶ πιστεύουν στὸ Χριστό. Ὁ Νέρωνας καταπλήσσε­ται. Διατάζει νὰ σταυρωθοῦν καὶ νὰ κτυπηθοῦν ἀνελέη­τα.Οἱ Ἅγιοι παραμένουν ζωντανοί, ψάλλουν, Ἄγγε­λος τοὺς ἀπελευθερώνει, ἐνῶ οἱ δήμιοι τυφλώνονται. Μὲ τὶς προσευχὲς τῆς Ἁγίας ἐπαναβλέπουν καὶ βαπτίζονται. Ὁ Νέρωνας διατάζει τὴν ἐκδορὰ τοῦ δέρματος τῶν  Ἁγίων καὶ τὸν ἀποκεφαλισμὸ ὅλων, ἐκτός τῆς  Ἁγίας Φωτεινῆς. Ἡ Ἁγία λυπεῖται, ποὺ μένει μόνη, ἐνῶ οἱ συναθλητὲς της βρίσκονται στὸν Οὐρανὸ πανευ­τυχεῖς.

    Προσεύχεται θερμὰ κι ὁ Χριστὸς ἐμφανίζεται καὶ τὴν καθιστᾶ ὑγιή. Στὴ φυλακὴ καὶ ἐνῶ ὑμνολογεῖ τὸν Κύριο παραδίδει τὴν ψυχὴ της στὰ χέρια Του καὶ ἀπολαμ­βάνει αἰώνια τὴν ἀτέρμονη εὐτυχία τοῦ Παραδείσου.-

                                                                                              Ελ. Α . Κλ.