12/12. ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ.
Κύπρος η Αγιόλεκτος, η πατρίδα του Αγίου Σπυρίδωνα. Γεννημένος από ποιμένας γονείς, δέχεται απλά, αλλά πειστικά τους λόγους της πίστεως. Τσοπανόπουλο και ο ίδιος αγωνίζεται για τη βίωση των Ευαγγελικών αρχών και τη μετάδοση της χριστιανικής του φλόγας.
Αποκτά οικογένεια και φροντίζει με επιμέλεια το φυτώριο, που ο Θεός του εμπιστεύεται.
Η πρόωρη χηρεία του τον οδηγεί, κατόπιν πολλών πιέσεων, στην ιερατική χορεία.
Υπόδειγμα ζωής και δράσης δίνει το παρών καθολικά. Ασκείται και διδάσκει, φιλοξενεί και ευεργετεί, ενισχύει και κατευθύνει το ποίμνιό του, αλλά και τα παιδιά του.
Ομόφωνα, λαός και κλήρος, τον προωθούν στον Επισκοπικό θρόνο Τριμυθούντος.
Η ποιμαντορική του διακονία είναι αξιόλογη και θεάρεστη.
Η θαυματουργική του Χάρη επισφραγίζει το ταπεινό φρόνημα και το φίδι μετατρέπεται σε χρυσό, για φιλανθρωπική ανάγκη.
Η μετοχή του στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας είναι σημαντική και η παρρησία του αξιόλογη. Υπερασπίζεται σθεναρά την Ορθόδοξη Πίστη και κατατροπώνει τους Αρειανούς.
Χαρακτηριστική είναι η απόδειξη της Τριαδικής Θεότητας. Επικαλείται τη βοήθεια του Σταυρού, κρατά στο αριστερό του χέρι ένα κεραμίδι και λέγει: ΄΄Εις το Όνομα του Πατρός΄΄ καί αμέσως εμφαίνεται επάνω από το κεραμίδι φωτιά, διά της οποίας αυτό ψήνεται. Συνεχίζει: ΄΄και του Υιού΄΄ καί ρέει νερό, διά του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδού. Και προσθέτει: ΄΄και του Αγίου Πνεύματος΄΄ καί επιδεικνύει το χώμα, που παρέμεινε στη χούφτα του. Τοιουτοτρόπως διακηρύττεται ο Τριαδικός Θεός.
Ειρηνικά, το 350 μ.Χ. εισέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα νικηφόρος Άγιος.-
Κύπρος η Αγιόλεκτος, η πατρίδα του Αγίου Σπυρίδωνα. Γεννημένος από ποιμένας γονείς, δέχεται απλά, αλλά πειστικά τους λόγους της πίστεως. Τσοπανόπουλο και ο ίδιος αγωνίζεται για τη βίωση των Ευαγγελικών αρχών και τη μετάδοση της χριστιανικής του φλόγας.
Αποκτά οικογένεια και φροντίζει με επιμέλεια το φυτώριο, που ο Θεός του εμπιστεύεται.
Η πρόωρη χηρεία του τον οδηγεί, κατόπιν πολλών πιέσεων, στην ιερατική χορεία.
Υπόδειγμα ζωής και δράσης δίνει το παρών καθολικά. Ασκείται και διδάσκει, φιλοξενεί και ευεργετεί, ενισχύει και κατευθύνει το ποίμνιό του, αλλά και τα παιδιά του.
Ομόφωνα, λαός και κλήρος, τον προωθούν στον Επισκοπικό θρόνο Τριμυθούντος.
Η ποιμαντορική του διακονία είναι αξιόλογη και θεάρεστη.
Η θαυματουργική του Χάρη επισφραγίζει το ταπεινό φρόνημα και το φίδι μετατρέπεται σε χρυσό, για φιλανθρωπική ανάγκη.
Η μετοχή του στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας είναι σημαντική και η παρρησία του αξιόλογη. Υπερασπίζεται σθεναρά την Ορθόδοξη Πίστη και κατατροπώνει τους Αρειανούς.
Χαρακτηριστική είναι η απόδειξη της Τριαδικής Θεότητας. Επικαλείται τη βοήθεια του Σταυρού, κρατά στο αριστερό του χέρι ένα κεραμίδι και λέγει: ΄΄Εις το Όνομα του Πατρός΄΄ καί αμέσως εμφαίνεται επάνω από το κεραμίδι φωτιά, διά της οποίας αυτό ψήνεται. Συνεχίζει: ΄΄και του Υιού΄΄ καί ρέει νερό, διά του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδού. Και προσθέτει: ΄΄και του Αγίου Πνεύματος΄΄ καί επιδεικνύει το χώμα, που παρέμεινε στη χούφτα του. Τοιουτοτρόπως διακηρύττεται ο Τριαδικός Θεός.
Ειρηνικά, το 350 μ.Χ. εισέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα νικηφόρος Άγιος.-
