΄΄Υπάρχει λύπη ωφέλιμη
και λύπη καταστρεπτική.
΄΄Γνωρίσματα της καλής λύπης
είναι η θλίψη για τα δικά μας αμαρτήματα,
η λύπη για την άγνοια, που έχουν οι αδελφοί μας
και ο φόβος μήπως χάσουμε την αγαθή προαίρεση
και δε
φθάσουμε στο σκοπό της σωτηρίας.
Ενώ της άλλης, που δημιουργεί ο εχθρός,
είναι η παράλογη και υπερβολική θλίψη,
που οι πατέρες την ονομάζουν ακηδία.
Το πνεύμα αυτό της ακηδίας και της λύπης,
πρέπει να το διώχνουμε
με τη προσευχή
και τη ψαλμωδία.΄΄
ΟΣΙΑ
ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ
