Ο Θεός, Θεός αγάπης επιθυμεί και
επιδιώκει τη σωτηρία όλων. Και η Πελαγία
βρίσκεται στη σκέψη του Θεού και στο σωστικό σχέδιό Του. Στον ύπνο της καλείται από τον Επίσκοπο να
βαπτιστεί. Η εφαρμογή είναι άμεση. Προστρέχει
στον Επίσκοπο και ζητεί το
βάπτισμα. Με τη ψυχή πάλλευκη και το νου Θεοφώτιστο το ανακοινώνει στη μητέρα της.
Η αντίδραση είναι
ζωηρή. Η προσπάθεια για μεταστροφή έντονη, αλλά άκαρπη. Τότε το
αποκαλύπτει στον μνηστήρα της, γυιό του Διοκλητιανού. Η λύπη του βαθιά και η
αυτοκτονία η συνέπεια. Ο
Αυτοκράτορας θρηνεί το
χαμό του γυιού του
και τιμωρεί βάναυσα την Πελαγία.
Το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας είναι το έπαθλο της μαρτυρικής της θυσίας.-
Από το
βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.
