«Χαίρε, τροφή του Μάννα διάδοχε· Χαίρε, τρυφής αγίας διάκονε».
( Στάσις Β΄ Λ5 )
Η αγάπη του Θεού
Λόγου εκφράζεται ποικιλότροπα και στη Παλαιά Διαθήκη. Κατά την έξοδο των Ιουδαίων
από την Αίγυπτο και τη περιπλάνησή τους στην έρημο, ο Θεός δίνει δυναμικό΄΄παρών΄΄.
Η έλλειψη τροφής πάραυτα αναπληρώνεται με ουράνια τροφή, το ΄΄Μάννα΄΄
και το πρόβλημα επιλύεται.
Ο Ααρών, κατ’ εντολή
του Μωϋσή, εναποθέτει στάμνα χρυσή με ΄΄Μάννα΄΄
στη Κιβωτό της Διαθήκης, μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου, για να θυμίζει την
θαυματουργική παρέμβαση του Θεού.
Η
στάμνα αυτή ήταν προτύπωση της Θεοτόκου, η οποία έφερε
μέσα της τον΄΄Αρτον της ζωής΄΄,(Ιωαν. στ΄, 35) τον Ιησού, ο
Οποίος προσφέρεται, διά του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, στους πιστούς, ως
τροφή γλυκύτερη του παλαιού΄΄Μάννα΄΄.
Τοιουτοτρόπως, η
Παναγία γίνεται η τροφή μας, η οποία διαδέχθηκε το ΄΄Μάννα΄΄και
η οποία αυτή τροφή δρα συντελεστικά στη πνευματική πρόοδο και καρποφορία των
πιστών.
Η Θεοτόκος, με τη
μητρική της ιδιότητα, αναδεικνύεται Διάκονος της αγίας τρυφής·
δηλαδή, υπηρετεί το σωστικό σχέδιο του Θεού και συντελεί στην παράθεση του
Συμποσίου, του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Τοιουτοτρόπως, η
Θεομήτωρ συμβάλλει στη μέλλουσα απόλαυση της Βασιλείας του Θεού από τους
πιστούς, με τη Γέννηση του πανανθρώπινου Λυτρωτή.
΄΄Χαίρε, λοιπόν, συ, που είσαι η τροφή
μας, η οποία διαδέχθηκε το ΄΄Μάννα΄΄· χαίρε, συ, που είσαι η Διάκονος αγίας
πνευματικής από
λαυσης΄΄.-
Από το βιβλίο ΄΄Τα ΄΄ΧΑΙΡΕ ΄΄ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ΄΄ Ελ. Α. Κλ.