Ευχή Οσίου Εφραίμ.
Κύριε
και Δέσποτα της ζωής μου,
πνεύμα
αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας
και
αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα
δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
υπομονής
και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναι,
Κύριε Βασιλεύ δώρισαί μοι του οράν
τα
εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου΄
ότι
ευλογητός εί εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
«Πνεύμα αργολογίας...μη μοι δως...»
Η γλώσσα, δώρο Θεού. Η ομιλία εργαλείο έκφρασης σωστικό.
Αλλοίμονο! Το
στόμα αργολογεί, ασχολείται με ανωφελείς
συζητήσεις, με εφάμαρτους λόγους.Ο λόγος δεν είναι «άλατι ηρτυμένος». Σαπρολογίες, χυδαιολογίες, πολυλογίες, κατακριτολογίες, αναδεικνύονται συχνά οι αργολογίες.
Αργολογώ
και διασκορπίζω τον νου μου και αποπροσανατολίζω τη γλώσσα μου από το δοξολογικό και τελωνικό λόγο προς το Θεό.
Αργολογώ και καταψύχω
την αγάπη μου, κάθετα προς το Θεό και οριζόντια προς τον «πλησίον».
«Ο παροξυσμός της αγάπης», που συνιστά ο Απόστολος Παύλος γίνεται κατάψυξη καρδιάς.
Πνεύμα, λοιπόν, αργολογίας, ας μη μου δοθεί,
Χριστέ μου.
Ένθερμη
παράκληση, Κύριε !!!
Ελ.Α.Κλ.
