ΚΥΡ. Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Αγ. Ιωαν. Κλίμακος.(Εβρ. στ΄,13 – 20)
Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ.
«Ισχυράν παράκλησιν έχωμεν οι καταφυγόντες κρατήσαι της προκείμενης ελπίδος.»(Εβρ. στ΄,18). Ο άνθρωπος μεταπτωτικά βιώνει δυσκολίες, θλίψεις και πολυποίκιλα προβλήματα. Η απογοήτευση τον καταλαμβάνει. Η απελπισία τον κυριεύει. Η ρίψη της άγκυρας στον ουρανό δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας, βέβαιη λύση. Υπάρχει ο Παράκλητος, ο Θεός μας, ο οποίος προστρέχει και παρακαλεί και παρηγορεί και «συμβιβάζει την καρδίαν εις την πληροφορίαν της αληθείας», κατά τον Αγ. Νικόδημο Αγιορείτη. Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα,προσφέρει παράκληση ισχυρή,γιατί είναι κοινωνία με τη Χάρη του Θεού, γιατί υπάρχει παραμονή του Τριαδικού Θεού μέσα στην καρδιά μας. Η Χάρη του Θεού, όταν εδρεύσει μέσα μας, η ψυχή αιχμαλωτίζεται στην αγάπη του Θεού αναπόσπαστα,άπληστα. Ο άνθρωπος τότε εκκεντρίζεται στην αγάπη του Θεού και αντανακλά αγάπη. Τότε προσφέρει ανάπαυση σ’ όσους τον προσεγγίζουν. Έχομε τους Αγίους, που προσφέρουν αγάπη και κινούνται παρακλητικά. Ο λόγος τους ζωοποιός.Η παρουσία τους ελπιδοφόρα. Η αγάπη τους Χριστοειδής. Η Στρατευομένη Εκκλησία διαθέτει Αγωνιστές Αγίους. Η ΘριαμβεύουσαΕκκλησία απαρτίζεται από στρατιές Αγίων, οι οποίοι αδιάλειπτα πρεσβεύουν για μας. Οι Άγιοι, υιοί Παρακλήσεως, εφ’ όσον ο Θεός είναι Παράκλητος και η Εκκλησία Σώμα του Παρακλήτου Χριστού. Στην κοιλάδα του κλαυθμώνα, που πορευόμαστε, έχουμε άμεση ανάγκη στήριξης, ενίσχυσης, παράκλησης. Θέλουμε να νιώθουμε, ότι υπάρχει ένας Θεός Πατέρας, που ενδιαφέρεται για τα παιδιά Του, με αγάπη ανείπωτη ποθεί την σωτηρία τους και το έλεός Του τα καταδιώκει.-
