"Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν."
( Καθ. Επιστ. Ιακ. δ΄.6 )
Η υπερηφάνεια γέννημα της φιλαυτίας, πάθος ψυχικό, με έκφραση καθημερινή, πρακτική, είναι βδελυκτή από τον Θεό.
Η ύπαρξη της υπερηφανείας μολύνει λογισμούς και πράξεις και μηδενοποιεί προαιρέσεις.
Η εμφάνισή της καταλύει επικοινωνιακές σχέσεις με τον Θεό και τον άνθρωπο, απωθεί την Θεϊκή Χάρη και αποκρούει την ανθρώπινη προσέγγιση.
Η ταπείνωση διατηρεί ένθερμες τις σχέσεις με τον Θεό και τούς ανθρώπους και ελκύει το Θεϊκό έλεος.
Ταπεινόφρονες, λοιπόν, πάντα και ποτέ υψηλόφρονες.-
