27/7 Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Η Εκκλησία του Χριστού, είναι ποτισμένη με το αίμα εκατομμυρίων ηρώων και Μαρτύρων. Το γλυκύτατο όνομα του Ιησού, ανέκαθεν, ηλέκτριζε τις ανθρώπινες ψυχές. Χάριν Εκείνου, γίνονται αγώνες και ασκήσεις, θυσίες και μαρτύρια.
Στη Χορεία των εκλεκτών του Θεού, των Αγίων φίλων Του, διακρίνoνται οι Μεγαλομάρτυρες. Ένας Μεγαλομάρτυρας της πίστεώς μας, είναι κι ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ.
Βρισκόμαστε στη Νικομήδεια της Μ. Ασίας, το 304 μ.Χ., όπου γεννιέται, από τον ειδωλολάτρη Ευστόργιο και τη Χριστιανή Ευβούλη, ένα χαριτωμένο αγόρι, ο Παντολέων. Η μητέρα του, φροντίζει να το γαλουχήσει με το ροδόσταγμα της πίστεως. Σπέρνει στην εύπλαστη παιδική ψυχή του το σπόρο της πίστεως και πεθαίνει. Ο Παντολέων μένει ορφανός, στην προστασία του πατέρα του, ο οποίος αναθέτει στον άριστο γιατρό Ευφρόσυνο, να του μάθει την ιατρική επιστήμη.
Μία μέρα ο σεβάσμιος γέροντας, Ιερέας Ερμόλαος συναντά τον Παντολέωνα. Του συνιστά να γνωρίσει ένα παντοδύναμο γιατρό, τον Ιησού. Μέσα του ξυπνούν παλαιές αναμνήσεις, ζεστές συζητήσεις για το Χριστό, που είχε κάνει με τη μητέρα του. Μυείται στην πίστη από το φλογερό γέροντα, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας σωτηρίας παιδιού, που το δαγκώνει οχιά, πιστεύει στο Χριστό και βαπτίζεται.
Η φλόγα του πρώτου ενθουσιασμού ανάβει στη καρδιά του νεοβαπτισθέντος. Πρωταρχικός του στόχος η μεταστροφή τοι πατέρα του. Κι ο Κύριος παρουσιάζει την ευκαιρία. Ένας τυφλός θεραπεύεται κι ο ψυχικά τυφλός πατέρας του γίνεται Χριστιανός. Η φήμη του άριστου γιατρού απλώνεται παντού. Αυτό γίνεται αφορμή, να τον φθονήσουν οι άλλοι ειδωλολάτρες συνάδελφοί του και να καταγγείλουν την δράση του στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό.
Ο Παντολέων ομολογεί με παρρησία το Χριστό. Κηρύττει με θάρρος τον Ένα και Μόνο Αληθινό Θεό. Θεραπεύει, ενώπιον του αυτοκράτορα, παράλυτο. Και δέχεται με αγαλλίαση την καταδικαστική απόφαση.
Ξεσχίζουν με σιδερένια νύχια τις σάρκες του και κατακαίνε τις πληγές του. Το αίμα τρέχει ακατάσχετα, ενώ πύρινες ικεσίες στέλνει στον Κύριο. Κι ο Ιησούς παρουσιάζεται και του αναγγέλλει τη συνεχή συμπαράστασή του στο μαρτύριο. Τον ρίχνουν σ' ένα καζάνι με μολύβι, αλλά ο Χριστός επεμβαίνει και σβήνει τη φωτιά. Του δένουν πέτρα στο λαιμό και τον ρίχνουν στη θάλασσα, αλλ' ο Άγιος περπατεί στην επιφάνεια. Τον βάζουν ανάμεσα σε θηρία και αυτά όχι μόνο δεν τον εγγίζουν, αλλά τον προσκυνούν. Τον δένουν σε τροχό και ο μεν Άγιος λύνεται, ο δε τροχός πέφτει πάνω στους άπιστους. Ο Άγιος με ακμαίο το φρόνημα, ολόρθη την ψυχή, αντιμετωπίζει όλα τα μαρτύρια.
Τέλος, εξωργισμένος ο αυτοκράτορας, διατάζει να τον αποκεφαλίσουν. Και πάλι γίνεται θαύμα και λυγίζει το σπαθί, ενώ λυγίζουν και οι καρδιές των δημίων και πιστεύουν στο Χριστό.
Τότε ακούγεται φωνή από τον ουρανό. «Παντολέων, από τώρα θα ονομάζεσαι Παντελεήμων και πολλούς θα ελεείς και θα σώζεις».
Ο Άγιος ενθαρρύνει τους στρατιώτες να τον αποκεφαλίσουν. Έτσι ο γενναίος Μάρτυρας στις 27 Ιουλίου παραδίδει την ψυχή του στον Κύριο, για να συμβασιλεύσει στην Ουράνια Βασιλεία Του.-
Η Εκκλησία του Χριστού, είναι ποτισμένη με το αίμα εκατομμυρίων ηρώων και Μαρτύρων. Το γλυκύτατο όνομα του Ιησού, ανέκαθεν, ηλέκτριζε τις ανθρώπινες ψυχές. Χάριν Εκείνου, γίνονται αγώνες και ασκήσεις, θυσίες και μαρτύρια.
Στη Χορεία των εκλεκτών του Θεού, των Αγίων φίλων Του, διακρίνoνται οι Μεγαλομάρτυρες. Ένας Μεγαλομάρτυρας της πίστεώς μας, είναι κι ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ.
Βρισκόμαστε στη Νικομήδεια της Μ. Ασίας, το 304 μ.Χ., όπου γεννιέται, από τον ειδωλολάτρη Ευστόργιο και τη Χριστιανή Ευβούλη, ένα χαριτωμένο αγόρι, ο Παντολέων. Η μητέρα του, φροντίζει να το γαλουχήσει με το ροδόσταγμα της πίστεως. Σπέρνει στην εύπλαστη παιδική ψυχή του το σπόρο της πίστεως και πεθαίνει. Ο Παντολέων μένει ορφανός, στην προστασία του πατέρα του, ο οποίος αναθέτει στον άριστο γιατρό Ευφρόσυνο, να του μάθει την ιατρική επιστήμη.
Μία μέρα ο σεβάσμιος γέροντας, Ιερέας Ερμόλαος συναντά τον Παντολέωνα. Του συνιστά να γνωρίσει ένα παντοδύναμο γιατρό, τον Ιησού. Μέσα του ξυπνούν παλαιές αναμνήσεις, ζεστές συζητήσεις για το Χριστό, που είχε κάνει με τη μητέρα του. Μυείται στην πίστη από το φλογερό γέροντα, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας σωτηρίας παιδιού, που το δαγκώνει οχιά, πιστεύει στο Χριστό και βαπτίζεται.
Η φλόγα του πρώτου ενθουσιασμού ανάβει στη καρδιά του νεοβαπτισθέντος. Πρωταρχικός του στόχος η μεταστροφή τοι πατέρα του. Κι ο Κύριος παρουσιάζει την ευκαιρία. Ένας τυφλός θεραπεύεται κι ο ψυχικά τυφλός πατέρας του γίνεται Χριστιανός. Η φήμη του άριστου γιατρού απλώνεται παντού. Αυτό γίνεται αφορμή, να τον φθονήσουν οι άλλοι ειδωλολάτρες συνάδελφοί του και να καταγγείλουν την δράση του στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό.
Ο Παντολέων ομολογεί με παρρησία το Χριστό. Κηρύττει με θάρρος τον Ένα και Μόνο Αληθινό Θεό. Θεραπεύει, ενώπιον του αυτοκράτορα, παράλυτο. Και δέχεται με αγαλλίαση την καταδικαστική απόφαση.
Ξεσχίζουν με σιδερένια νύχια τις σάρκες του και κατακαίνε τις πληγές του. Το αίμα τρέχει ακατάσχετα, ενώ πύρινες ικεσίες στέλνει στον Κύριο. Κι ο Ιησούς παρουσιάζεται και του αναγγέλλει τη συνεχή συμπαράστασή του στο μαρτύριο. Τον ρίχνουν σ' ένα καζάνι με μολύβι, αλλά ο Χριστός επεμβαίνει και σβήνει τη φωτιά. Του δένουν πέτρα στο λαιμό και τον ρίχνουν στη θάλασσα, αλλ' ο Άγιος περπατεί στην επιφάνεια. Τον βάζουν ανάμεσα σε θηρία και αυτά όχι μόνο δεν τον εγγίζουν, αλλά τον προσκυνούν. Τον δένουν σε τροχό και ο μεν Άγιος λύνεται, ο δε τροχός πέφτει πάνω στους άπιστους. Ο Άγιος με ακμαίο το φρόνημα, ολόρθη την ψυχή, αντιμετωπίζει όλα τα μαρτύρια.
Τέλος, εξωργισμένος ο αυτοκράτορας, διατάζει να τον αποκεφαλίσουν. Και πάλι γίνεται θαύμα και λυγίζει το σπαθί, ενώ λυγίζουν και οι καρδιές των δημίων και πιστεύουν στο Χριστό.
Τότε ακούγεται φωνή από τον ουρανό. «Παντολέων, από τώρα θα ονομάζεσαι Παντελεήμων και πολλούς θα ελεείς και θα σώζεις».
Ο Άγιος ενθαρρύνει τους στρατιώτες να τον αποκεφαλίσουν. Έτσι ο γενναίος Μάρτυρας στις 27 Ιουλίου παραδίδει την ψυχή του στον Κύριο, για να συμβασιλεύσει στην Ουράνια Βασιλεία Του.-
