1/9. ΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ,ο χρυσοχόος.
Οι Άγιοι έφθασαν στην θέωση από υπέρλογη λατρεία στον Θεό. Οι Μάρτυρες αντιμετωπίζουν θαρραλέα τα μαρτύρια από υπέρμετρη αγάπη στον Κύριο.
Προτίμηση έμφρονη η παράδοση της καρδιάς τους στον Ιησού. Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα Εκείνος.
Κι ο Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας προβάλλει τις εμπειρίες του υποδειγματικά.
Οι Άγιοι έφθασαν στην θέωση από υπέρλογη λατρεία στον Θεό. Οι Μάρτυρες αντιμετωπίζουν θαρραλέα τα μαρτύρια από υπέρμετρη αγάπη στον Κύριο.
Προτίμηση έμφρονη η παράδοση της καρδιάς τους στον Ιησού. Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα Εκείνος.
Κι ο Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας προβάλλει τις εμπειρίες του υποδειγματικά.
Ας συνοδοιπορήσουμε και θα ωφεληθούμε.
Πατρίδα του η Κων/πόλη. Στο επάγγελμα χρυσοχόος. Πατέρας έξι παιδιών. Οικογενειάρχης ευσεβής, έντιμος, εργατικός. Συμμετέχει στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Δεν παραλείπει να παρευρίσκεται σε πανηγύρια και γειτονικών χωριών. Είναι η Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Αγγελής προσέρχεται στον έξω της πόλεως Ναό. Συνεορτάζει με χριστιανούς και διασκεδάζει στο τέλος. Ο Διάβολος εδώ στήνει την παγίδα. Στο χορό συμμετέχουν και εξωμότες χριστιανοί. Αυτοί αρπάζουν και φορούν τα καλύμματα των χριστιανών και τ’ άσπρα σαρίκια τους φορούν στους χριστιανούς. Οι αστεϊσμοί τελειώνουν κι επιστρέφουν όλοι στα σπίτια τους. Το πρωί η επίσκεψη των εξωμοτών στο σπίτι του Αγγελή προγραμματισμένη. Η παρατήρηση για το χριστιανικό κάλυμμα, που τώρα φορεί έντονη. Ο χαρακτηρισμός του Μωαμεθανού εκτοξεύεται. Ο Αγγελής κατάπληκτος διαμαρτύρεται με αγανάκτηση. Η προσαγωγή του στο κριτήριο αναπόφευκτη. Η καταμαρτυρία των Τούρκων υστερική. Η απολογία του Αγγελή αναλυτική. Η ανάκριση συνεχίζεται στο Βεζύρη. Η άρνηση του Αγγελή κατηγορηματική. Οι κολακείες κι οι υποσχέσεις αρχίζουν. Η ομολογία της πίστεως θαρρετή. Η έκφραση της αγάπης στον Χριστό θερμή. Η απόρριψη κάθε δόξας και πλούτου τελεσίδικη. Ο θυμός του Βεζύρη έκδηλος. Οι απειλές ακολουθούν. Οι εκφοβισμοί εξαπολύονται.
Κι ο Αγγελής με αμετάθετη γνώμη τα αντιμετωπίζει. Με στεντορεία τη φωνή διακηρύσσει: «Εγώ τον Χριστό δεν Τον αρνούμαι. Τούρκος δε γίνομαι.» Η φυλάκιση άμεση. Οι βασανισμοί ανήλεοι. Οι τιμωρίες δεινές.
Η επίσκεψη στη φυλακή γείτονα Τούρκου και οι προτρεπτικοί του λόγοι για άρνηση επιφανειακή απορρίπτεται. Ο Μάρτυρας παραμένει εδραίος. «Ο Χριστός μου απέθανε για μένα και τι μεγάλο πράγμα είναι αν αποθάνω κι ἐγὼ γιὰ τὴν ἀγάπη Ἐκείνου; » δηλώνει εὐθαρσώς.
Τελευταία ελπίδα των Τούρκων ο ανθρώπινος συναισθηματισμός. Κι η επίσκεψη της γυναίκας του γεγονός. Οι παρακλητικοὶ λόγοι και τα δάκρυα αφήνουν ασυγκίνητο τον Μάρτυρα. Η καρδιὰ του ἀνήκει στον Χριστό. Το άκαμπτο του φρονήματος εκφράζεται με μία εύγλωττη προτροπὴ για καθολικὴ στροφὴ προς τον Κύριο, για τη ματαιότητα των εγκοσμίων, για τον πόθο της Βασιλείας των Ουρανών, για υπομονὴ στην προσωρινὴ στέρησή Του.
Πόθος Χριστού ένθερμος, διδασκαλία υποδειγματικὴ άριστη. Η σύζυγος απέρχεται θετικὰ επηρεασμένη. Επανεξετάζεται, διαπιστώνεται η αδιαλλαξία του και αποφασίζεται η θανάτωσή του.
Ο Μάρτυρας πανηγυρίζει. Δρομέας εύχαρις φθάνει στον τόπο της εκτέλεσης.
1 Σεπτεμβρίου 1680: «Κύριε, Σ’ ευχαριστώ!» αναφωνεί κι αποκεφαλίζεται.
Η ψυχή λουσμένη στο μαρτυρικό του αίμα φθάνει στον μισθαποδότη Κύριο και παίρνει αμάραντο έπαθλο. Ο χορός των Μαρτύρων αγάλλεται. Ένας ακόμη Νεομάρτυρας στη χορεία τους.
Το ιερό του λείψανο σηματοδοτείται με φωτεινό ουράνιο στύλο. Οι Τούρκοι τρομοκρατούνται και διατάσσεται η ρίψη του λειψάνου στη θάλασσα. Γουναράδες όμως χριστιανοί εξαγοράζουν το τίμιο σώμα του και το ενταφιάζουν τιμητικά. Η θαυματουργική του Χάρη αυτοστιγμεί φαίνεται. Δοξάζεται από τον Θεό σαν αντίδωρο της προσφοράς του σ’ Εκείνον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Απαύγασμα Μαρτύρων νεοφανές, και των χρυσοχόων, ο προστάτης και αρωγός. Υπόδειγμα θάρρους, και θερμουργού αγάπης, προς Κύριον εδείχθης, ΑΓΓΕΛΗ μακάριε.
Πατρίδα του η Κων/πόλη. Στο επάγγελμα χρυσοχόος. Πατέρας έξι παιδιών. Οικογενειάρχης ευσεβής, έντιμος, εργατικός. Συμμετέχει στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Δεν παραλείπει να παρευρίσκεται σε πανηγύρια και γειτονικών χωριών. Είναι η Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Αγγελής προσέρχεται στον έξω της πόλεως Ναό. Συνεορτάζει με χριστιανούς και διασκεδάζει στο τέλος. Ο Διάβολος εδώ στήνει την παγίδα. Στο χορό συμμετέχουν και εξωμότες χριστιανοί. Αυτοί αρπάζουν και φορούν τα καλύμματα των χριστιανών και τ’ άσπρα σαρίκια τους φορούν στους χριστιανούς. Οι αστεϊσμοί τελειώνουν κι επιστρέφουν όλοι στα σπίτια τους. Το πρωί η επίσκεψη των εξωμοτών στο σπίτι του Αγγελή προγραμματισμένη. Η παρατήρηση για το χριστιανικό κάλυμμα, που τώρα φορεί έντονη. Ο χαρακτηρισμός του Μωαμεθανού εκτοξεύεται. Ο Αγγελής κατάπληκτος διαμαρτύρεται με αγανάκτηση. Η προσαγωγή του στο κριτήριο αναπόφευκτη. Η καταμαρτυρία των Τούρκων υστερική. Η απολογία του Αγγελή αναλυτική. Η ανάκριση συνεχίζεται στο Βεζύρη. Η άρνηση του Αγγελή κατηγορηματική. Οι κολακείες κι οι υποσχέσεις αρχίζουν. Η ομολογία της πίστεως θαρρετή. Η έκφραση της αγάπης στον Χριστό θερμή. Η απόρριψη κάθε δόξας και πλούτου τελεσίδικη. Ο θυμός του Βεζύρη έκδηλος. Οι απειλές ακολουθούν. Οι εκφοβισμοί εξαπολύονται.
Κι ο Αγγελής με αμετάθετη γνώμη τα αντιμετωπίζει. Με στεντορεία τη φωνή διακηρύσσει: «Εγώ τον Χριστό δεν Τον αρνούμαι. Τούρκος δε γίνομαι.» Η φυλάκιση άμεση. Οι βασανισμοί ανήλεοι. Οι τιμωρίες δεινές.
Η επίσκεψη στη φυλακή γείτονα Τούρκου και οι προτρεπτικοί του λόγοι για άρνηση επιφανειακή απορρίπτεται. Ο Μάρτυρας παραμένει εδραίος. «Ο Χριστός μου απέθανε για μένα και τι μεγάλο πράγμα είναι αν αποθάνω κι ἐγὼ γιὰ τὴν ἀγάπη Ἐκείνου; » δηλώνει εὐθαρσώς.
Τελευταία ελπίδα των Τούρκων ο ανθρώπινος συναισθηματισμός. Κι η επίσκεψη της γυναίκας του γεγονός. Οι παρακλητικοὶ λόγοι και τα δάκρυα αφήνουν ασυγκίνητο τον Μάρτυρα. Η καρδιὰ του ἀνήκει στον Χριστό. Το άκαμπτο του φρονήματος εκφράζεται με μία εύγλωττη προτροπὴ για καθολικὴ στροφὴ προς τον Κύριο, για τη ματαιότητα των εγκοσμίων, για τον πόθο της Βασιλείας των Ουρανών, για υπομονὴ στην προσωρινὴ στέρησή Του.
Πόθος Χριστού ένθερμος, διδασκαλία υποδειγματικὴ άριστη. Η σύζυγος απέρχεται θετικὰ επηρεασμένη. Επανεξετάζεται, διαπιστώνεται η αδιαλλαξία του και αποφασίζεται η θανάτωσή του.
Ο Μάρτυρας πανηγυρίζει. Δρομέας εύχαρις φθάνει στον τόπο της εκτέλεσης.
1 Σεπτεμβρίου 1680: «Κύριε, Σ’ ευχαριστώ!» αναφωνεί κι αποκεφαλίζεται.
Η ψυχή λουσμένη στο μαρτυρικό του αίμα φθάνει στον μισθαποδότη Κύριο και παίρνει αμάραντο έπαθλο. Ο χορός των Μαρτύρων αγάλλεται. Ένας ακόμη Νεομάρτυρας στη χορεία τους.
Το ιερό του λείψανο σηματοδοτείται με φωτεινό ουράνιο στύλο. Οι Τούρκοι τρομοκρατούνται και διατάσσεται η ρίψη του λειψάνου στη θάλασσα. Γουναράδες όμως χριστιανοί εξαγοράζουν το τίμιο σώμα του και το ενταφιάζουν τιμητικά. Η θαυματουργική του Χάρη αυτοστιγμεί φαίνεται. Δοξάζεται από τον Θεό σαν αντίδωρο της προσφοράς του σ’ Εκείνον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Απαύγασμα Μαρτύρων νεοφανές, και των χρυσοχόων, ο προστάτης και αρωγός. Υπόδειγμα θάρρους, και θερμουργού αγάπης, προς Κύριον εδείχθης, ΑΓΓΕΛΗ μακάριε.
