ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ,
ο συγγραφέας της Κλίμακας.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις των Οσίων ο φωταυγής, ΙΩΑΝΝΗ μάκαρ, μοναζόντων καταφυγή. Λόγιος εδείχθης, παιδαγωγός ειδήμων, κλίμακα αρετών τε, σοφώς υπέδειξας.
«ός δ' αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη Βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. ε' 19) δηλώνει κατηγορηματικά ο Κύριος.Η βιωματική διδασκαλία όρος απαρέγκλιτος της συμμετοχής στή Βασιλεία των Ουρανών.Η βίωση των Θεϊκών ενταλμάτων στόχος των Χριστιανών αγωνιστών, επίτευγμα των Αγίων του Θεού.
Κι ο Όσιος ΙΩΑΝΝΗΣ, ο της κλίμακας συγγραφέας, τρανό υπόδειγμα έμπρακτης διδαχής, φωτοειδής οδοδείχτης τ’ ουρανού, τηλαυγής φάρος στό δρόμο προς τή θέωση.
ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ! Ο θεοφώτιστος συγγραφέας της «Κλίμακος»,ο αλάθητος χειραγωγός των Αθλητών του Πνεύματος,ο καθοδηγητής των πιστών απ' τίς βαθμίδες της «Κλίμακος», τις αρετές, στη Βασιλεία του Θεού.
ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ! Η αυθεντία των Πατερικών Δασκάλων, το καύχημα των Ασκητών, ο ασφαλής δρομοδείχτης των Μοναχών.
ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ! Ο θεοφόρος Πατέρας,ο υφηγητής της ερήμου, ο έμπειρος σύντροφος των οδοιπόρων Χριστού, ο απελευθερωτής απ' την αιχμαλωσία των παθών.
ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ! Ο πολύφωτος αστέρας στο χώρο των Οσίων, ο ταχύς Ουρανοδρόμος στην τάξη των Αθλητών, ο διαπρύσιος κήρυκας της αγάπης στο Θεό της αγάπης.
Η μαθητεία μας κοντά του εχέγγυο για μία ασφαλή διάβαση από την κοιλάδα του κλαυθμώνα στο λιμάνι της αιώνιας μακαριότητας, εγγύηση για μία μεθοδική μετάβαση από την τυραννική εμπάθεια στην ελεύθερη απάθεια.Η εντρύφησή μας στη θεόφθογγη διδασκαλία του, στην άμεμπτη πολιτεία του πολύτιμο εφόδιο στή δύσβατη πορεία μας προς τον Ουρανό. Ας το επιδιώξουμε, λοιπόν.
525 μ.Χ. Ακόμη μία ύπαρξη εμφανίζεται στον πλανήτη μας. Ένας υποψήφιος Άγιος γεννιέται. Τ’ όνομά του Ι Ω Α Ν Ν Η Σ. Οι γονείς του διαθέτουν πλούτη και του παρέχουν τη δυνατότητα για μία πλατιά, ανώτερη μόρφωση. Ο φιλόστοργος Θεός Πατέρας τον προικίζει με ευφυΐα περισσή, με φρόνηση θαυμαστή, με σοφία πολλή. Ο ίδιος διαθέτει έφεση για μάθηση, τάση για υψηλές πνευματικές κατακτήσεις, πόθο για ηθική τελείωση. Η γνωριμία του με τη Βίβλο ανοίγει καινούργιους φωτεινούς ορίζοντες. Η αγάπη του Θεού πυροδοτεί την καρδιά του, συνέχει το είναι του, σηματοδοτεί τη ζωή του. Κι η θερμουργός φλόγα της αγάπης στο Θεό γίνεται ακατάσχετη κατευθυντήρια δύναμη.
Δεκαέξι χρονών παίρνει την ηρωική απόφαση, πραγματοποιεί τη σωτήρια έξοδο από τη ματαιότητα του κόσμου προς την τερπνότητα της ερήμου.Το όρος Σινά ο τόπος επιλογής του. Η θέωση ο στόχος του. Το ζυγό της Μοναχικής πολιτείας επωμίζεται. Στη σοφή πνευματική καθοδήγηση του αββά Μαρτυρίου παραδίδεται. Το δρόμο της ξενιτείας ακολουθεί. Χωρίζεται από τα πάντα και μένει αχώριστος από το Θεό.Ενστερνίζεται την ταπείνωση και ασκεί την υπακοή. Απαρνείται το δικό του θέλημα και αποδιώκει την αυταρέσκεια. Καταπολεμεί τη φιλαυτία κι αποφεύγει την κενοδοξία. Στο στόχαστρό του τα πάθη. Επιδίωξή του η απάθεια. Δεκαεννιά χρόνια πολιτεύεται στη μακάρια υποταγή ανεπιφύλακτα, στην πάλη με τόν εαυτό του αδυσώπητα, στον αγώνα κατά του Σατανά ακατάσχετα, Δίνει συνεχείς μάχες και σημειώνει αλλεπάλληλες νίκες.
Κι όταν ο Άγιος Γέροντάς του μετατίθεται στη μακαριότητα τ’ Ουρανού συνεχίζει τις θερμές πρεσβείες του προς τον Κύριο για τον ταπεινό υποτακτικό του. Ο Ιωάννης, με τις ευχές του, εκλέγει την παλαίστρα της ερήμου για εντατικότερη άσκηση. Στο σπήλαιο της περιοχής Θολάς, 8 χλμ. από τη Μονή, ασκείται σαράντα χρόνια. Ζει τη συνεχή μέθεξη του Θεού, φθάνει στην καθολική απάθεια, επιτυγχάνει τή θέωση.
Αγωνίζεται μεθοδικά, ασκεί την αυτοκριτική, ριζοτέμνει τα πάθη, προχωρεί από την αυτογνωσία στη Θεογνωσία. Θέτει την ευφυΐα του, τη σοφία του, στην υπηρεσία της κάθαρσης. Επιστρατεύει τη θεϊκή Χάρη για συμπαράσταση.
Με τη λίγη, αλλά ποικίλη τροφή συνθλίβει τη λαιμαργία, υποδουλώνει την κενοδοξία.
Με την απόλυτη μοναξιά κατασβήνει τα σαρκικά σκιρτήματα
Με την εκούσια υλική ένδεια αποφεύγει τη φιλαργυρία, αποκολλάται από τα γήινα.
Με τη διαρκή μνήμη του θανάτου υπερπηδά την ακηδία, την αδράνεια.
Με την κοινοβιακή υπακοή ήδη εξάλειψε την οργή.
Με την προσμονή της απόλαυσης των Ουρανίων αναφαίρετων αγαθών αποδιώκει τη λύπη.
Με τη σιωπή καταλύει την κενοδοξία.
Με την ταπείνωση κατατροπώνει την υπερηφάνεια.
Με την αδιάλειπτη προσευχή, τα δάκρυα, τους στεναγμούς, τον ελάχιστο ύπνο επιτυγχάνει την απονέκρωση.
Ζει στην αγάπη του Θεού ελεύθερος από τα δεσμά των παθών κι απολαμβάνει ανέκφραστες, υπερφυείς θεωρίες. Οι εμπειρίες του πλούσιες συγγράφονται στην «ΚΛΙΜΑΚΑ» εφόδιο πολύτιμο, οδηγός απλανής για μία ασφαλή πορεία, για μία σωτήρια διάβαση στην Αιωνιότητα.
Η θαυματουργική του Χάρη γνωστοποιείται. Η αγιότητά του ακτινοβολεί. Υποτακτικός του γίνεται ο φιλόθεος Μοναχός Μωυσής. Οι κοσμικοί τον επισκέπτονται και διδάσκονται με τη σιωπή του, αλλά και με τις νουθεσίες του. Οι Μοναχοί τον πλησιάζουν και παίρνουν πολύτιμες κατευθύνσεις στον πολύμοχθο αγώνα τους.Οι εμπαθείς επικαλούνται τις δεήσεις του κι ελευθερώνονται. Η παιδαγωγία του άριστη, καθολική. Η θεοφώτιστη διδασκαλία του αυθεντική. Κι η ανάληψη Ηγουμενικού θρόνου αναπόφευκτη. Η ανάδειξή του σε νέο Μωυσή καθοριστική.
30 Μαρτίου, 600 μ.Χ. Το τέλος της επίγειας αγωνιστικής του πορείας. Η αρχή της επουράνιας, αιώνιας ζωής. Η απόλαυση της άρρητης δόξας του Θεού τώρα αρχίζει.Η χορεία των Οσίων υποδέχεται το έγκαλλώπισμα. Ο Ιησούς στεφανώνει τον πρωταθλητή του Πνεύματος.Κι εμείς εξασφαλίσαμε ένα θερμό πρεσβευτή στον Ουρανό, έναν αλάθητο οδηγό στη γη, στην ανάβαση της νοητής κλίμακας των αρετών.
Η Εκκλησία μας τον τιμά στις 30 Μαρτίου και την Δ' Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής. -
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Θεία κλίμακα, υποστηρίξας, την των λόγων σου, μέθοδον πάσι, Μοναστών υφηγητής αναδέδειξαι, εκ πρακτικής ΙΩΑΝΝΗ καθάρσεως, προς θεωρίας ανάγων την έλλαμψιν. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
