31/12 ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ, ἡ Ρωμαία.
Μία τέτοια ἡρωΐδα
ἔχει νὰ παρουσιάσει ἡ
Ρώμη, τὴν Ὁσία ΜΕΛΑΝΗ. Γεννιέται
ἀπό γονεῖς πολὺ
πλούσιους καὶ ἀρκετὰ εὐσεβεῖς. Μεγαλώνει καὶ
μορφώνεται πνευματικὰ καὶ ψυχικά.
Δεκατεσσάρων ἐτῶν
τὴν παντρεύουν μὲ τὸ
17ετή νέο, Ἀπελιανό. Ἡ Μελάνη ποθεῖ
νὰ ζήσει μὲ σωφροσύνη. Ὁ
ἄνδρας της διαφωνεῖ. Ὑπόσχεται
νὰ συμφωνήσει μετὰ τὴν
ἀπόκτηση κληρονόμου. Ἀποκτοῦν ἕνα
κορίτσι, ἀλλὰ ὁ Ἀπελιανὸς ἀθετεῖ
τὸ λόγο του καὶ ἐπιζητεῖ
καὶ δεύτερο παιδί. Γεννιέται ἕνα ἀγόρι,
βαπτίζεται καὶ πεθαίνει, ἐνῶ
κινδυνεύει ἡ ζωὴ τῆς Μελάνης.Ὁ Ἀπελιανός ἔντρομος ἀνανεώνει τὴν ὑπόσχεσή του καὶ
ἡ Μελάνη σώζεται. Πεθαίνει καὶ τὸ κορίτσι τους καί ἀποφασίζουν νὰ μονάσουν. Οἱ
γονεῖς τους ἀντιδροῦν. Μετὰ
τὸ θάνατο τοῦ πατέρα της, ἀνενόχλητοι
ἐκτελοῦν τὴν
ἀπόφασή τους.
Ζοῦν
μὲ σωφροσύνη καὶ ἐγκράτεια.
Ἀγωνίζονται καί ἀλληλοστηρίζονται.
Διαθέτουν τὰ πλούτη τους, γιὰ ν' ἁπαλύνουν
τὸν πόνο τῶν ἀρρώστων,
νὰ φιλοξενήσουν ξένους, νὰ βοηθήσουν
φυλακισμένους, νὰ ἐλευθερώσουν αἰχμαλώτους, νὰ
συνδράμουν πτωχούς. Πολλοὶ ἄνθρωποι, σὲ πολλὲς
χῶρες εὐεργετοῦνται
ἀπὸ τὴ μυθώδη περιουσία τους. Κτίζουν Ἐκκλησίες
καὶ Μοναστήρια. Ἡ Ρώμη καὶ
ἡ Σικελία, ἡ Λιβύη καὶ
ἡ Καρχηδόνα δέχονται πλούσιες εὐεργεσίες. Γιὰ
τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ
οἱ πάμπλουτοι μένουν ἑκούσια πτωχοί.
Καταθέτουν τὰ πλούτη τους στὴν Τράπεζα τ' Οὐρανοῦ.
Ζοῦν μὲ νηστεία, ἀγρυπνία καὶ
προσευχή. Κακοπαθοϋν, γιὰ νὰ ὑποτάξουν τὴ σάρκα στὸ
πνεῦμα.
Ἐντάσσονται
σὲ Μοναστήρι καὶ ὑποτάσσονται
παραδειγματικά.Ἡ Μελάνη μελετᾶ καὶ γράφει, διδάσκει καὶ
προσελκύει ψυχὲς στὸ Χριστό. Ταπεινὰ κι ἀθόρυβα,
μέσα στὴν ἀφάνεια καὶ στὴν
ἐξουθένωση, δίνει τὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου.
Μελάνη καί Ἀπελιανός, ἕνα εὐλογημένο
ζευγάρι, ποὺ σηκώνει τὸ ζυγό τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπισκέπτονται τὰ Ἱεροσόλυμα
καὶ ξακουστοὺς Ἀσκητὲς
τῆς ἐρήμου. Ἐφοδιάζονται πολύτιμη
πνευματικὴ τροφὴ καὶ
συνεχίζουν ἀγῶνες σκληρότερους.
Ἡ Μελάνη, ὁ
σύζυγός της, ἡ μητέρα της καὶ ἡ ἀδελφή
της, συνοδοιπόροι καὶ συναθλητές. Ἡ ἀρετὴ
τους διαλάμπει. 90 Μοναχὲς
συγκεντρώνονται γύρω τους.
Καί ὅταν
ἡ μητέρα της καί ὁ Ἀπελιανός
ἀναχωροῦν γιὰ
τὴν Οὐράνια Πατρίδα, ἡ Ἁγία συνεχίζει τὸ
ἔργο της. Ἐπισκέπτεται στὴν
Κων/πολη τὸν ἄπιστο
θεῖο τῆς Βουλοσιανό, τὸν
μεταπείθει, μετανοεῖ καὶ σώζεται. Ἐκεῖ κατατροπώνει καὶ
τοὺς αἱρετικούς τοῦ Νεστορίου.
Ἐπιστρέφοντας
στὰ Ἱεροσόλυμα προβλέπει τὸ τέλος της. Νουθετεῖ
τὶς Μοναχὲς καὶ
στὶς 31 Δεκεμβρίου παραδίδει τὸ πνεῦμα
της στὸ Δεσπότη Χριστό, ἐπιδεικνύοντας μία ζωὴ,
γεμάτη πίστη καὶ ἀγάπη, ἄσκηση καὶ
δράση, φιλανθρωπία καὶ ταπείνωση.-
Ελ.
Α. Κλ.